Λένα

Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της έκθεσης ΣΧEΔΙΩΝ COMICS που θα γίνουν την ΤΡΙΤΗ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ στις 8:30 μ.μ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ 34 ( Πίσω από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - Πολυτεχνείο ) - ΧΑΡΤΗΣ θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα από τους καλλιτέχνες του ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ την έκθεση οργανώνει o δάσκαλος του στεκιού Τζίμης Παπαδόπουλος και το περιοδικό Comic Book Bubble.

Το ισχύον πρόγραμμα έχει ως εξής: Δευτέρα: Devilhorny Man του Νίκου Στεφαδούρου Τρίτη: Game Lost του Μάνου Κοτσιφάκη Τετάρτη: Οι Τρεις Φίλες των Τζίμη και Άκη Πέμπτη: The Cabin του Κωνσταντίνου Μοσχονά Παρασκευή: Όχι Παίζουμε... του Χρήστου Σάββατο: Νυν και Αεί από την ΛΕΝΑ Κυριακή: Bubblewrap του Tomi Zandshtein Ένα κόμικ κάθε μέρα δηλαδή!

Για κάποιον λόγο είχα υποτιμήσει πολύ τον Μπάρκς, αλλά πλέον περιμένω πώς και πώς κάθε Κυριακή την εφημερίδα για να διαβάσω τον επόμενο τόμο! Πραγματικά δεν τους χορταίνω. Οι ιστορίες έχουν κάτι το πολύ παιδικό και ταξιδιάρικο.

Το διάστιχο (κενό ανάμεσα στις σειρές) προφανώς και είναι προσαρμόσιμο. Το ορίζεις εσύ στην απόσταση που θέλεις, από το τελευταίο εικονίδιο στην επάνω μπάρα του photoshop, όταν έχεις επιλεγμένο το type tool. Δεν χρειάζεται να επιλέγεις το Τ αντί να αλλάζεις σειρά. Επίσης, ένας καλός τρόπος να επεξεργαστείς το μπαλονάκι σου για να μην έχει τόσο κενό γύρω από τα γράμματα είναι Edit -> Transform -> Scale (κλπ). ΠΡΟΣΟΧΗ: Πάντα όταν κάνουμε Scale έχουμε πατημένο το Shift, ώστε να μην αλλοιωθεί το σχήμα του αντικειμένου του οποίου το μέγεθος προσαρμόζουμε.

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το κόμικ (και από βδομάδα και ύστερα και την συνέχειά του) εδώ https://www.facebook.com/pages/Random-Sketchbook-Comic-LENA/675814412453998?fref=ts

Θέλω και προσφέρομαι.

Η ομιλία των Mangatellers στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης. http://www.youtube.com/watch?v=drYytKkcKuM

Κι εγώ!

