COMMON COMICS

[Melandros]

      

 

 

Το BAJA LA P!STOLA είναι το 1ο τεύχος του Παναγιώτη Πανταζή απο την σειρά Common Comics... κυκλοφορεί ακόμα ένα απο την ίδια σειρά και πρόκειτε να βγεί και το 3ο σύντομα, πάντα απο τον ίδιο καλλιτέχνη..

Σε αυτό το τεύχος βλέπουμε τις ιστορίες διαφόρων κατοίκων της Αθήνας και τον τρόπο που αυτές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Ο Π. Πανταζής συνεργάζετε με το 9 της Ελευθεροτυπίας στο comic re/stor.diaries...

Λίγους μήνες μετά το 1ο τεύχος του COMMON COMICS, έρχεται και το νο 2 με τίτλο COMMON FUTURE. Περιέχονται 11 μικρές ιστορίες με χαρακτήρες με τα ίδια διλλήματα και ανησυχίες με αυτές του πρώτου βιβλίου. Η πόλη παραμένει η ίδια, απλά πέρασαν 25 χρόνια που δεν την μαλάκωσαν ούτε την άλλαξαν ουσιαστικά.

Το 1ο βγήκε με αφορμή το Comicdom τον Μάρτη του 2007, το 2ο στο φεστιβάλ της Βαβέλ τον ίδιο Ιούνιο και το τρίτο με αφορμή το Comicdom του Απρίλη του 2008

 

Πάρα πολύ καλό ήταν επίσης το τέταρτο τεύχος του Common Comics.

Η ιστορία που έχει μέσα συνεχίζεται απο το τεύχος 3 και ολοκληρώνεται στο επόμενο πέμπτο τεύχος, όπως μας λέει ο ίδιος στην εισαγωγή και στο τέλος.. Soundtrack του Common comics 4 είναι το Mr. Danko (το οποίο είναι και το όνομα απο αυτό το τεύχος και μπορείτε να το βρείτε για κατέβασμα στο postnoise.com/music )..

 

Ευχαριστούμε τους ramirez & Argail για τα επιπλέον εξώφυλλα και τις πληροφοριές.

 

 

 

Αφιέρωμα στον Παναγιώτη Πανταζή

---

• Το μέλος AndreasD πρόσθεσε ΕΔΩ:

Να πούμε ακόμα πως για το Comicdom Con, ο Παναγιώτης Πανταζής είχε ετοιμάσει και το Soundrack του Common #5 σε 30 συλλεκτικά CD με αυθεντική εικονογράφηση το καθένα. Αν δεν το αγοράσατε απο εκεί μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν απο εδώ.

[ramirez]

Λίγους μήνες μετά το 1ο τεύχος του COMMON COMICS, έρχεται και το νο 2 με τίτλο COMMON FUTURE. Περιέχονται 11 μικρές ιστορίες με χαρακτήρες με τα ίδια διλλήματα και ανησυχίες με αυτές του πρώτου βιβλίου. Η πόλη παραμένει η ίδια, απλά πέρασαν 25 χρόνια που δεν την μαλάκωσαν ούτε την άλλαξαν ουσιαστικά.

 

 

Διαστάσεις, σελίδες, τιμή ίδια με το νο 1. Απ' ότι φαίνεται, η έκδοση βγαίνει σε συνάρτηση με τα φεστιβάλ που διαξάγονται. Το 1ο βγήκε με αφορμή το Comicdom τον Μάρτη του 2007, το 2ο στο φεστιβάλ της Βαβέλ τον ίδιο Ιούνιο, και απ' ότι δείχνει το 3ο θα βγει την περίοδο του Comicdom 2008. Ακολουθούν εξώφυλλο και οπισθόφυλλο.

 

 

 

ΥΓ. Τελικά φαίνεται πως εγώ και ο mOeBiUs αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Τα ίδια κόμικς έχουμε άλλωστε πάνω-κάτω...

