Ο ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ Η ΘΥΣΙΑ ΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

[Bonadrug]

  

 

Το περιοδικό Νέμεσις της Λιάννας Κανέλλη κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1999 σε σελοφάν μαζί με ένα τεύχος κόμικ με τίτλο "Ο Παπαφλέσσας Αυγερινός και η θυσία ως ελευθερία" σε σενάριο και σχέδιο Βαγγέλη Παπά.

Η πρωτοτυπία του έργου έγκειται ότι πρώτα το σενάριο φωτογραφήθηκε με πραγματικούς ηθοποιούς (τους ηθοποιούς της δραματικής σχολής του θεάτρου Τζένη Καρέζη) με την τεχνική του φωτορομάντζου και κατόπιν έγινε η μετατροπή των φωτογραφιών σε κόμικς.

Πρόκειται για μια τεχνική που εφαρμόζεται και στον κινηματογράφο, σε ταινίες όπως το A Waking Life ή το A Scanner Darkly του Richard Linklater . Πρώτα γυρίζονται με πραγματικούς ηθοποιούς και μετά τα καρέ χρωματίζονται (μια παράδοση παλιά όσο και το σινεμά , αφού το ίδιο έκανε ο Georges Melies).

Όσον αφορά το κόμικς τώρα νόμίζω είναι αρκετά καλαίσθητο και ένα από τα λίγα ελληνικά κόμικ που αντλούν τη θεματική τους από την ιστορία (αν εξαιρέσουμε τα Κλασικά Εικονογραφημένα). Η έκδοση έχει την αρίθμηση Νέμεσις Κόμικς 1 , αλλά δεν ξέρω αν υπήρξε Νο 2.
 

 

Φυσικά συνάδει με τις εθνικιστικές και θρησκευτικές αναζητήσεις της εκδότριας του Νέμεσις, η οποία έχει και ένα κείμενο στο τέλος του κόμικ για την προσωπικότητα του Παπαφλέσσα, Άλλο ένα κείμενο υπάρχει στο ίδιο θέμα του π. Γ. Μεταλληνού.

 

[sneaker]

WoW!!! Τόσο για την έκδοση και την "πρωτοτυπία" της όσο και για το θέμα με το οποίο ασχολείται. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα ότι είχε κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο.

 

Από τα screenshots που έβαλες φαίνεται πολύ καλό. Θα ήθελα να το έβρισκα και σε κανονικό. Valt εσύ που είσαι γνώστης του θέματος, πόσο εύκολο είναι να βρεθεί το τεύχος αυτό; Αν παίζει, τότε θα κάνω σχετικό ποστ στις αναζητήσεις.

 

Και πάλι bonadrug!

[Valtasar]

Θα σε έχω υπόψη μου Βαγγέλη αν εμφανιστεί στα μεταχειρισμένα

 

Σε ευχαριστώ bonadrug για το ωραίο αφιέρωμα

 

[Tounas]

Πρόκειται για μια τεχνική που εφαρμόζεται και στον κινηματογράφο, σε ταινίες όπως το A Waking Life ή το A Scanner Darkly του Richard Linklater . Πρώτα γυρίζονται με πραγματικούς ηθοποιούς και μετά τα καρέ χρωματίζονται (μια παράδοση παλιά όσο και το σινεμά , αφού το ίδιο έκανε ο Georges Melies).

 

