Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ

[ftsgr]

  

 

 

Τον Ιούνιο (;; του 2007 κυκλοφόρησε το #5 της σειράς "συλλογή ΕΝΝΕΑ".

Είχε κυκλοφορήσει πρώτα μέσα στο 9 στα τεύχη 39, 41, 43-64 και 66 από τον Μάρτιο ως τον Νοέμβριο του 2001.

Tιμή 12 ευρώ.

 

ΕΔΩ υπάρχει μία παλαιότερη συζήτηση σχετικά με την Χωματερή.

 

 

 

Ομαδοποίηση για τη Συλλογή Εννέα - Αφιέρωμα στον Λέανδρο

[Bonadrug]

ΛΕΑΝΔΡΟΣ

Η χωματερή. Σειρά «Συλλογή του 9»

«9-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», Κεντρική διάθεση: «ΒΙΒΛΙΟΠΕΛΑΓΟΣ», ΣΕΛ. 104, ευρώ 12

 

Η χωματερή του Λέανδρου είναι μια μεταφορά: η μικροκοινωνία που περιγράφει (κατσαρίδες και ποντίκια, σκουλήκια και μυρμήγκια, παρανοϊκοί γλάροι και βουλιμικοί καρχαρίες σε μια συνύπαρξη κάθε άλλο παρά αρμονική) αντανακλά τις ανθρωποκοινωνίες σε όλη τους την ασχήμια. Εκεί, ανάμεσα σε απόβλητα, σκουπίδια, καύκαλα και βρομιές, σε έναν κυριολεκτικά «κρανίου τόπο» οι χαρακτήρες αποκαλύπτονται μέσα στη βαρβαρότητά τους, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται, οι σχέσεις είναι δύσκολες, αν όχι ανέφικτες, και η ομορφιά διά παντός εξόριστη. Κι όμως, υπάρχει ακόμη χώρος για στοχασμό, υπάρχει χώρος για κάποια αυτονομία, για διεκδίκηση της διαφοράς· υπάρχει χώρος ακόμη και για ποίηση. Χιούμορ και καυστική κοινωνική κριτική συνδυάζονται σε ένα από τα πιο έξυπνα σύγχρονα κόμικς. «Εκδοτικό γεγονός της χρονιάς για την ελληνική ένατη τέχνη» χαρακτηρίστηκε το άλμπουμ (το οποίο συγκεντρώνει τις καλύτερες στιγμές της σειράς που δημοσιευόταν σε συνέχειες κάθε Τετάρτη στο «9» της Ελευθεροτυπίας) - μια αποτίμηση που δεν είναι διόλου αυθαίρετη ή υπερβολική.

 

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 31/08/2007

[GreekComicFan]

Και Blue White παίζει.

[DJO]

Μολις το τελειωσα (σε ηλεκτρονικη μορφη) και ειλικρινα χαρηκα που δεν εδωσα 12 ευρω για κατι τετοιο!

 

Εξηγω: τα 12 ευρω μοναχα ως αντιστοιχηση ως προς την ποσοτητα μπορω να τα αποδωσω! Γιατι η ποιοτητα...με το ζορι 6/10 του βαζω, καλη δουλεια, μερικες πολυ καλες ατακες, αλλα σαν συνολο οχι, δεν θα το αγοραζα. Πολυ απαισιοδοξο σε καποιες στιγμες για τα γουστα μου......

 

Γενικα, περιμενα κατι καλυτερο, για μια τετοια τιμη. Κανονικα επρεπε να ειναι το πολυ 10 και πολλα λεω.

 

Η χειροτερη στιγμη του? Για μενα εκει με το...ονειρο.

 

 

[ariane75]

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν το έχω πάρει ακόμα, όχι τόσο λόγω τιμής, (μου έχουν μπει άλλα στο μάτι πιο πρώτα..άσε που δεν το 'χω δει ακόμα εδώ στην ε,χμ, επαρχία..), αλλά πρέπει να ομολογήσω επίσης ότι μου αρέσει ο Λέανδρος. To συγκεκριμμένο του πόνημα το παρακολούθησα μέσα από τις σελίδες του ''9'' .