[nickdeli]

Περίεργη φάση...Το ξέρω το παιδί,είναι φίλος φίλου...Έχω πολλά χρόνια να τον δώ από κοντά,σπούδαζε αρχιτεκτονική στο Βόλο,νομίζω τελείωσε,στην ηλικία μου είναι πάνω-κάτω...Πάντα λέω θα αγοράσω τα αλμπουμάκια,και πάντα το αναβάλω(στον Παπασωτηρίου συνήθως υπάρχουν)...Όντως είχε συμμετάσχει και στο φεστιβάλ της Βαβέλ...Πρόσφατα(μερικούς μήνες πριν),είχε κάνει και ένα εξώφυλλο για την Athens Voice αν θυμάμαι καλά...Anyway,κάποια στιγμή πιστεύω θα βρεί και αυτός το δρόμο προς το GC...

[Melandros]

Πολύ ωραίο και όπως είπαμε και κάπου αλλού, μπράβο στα παιδιά που εκτος απο καλοι σε αυτό που κάνουν ήταν και ομιλιτικοί στο comicdom....

Eπίσης μπράβο και για τις τιμές... και στα παλιά που ήταν όλα μισοτιμής, αλλά και στα καινούρια που είχαν κάποια έκπτωση.....

[Mandrake]

Ωραίο comic φαίνεται!! Ενδιαφέρομαι για Ελληνικές προσπάθειες! Ευχαριστώ για την παρουσίαση με την σειρά μου!

[Melandros]

Πάρα πολύ καλό το τέταρτο τεύχος του Common Comics απο τον Π. Πανταζή που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το Krak 3..

Η ιστορία που έχει μέσα συνεχίζεται απο το τεύχος 3 και ολοκληρώνεται στο επόμενο πέμπτο τεύχος, όπως μας λέει ο ίδιος στην εισαγωγή και στο τέλος.. Soundtrack του Common comics 4 είναι το Mr. Danko (το οποίο είναι και το όνομα απο αυτό το τεύχος και μπορείτε να το βρείτε για κατέβασμα στο postnoise.com/music )..

[AndreasD]

Πήρα και τα 4 τεύχη στο Κόμικντομ. Σχεδιαστικά μου άρεσαν. Ειδικά πο το 3ο τευχος και μετά. Το σενάριο τώρα.... Μάλλον είναι πολύ απαισιόδοξο για τα δικά μου γούστα...

 

Σε κάθε περίπτωση και στις τιμές προσφοράς που το είχε η Giganto είναι value for money!

[zoo]

Τα χτύπησα στην best value προσφορά του Comicdom, 3 euro το ένα, και σήμερα έκατσα να τα διαβάσω.

 

Δεν όμως...

 

Το πρώτο κάτι ενδιαφέρον είχε να πει, κάπως έπαιζε με ένα πλέγμα ιστοριών, κάτι καλούτσικο άφηνε.

Στο 2 άρχισε το "χμ... μάιστα...".

Τα 2 τελευταία όμως απλά με εκνεύρισαν. Δεν ήταν η πεσμένη διάθεση και η μαυρίλα - αυτά μια χαρά τα δέχομαι και μια χαρά τα περίμενα. Ήταν το ανούσιο των 52+52 σελίδων που είχα μπροστά μου με έναν τύπο να κοιτάει τον τοίχο για καρέ επί καρέ...

 

Βίβα και ελπίζω σε κάτι καλύτερο στο μέλλον από τον Π. Πανταζή

[AndreasD]

Χρήστο έχεις τα δίκια σου. Η αλήθεια είναι ότι ενώ είναι εκπληκτικός κομίστας στο στήσιμο της σελίδας (μου αρέσει και σαν τεχνοτροπία), είναι στο τριπάκι του "Μαύρη Ζωή που κάνουμε εμείς οι Μαύροι Κλέφτες" και "Άκουγα και Active Member" κλπ....