Βασικά στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμμία σχολή που να αξίζει για κόμικς. Μην παραμυθιαστείς με τον ΑΚΤΟ, αυτά που λέει για "άμεση επαγγελματική αποκατάσταση" είναι τρελές μούφες, στον κλάδο του κόμικ τουλάχιστον. Η σχολή δεν έχει βοηθήσει κανέναν ούτε από το έτος μου ούτε άλλους αποφοίτους που ξέρω (στον τομέα των κόμικ πάντοτε). Επίσης τα δίδακτρα είναι απαγορευτικά και αντιστρόφως ανάλογα με αυτά που σου παρέχει. Το μόνο θετικό είναι ότι με το πτυχίο μπορείς μετά να κάνεις μάστερ σε όποια σχολή του εξωτερικού θέλεις. Αλλά το χρυσοπληρώνεις. Ο Ορνεράκης έχει ελάχιστα μαθήματα κόμικ, αλλά δίνει έμφαση σε πιο σκιτσογραφικές-γραφιστικές εφαρμογές. Για τον Βέλλιο δεν ξέρω πολλά, αλλά τηρώ μια επιφυλακτική στάση, διότι κανένας από τους διδάσκοντες δεν είναι δημιουργός κόμικ. Στην Βακαλό έχει ένα μονοετές σεμινάριο, κατά την άποψή μου το καλύτερο αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα, που διδάσκει ανατομία, προοπτική, σύνθεση, οπτική επικοινωνία, ψηφιακή επεξεργασία, αποκλειστικά για κόμικ αλλά δεν ξέρω κατά πόσο σου κάνει, αφού είναι μονοετές σεμινάριο. Την Καλών Τεχνών δεν την προτείνω επουδενί σε επίδοξους σχεδιαστές κόμικ, γιατί το κόμικ είναι μια εντελώς διαφορετική τέχνη από την ζωργαφική. Αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα σε προτρέπω να βρεις κάποια σχολή του εξωτερικού να φοιτήσεις, το επίπεδο δεν συγκρίνεται καν με αυτά που διδάσκονται εδώ πέρα. Αν όχι, όλες αυτές οι σχολές που προανέφερα, κάθε καλοκαίρι κάνουν έκθεση με τα έργα των σπουδαστών τους. Πήγαινε μια βόλτα να δεις τι έχουν κάνει και τι έχουν διδαχθεί και δες τι είναι πιο κοντά σε αυτό που θέλεις εσύ ο ίδιος. Καλή τύχη! Κι όπως λέει και ένας φίλος μου, μισοαστεία-μισοσοβαρά, κανένα επάγγελμα δεν έχει αυτήν την στιγμή δουλειά, θα μείνεις που θα μείνεις άνεργος, οπότε καλύτερα να σπουδάσεις αυτό που αγαπάς. Θα συμφωνήσω επίσης με τον φίλο Sandman, με το ίντερνετ μπορείς να εργαστείς για οποιονδήποτε στον πλανήτη από το σπίτι σου, δεν χρειάζεται να περιοριστείς στην ελληνική αγορά.

Άνθρωποι και Ανθρωπάκια (Νίκος Τσιφόρος, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009) σελ.15 - Ντάρλινγκ... οχι, είναι πολύ Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Αυτό δεν είναι ένα κόμικς που έχει γράψει ο Ντίκενς; - Ο Σαίξπηρ, δίορθωσε ο Φερμουάρ Εκλαίρ. σελ. 86 Ετσι λέγανε τα μεγάλα και τράβαγε τα μαλλιά του ο Νέστορας έτσι που ΄χε καταντήσει ένας φαλακρός βασιλιάς, και σπάγανε κέφι μαζί του οι νηρηίδες και τ' άλλα θαυμάσια θαλασσινά από κείνα που ζωγράφιζε ο Ντίσνεϋ. Τα μεγάλα κορίτσια δεν κλαίνε (Μπέσσυ Λιβανού, Καστανιώτης, 1997) σελ. 108 Έψαξε στην τσάντα της και βρήκε την αρμαθιά με τα κλειδιά της και το μπρελόκ με τον κίτρινο Γκάρφιλντ, που της είχε δωρίσει η Μίρκα τα Χριστούγεννα.