Είναι λίγο διαφορετικός στη σχεδίαση, έχει μια άλλη 'εικαστική' άποψη, ίσως μου θυμίζει λίγο Ιταλικό underground style (Pazienza πχ), ίσως μου αρέσει αυτό το απαισιόδοξο/'αναρχικό' χιούμορ του, ίσως φταίει που είμαι ..'βαβελοτραφής'..

 

Όπως και να 'χει, γουστάρω τρελά τις ατάκες του και τη ''σκηνοθεσία'' του και το χμμμ..,μινιμαλιστικό?(αν και όχι τόσο σε σχέση με τον 'Παρία' ή άλλα του έργα στη Βαβέλ) σκίτσο του!!

[zoo]

Quoting myself

Όπως ακριβώς περίμενα, το σκίτσο με έκανε να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο...

αλλά!

Η σάτιρα σπάει κόκαλα και γι'αυτό και μόνο το θεωρώ must buy (αν και θα προτιμούσα να μου το διαβάζει κάποιος )

[DJO]

, οχι, δεν εχω προβλημα με το σκιτσακι του Λεανδρου, μια χαρα το βρισκω! Εχω δει κατα καιρους στο 9 κατι τρισχειροτερα! Το κειμενο του απλα ηταν καποιες φορες του υψους και καποιες φορες του βαθους & με χαλασε... :S

[andstef]

Από τις καλύτερες ελληνικές δημιουργίες ever. Ρεαλιστικό, με νόημα, πολυεπίπεδο, πολύ ευχάριστο. Σίγουρα δύο φορές διάβασμα για να το εκτιμήσει πραγματικά κανείς. Περιεχόμενο που σπάνια βρίσκεις σε ελληνικό κόμικ, και μόνο σε ξένα graphic novels.

[Lord Makro]

Η χωματερή είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο ελληνικό κόμικ που έχει δημοσιευτεί στο "9"!

[dion_mout]

Το διάβασα και μου άρεσε αρκετά,έχει μερικά πολύ καλά σημεία.Η τιμή ίσως καλύτερα να ήταν μικρότερη αλλά πάλι για 100 σελίδες είναι καλά

Τα μυρμήγκια τα σπάνε πάντως!!!

[DJO]

Η χωματερή είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο ελληνικό κόμικ που έχει δημοσιευτεί στο "9"!

 

ΩΧ! Αυτο αποκαλυπτει παρα πολλα....

[DJO]

Όσοι δεν το έχετε διαβάσει ακόμα, ίσως γιατί δεν το είχατε ποτέ ανακαλύψει, περάστε από'δώ.

 

[DJO]

Αντιγράφω μονάχα το ζουμί από την κριτική του fridge.gr:

 

Ο Λέανδρος, σκιτσάροντας και γράφοντας τη «Χωματερή» του έκανε ένα κόμικ που παίρνει το χαζό γέλιο μιας παρέας στην αυλή του σχολείου και το ανεβάζει δίπλα σε εκείνο των θεατών μια πρεμιέρας του Γούντυ Άλεν. Γαργαλάει την επιγλωττίδα μέχρι απίστευτης φαγούρας και τσιγκλάει σαν Ρωμαίος στρατιώτης τα πλευρά μας μέχρι τσιμπήματος πόνου. Η απόλαυση μου διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τη Χωματερή είναι απλά η εξάλειψη του «ξανά» πριν απ’ το διαβάζοντας. Κάθε φορά σαν την πρώτη φορά.

 

 

Τα μυρμήγκια ιμπεριαλιστές, αυταρχικά, άβουλα στις εντολές ενός αρρωστημένου αρχηγού, ελέγχουν έναν σκουπιδότοπο, μια χωματερή. Στη δικιά τους ιστορία περνάει με χιούμορ κάθε τέτοιο καθεστώς που γνώρισε ο σύγχρονος κόσμος, στις ατάκες τους βρίσκεται η σκέψη κάθε ανθρώπου που έζησε κι έσκυψε το κεφάλι σε ιδέες που ήταν αντίθετες με όσα πίστευε, με όσα θα ήθελε να ζήσει.