 

Ελπίζω να βγεί σύντομα γιατί έχει απίστευτο ταλέντο.

[lunatic]

Προσωπικά το βρήκα εκπληκτικό!!! Καταρχήν δεν θα μπορούσα να το φανταστώ κάπως διαφορετικό πέρα από ασπρόμαυρο!!Θεωρώ ότι του ταιριάζει απόλυτα!!! Σχεδιαστικά το βρήκα ΑΨΟΓΟΤΑΤΟ!!! Και σεναριακά εμένα μου άρεσε πολύ παρόλο τη μελαγχολία της όλης υπόθεσης και τη μαυρίλα που είπατε...δεν ξέρω ίσως επειδή πιστεύω ότι υπάρχουν κι αυτές οι στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου και αυτές παίζουν το ρόλο τους το ίδιο σημαντικά στο "βιβλίο της ζωής"!!Οπότε δεν με πείραξε καθόλου το όλο κλίμα,το αντίθετο μάλιστα γιατί το είδα να αποτυπώνεται όμορφα πάνω στο χαρτί...!!

Αλλά γούστα είναι αυτά!

Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια!!!

[Bigby]

Διάβασα τα #2 και #3 πριν από κανά πενταλεπτάκι, και τα γούσταρα. Έχει κι ένα ιδιαίτερο στυλάκι ο Παν Παν το οποίο αν το συνηθίσει το μάτι σου, το γουστάρει. Η μαυρίλα δεν μπορώ να πω ότι με πείραξε, αν και η ένσταση του ζου για τον κήπο με βρίσκει μάλλον σύμφωνο...

 

Όπως και να έχει άξιζαν την ώρα που τους αφιέρωσα, ενώ από άποψη ποιότητας χαρτιού και τεύχους, η giganto για άλλη μια φορά σκόραρε άριστα!

[AndreasD]

ΟΚ. Τα λάθη μας πρέπει να τα παραδεχόμαστε. Έκανα λάθος. Διαβάζοντας και κρίνοντας τα Common #3 & #4 μου είχαν φανεί πολύ μάυρα και πολύ εσωτερικά. Διαβάζοντας όμως και το #5 που βγήκε στο φετινό Comicdom βλέπεις το όλο arc με άλλο μάτι. Ένα εξαιρετικό κόμικ το 5ο τεύχος του Common. Σεναριακά πάρα πολύ καλό και σχεδιαστικά δίνει ρέστα (σε όποιους απο μας αρέσει το σχεδιαστικό στυλ του Πανταζή). Σημαντικό ρόλο σε αυτό το τευχος παίζει η ωρίμανση του ήρωα αλλά και η αναβάπτισή του. Πως; Κάπου το το έχετε ξανακούσει αυτό; Στην κριτική του ΚΡΑΚ #5; Σωστά! Είναι απίστευτο, πως 2 ιστορίες τόσο διαφορετικές συγκλίνουν στο τέλος τους! The Giganto Effect!

[AndreasD]

Να πούμε ακόμα πως για το Comicdom Con, ο Παναγιώτης Πανταζής είχε ετοιμάσει και το Soundrack του Common #5 σε 30 συλλεκτικά CD με αυθεντική εικονογράφηση το καθένα. Αν δεν το αγοράσατε απο εκεί μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν απο εδώ.

 

[DJO]

Πιστεύω πως εδώ ταιριάζει καλύτερα (είναι από την εφημερίδα METRO που βγήκε στις 18-10-2010):

 

 

[DJO]

REVIEW TIME!

 

COMMON COMICS #1

 

Ας ξεκινήσουμε με τους χαρακτήρες, που στην ουσία όλο το #1 αναλώνεται στις μεταξύ τους σχέσεις:

~Μάρκος: Έμο που τα είχε με τη Μαρία.

~Μάττα: Μια ιερόδουλη.

