gogtzilas

Για οσους ενδιαφερονται για τα κομικς μου στα ισπανικα το παραπανω εντυπο εχει κυκλοφορισει. Επικοινωνια με τον εκδοτη για κοπιες. Μερσι! :)

@Mandrake Καλησπερα... δεν εχω ιδεα. Μη ξεχναμε πως πανε πολλα χρονια απο τοτε. Μπορώ να πω ότι είχα πάει στο τμήμα κόμικς του φροντιστηρίου Πράξης στο οποίο δίδασκε ο Αντώνης τότε. Εγώ μόλις 14. Είχα πάει με τον πατέρα μου και μια στιβα σχέδια που είχα τότε. Ενθουσιασμένος με την συζήτηση με τον Αντώνη ο οποίος έδειξε κι εκείνος μεγάλο ενθουσιασμό με όσα του είχα δείξει εκείνο το απόγευμα. Μου ανέφερε ότι μόλις ξεκίνησαν ένα περιοδικό και πως με ήθελε για συμμετοχή. Το κλίμα στις συναντήσεις ήταν υπέροχο. Πολύ δημιουργικό. Το περιοδικό αν και πολύ αξιόλογη προσπάθεια δε βρήκε θερμής υποδοχής στην Θεσσαλονίκη αν και ότιδηποτε ελληνικό φαίνεται σαν εξωγήινο ακόμα και τώρα στην κοινότητα των κόμικς. Ωραία χρόνια με συναντήσεις στο Ντορέ της εποχής και στο ΝτεΦακτο. Να αναφέρω πως από το δεύτερο τεύχος το μπούμερανγκ ήταν τυπωμένο σε τυπογραφείο. Προσωπικά προέκυψαν συνεργασίες με περιοδικα και εφημερίδες της εποχής μετά από αυτή τη δημοσίευση.

Ουπς. Λιγο μαλακια να γραφω σε thread που αφορα εμενα αλλα ηθελα νσ πω ενα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστω που υπαρχει αυτο το thread κ σε οσους κατα διαστηματα το ανανεωσαν!

Βλεπω χρονια αυτη την απαντησγ κ θα σκασω αν δε ρωτησω; γιατι τουρκομπαροκ;!; χαχαχα! Τεσπα...

Καλησπερα. Ειναι αρκετο διαστημα που εχω να γραψω στο φορουμ. Καλοκαιρακι κ ελευθερος χρονος οποτε .... Το προσφατο διαστημα ( μετα το τελευταιο μου ποστ δλδ) μεσολαβισε το sequel the Biggest Bang κ επισης η συνεχεια του The Adventures of Augusta Wind με τιτλο The Last Story. Συντομα, τελος του μηνα αρχες του επομενου κυκλοφορει στην Ισπανια ενα limited edition τευχος με τιτλο Sploarkt! Περιεχει κομικς τρομου που εχω γραψει κ σχεδιασει τα τελευταια χρονια. Μετα απο καποιο διαστημα θα ακολουθησει κ ενα artbook πανω απο 80 σελ με θεματα πανω στον τρομο επισης. Ελπιζω να το βρειτε ενδιαφερον. Περισσοτερα στην ιστοσελιδα μου www.gogtzilas.com ευχαριστω ...

καλησπερα... ξεκιναμε με ενα πρωτο δωρεαν μαθημα την επομενη εβδομαδα στης 7... και απο την επομενη δευτερα και καθε δευτερα στης 6... ευχαριστω!

