32 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

[dionik]

 

Ο ύπνος του τέρατος " (Le sommeil du monstre) είναι μια τετραλογία του Enki Bilal. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τα τρία μέρη Ο ύπνος του τέρατος (Le sommeil du monstre)" , "32 Δεκέμβρη (32 Decembre)" και "Ραντεβού στο Παρίσι (Rendez-vous a Paris)".

Ακολουθεί η παρουσίαση του "32 Δεκέμβρη (32 Decembre)" : Κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2003, έχει σχετικά μεγάλο μέγεθος 23,5 x 31,5 (δε μου χώρεσε όλο στο scanner...) και 66 έγχρωμες σελίδες. Το ακόλουθο κείμενο είναι από το οπισθόφυλλο :
 

Παράθεση

ΝΑΙΚ : ...Το ότι μια ατομική μίνι βόμβα εκρήγνυται στα πόδια μας, το ότι ένα κομμάτι ταράτσας μου στραπατσάρει τη μύτη (τρίτη φορά μέσα σ' ένα χρόνο...), όλα, σ' εκείνο το θραύσμα χρόνου της πιό ακραίας βίας, έπρεπε να μου βάλλουν ψύλλους στ΄αυτιά (και αυτά επίσης ανατινάχτηκαν από την έκρηξη). Ολα θα πήγαιναν καλύτερα, χωρίς αυτή την πρόσκληση. Γιατί εδώ είναι που αρχίζουν όλα ξανά.

ΑΜΙΡ : Εσφιξα πολύ δυνατά το κορμί της και αυτό το καινούργιο ανθρακί δέρμα της, έμοιαζε βγαλμένο κατευθείαν από τους εφιάλτες μου. Πολύ δυνατά και για πολλή ώρα. Λες και ήθελα να ξορκίσω την εκκεντρικότητα τους.

ΛΕΙΛΑ : Ο Νάικ παρέμεινε στη σπηλιά όσο και οι άλλοι εννέα. Οπως και οι άλλοι εννέα, μόλις βγήκε, ζήτησε από τον κλητήρα μιά κόλλα χαρτί και ένα μολύβι, και όπως οι άλλοι παρέμεινε σιωπηλός για ώρες ολόκληρες. Τέλος όπως και για τους άλλους εννέα, η πρώτη του φράση ήταν μιά τριπλή ερώτηση, με ολόιδιες λέξεις : " Τι λέει ο άνθρακας 14 δις για τα οστά και την οβίδα ; Τι λένε οι διασταυρώσεις με τα στοιχεία του Βαντίμ για τη θαμμένη σπηλιά ; Πότε είναι 32 Δεκέμβρη ; "

"32 Δεκέμβρη". Είναι μια ιστορία με τρεις φωνές. Αυτές της Λέιλα, του Αμίρ και του Νάικ. Τρία ορφανά του Σαράγεβο στις τέσσερις γωνιές του κόσμου.

 

Bedetheque
 

 

 

Ομαδοποίηση Μπιλάλ

[batstef]

Τελικα οντως εχει κυκλοφορησει.Δεν το εχω διαβασει οποτε αντιγραφω απο το site της βαβελ:

 

TEΣΣΕΡΑ ;

 

Η τριλογία του Ενκι Μπιλάλ που αποκτά ένα οριστικό και ομώνυμο τέταρτο μέρος ξεκίνησε από τον "Υπνο του τέρατος" προς το "32 Δεκέμβρη" και καταλήγοντας στο "Ραντεβού στο Παρίσι" έμενε ανολοκλήρωτη και σκοτεινή. Επρεπε να δοθεί μια λύση περισσότερο αισιόδοξη και να ξεφύγουν οι πρωταγωνιστές της από την ασφυκτική δίνη του ζοφερού πεπρωμένου που επιφυλάχθηκε γι΄αυτούς μετά την καταστροφή του κόσμου τους. Στον "Υπνο του τέρατος" η γέννηση του Ναικ συμπίπτει με την ολοκληρωτική καταστροφή του τόπου του και τη κυριαρχία του κόσμου από τον Οπτους Γουόρχοουλ. Στο "32 Δεκέμβρη" ο Γουόρχοουλ δοκιμάζει τη δύναμη της μακάβριας τέχνης του ανοίγοντας τις πύλες στο κακό που ο ίδιος ξέρει καλά να χειρίζεται. Στο "Ραντεβού στο Παρίσι", ο Νάικ αναζητά τα υπόλοιπα δύο ορφανά, τον Αμίρ και την Λέιλα για να τους υποσχεθεί την έξοδο από το μαρτύριο. Αλλά είναι στο "Τέσσερα" που θα δοθεί η οριστική κατάληξη και θα αποκατασταθεί η αρμονία που έχει χαθεί...

[theBox]

Απορω με το μικρο αριθμο των replies..Enki Bilal, ενας απο τους σημαντικοτερους ευρωπαιους δημιουργους, που τυχαινει να ειναι και ο αγαπημενος μου. Η συγκεκριμενη τετραλογια "του τερατος" ειναι αν δεν κανω λαθος η δευτερη μεγαλη δουλεια του Βilal (εννοωντας ΚΑΙ σεναριακα) μετα το Nikopol Trilogy. Προσωπικα πλεον τη θεωρω λιγο καλητερη απο το (κλασσικο) Nikopol trilogy. Για το σχεδιο δεν θα πω τιποτα παραπανω απο το οτι ο τυπος ειναι...ΘΕΟΣ. Οσο για το περιεχομενο... οσοι ψηνονται για sci-fi ακρως σουρρεαλιστικο και ψυχεδελικο αλλα με τις απαραιτητες ανθρωπο/κοινονικο/φιλοσοφικες προεκτασεις... ας το τσεκαρουν επιγοντως!!!

[DJO]

Παιδιά ποιοι είναι αυτοί οι Τσιόφφι, Γκουίντο στη μετάφραση; Googlάροντας κάποιον Δημήτρη Καραγιάννη βρήκα.

 

EDIT: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12305&subid=2&pubid=1291155

[ramirez]

Ένας είναι, ο μεταφραστής Γκουίντο Τσιόφφι, ή μάλλον ήταν γιατί απεβίωσε πριν ένα-δύο χρόνια. Είχε αναφερθεί ξανά το όνομά του σε thread σχετικό με Κόρτο Μαλτέζε, γιατί ο θάνατός του είχε φρενάρει τη μετάφραση της "Νεότητας" του Πρατ, και την τελική ακύρωση του project απ' ότι φάνηκε...