ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ

[Valtasar]

Ήταν προς το τέλος της δεκαετίας του '50 που ο Νίκος Β. Ρούσσος τα ξαναβρήκε με την εκδοτική ΑΓΚΥΡΑ του Απολ. Παπαδημητρίου και εξέδωσε ξανά τον Γκαούρ Ταρζάν στην τρίτη σειρά του(Δ' περίοδος ΕΔΩ).

Έγχρωμο εξώφυλλο, 36 ασπρόμαυρες σελίδες, μέγεθος 13Χ18, τιμή 2 δρχ, εβδομαδιαία κυκλοφορία (κάθε Πέμπτη), η σειρά έφτασε τα 112 τεύχη και επανεκδόθηκε άλλη μια φορά(ξεκινώντας 23/11/1961). Η επανατύπωση που έγινε το 1961 έχει στα εξώφυλλα σφραγίδα ...
Την εικονογράφηση στα εξώφυλλα την έκανε για τα πρώτα 32 τεύχη ο Νείρος και για τα επόμενα 80(32-112) ο Κουκάκης.
Για την εσωτερική σποραδική εικονογράφιση ασχολήθηκαν ο Θ.Ανδρεόπουλος, Κουκάκης, Νείρος, Γλιάτας και Μποστ.

Τα τεύχη 97-112 είχαν διαφορετικό εξώφυλλο και θεωρούνται τα πιό σπάνια.

Παραθέτω 53 εξώφυλλα, ένα οπισθόφυλλο με τους τίτλους των τευχών (μέχρι το 104), την ανακοίνωση της επανέκδοσης και μια πρώτη σελίδα για μικρή γεύση περιεχομένου.
 

 

Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα και τις πληροφορίες τους jval, leonidio, Dream Factory, thaddeus tripp, Dr. Paingiver, Han Solo, The_Sandman, KILLMATH, 1SUPERMAN1 & albert.

[gkosk]

Ε ναί!!! Άντε τώρα να ποστάρεις απάντηση!!! Εύγε Γεώργιε!!! :beer: :beer:

[jval]

ΓΚΑΟΥΡ: Ο γίγαντας που δε φοβάται κανένα.

ΤΑΡΖΑΝ: Ο ήρωας που δε φοβήθηκε ποτέ.

 

Στις αρχές της δεκαετίας του '50 ο εκδοτικός οίκος Άγκυρα εκδίδει την πρώτη έκδοση του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ του Νίκου Ρούτσου.

 

Μικρό σχήμα 12,5x17,5 εκ., 36 σελίδες μαζί με τα εξώφυλλα, ασπρόμαυρο, τιμή 2 δρχ, εβδομαδιαία κυκλοφορία (κάθε Πέμπτη).

 

Λίγες ασπρόμαυρες εικόνες πλαισιώνουν το κείμενο, δείτε μία εσωτερική σελίδα για παράδειγμα:

 

Μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

[Bonadrug]

Νομίζω πως τα εξώφυλλα που παραθέτεις είναι της Γ' περιόδου . Αρκεί μια σύγκριση τους με τα εξώφυλλα εδώ για να το διαπιστώσει κανείς.

 

Ο Ζωιόπουλος στην πιο εξαντλητική μελέτη που υπάρχει -από όσο γνωρίζω -για τον τίτλο (13 σελίδες του βιβλίου του Χάρτινα Όνειρα είναι αφιερωμένες στο Γκαούρ-Ταρζάν) αναφέρει πως:

τα προσδιοριστικά

ΓΚΑΟΥΡ: Ο γίγαντας που δε φοβάται κανένα.

ΤΑΡΖΑΝ: Ο ήρωας που δε φοβήθηκε ποτέ

 

είναι ενδεικτικά της Γ΄περιόδου , η οποία αριθμεί 112 τεύχη.

 

 

Η πρώτη περίοδος (παλι εκδόσεις Άγκυρα) άρχισε το 1950 . Τουλάχιστον μέχρι το τεύχος 26 ο τίτλος ήταν σκέτο Ταρζάν και τουλάχιστον μέχρι το τεύχος 45 ήταν Ταρζαν-Γκαούρ .