Φίλε bonadrug, αυτή η τεχνική ονομάζεται rotoscoping και μαιτρ του είδους στα animations αποτελεί ο πολύς Ralph Bakshi (Fire and Ice/Φωτιά και Πάγος με τον Frank Frazetta, American Pop κλπ.). Στην Ελλάδα ο πρώτος που πρώτα "σκηνοθέτησε" με φωτογραφίες από πραγματικούς χώρους και σκηνές με ζώντες ανθρώπους (φίλους του) και μετά το σχεδίασε σε κόμικς ήταν ο Γιάννης Καλαϊτζής στην Τσιγγάνικη Ορχήστρα (που μέρος του δημοιεύθηκε στη "Βαβέλ" από το #7 (Σεπτέμβριος 1981), και το 1983 κυκλοφόρησε σε άλμπουμ από το Πολύτυπο/Αντί). Επανέλαβε αυτή την τεχνική στα Το Μαύρο Είδωλο Της Αφροδίτης (Παρά Πέντε, 1991) και Τυφών (Κώμος, 1998). Με την ίδια τεχνική το 1997 κυκλοφόρησε το πολύ ωραίο άλμπουμ Χαμένο Φάσμα (Κώμος) των Τάσου Αποστολίδη και Μαρίας Ζογλοπίτου (1970-1997).

[Bonadrug]

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες Tounas1. Γνωρίζω το έργο του Καλαϊτζή (καλα δεν είμαι και fan),

αλλά δεν ήξερα ότι είχε χρησιμοποιήσει αυτή την τεχνική.

 

To American Pop αλήθεια το έχεις δει; Αριστούργημα κατά τη γνώμη μου. Το έχω σε VHS αλλά το είχα λιώσει στο παίξιμο, ελπίζω να μην έχει διαλυθεί τελείως.

[Tounas]

To American Pop αλήθεια το έχεις δει; Αριστούργημα κατά τη γνώμη μου. Το έχω σε VHS αλλά το είχα λιώσει στο παίξιμο, ελπίζω να μην έχει διαλυθεί τελείως.

 

Σαφώς το έχω δει το American Pop (1981) bonadrug και το έχω περάσει από βίντεο σε DVD. Πολύ καλό είναι επίσης το Fire and Ice (1983). Ο Bakshi εργάζεται τώρα σε μια νέα ταινία animation με τίτλο Last Days of Coney Island.

[germanicus]

Φυσικά συνάδει με τις εθνικιστικές και θρησκευτικές αναζητήσεις της εκδότριας του Νέμεσις

 

και όχι μόνο... σε επίπεδο αφήγησης, πάσχει από "μεγάλες κουβέντες", "δραματικές στιγμές" και όλα τα "ευχάριστα" μιας τυπικής ταινίας του James Paris αλλά και του στησίματος σκηνών από τον Φώσκολο. Παρέα τώρα με λέξεις λαϊκιές (προσοχή στο δεύτερο "ι") κάνουν ένα μίγμα μούρλια.

 

Εικαστικά, ενδιαφέρον, αλλά καθώς προείπα το στήσιμο των σκηνών είναι κλάψε με μάνα κλάψε με.

 

Ως υπόθεση, ως θέμα κλπ, αδυνατώ να το κρίνω. Οι γνώσεις μου στο θέμα είναι τρομερά συγκεχυμένες από τα ηρωικά που με μάθανε, από τα όσα διάβασα μόνος μου και από τα όσα άκουσα να φωνάζουν.

 

Εν κατακλείδι, άκρως ενδιαφέρον από μια πληθώρα απόψεων. bonadrug που το ξέθαψες και το μοιράστηκες μαζί μας! Αξίζε τον κόπο!

 

[strkav]

Πάντως αξιέπαινη προσπάθεια, σίγουρα!

[Argail]

Τον Μάρτιο του 1999 μαζί με το περιοδικό NEMECIS περιεχόταν και ένα κόμικ με τον τίτλο "Ο Παπαφλέσσας ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ και η θυσία ως ελευθερία" , δεν γνωρίζω αν συνεχίστηκε και σε επόμενα τεύχη, αλλά από ότι έμαθα μάλλον όχι, το σενάριο και το σχέδιο είναι του Βαγγέλη Παππά, το μέγεθος είναι ίδιο με τα BD της Μαμούθ(asterix κτλ), το χαρτί είναι ιλουστρασιόν και έγχρωμο , σκληρό εξώφυλλο με ράχη , σελίδες 64 + εξώφυλλα από τις οποίες το κόμικ καταλαμβάνει τις 49, περιλαμβάνονται ένα άρθρο του Γεωργίου Μεταλληνού με τίτλο "Το ράσο στη θυσία για την ελευθερία" και ένα άρθρο της Λιάνας Κανέλλη με τίτλο "Αρμόδιος - Δίκαιος - Παπαφλέσσας , Ήρωας από χώμα , ωραίος ως διορθωμένο λάθος"