The Big Bang created all life as we know it. THE BIGGER BANG created just one — at the expense of the human race! Can a hero be born from such cataclysmic destruction? "THE BIGGER BANG is super cool! I've always admired D.J. Kirkbride's mind, and it's put to brilliant use in collaboration with the wonderfully energetic and unique artwork of Vassilis Gogtzilas. I eat this stuff up. Bigger bangin' cosmic comics!" - Michael Allred (MADMAN, SILVER SURFER) "Vassilis is one of the best kept secrets in comics... THE BIGGER BANG should take care of that nicely. His work runs the gamut from classic 70s EC era brushwork to the comedic grandeur Jack Davis inspired lunacy. Along with gifted writer D.J. Kirkbride, Vassilis manages to weave a spell of spectacle cloaked in heroic garb, yet defying the cliches of the typical of most Superhero or Alien works. It's non-digital and intimately hand crafted, modern, with affection nods to another simpler area. Couldn't recommend it highly enough!" - Sam Kieth (THE MAXX, ZERO GIRL) "Kirkbride turns up the dial on the absurdist dada elements that have always adorned the edges of the Starlinesque superheroic space opera, a sub-sub genre dear to my heart. Artist Vassilis Gogtilas is... in the Sienkiewicz, Keith, and McKeever school of virtuosic comic book chiaroscuro... somewhere between Bill Plympton's work and the liner note drawings of Pink Floyd's THE WALL. THE BIGGER BANG is a comic that starts out as bombastically cosmic as can be imagined, and ratchets things up from there." - Tom Scioli (TRANSFORMERS VS. G.I. JOE, AMERICAN BARBARIAN) "With THE BIGGER BANG, Kirkbride and Gogtzilas bring us a unique work of cosmic superhero lore. As the tale unfolds with all the grace of a fully realized myth, the artwork roars with the kinetic fury of the ever-expanding multiverse it depicts." - Dave Crosland (SCARFACE, PUFFED) "THE BIGGER BANG is totally larger-than-life with crazy art to match the scope." - Sina Grace, BURN THE ORPHANAGE, LI'L DEPRESSED BOY