Έπειτα από την περσινή επιτυχημένη απόπειρα, αποφασίστηκε η διεξαγωγή για δεύτερη χρονιά των σεμιναρίων κομικ στην Λέσχη. Τα εν λόγω σεμινάρια απευθύνονται σε ανθρώπους που γνωρίζουν από καθόλου, λίγο ή κάπως καλά το αντικείμενο και θα επιθυμούσαν να εμβαθύνουν σε αυτό δημιουργικά. Οι τομείς που θα αναλυθούν περιλαμβάνουν το Σχέδιο, το Σενάριο και την Αφήγηση, σε είκοσι τρίωρες εβδομαδιαίες συναντήσεις, που αποτελούνται τόσο από θεωρητική γνώση, όσο και πρακτική άσκηση. Οι συμμετέχοντες θα μυηθούν στις τεχνικές της δημιουργίας κόμικ, ενώ παραλλήλως θα κληθούν να δημιουργήσουν την δική τους ολιγοσέλιδη αυτοτελή ιστορία, με την βοήθεια των εισηγητών. Τα σεμινάρια θα πραγματοποιούνται στην Λέσχη Φίλων Κόμικ, Αγίας Ειρήνης 5, Μοναστηράκι. Ημερομηνία έναρξης ορίζεται η Παρασκευή 23/11/2012, ώρα 18.30-21.30. Εισηγητές η Ελένη Βλαστάρη και Γιώργος Κωνσταντόπουλος, απόφοιτοι ΑΚΤΟ (Σκίτσο-Κόμικ-Cartoon) και δημιουργοί κόμικ. Για δηλώσεις συμμετοχής ή απορίες, επικοινωνήστε μαζί μας στο 6934634879 (κα Βλαστάρη) ή στο coa.comicsgroup@gmail.com. Αν δεν συμπληρωθεί επαρκής αριθμός συμμετεχόντων, τα σεμινάρια θα ματαιωθούν.

Στην αρχή ήμουν πολύ επιφυλακτική, σχετικά με αυτό (όπως όταν άκουσα ότι η Χάθαγουεϊ θα κάνει την Κατγούμαν -μα η Χάθαγουεϊ. Τελικά μου άρεσαν και οι δύο. Νομίζω ότι ταίριαζαν πολύ με την ταινία του Νόλαν. Πιστεύω ότι αν την είχε αναλάβει άλλος σκηνοθέτης θα ήταν αποτυχία αυτοί οι ηθοποιοί γι αυτούς τους ρόλους. Μου φαίνεται ότι ο Νόλαν δεν κάνει ακριβώς Μπάτμαν και γι αυτό ταιριάζει που ο Μπέιλ δεν είναι ακριβώς Μπάτμαν (με την φωνή βέβαια το ξευτήλισε, είναι κάτι σκηνές που ψυχορραγεί κι αυτός εκεί, να μην τον προδώσει η φωνή).

