Dredd

Καλή ανάπαυση. Τα συλληπητήρια μου στην οικογένεια του.

Οση σχεση εχουν και τα Elle, Madame Figaro, Miss Glitter και TV Εθνος.

Τι είπες τώρα! Steampunk με GoT!! Προσλαμβάνεσαι! Ξεκίνα να γράφεις όσο εγώ παίζω βιολί στο μετρό για να μαζέψω τα απαιτούμενα χρήματα!!

Δεν ξενερωνει, εχει αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας.

Μόνο εμένα δηλαδή μου φάνηκε νορμάλ το σχέδιο; Δεν το διάβασα, το ξεφύλισσα απλά χθες στη Λέσχη, και δεν μου φάνηκε τόσο κακό. Ήρθε η ώρα της πρεσβυωπίας λετε;;;

Νέα mini-series από τη Marvel στο σύμπαν του Conan μας έρχεται τον Αύγουστο με πρωταγωνίστρια την Valeria. ΠΗΓΗ

Διαβάστηκε και αυτό μετά από πολύ καιρό που ήταν στα υπόψη. Πολύ καλή σειρά, με όλα τα κλισέ που συνοδεύουν τα crime noir/neo-noir. Δεν με εντυπωσίασε βέβαια, αλλά αυτό έγινε γιατί έχω διαβάσει πάρα πολλές αντίστοιχες, τόσο από τους 2 συγγραφείς αλλά και από άλλους. Σίγουρα όμως, αν τη διάβαζα πριν 15 χρόνια, που ήταν ακόμα στις αρχές τους αυτού του τύπου ιστορίες, θα εντυπωσιαζόμουν πολύ περισσότερο. Πολύ καλή η χρήση του υπερηρωικού στοιχείου, δοσμένου με μέτρο και χωρίς να επισκιάζει το βασικό θέμα που ήταν οι "κανονικοί" αστυνομικοί που υπηρετούν στο τμήμα του Gotham, οι ζωές τους, η καθημερινότητα τους, οι διαπροσωπικές και συναισθηματικές τους σχέσεις. Ιδιαίτερα μου έκανε εντύπωση η χρήση του Batman, και η παρουσία του ως κάτι που σίγουρα εξυπηρετεί την ανάπτυξη του σεναρίου, χωρίς όμως να την καθορίζει. Κάτι σαν Deus Ex Machina, τις περισσότερες φορές όμως χωρίς να χρειάζεται να επέμβει. Το σχέδιο του Lark είναι στα γνωστά επίπεδα του Lark των περασμένων ετών. Σίγουρα όχι κακό, σίγουρα όμως δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Δουλεύει καλά στις σκοτεινές αστυνομικές σειρές, όπως το Gotham Central, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που ξεχωρίζει. Αυτό που έχω καταλάβει, κρίνοντας και από το Lazarus, ότι παίζει κρίσιμο ρόλο το χρώμα πάνω στο σχέδιο που κάνει ο Lark. Οι υπόλοιποι, συνειδητά ή όχι, ακολουθούν τις γραμμές του Lark, δίνοντας μας ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Συνοψίζοντας, μια αρκετά καλή σειρά, 2 συγγραφείς που συνεργάζονται άψογα, χωρίς να φαίνεται ουσιαστικά ποιος γράφει το κάθε τεύχος. Συνδυάζει ωραία τα 2 είδη, χρησιμοποιώντας τους super-powered villains όχι ως ανίκητους, αλλά περίπου ως τον τυπικό σου εγκληματία. Σίγουρα αξίζει να διαβαστεί από λάτρεις και των 2 ειδών. 7,5/10 και όταν είχε βγει θα είχε τσιμπήσει χαλαρά είναι 8αράκι.

Βασικά, απορώ πως δεν είχε γίνει τόσα χρόνια.

In the neo-noir city of Los Angeles, 2019, Ash, a veteran Blade Runner, is grappling with a new case: a billionaire’s wife and child, apparently kidnapped by Replicants for dark purposes… Ενδιαφέρον μου φαίνεται....

Είχε βγει σε regular-sized harrdcovers τα οποία είναι εξαντλημένα εδώ και πολύ καιρό. Τώρα κυκλοφορούν τα limited hardcover anniversary edition τα οποία και αυτά είναι κανονικού μεγέθους και τα definitive edition τα οποία είναι oversized αλλά κάποια από αυτά είναι εξαντλημένα.

Ωραίο ταξιδάκι! Και ωραία περιοχή. Σε συνδυασμό με κόμικς μάλιστα, τί άλλο μπορεί να θέλει κανείς...... Καλά να περάσεις Τζον!!!

Δύο ωραίες σελιδούλες από το Blade Runner comic που θα κυκλοφορήσει η Titan τον Ιούλιο. ΠΗΓΗ

O Mills αποφάσισε να κυκλοφορήσει μια ανθολογία με καινούριες, δικές του, ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, και έκανε ανοιχτή πρόσκληση σε σχεδιαστές για να του στείλουν concept art πάνω στα κείμενα του. Το project φαίνεται ενδιαφέρον, είναι επί της ουσίας αυτοχρηματοδοτούμενο και προβλέπει καλούς όρους για τους σχεδιαστές, τόσο στα οικονομικά αλλά και σε θέματα δικαιωμάτων. Ο τίτλος θα είναι Space Warp. Πληροφορίες θα βρείτε στη σελίδα του Mills ( Millsverse ) και συγκεκριμένα ΕΔΩ.

@Ionas Aggelis Ακολουθώντας την συλλογιστική σου, και κατατάσσοντας το κόμικ σαν ένα Superman του '80, απλά θα αναφέρω ότι από τo '80 έχουν περάσει 40 χρόνια. Από το '80, το storytelling και το σχέδιο έχει εξελιχθεί κατά 3252%. Τα 2 παραπάνω που αναφέρω, με κάνουν και το κατατάσσω στις ρετρό προσπάθειες. Αυτα και εκφράσεις τύπου "παλιομασκαρά", "ζαβολιές", ονόματα τύπου "Λευτέρης Γκρεκότης" και exposition τύπου "Υπεράνθρωπες κέρδισες τον πρώτο γύρο, κατέστρεψες το αερόπλοιο μου και με απομόνωσες από τον εξωγήινο στρατό μου", είναι - έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον - ο ορισμός του ρετρό. Κόμικς "ευανάγνωστα, με time travel σενάρια και την έννοια της οικογένειας στο επίκεντρο" έβγαζε η DC από το '50. Δεν σημαίνει όμως ότι αυτά τα κόμικς δεν είναι τώρα ρετρό. Και για να το ξαναπώ, αν και μάλλον δεν έχει νόημα. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι θίγονται όταν τους λες ότι αυτά που διαβάζουν είναι ρετρό. Ο καθένας διαβάζει ότι γουστάρει και καλά κάνει. Προχθές διάβαζα τεύχος του 1979 και πέρναγα μια χαρά. Ήταν όμως ρετρό, και ρετρό του κερατά!! Θα έπρεπε ντε και καλά να το χαρακτηρίσω σύγχρονο για να μη θιχτώ;

Τα είπε όλα ο σύντροφος Ανδρέας. Περάσαμε τέλεια και μακάρι να μπορούσα να κάτσω μερικές ημέρες παραπάνω για να απολάυσω την πόλη. Ιδιαίτερα ευχαριστήρια σε Φώτη (tik) και Σταύρο (Kurdy) για την περιποίηση και για το καλό τσίπουρο που αναγκαστηκα να πιω γιατί δεν έπινε ο Ανδρέας!