Συνολικά η σειρά κράτησε 56 τεύχη, διεκόπη όταν ο Ρούτσος τα έσπασε με τον Παπαδημητρίου της Άγκυρας . Άλλο χαρακτηριστικό της σειράς είναι το λογότυπο της Άγκυρας πάνω αριστερά δίπλα στον τίτλο.

 

Η δεύτερη σειρά είναι αυτοέκδοση του Ρούτσου, διακρίνεται από τα μονόχρωμα εξώφυλλα, από τις κεφαλές των δυο ηρώων δεξιά και αριστερά του τίτλου και από ότι στο εξώφυλλο γράφεται μόνο το όνομα του συγγραφέα και όχι της εκδοτικής.

 

Νομίζω πως πρέπει να γίνει merge αυτού του post και της παρουσίασης του Valtasar (για τον mod αυτό....)

[rotagiatipino]

Και μην ξεχνάτε το ημερολόγιο 1999 των εκδόσεων Άγκυρα που κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη 1998-Γενάρη 1999.

 

ΔΙΑΒΑΖΩ τ. 392, Γενάρης 1999.

 

[DeSaad]

Βρε παιδια μπορει να δωσει καποιος μια περιληψη τι επαιζε στο Γκαουρ-Ταρζαν;

 

Πρωτα απ'ολα ηταν pulp μυθιστορημα με μερικες σελιδες με ζωγραφιες αντικρυστα σε στυλ Μικρου Ηρωα η κομικ;

Το ονομα του Έλληνα χαρακτήρα ηταν Γκαουρ η Γκαουρ-Ταρζαν;

To cast του ποιο ηταν; Βλεπω κατι Ποκοπικο κλπ αλλα δε βλεπω καποια λεπτομερη περιγραφη τυπου Wikipedia να διαφωτιστω.

Και τελος παντων, ο Γκαουρ(-Ταρζαν; ) ήταν μελαχρινος η ξανθος;

Βλεπω ολοι στο ιντερνετ να λενε πως το θυμουνται αλλα ακρη δε βγαζω περα του οτι ειναι παλιο.

[Lord Makro]

Βρε παιδια μπορει να δωσει καποιος μια περιληψη τι επαιζε στο Γκαουρ-Ταρζαν;

 

Πρωτα απ'ολα ηταν pulp μυθιστορημα με μερικες σελιδες με ζωγραφιες αντικρυστα σε στυλ Μικρου Ηρωα η κομικ;

Το ονομα του Έλληνα χαρακτήρα ηταν Γκαουρ η Γκαουρ-Ταρζαν;

To cast του ποιο ηταν; Βλεπω κατι Ποκοπικο κλπ αλλα δε βλεπω καποια λεπτομερη περιγραφη τυπου Wikipedia να διαφωτιστω.

Και τελος παντων, ο Γκαουρ(-Ταρζαν; ) ήταν μελαχρινος η ξανθος;

Βλεπω ολοι στο ιντερνετ να λενε πως το θυμουνται αλλα ακρη δε βγαζω περα του οτι ειναι παλιο.

 

Γιάννη πρόκειται βέβαια για "παραλογοτεχνικό" περιοδικό με κείμενο στο στυλ του "Μικρού Ήρωα" και όχι για κόμικς.

Μια παρεξήγηση που γίνεται συχνά είναι να νομίζει ο κόσμος ότι πρωταγωνιστής ήταν ένας χαρακτήρας με όνομα Γκαούρ-Ταρζάν. Οι ήρωες της σειράς όμως είναι 2, ο γνωστός μας Ταρζάν και ο Γκαούρ - το ελληνικό αντίστοιχό του , το γιγαντώσωμο μελαμψό ελληνόπουλο της ζούγκλας. Μαζί τους ήταν και ένα ολόκληρο καστ - με γυναίκες, σόγια, γορίλες κλπ! Και η Τζέην γούσταρε νομίζω στα κρυφά τον Γκαούρ...