~Πέτρος: Δουλεύει σε γραφείο και τα έχει με τη Λένα.

~Κατρίνα: Χορεύτρια από τη Βαρσοβία που κάνει πεζοδρόμιο κατά βούληση.

~Λένα: Άντε καλά, τα έχει με τον Πέτρο και είναι φουλ ερωτευμενάκι. Και τους δείχνει να πηγαίνουν σε κλαμπάκι. Το πάνε σιγά σιγά, ακούγοντας βινυλάκια και να φασώνονται μέχρι πρωίας.

~...: Ανώνυμη που κάθεται έξω στον δρόμο και κλαίει. Όταν τη ρώτησε ο διηγητής αν χρειαζόνταν κάτι, του αρνήθηκε τόσο ευγενικά που ένιωσε άσχημα.

~Νίκος: Ταπηροκρανιωμένος που τελικά πηγαίνει με την Κατρίνα.

~Messi & Zette: Γκραφιτάδες. Πάνε να πούνε εξυπνάδες σε Ρωσσίδες ιερόδουλες στην 3η Σεπτεμβρίου και αποτυγχάνουν παταγωδώς. Μετά συναντάν την ανώνυμη κάτω από ένα γκράφιτι που είχαν κάνει τις προάλλες.

~Μαρία: Τελικά αγαπάει τον Μάρκο. Του το λέει μέσω τηλεφώνου και έτσι ολοκληρώνεται ο κύκλος ιστοριών του #1.

 

Παραθέτω μία και τις ευχαριστίες από το β' εσώφυλλο:

 

Ευχαριστώ τους γονείς μου για την εμπιστοσύνη, τη Σοφία για το μαγικό της ραβδάκι, το Νίκο και τον Γιάννη για τη συνεννόηση, τον Γιάννη Κουκουλά και τον κύριο Άγγελο Μαστοράκη για την προσοχή, τη Μαρία Παπαδημητρίου και τον Αλέξανδρο Ψυχούλη για τις ευκαιρίες, τον Τάσο για την "διαπαιδαγώγηση" και επειδή μου φαίνεται ότι παρασοβάρεψε αυτό το σημείωμα ένα yo για την τανταχιλοαδερφούλαμαριανθάχ!!!

 

3.5/10. Απλά κοινότοπο.

 

COMMON COMICS #2

 

Η ίδια πόλη το 2032. Οι πρώτοι 207 έποικοι του Άρη είναι γεγονός. Κατά τ'άλλα όμως δεν έχει αλλάξει τίποτα. Απλά η ιερόδουλη έχει θέμα που πλέον όλοι χρησιμοποιούν ένα χαπάκι ονόματι glow που κάνει το σπέρμα να φωσφoρίζει και πάνε και θαυμάζουν τα...βεγγαλικά! Η Μαρία ξυπνάει μετά από 26 χρόνια κώμα και αγκαλιάζει τη συνωνόματη κόρη της, το MyEye έχει πάρει τη θέση του MySpace (μάλλον όταν βγήκε το #2 δεν υπήρχε το FB ), μια ξεπεσμένη πότε άλλοτε μεγάλη pop star των Βαλκανίων τρώει απόρριψη, μια Δανάη Π. έχει εξαφανιστεί αφήνοντας πρώτα ένα ποιηματάκι, ενώ τρεις πιτσιρικάδες που έχουν γκρουπάκι Lost Bullets κάνουν κλιπάκι χακάροντας τις κάμερες ασφαλείας με αποτέλεσμα κυνηγητό από την ασφάλεια. Παραθέτω και την αφιέρωση + επεξήγηση του β'εσωφύλλου:

 

~Το common comics #2 είναι αφιερωμένο στους γονείς μου, Βασίλη και Μαντώ, οι οποίοι δε γκρινιάζουν αρκετά που κάθομαι και σχεδιάζω comics, αντί να το παίζω αρχιτέκτονας.