Η 9η τεχνη Στο σεμινάριο αυτό, με εισηγητή τον Βασίλη Γκογκτζιλά, comic book artist και illustrator (The Bigger Bang, Adventures of Augusta Wind για την IDW Publishing με έδρα την αμερική) η 9η τέχνη ανοίγει ένα δημιουργικό παράθυρο σε όσους ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για την μοναδική της εκφραστικότητα, τη σχέση και την αλληλεπίδραση της με τις άλλες τέχνες, να έρθουν σε επαφή με τις τεχνικές σχεδίασης, αποκτώντας πολύτιμες γνώσεις και έπειτα να φιλοτεχνήσουν το δικό τους κόμικ κάτω απο μια συγκεκριμένη θεματική. Όλοι λίγο πολύ κάποια στιγμή ξεφυλλίσαμε ένα κόμικς. Είτε ανήκε στην κατηγορία των σουπερηρώων(Batman, Hulk, Captain America κτλ), είτε του εναλλακτικού ( Robert Crumb, Gilbert Hernandez, Hernandez brothers κτλ), της γαλλοβελγικής βιομηχανίας (Asterix, Lucky Luke, Manara Milo κτλ) ακόμα και της γιαπωνέζικης (Katsuhiro Otomo , Manga κτλ). Τα τελευταία χρόνια πάρα πολλά κόμικς έχουν μεταφερθεί τόσο στην μεγάλη οθόνη σημειώνοντας τεράστια επιτυχία (Spiderman, The Dark Knight, Avengers κτλ) όσο και στην τηλεοπτική (the walking dead, arrow, daredevil, gotham κτλ). Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τα comic conventions που διοργανώνονται στο εξωτερικό και στην πόλη μας, κέντρισε εκ νεου το ενδιαφέρον του κοινού, στρέφοντας τα φώτα σε αυτή τη μοναδική μορφή τέχνης που συνδυάζει τη δημιουργική αφήγηση με την εικαστική απεικόνιση. Ο κύκλος των σεμιναρίων θα ολοκληρωθεί σε 12 μαθήματα των 3 ωρών, ενώ απευθείνεται σε προχωρημένους και αρχαρίους. Αναλυτικό Πρόγραμμα Σεμιναρίου κάθε μάθημα διακρίνεται στο θεωρητικό κομμάτι και στο αντίστοιχο workshop. 1o μάθημα. *Εισαγωγή στην 9η τέχνη *Θεωρητική της σημειολογίας των βασικών εργαλείων σχεδίασης. 2o μάθημα *Η αμερικανική σχολή Ι(yellow boy, the Spirit, Katzenjammer kids). *1.Δημιουργία σεναρίου, απο την ιδέα στο χαρτί. 2. Εισαγωγή στα μέσα σχεδίασης. 3ο μάθημα *Η αμερικανική σχολή ΙΙ(σουπερηρωικα κομικ δεκαετιων 50 και 60) *1.Επεξεργασία προσωπικού σεναρίου μαθητών. 2. Μολύβι και μελάνι. 4ο μάθημα *Η αμερικανική σχολή ΙΙΙ (το horror κομικς απο τα EC ( tales from the crypt) στις εκδοσεις Warren). *1.Εξέλιξη σεναρίου σε πρώτο layout ιστορίας. 2. Ακουαρέλες (μολύβι και μαρκαδόροι ακουαρέλας, τέμπερα σε υγρή μορφή). 5ο μάθημα * Η ευρωπαική σχολή (μεγαλοι δημιουργοι Γαλλια, Βελγιο, Ιταλια, Ισπανια και Μεγαλη Βρετανια, Uderzo, Liberatore, Reiser, Frankin) *1.Τελικό layout ιστορίας. (Χρήση των βασικών εργαλείων για την σχεδίαση της σελίδας) 2. Παστέλ (ξηρά και μαλακά υλικά σχεδίασης), χρωματιστές ξυλομπογιές. 6ο μάθημα *Η εναλλακτική σκηνή των κόμιξ( Robert Crumb, Gilbert Shelton, Peter Bagge κτλ) *1.Επιλογή υλικών για την καταλληλότερη πραγματοποίηση του σεναρίου. 2. Η τεχνική του κολάζ ( ψηφιακού και χειροποίητου) 7ο μάθημα *Η διαδραστική σχέση του κόμιξ με άλλες τέχνες (κομιξ και κινηματογραφος Ι (Sin City, 300, American Splendor, Ghost World κ.α.) *Workshop. Χρήση των κινηματογραφικών μεθόδων για την αφήγηση εντός και εκτός panel. 8ο μάθημα *Η διαδραστική σχέση του κόμιξ με άλλες τέχνες ( κόμιξ και κινηματογράφος ΙΙ film noir, german expressionism, futurisism κα) *Workshop. Φωτισμός και σκίαση ως σχεδιαστικό και αφηγηματικό μέσο. 9ο μάθημα * Η διαδραστική σχέση του κόμιξ με άλλες τέχνες [αρχιτεκτονική (shuitten - Peters, Moebius)] *΅Workshop. Η έννοια του τρισδιάστατου χώρου και των στοιχείων του στη δισδιάστατη απεικόνιση. Γεωγραφία του χώρου. Μαθήματα προοπτικής. 10ο μάθημα *Η διαδραστική σχέση του κόμικ με άλλες τέχνες [Μουσική (Tori Amos, Belle and Sebastian, Gorillaz κα)] *Workshop. Το χρώμα ως σχεδιαστικό αλλά και αφηγηματικό μέσο.. 11ο μάθημα *Η γιαπωνέζικη σχολή κομικ (Katsuhiro Otomo, Masamune Shirow). *Workshop. Ανάπτυξη του σεναρίου σε σελίδες. Ομαδική συζήτηση, με αφορμή τα ατομικά έργα. 12ο μάθημα *Κόμιξ και animation *Workshop. Ολοκλήρωση του προσωπικού κόμικ. Πολυχώρος δημιουργικής έκφρασης και απασχόλησης Στρ. Σφέτσου 3, Θεσσαλονίκη