 

Οι κατσαρίδες είναι οι αλήτρες, οι ανάρχες, το φυτίλι του στρατοπέδου που έχουν στήσει τα μυρμήγκια. Είναι τα ζιζάνια που καλοπερνάνε, που ζούνε τη ζωή τους χύμα σαν μεξικάνοι σε ταινία, είναι τα κομμούνια, οι ανατροπείς του καθεστώτος! Κάθε εμφάνισή τους, κάθε δικό τους καδράκι είναι για κορνίζωμα, για εκτύπωση, για ανέβασμα σε μέρη, σε χώρους, σε τόπους που να μπορούν πολλοί να το δουν, πολλοί να το διαβάσουν, πολλοί να το χλευάσουν και εν τέλει πολλοί να φτύσουν ψηλά περιμένοντας η βαρύτητα να κάνει τη δουλειά της!

 

Η νεκροκεφαλή είναι το σουρεάλ νούμερο της υπόθεσης. Ψυχαναλύτρια, απαντάει στα τηλέφωνα όλων και δίνει νηφάλιες και… προσεγμένες απαντήσεις. Με μαύρο χιούμορ σαν άγγλος ιδιοκτήτης παμπ, με ευφυία διάνοιας και ετοιμόλογη σαν το πιστόλι του Λούκυ Λουκ βάζει υποψηφιότητα για persona του κόμικ.

 

Οι γλάροι, πατέρας και γιος συνήθως, θυμίζουν πολλές φορές τα πουλιά του Αρκά. Εμπνευσμένος σίγουρα από εκεί ο Λέανδρος αρνείται την αβιογένεση και με καλό μπόλιασμα προχωράει τις ατάκες του τεράστιου δάσκαλου. Δεν είναι εξάλλου και εύκολο να πείσεις ένα χάρτινο πουλί να μην ονειρεύεται κότερα, λεφτά, ναρκωτικά, γκόμενες…

 

Τέλος, τα ποντίκια, τα σκουλήκια, το μανιτάρι, ο κάκτος, η μαργαρίτα, το κασετοφωνάκι, όλοι όσοι ζουν στη Χωματερή, έχουν το πουγκί με το χιούμορ κρεμασμένο στη μέση τους. Γεμάτο νομίσματα ευφυίας αρκεί μια τους συναλλαγή για να γεμίσουν την εικόνα χαμόγελα, τον τόπο εικόνες! Και τα άτιμα έχουν υπερκαταναλωτικές συνήθειες…

 

[Χάρλοκ]

έκανε ένα κόμικ που παίρνει το χαζό γέλιο μιας παρέας στην αυλή του σχολείου και το ανεβάζει δίπλα σε εκείνο των θεατών μια πρεμιέρας του Γούντυ Άλεν

 

Καλά έγραψε αυτή η ατάκα.Πραγματικά πιστεύω ότι η "Χωματερή" του "Λέανδρου" μαζί με τα "Χαμηλές πτήσεις" και "Η ζωή μετά"" (τι καφρίλες κύριε των δυνάμεων) του "Αρκά" είναι απ'τα τοπ ελληνικά κόμικς που πρέπει να διαβάσει κανείς (ειδάλλως δεν τον έχω φίλο ουγκ!!).

[Strativarious]

Πάντοτε διάβαζα μερικές σελίδες ή μεμονωμένα στριπάκια. Αυτή τη φορά το διάβασα μισο -μισο, δηλ. καμμια 50αρια σελίδες μαζεμένες!!

 

Έλιωνα στο γέλιο!! Εντάξει, όχι με την ίδια ενταση σε όλα αλλά τα περισσότερα έχουν πολύ γελιο! Οι ατάκες του είναι απίστευτες!