~Στο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο, οι χαρακτήρες, στα σκίτσα, σχηματίζουν τη φράση common future, στην αγγλική νοηματική γλώσσα.

 

5.2/10. Διαβάζεται...

 

COMMON COMICS #3

 

Ο Οδυσσέας και ο Βασίλης αναπολούν τις ένδοξες ημέρες στο Λύκειο, όπου ήταν ανέμελοι μαθητές, παίζαν κιθαρίτσα, κάναν γκράφιτι και γνώρισε ο Οδυσσέας μια Πολωνέζα ονόματι Ουλένκα. Δεύτερη φορά που βάζει Πολωνέζα, παίζει κάτι; Η Ουλένκα έχει πατέρα βραβευμένο μπόξερ που όμως εξασκεί το επάγγελμά του πλέον πάνω στην οικογένειά του... Παίρνει λοιπόν την ηρωική απόφαση ο Οδυσσέας να τη σώσει και τρώει απίστευτο άκυρο. The End οφ μιας ένδοξης νύχτας. Ξαναματαπαραθέτω τα του β'εσωφύλλου:

 

Ένα ευχαριστώ στους γονείς μου, Μαντώ και Βασίλη, στη Μαριάνθη και στον Γαβριήλ που ο καθένας με τον τρόπο του με ισορροπεί, κι ας μη καταλαβαίνει το καλό που μου κάνει. Στους Τάσο, Γιώργο, Αναστάση, Ταρίφα (που ξηγήθηκε και τη μετάφραση στα πολωνικά), Ηλία, Βασίλη, Θοδωράκη, Mike, Tind που λίγο ή πολύ σε φάσεις συνεννοούμαστε (όχι τίποτα σπουδαία νοήματα, αλλά έχει φάση)... Στο Νίκο και τον Γιάννη που θα΄ναι πάντα στην κορυφή.

Σε όσους και όσες διαβάσανε ή ακούσανε κάτι δικό μου και μπήκαν στον κόπο να μου πουν κάτι χρήσιμο. Οι τελευταίοι εφτά μήνες ήταν δύσκολοι, αλλά περάσανε κι όλα είναι καλά. Τα ξαναλέμε στο Common Comics #4:Mr.Danko

mr-d?????

 

Και τέλος το αφιερώνει στη Σοφία για τα πάντα. Εγώ του αφιερώνω ένα απόλυτο 0/10!

[Kabuki]

Με τόσο αντιφατικές κριτικές δεν παίζει να μην το διαβάσω!

 

[DJO]

Έλα και το

 

COMMON COMICS #4

 

Συνεχίζεται η ιστορία με Οδυσσέα, Βασίλη & Ουλένκα στο σήμερα. Ο Οδυσσέας έχει ένα γατί που δεν τον χωνεύει και πηγαίνει με τυχάρπαστες. Παθαίνει κατάθλιψη και του τη βαράει με αποτέλεσμα να πάει Βενετία και να τριγυρνάει στα σοκάκια σαν την άδικη κατάρα. Τότε θυμάται πως γουστάρει ακόμα την Ουλένκα και μετά από 5 χρόνια σιωπής οδηγούνται στο κρεβάτι. Η συνέχεια στο #5. Κάτσε να παραθέσω μία και τα υπόλοιπα του β' εσώφυλλου:

 

Από κει και πέρα, "οι πρωινές ώρες χαμηλής αυτοεκτίμησης¨είναι μια φράση που για κάποιο λόγο είναι σωστό να υπάρχει σε αυτό το βιβλίο. Αγάπη και πολλά φιλιά σε όλους τους συμπαθητικούς ανθρώπους στην Κατερίνη, στο Κολοράντο, στο Βόλο, στην Αθήνα, στο Τέξας, στη Γλασκώβη και στο Μόντρεαλ. Το common comics #4 είναι αφιερωμένο εκεί που πρέπει. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

 

 

3.4/10

[vp9760]

βασικά θες να δικαιολογήσεις και τις βαθμολογίες; δε με ενδιαφέρουν τα σενάρια, αλλά αν έχει ωραία σχέδια, καλά μελάνια, αν είναι ενδιαφέροντα κλπ.