Αν και μάλλον άργησα, να απαντήσω στην βασική ερώτηση του θέματος: Πώς περνάμε Καλών Τεχνών: α) δεν χρειάζονται πανελλήνιες β) αντί για πανελλήνιες, δίνουμε εξετάσεις ελευθέρου σχεδίου (5-7 σχέδια), 2 ελεύθερα σχέδια (=μια σύνθεση που θα έχουν στήσει οι εξεταστές στον χώρο) με μολύβι/κάρβουνο/μελάνι, άλλα δύο έγχρωμα και ένα βασισμένο σε κάποιο θέμα που θα σου δώσουν (π.χ. στιγμή, χρόνος, νεκρή φύση κ.α) Πώς προετοιμάζεσαι: Πας και γράφεσαι σε ένα φροντιστήριο ελευθέρου σχεδίου, τους λές ότι θέλεις να κάνεις προετοιμασία για την Καλών Τεχνών και αναλαμβάνουν να σε διδάξουν πώς ακριβώς πρέπει να σχεδιάζεις για να περάσεις. Αν αποφασίσει κάποιος να μπει, θέλει τουλάχιστον 2-3 χρόνια προετοιμασίας. Όσον αφορά την γραφιστική: δεν είναι το επάγγελμα του μέλλοντος. Το επάγγελμα του μέλλοντος είναι ο web designer. Υπάρχουν ελάχιστοι και είναι περιζήτητοι. Να προειδοποιήσω ότι ο γραφίστας δεν είναι καθόλου δημιουργικό επάγγελμα. Συνήθως κάνεις σελιδοποιήσεις εντύπων, φωτοσοπιάζεις κυτταρίτιδες επωνύμων, και σχεδιάζεις προαποφασισμένα λογότυπα. Δεν χρειάζεται να έχει σχέδιο και συνήθως δεν έχει αισθητική παιδεία. Τώρα, για την σχολή έχω ακούσει πολύ καλά λόγια, αλλά όσον αφορά το κόμικ και το ανιμέησον είμαι επιφυλακτική. Για σχολές του εξωτερικού: Μαθαίνεις τα ωραία σου αγγλικά/γαλλικά/ιταλικά, δίνεις το πτυχίο ξένης γλώσσας που χρειάζεσαι να έχεις για να σπουδάσεις εκεί, το περνάς, τελειώνεις το λύκειο, δηλώνεις στις σχολές που σε ενδιαφέρει, κάποια σε παίρνει, τους δίνεις τα ωραία σου λεφτά και πας και σπουδάζεις. Τόσο απλά. Δεν χρειάζεται ούτε να έχεις τελειώσει κάποια σχολή εδώ πέρα, ούτε να είσαι παιδί θαύμα (αν και εκεί σίγουρα έχουν πιο υψηλά κριτήρια αξιολόγησης). Και εκεί έχουν ΚΑΝΟΝΙΚΑ τμήματα Τέλος, να διαλύσω τον μύθο ότι ο Έλληνας κομίστας δεν βρίσκει δουλειά. Βρίσκει και παραβρίσκει. Απλώς όχι στην Ελλάδα. Στις μέρες μας υπάρχει ένα ευλογημένο πράμα που λέγεται ιντερνετ. Μαθαίνεις, λοιπόν, αγγλικά, για να συννενοείσαι στην κοινή γλώσσα, ανεβάζεις ένα ηλεκτρονικό πορτφόλιο, στέλνεις πιτς (δείγματα εργασίας) σε διάφορες εταιρίες και σε παίρνουν. Και υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που δίνουν τα ωραία τους λεφτά για κάποιον που σχεδιάζει στο ύφος που αναζητούν. Και μάντέψτε: όλοι οι κομίστες δουλεύουν από το σπίτι τους, δεν είναι αναγκαίο να μεταναστεύσεις στην χώρα που θα εργαστείς. Δεν χρειάζεται καν να συναντήσεις τον εργοδότη σου, ούτε αν είναι Έλληνας (πόσο μαμάτο είναι αυτό;; Μπορείς να δουλεύεις ταυτοχρόνως για έναν Αμερικανό έναν Βρετανό κι έναν Ολλανδό, για παράδειγμα, εργοδότη. Κι αυτό συμβαίνει όχι μόνο στα κόμικ, αλλά και στην εικονογράφηση, στο κόνσεπτ άρτ και σε ένα σωρό τέτοια πράγματα. Καταπληκτικό,ε;