kαλημερα.. δυο τελευταια λογακια πριν επιστρεψω στις εργασιες μου (γιατι ειτε μας αρεσει ειτε οχι οι δημιουργοι ειναι αυτοι που (κυριως) κανουν αυτη την τεχνη να ειναι αυτο που ειναι. και ειτε αρεσει ειτε οχι αυτη ειναι η ελληνικη πραγματικοτητα αλλα και η παγκοσμια.). γιατι πιστευετε οτι οι δημιουργοι που υπαρχουν (αλλα και οι ακομα πιο αξιολογοι που θα εμφανιστουν στο μελλον) δεν εχουν διαβασει τους μεγαλους της αμερικανικης σχολης; οτι δεν ειναι γνωστες του μακκλαουντ και του γουιλ αισνερ; οπως φυσικα και των σπουδαιων της ευρωπαικης σκηνης; αλλα και της ελληνικης με τον γιαννη καλαιτζη, τον αρκα και τον λεανδρο και πολλους ακομα; και φυσικα ακομα και της ιαπωνικης; οπως φυσικα και των βασικων αξιων των εικαστικων αλλα και αλλων τεχνων; κτλ, κτλ; ως αναγνωστες ολες οι προτασεις ειναι θετικες. αυτοι που ομως πραγματικα θα ξεφυγουν απο το χομπι και η τεχνη τους ως δημιουργοι θα γινει η πραγματικοτητα τους ειναι πολυ λιγοι. καλο ειναι να αφησουμε τα πραγματα να εξελιχθουν και να παρουν το δρομο τους. καλη χρονια σε ολους! ευχομαι τα καλυτερα! καλημερα!

Καλησπερα, Αφου πηρε το θαρρος ο φιλος θανασης να γραψει αποψη ειπα να βγω λιγο απο το καβουκι μου κι εγω... Σχετικα με τα πρακτικα του θεματος θα συμφωνησω με τον πομακο. Οσον αφορα τις ιστοριες και τα θεματα που επιλεγουν οι καλλιτεχνες νομιζω δεν πρεπει να υπαρχει ιδιαιτερη παρεμβαση απο κανενα αλλο περα απο τον καλλιτεχνη τον κοσμο των ιδεων του και τα χαρτια του. Ο καλλιτεχνης δεν ειναι τζουκ μποξ. Δηνιουργει περαν αγορας. Εχει τους δικους του προσωπικους δαιμονες να ασχολειθει. Το μονο καθηκον και υποχρεωση ειναι απεναντι στις ιδεες και σε ολον αυτο το μαγικο κοσμο της εμπνευσης. Και οσοι πιστεψουν σε αυτο καλοδεχουμενοι. Παιδεια δυστυχως ισουτε με φορμες. Η αλλιως καλουπια πιο λαικα. Εαν θελετε τυποποιημενα προιοντα υπαρχουν αφθονα. Το κατα ποσο οι ελληνες δημιουργοι γινοντε η οχι απο δεκτοι απο το ελληνικο αναγνωστικο κοινο νομιζω ειναι καθαρα ζητημα ελευθεριας του ποσοι θα δεχτουν ενα διαφορετικο υφος εκφρασης . Φοβαμαι πως το αισθητικο κριτιριο πλεον εχει αλλειωθει σε τοσο μεγαλο βαθμο που ειναι πολυ δυσκολο να ξεχωρισει το διαφορετικο. Επισης φοβαμαι οτι οσο οι περισσοτεροι πιστευουν πως ¨επιτυχια¨ ειναι μονο τα εμπορικα κριτηρια πεφτουν καπως εξω. Ενιγουει πολλες σκεψεις πανω στο θεμα αυτα τα λιγα για τωρα.... Θενκς...

τωρα εσυ η κατι ξερεις η... προς το παρον ενα δευτερο volume κατα το μαρτιο.. και ισως ειναι πιθανο μια επανεκδοση του πρωτου... θενκς...