[agg44]

Γιάννη πρόκειται βέβαια για "παραλογοτεχνικό" περιοδικό με κείμενο στο στυλ του "Μικρού Ήρωα" και όχι για κόμικς.

Μια παρεξήγηση που γίνεται συχνά είναι να νομίζει ο κόσμος ότι πρωταγωνιστής ήταν ένας χαρακτήρας με όνομα Γκαούρ-Ταρζάν. Οι ήρωες της σειράς όμως είναι 2, ο γνωστός μας Ταρζάν και ο Γκαούρ - το ελληνικό αντίστοιχό του , το γιγαντώσωμο μελαμψό ελληνόπουλο της ζούγκλας. Μαζί τους ήταν και ένα ολόκληρο καστ - με γυναίκες, σόγια, γορίλες κλπ! Και η Τζέην γούσταρε νομίζω στα κρυφά τον Γκαούρ...

το όνομα της γυναίκας του Γκαούρ είναι Ταταμπού.Ακόμα υπήρχαν ως comic relief ο Ποκοπίκο (Ένας αφρικάνος νάνος με τεράστια πόδια) και η μελιστάλακτη Χουχού.Το κόνσεπτ τουλάχιστον όπως το θυμάμαι γιατί έχω χρόνια να πιάσω στα χέρια μου τεύχος εχει ως εξής

 

Προέκυπτε θέμα στην ζούγκλα και πρώτος πήγαινε ο Ταρζάν ο οποίος δεν τα πολυκατάφερνε οπότε ερχόταν η ώρα του Έλληνα Γκαούρ (Γκιαούρ- Έλληνας) ο οποίος τα έβγαζε πέρα παρά τά όσα εμπόδια του έβαζε ο ζηλιάρης Ταρζάν.Θυμάμαι πόσο νταρντάνα ζωγράφιζαν την Ταταμπού.

 

Επαναλαμβάνω αυτά είναι από μνήμης και έρχονται από τα τέλη της δεκαετίας του 60

[rotagiatipino]

Άρθρο του Νίκου Ζωιόπουλου για το περιοδικό από την Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου 1784-1974 των Λουκίας Δρούλια και Γιούλας Κουτσοπανάγου (επιμ.) (Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008):

 

[Bonadrug]

Τα εξώφυλλα 1 & 19 από την πρόσφατη ανατύπωση

 

[Θλιμμένος Μπούφος]

εχω το νουμερο 19 αλλα δεν ξερω πως να το ανεβασω..αν μπορειτε βοηθηστε!

[Θλιμμένος Μπούφος]

αρ.19..ΟΡΚΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΡΑΟΥΜΠΑ

[Panko]

Θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε εξώφυλλα της Β' Περιόδου. Κατά τη δική μου εκτίμηση η εικονογράφηση της περιόδου αυτής (από τον Απτόσογλου) είναι μακράν η καλύτερη της ζουγκλικής αυτής εποποιϊας.

[jval]

Θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε εξώφυλλα της Β' Περιόδου.

 

Scanner δεν υπάρχει (και να υπήρχε δύσκολα να γινόταν δουλειά μια και μιλάμε για τομό), αλλά ότι μπορούμε κάνουμε :)

 

 

[Panko]

Scanner δεν υπάρχει (και να υπήρχε δύσκολα να γινόταν δουλειά μια και μιλάμε για τομό), αλλά ότι μπορούμε κάνουμε :)

 

 

 

Έλαβα το θάρρος να συγυρίσω λίγω τα παραπάνω εξώφυλλα στο Photoshop ώστε να γίνουν κάπως πιο παρουσιάσιμα. Ελπίζω να μην έχει κανείς αντίρρηση.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 27, 2012 από Panko

[Dr Paingiver]

Τα εξώφυλλα των τευχών 97 και 100, ανέβηκαν στην παρουσίαση.