[DJO]

Σχεδιαστικά είναι το κάθε ένα καλύτερο από το προηγούμενο. Αλλά σεναριακά το αντίθετο. Τα 2 πρώτα είναι μικρές ιστοριούλες πολλών χαρακτήρων, ενώ από το #3 ξεκίνησε μια ενιαία ιστορία με 3 βασικούς χαρακτήρες η οποία ολοκληρώνεται στο #5 (το οποίο δεν υπάρχει ακόμα στη βιβλιοθήκη της Λέσχης, ζητείται δωρητής ).

 

Τώρα το πως είναι το σχέδιο του Πανταζή, τείνει προς καρικατουροκαρτούν, με εξαίρεση τα τοπία (σπουδάζει αρχιτεκτονική και φαίνεται). Προσωπικά δε με ενθουσίασε το κεφάλι μπανάνα του πρωταγωνιστή. Δες το αφιέρωμά σε αυτόν και θα καταλάβεις, έχει συγκεκριμένη γραμμή. Απλά στα #3,4 χρησιμοποιεί μελάνι αλά σέπια.

[Dark Chris]

Ευτυχώς που τα πήρα μόλις 1 ευρώ από το Happy Hour της Giganto. Ευτυχώς. Ήταν στην καλύτερη μέτριο, το σχέδιο το έσωζε (ειδικά τα backgrounds). Κατά τα άλλα, μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Και ίσως είναι το πρώτο ελληνικό decompressed κόμικ που διάβασα! Θα μπορούσε να είναι ~35 σελίδες το καθένα (το #4 και το #5 αγόρασα).

 

Ίσως αν διάβαζα και τα προηγούμενα, να το εκτιμούσα περισσότερο. 4/10, χαριστικά 5/10 γιατί μπήκα στην μέση του arc.

[YOSHIMITSU]

Τα διάβασα πακέτο σήμερα... Το πρώτο συμπαθητικό με προοπτικές. Το δεύτερο με έχασε τελείως στην πλειοψηφία του και μου δημιούργησε σε κάποιες φάσεις το αίσθημα του τι θέλει να πει ο ποιητής, συγνώμη ο καλλιτέχνης. Η τριλογία της ιστορίας του Οδυσσέα, μου φάνηκε έτσι ολοκληρωμένη που την διάβασα το λιγότερο συμπαθητική, αν και έχω περάσει την ηλικία που όλα αυτά θα με συγκινούσαν στον μέγιστο επιθυμητό βαθμό. Το σχέδιο στο πρώτο άντε συμπαθητικό, στο δεύτερο καποιες φορές πάλι με έχανε αν και μοιάζει με του πρώτου νομίζω (παρατηρείται κάποιο μοτίβο σε αυτα που γράφω;), ενώ της τριλογίας μου φάνηκε ξεχωριστό και ενδιαφέρον, γενικά θα έλεγα ότι μου άρεσε. Η έκδοση σαν μέγεθος, χαρτί, εκτύπωση κλπ μου άρεσε και μου φάνηκε ταιριαστή με το περιεχόμενο. Σαν συνολικό πακέτο, κάπως μέτριο για τα γούστα μου (χαλάει το σύνολο το δεύτερο τομάκι), αν μείνω στην τριλογία θα έλεγα συμπαθητικό, ισως κατι παραπάνω για τους νεότερους και δεν ξέρω τους ερωτευμένους.