Βασικά, το τμήμα του Κούτση στην Βακαλό είναι ένα πολύ ευχάριστο νέο για τις σπουδές κόμικ στην χώρα μας. Ο Νίκος είναι ένας εξαιρετικός σχεδιαστής κόμικ και καταπληκτικός δάσκαλος. Σίγουρα όποιος παρακολουθήσει τα μαθήματά του δεν θα χάσει. Διδάσκει όλα όσα πρέπει να γνωρίζει ένας επίδοξος σχεδιαστής κόμικ και ενδιαφέρεται πάρα πολύ για τους μαθητές του. Βασικά είναι πιο πολύ σαν σεμινάριο, με δύο απογεύματα την εβδομάδα και ένα τελικό κόμικ, αλλά γνωρίζοντας τον Νίκο, σίγουρα είναι η καλύτερη επιλογή για να μαθει κανείς την τέχνη των ΚΟΜΙΚ και μόνο (αν θέλεις να μάθεις κι άλλα πράγματα, δεν σου κάνει, αλλά είναι μόνο ένας χρόνος, σίγουρα μπορεί κανείς να το κάνει συμπληρωματικά με κάτι άλλο. Επιπλέον, σου δίνει την δυνατότητα να παρακολουθήσεις και κάποια άλλα μαθήματα από άλλους κλάδους δωρεάν). Τώρα, για του Βέλλιου την σχολή, η τιμή είναι όντως ελκυστική, αλλά είναι πρώην του Ακτο, ακολουθεί το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα με του Ακτο, και έχω τις επιφυλάξεις μου (όποιος καεί με τον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι -ναι, έχω τελειώσει Ακτο και δεν είμαι καθόλου, μα καθόλου ικανοποιημένη). Επιπλέον, μου έκανε τρομακτική εντύπωση το ότι σε ένα τμήμα για κόμικ, κανένας καθηγητής δεν είναι από τον χώρο των κόμικ (με την ευτυχή εξαίρεση του Σπύρου Βερύκιου)...Είναι πολύ περίεργο... Με τόσους καλοτεχνίτες εκεί μέσα, καλύτερα να πάει κανείς στην Καλών Τεχνών, που δεν πληρώνεις και τίποτα...Τουλάχιστον ο Ακτο έχει τον Γιώργο Μπότσο, τον Φώτη Πεχλιβανίδη, τον Δημήτρη Βιτάλη και τον Νίκο Κούτση, ενεργούς και αναγνωρισμένους δημιουργούς κόμικ. @theocomics, αυτό το επάγγελμα (αυτό που αναρωτιέσαι πώς λέγεται), του εικονογράφου, έχει πολλές εφαρμογές. Μπορώ να σου αναφέρω εργασίες που έχουν αναλάβει συμφοιτητές και φίλοι κομίστες (αναφέρονται μόνο η επί πληρωμή εργασίες): εικονογράφηση παιδικού βιβλίου, εικονογράφηση για cd, λογότυπο εταιρίας, σχεδιασμός αφίσας, προσωπογραφίες, γελοιογραφίες σε εφημερίδα, κόνσεπτ αρτ για μινιατούρες επικής φαντασίας, σχέδια για μπλούζες, φόντα ηλεκτρονικών παιχνιδιών, σχέδια για τατουάζ, εικόνες για βιβλίο θεατρικής ξιφασκίας, πίνακες για καφετέρια, τοιχογραφίες, στόρυμπορντ για διαφημιστικά σποτ... και πάει λέγοντας... Α, ναι, έχω κι έναν φίλο που τον πληρώνουν για να κάνει κόμικ (ποιος θα το περίμενε!!!). Τουλάχιστον, ο Ορνεράκης προετοιμάζει καταλλήλως τους σπουδαστές του για να καλύψουν τέτοιες θέσεις στην αγορά εργασίας. Ιδίως όσον αφορά διάφορα σχεδιαστικά προγράμματα. Ο Άκτο δεν το κάνει (Δεν μάθαμε ούτε μισό). Μπορείς βέβαια να πας και ο ίδιος να διαπιστώσεις τι σου προσφέρει κάθε σχολή. Κάθε χρόνο γίνεται έκθεση σπουδαστών σε αυτές τις σχολές, με όλα όσα έχουν μάθει και εφαρμόσει μέσα στην χρονιά. Ο Ορνεράκης έχει τώρα έκθεση, μέχρι τις 12 Οκτωβρίου, μπορεί να έχει κι ο Ακτο, του χρόνου μπορείς να πας να δεις τι έκανε κι η Βακαλό και ο Βέλλιος και να δεις τι διδάσκει και κυρίως τι αποτελέσματα έχει κάθε σχολή και να αποφασίσεις μόνος σου τι σου ταιριάζει καλύτερα. Μπορείς να βρεις και καθηγητές και να μιλήσεις μαζί τους. Στα σάιτ των σχολών έχεις μπεί; Εσένα πώς σου φάνηκαν;

Ποτέ. Πολύ ανδροπρεπές για το στυλ μου...