 

[Han Solo]

Καιρο ειχα να ανεβασω κανενα "καλο" εξωφυλλο, αλλα ετσι κ αλλιως, ετσι οπως το παει ο Valt,   συντομα θα μεινουμε χωρις "δουλεια"! Λοιπον το εξωφυλλο του τευχους 41.

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

[The_Sandman]

Εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του τ.26

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

[KILLMATH]

Τα  εξώφυλλα απο τα τευχη 43 ,50 , 52 , 57, 59 και 98, ευγενική προσφορά Valtasar.

 

 

Τα εξώφυλλα μεταφέρθηκαν στην παρουσίαση.

 

 

       

[albert]

Τευχος 77 (Γ περιόδου)(Β εκδοση) Εξωφυλλο,

 κ οπισθόφυλλο για το αρχείο:

 

Το εξώφυλλο προστέθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.

 

[1SUPERMAN1]

Σε ένα άρθρο του Ν. Πλατή στο περιοδικό ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ τεύχος 11 σελ. 24 ,  ο Νίκος Ρούτσος αναφέρεται σε κάποιον σπουδαίο σκιτσογράφο Ζήση που σχεδίαζε τεύχη του ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ, ο οποίος αυτοκτόνησε με υδροκυάνιο. Ο Ρούτσος μάλιστα εξέφρασε την απορία του για το που βρήκε το υδροκυάνιο.  Στο περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ τεύχος 124 σελ. 42 σε ένα άρθρο του Αρχέλαου διαβάζουμε ότι ο Ζήσης ήταν ένας χημικός (έτσι εξηγείται και το πώς βρέθηκε στα χέρια του υδροκυάνιο) που έγινε γελοιογράφος όπου αυτοκτόνησε νεότατος. Μάλλον θα πρέπει να αναφερθεί και ο Βασίλης Ζήσης ως ένας από τους σκιτσογράφους του ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ.

Άλλωστε και ο ίδιος ο Ρούτσος τον μνημόνευε ως έναν από τους καλύτερους καλλιτέχνες που συνεργάστηκε.

Ο Δ. Χανός στον Β τόμο της "Λαϊκής Λογοτεχνίας" στη σελ. 111 αναφέρει τον Ζήση ως σκιτσογράφο που εργάστηκε στο "Ελληνόπουλο" και αυτοκτόνησε το 1946 (μάλλον εδώ κάνει λάθος) σε ηλικία 40 ή 45 χρόνων.

Ομοίως ο Κ. Κάσσης στην "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΚΟΜΙΚΣ" στη σελ. 127 αναφέρει τον Βασίλη Ζήση ως έναν από τους ζωγράφους του περιοδικού. Ο ίδιος αναφέρει στη σελ.74 ότι ο Ζήσης αυτοκτόνησε την δεκαετία του 1950. Το παράξενο είναι ότι ούτε ο Χανός ούτε ο Κάσσης αναφέρουν τον Ζήση ως εικονογράφο του ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ.

 

Στο παρακάτω link αναφέρεται ότι ο Ζήσης εικονογράφησε  τον "Ηρακλή" στα "ΚΛΑΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ" (τεύχος 83).

https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/10206-ιστορική-αναδρομή-στα-παιδικά-ελληνικά-κόμικς-αποστολίδης-τάσος-πρακτικά-συνεδρίου-για-το-παιδικό-έντυπο1995/

 

Ομοίως και στα τεύχη "Μέγας Αλέξανδρος" (τεύχος 105)  και "Ρήγας Φεραίος" (τεύχος 111)  εικονογράφος ήταν ο Ζήσης , όπως αναφέρεται στην παρουσίαση των "ΚΛΑΣΙΚΩΝ" :

https://www.greekcomics.gr/forums/index.php?/topic/957-κλασσικα-εικoνoγραφημενα-α-περιοδοσ/

 

Επεξεργασία Ιουλίου 21, 2019 από 1SUPERMAN1

[tsarouxas]

Τα εξώφυλλα των τευχών 102 και 103, για να προστεθούν στη βάση.

 

    Μεταφέρθηκαν στη βάση