καλησπερα... τα τευχη 6 και 7 διαθεσιμα στο comixology issue 6: http://www.comixology.com/Misery-City-6/digital-comic/37773 Ol' Maxy had a farm, and its belly was deep and made of concrete. From its hellish bottom a new monster crawled up to the surface. Now Max has to face a nightmarish adversary straight from the sewers of Misery, all while battling his own dark side. For what is a monster if not a forgotten self, well hidden beneath the flesh 'n' bones? issue 7: http://www.comixology.com/Misery-City-7/digital-comic/48691 When the levee breaks, poor Max has to cross the borders of consciousness and dive into the abysmal birthday of his miserable city and self. While Max does the graveyard shift, a new uninvited player comes to town, ready to raise Hell. Now, who can change what is written in the stony pages of fate? επισης ο πρωτος τομος διαθεσιμος απο την markosia: http://www.markosia.com/titles/misery-city/ και δυο reviews: [From the blog "What Would Doom Do!"] Having finally gotten around to my stack of new comics, courtesy of London Super Comic Convention and its focus on creators and comic books rather than hype and shiny things, I'm pleased to announce I can begin to share my thoughts on them. I know I know, this is the moment you've all been dreaming of (yes I have been drinking, no I'm not drunk). But lets not dwell on me and how much of a hero I am but rather lets look at Max Murray, on one hand the classic pulp detective, fedora pulled down low, trench coat wrapped around him to keep out the chill of the city, and on the other, a man stuck in Misery City with hell itself coming out of the ground and very possibly the only person capable of doing anything about it, even if it is rather begrudgingly. This is Misery City, it's pulp noir meets the supernatural, a twist of Sin City with a dash of the Maltese Falcone and a sprinkling of Lewis Carrol, and even this doesn't quite sum it up, it just is Misery City. And I love it, the grimy feel, the fear and hate held within the pages, the desperate wish to be elsewhere but the need to keep going, its everything I want from a book titled Misery City. And the reason for all this? The creators, the honest to god geniuses behind it, K.I. Zachopoulos and Vassilis Gogtzilas (I've checked the spelling of their names three times and I'm still not sure it its right) who I had the honour of talking to at LSCC and one thing is obvious, their passion for this book, and I can feel it, it reaches out through the words and art. K.I. Zachopoulos is a literary phenomenon and one of the main reasons for the brilliance of this book, with the other being the artistic talent of Vassilis Gogtzilas but I'll get to that. The words that man can use, they way he plays with them, its a joy to read, you can feel the icy fingers of his words caressing your soul, drawing you in deeper until they are clawing at your mind but you cant look away. And its then you realise that you are Max Murray, and all because of K.I. Zachopoulos. However, this is a comic, and the words are only half the story, with the other half being the art, art that fully expresses the misery and decay, the hopelessness of life, the power of cruelty and the rawness of the story, the art of Vassilis Gogtzilas. And it fits right in, it takes those words and wraps them in misery that shoves them straight into the nerve centres of the brain. The harsh raw line worked, like the hacked limbs of the unlucky, and the decayed murky colour of the world a reflection of the souls that inhabit Misery City and the splashes of colour, the show the power of hate and pain that shine like a beacon within this world created by Vassilis Gogtzilas and K.I. Zachopoulos. Its the perfect pairing, and it truly is miserable, but utterly fantastic because of it. Read it. [from the blog "Now Read This"] For purists every literary genre is sacrosanct – unless you can come up with a way to mix or blend them with such style, verve and panache that something new is born which feels like it’s always been one if the gang… Misery City is a dark, bleak and ferociously introspective comic that relates the cases of Max Murray, a dowdy, down-at-heel shamus walking the meanest streets imaginable, in a vast and ever-changing metropolis situated on the outskirts of Hell – and, no, that’s not poetic license or flowery prose, it’s a geography lesson… Following an effusive Foreword from arch-stylist Sam Keith and anIntroduction from big-league writer J. M. de Matteis, the first five issues of the comics series unfold in this pocket novel package: a stark, unrelenting procession of grimly