Επεξεργασία Απριλίου 21, 2013 από Yoshimitsu

[conb]

Αν και ειχα διαβασει το 2010 στη Λεσχη τα πρωτα τεσσερα, σημερα πηρα και εγω το πακετακι. Τοτε μου ειχε αφησει καλες εντυπωσεις...μενει να τα ξαναδιαβασω ολα μαζι να δω αν θα μου αφησουν την ιδια καλη εντυπωση

[DJO]

Via Popaganda:

 

Η επιστροφή του Ζοτς – «Τότε Που Έγνεψα Στον Ζοτς»

Ο Pan Pan ζωγραφίζει σε ένα μίνι κόμικ για τη φορά που συνάντησε τον κόουτς. Σε τέσσερα καρέ χωρίς πράσινο χρώμα

 

Παναγιώτης Μένεγος, 20.03.2014

Πριν κάποια χρόνια σε ένα τυπικό αφιέρωμα για τους κομίστες της Αθήνας είχα απευθύνει, μεταξύ άλλων, και στον Παναγιώτη Πανταζή (δηλαδή τον ακούραστο μουσικό, σταρ κομίστα, λόκαλ σελέμπριτι και τυπικά αρχιτέκτονα Pan Pan) την εξής ερώτηση:

Ποιος υπερήρωας πιστεύεις ότι θα ταίριαζε περισσότερο στην αθηναϊκή ατμόσφαιρα και ιδιοσυγκρασία;

 

Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη.

 

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

 

Δε θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το αφιέρωμά μας στην επιστροφή του Ζοτς σήμερα το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Χωρίς πολύ χρόνο στη διάθεσή του, ζωγράφισε κάτι για εκείνο το βράδυ που τον είδε στο Κολωνάκι κι έκλεψαν ένα διαστημόπλοιο μαζί για να τους πάει από το Τσάτσακ στο Πολύγωνο.

 

Ή τέλος πάντων, μπορεί όλα αυτά να μη συνέβησαν τόσο ποιητικά, αλλά η ουσία είναι μία.

 

Ο Pan Pan ζωγραφίζει για την Popaganda με αφορμή την επιστροφή του Ζοτς. Κι αν περισσεύει σε κάποιον από σας, ένα εισιτήριο για το σημερινό ματς, το θέλει…

 

 

 

 

[mr-d]

τα διαβασα κ τα 5.. το στυλακι το πανταζη το ηξερα απο το 9.. μονο το 2 ηταν λιγο χμμμφφφππρρρρ

το 1ο μου αρεσε κ η ιστορια στο 3-4-5 μου φανηκε καλη ετσι οπως την διαβασα με την μια..

στα +++ το ιδιαιτερο αυτο σχεδιο που προσωπικα μου αρεσει πολυ

[batigoal]

Τα διαβασα κι εγω, ολα μαζι μονοκοπανια

 

Το πρωτο μου φανηκε σαν μια καλη εισαγωγη σε κατι μεγαλυτερο, το οποιο βεβαια δεν ηρθε ποτε.

Δεν ξερω αν ηταν οντως εισαγωγη και μετα εγκαταλειφθηκε το project, εμενα αυτο μου εδωσε να καταλαβω

 

Το δευτερο ηταν ο αδυναμος κρικος, δεν ειχε τιποτα να δωσει η να πει.

 

Απο το τριτο εως το πεμπτο συμπαθητικο.

Η ιστορια ξεχειλωμενη, θα χωραγε για πλακα στις μισες σελιδες.

 

Σχεδιαστικα υπαρχει εξελιξη, τιποτα ομως το εκθαμβωτικο.

Δεν νομιζω οτι θα θελησω ποτε να το ξαναδιαβασω οποτε παει στις προσφορες και ισως

εκτιμηθει περισσοτερο απο τον επομενο κατοχο του.

 

Στην τιμη του happy hour στο Comicdom θα το προτινα, ενα ευρω το τευχος δηλαδη.

Για παραπανω οχι, οχι για τα δικα μου γουστα τουλαχιστον