Βέβαια, έχει και χιουμορ από αυτό που ''πονάει'' πχ η ιστορία με τα δυο λευκά ποντικια που δραπετεύουν από το εργαστηριο φαρμακευτικής εταιρίας όπου τους εχουν ταράξει στα πειράματα.. και η κατάληξη μετά από ένα ''υπέροχ..'' γκουχου-γκουχου καλοσώρισμα από την κοινωνία της χωματερής..

 

Με αυτό

γελούσα νυχτιάτικα μόνη μου! Τόσο καμμένο..!

Επεξεργασία Μαίου 21, 2014 από Strativarious

[Μπίχλας]

Eπειδή έχει τύχει να το διαβάσω τότε με την Ελευθεροτυπία, η ιστορία απλά τα σπάει...οι ατάκες είναι διεστραμμένες και πραγματικά μπορεί να βρεθείς να κλαίς από τα γέλια

 

Εντάξει το σχέδιο δεν είναι του πικάσο ή του βαν γκογκ και κάποιοι μπορεί να ξενερώσουν με αυτό,προσωπικά δεν με ενόχλησε γιατί με αποζημίωσε το όλο θέμα της ιστορίας και ειδικά οι διάλογοι.

 

Αν κάποιος δεν το έχει διαβάσει καλό θα ήταν να του ρίξει μία ματιά,δεν υπάρχει περίπτωση να μην γελάσει 

[Θρηνωδός]

Καλή συλλογή στο σύνολο της, είχε κάποια στριπ που πνιγόντουσαν απ'τα μεγάλα μπαλονάκια αλλά τα περισσότερα μου έσκασαν χαμόγελα και τίμιο προβληματισμό. Αν τώρα, 18 χρόνια μετά την κυκλοφορία του προκαλεί αίσθηση, τότε θα έφερε τα πάνω κάτω. Νομίζω ότι ξεχωρίζει ανάμεσα από τα εκατοντάδες άλλα κακογραμμένα κόμικ πολιτικής σάτιρας της εγχώριας παραγωγής που δυστυχώς είναι τσι μοδός από...πάντα. Ίσως να φταίνε και τέτοιοι τίτλοι όπως ο παρών που είχαν πραγματικό γούστο και δουλειά πάνω τους, έθεσαν τον πήχη ψηλά και δημιούργησαν ψευδαισθήσεις στον κάθε καημένο πως άμα κράζει το σύστημα με σ**τολογικό και φθηνό χιούμορ θα γίνει πετυχημένος κομίστας. 

 

Γούσταρα φουλ τα μυρμήγκια, σε έφταναν σε σημείο να τα λυπάσαι μέσα στην άγνοια και την κακομοιριά τους. Αντιθέτως, τα περισσότερα στριπ με τους γλάρους και το κρανίο ήταν fillers και τα πέρναγα στα γρήγορα, πολλή βαρεμάρα. Το ίδιο συνέβη και σε αυτό που έβαλε μέσα τον εαυτό του. Τρελές ατάκες είχαν τα ποντίκια και η γάτα στο κουτί που ήταν η πιο έξυπνη προσθήκη στο καστ της χωματερής. Διαβάζοντας τα παραπάνω σχόλια και έχοντας τελειώσει πλέον το κόμικ, διαφωνώ με το ότι η τιμή ήταν ψηλή. Ίσως υπάρχει ένα σκεπτικό πίσω από αυτούς που είχαν τα αντίστοιχα εννιάρια που μπήκε αρχικά η σειρά, αλλά ρε παιδιά, 12 ευρώ για 100 σελιδούλες έγχρωμο κόμικ είναι μια χαρά.  Μιλάμε για μια τριετία πριν αρχίσει να σκάει η κρίση, τότε (και τώρα δυστυχώς) τέτοιες δουλειές τις πετύχαινες με το κιάλι για να σε αποτρέψει ένα φαινομενικά μεγάλο αντίτιμο. Άντε να το έδιναν 10 με το ζόρι, άσχετα με το πόσο βρίσκεται τώρα μεταχειρισμένο. 

 

Του έβαλα ένα τίμιο 3/5 στο goodreads, θα ήθελα να το είχε συνεχίσει για περισσότερα χρόνια.