trenchant case-files starring a shabby private eye just trying to get by uncovering other people’s secrets and make some sense of the most pitiless town in creation. Of course he has a few secrets of his own… The black parade begins on the ‘Night of the Corpse’ when the world-weary Max is attacked by a giant skeleton and has to use his beloved and handy handgun Fat Betty to end the undead animate. Times are both tough and weird so he doesn’t give it much thought before retiring to his dingy office to await a new client and case… When the phone rings it’s that sexy waitress Pakita from the Bar. Max has had the serious hots for her forever, but his rising hopes take a dive when the mercurial Mexican only hires him to check up on her cheating boyfriend. With heavy heart and azure cojones the gumshoe goes looking, utterly unaware that an old enemy has returned seeking vengeance.Professor Ego was penned in unimaginable torment because of Murray, and now that he’s out he’s wasting no time in sending a plague of devils to get some payback… As a host of demonic clowns hunt the private detective, Max has found Pakita’s man. Seeing the faithless dog with another woman drives him crazy though and the shamus goes ballistic, beating the cheating Dick to a pulp. Appalled and repentant, Max then heads over to Pakita’s place to apologise and finds her gone, snatched by his long-forgotten foe. Answering the ‘Call of Ego’ Max heads for the horror’s Tower hideout and a brutal showdown… Despite his shoddy appearance, this PI is no dumb palooka. His secret vice is reading and his internal monologue is peppered with quotes and allusions from poets like Dante and Tennyson. They’re the only thing comforting him as ‘A Wooden Coffin for Max Murray part I’ finds him taking the Hell train to the worst part of MiseryCity for a surveillance job. Horny as usual, Max is disappointed to discover what the owner of that sexy French voice on the phone looks like, but still agrees to check out the old abandoned timber-framed family house the tearful widow fears property developers want. Maybe he should have been more suspicious, but the client’s stunning daughter Josephine had turned his head and all points south… When he enters the ramshackle old pile a colossal zombie fiend attacks Max and, before he can react, the entire house explodes out of the ground and rockets into orbit… Lost in space and out of options, the gumshoe reveals a few of his own incredible survival secrets destroying the monster (said client’s vengeful and very angry husband) in ‘A Wooden Coffin for Max Murray part II’ before escaping the timber trap and settling scores with the murderous she-devils. It appears Max is on a first name basis with the Big Boss of the Inferno, and the head man is keen on renewing a satanic acquaintance with the understandably reluctant detective… The malign mystery yarns conclude with a stunning surprise in ‘The Last Drag of a Pocket God’ as Max tracks down a puissant phantom with astounding delusions of grandeur. However, after sending Marty “The Voice” Coronado to his final rest, an uncomfortable conversation with Pakita forces him to confront his own long-suppressed thoughts and examine the illusions that keep him going on the pitiless streets of Misery City… Potent targeted vulgarity and a brusque, verbally confrontational narrative style gives Kostas Zachopoulos’ manic scripts a supremely savage edge, whilst the freakish, surreal Horror-Noir milieu is perfectly captured by illustrator Vassilis Gogtzilas’ astoundingly frenetic art, delivered in a melange of assorted styles. This mean, moody and menacing chronicle is topped off with a host of powerful pin-ups and a cover art gallery to further disquiet and beguile the unwary reader. το 8ο τευχος ερχεται συντομα...

Απο σημερα και για τις λιγες επομενες ημερες θα ανεβαινουν στο online store σκιτσα προς πωληση... Μικτες τεχνικες σε μεγαλο μεγεθος... Σχεδον ολα Α3 φτιαγμενα με μολυβια, μελανι, παστελ, σπρει και οτι αλλο φανταστει κανεις... περισσοτερα στο παρακατω link: http://vassilisgogtzilas.bigcartel.com για αρχη εχουν ανεβει τα εξης... the wolverine : http://vassilisgogtzilas.bigcartel.com/product/the-wolverine και frankenstein monster: http://vassilisgogtzilas.bigcartel.com/product/frankenstein-monster [σημειωση. για οσους εδειξαν ενδιαφερον για το sex shop boy... θα επανελθω με νεοτερα το επομενο διαστημα]

preview και στο blog: http://absurdiabooks.blogspot.gr/2013/06/sex-shop-boy-preview.html

το sketchbook devils and dust διαθεσιμο και μεσο του site της jemma press... http://www.jemmacomics.com/product.php?id=3796