Παρακάτω παραθέτω εξώφυλλο, οπισθόφυλλο, την σελίδα με τους συντελεστές και μια προσπάθεια για δείγμα του σχεδίου μιας και το κόμικ είναι με ράχη και δεν σκανάρεται εύκολα.

 

 

άλλη μία αναφορά σε κόμικ που περιεχόταν στο NEMECIS τον Δεκέμβρη του 2001 υπάρχει εδώ

Επεξεργασία Μαίου 9, 2008 από Argail

[SPYRELEN]

Γειά σας ψάχνω να βρω το κομικ "παπαφλεσσας" διοτι ειναι μια καλη ιδεα για θεατρικο, ομως απ' οτι καταλαβαίνω μπορω μόνο το εξωφυλλο και καποιες σελιδες να δω. γνωριζετε που μπορω να βρω ολοκληρο το κομικ?

[GreekComicFan]

Γειά σου.

Ολόκληρο το τεύχος σκαναρισμένο δεν υπάρχει. Εδώ βλέπεις την παρουσίασή του.

 

[tik]

Μόλις διάβασα αυτό το κόμικς, το οποίο τυχαία βρέθηκε πρόσφατα στο δρόμο μου.

 

Το πρωτοέπιασα το σήμερα το πρωί και ξεφυλλίζοντάς το δεν μου έκανε και πολύ όρεξη να το αρχίσω. Μπορώ να πω ότι στο τσακ τη γλίτωσε να πάει (κυριολεκτικά) αδιάβαστο  σε καμιά κούτα, τροφή για τους αρχαιολόγους του μέλλοντος. Αν και φαινόταν προσεγμένη έκδοση και  το σχέδιο ήταν συμπαθητικό, με ξένισε λίγο αυτή η τεχνική του φωτορομάντζου που χρησιμοποιήθηκε, τα πολλά κοντινά, αλλά και προβληματίστηκα λίγο ως προς τη διαχείριση του μύθου (άσε που διάβασα πρώτα τα κείμενα στο τέλος και παρά το γεγονός ότι ήταν αξιόλογα με προϊδέασαν για το κόμικς και αυτό γενικά δεν μου αρέσει).

 

Τελικά άνοιξα να δω καμιά σελίδα, διάβασα 1-2 καρέ και έτσι άλλαξα γνώμη, το 'πιασα από την αρχή και τα διάβασα μονορούφι.

 

Νομίζω ότι παρά τις όποιες αδυναμίες είναι πολύ καλό.

 

Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο, τις πολιτικές ή θρησκευτικές πλευρές του κόμικς (ή του δημιουργού ή του εκδότη).

 

Αυτό που νομίζω ότι με κέρδισε είναι η ενδιαφέρουσα, αν και απλή και χιλιοχρησιμοποιημένη ,σεναριακή ιδέα (η τελευταία νύχτα  του ήρωα με τα φλασμπακ) και οι καλογραμμένοι (κατά τη γνώμη μου) διάλογοι-κείμενα. Και όπως φαίνεται διαφωνώ με το

 

και όχι μόνο... σε επίπεδο αφήγησης, πάσχει από "μεγάλες κουβέντες", "δραματικές στιγμές" και όλα τα "ευχάριστα" μιας τυπικής ταινίας του James Paris αλλά και του στησίματος σκηνών από τον Φώσκολο. Παρέα τώρα με λέξεις λαϊκιές (προσοχή στο δεύτερο "ι") κάνουν ένα μίγμα μούρλια.
 

 

Γενικά λοιπόν μου άρεσε.