Πού πας Αμερική; [Κουκουλάς Γιάννης, efsyn.gr, 25/01/2025]

[ramirez]

Ο Jules Feiffer ήταν θεατρικός συγγραφέας, γελοιογράφος, δημιουργός παιδικών βιβλίων, σεναριογράφος, εικονογράφος, μα πάνω απ’ όλα ένας δημιουργός κόμικς με αιχμηρή πολιτική και κοινωνική κριτική.

 

 

 

 

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε όλη του τη ζωή στη Νέα Υόρκη και είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες των κόμικς, του κινηματογράφου, του θεάτρου. Ο Jules Feiffer (1929-2025) ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις 17 χρόνων ως βοηθός του Will Eisner στην παραγωγή τού «The Spirit» και από το 1956 απέκτησε τη δική του μόνιμη στήλη με κόμικς στην εφημερίδα The Village Voice, την οποία και διατήρησε για 41 ολόκληρα χρόνια. Τα έργα του δημοσιεύονταν σε μεγάλες εφημερίδες και πολλά περιοδικά (Los Angeles Times, London Observer, The New Yorker, Playboy, Esquire, The Nation, New York Times κ.ά.), ενώ το 1986 τιμήθηκε με το βραβείο Pulitzer και το 2004 μπήκε στο Comic Book Hall of Fame.

 

 

 

 

Ήταν ο σεναριογράφος της βραβευμένης με Όσκαρ μικρού μήκους ταινίας κινουμένων σχεδίων «Munro», τσεχοσλοβακικής και αμερικανικής παραγωγής σε σκηνοθεσία Gene Deitch, σεναριογράφος της ταινίας «Η γνωριμία της σάρκας» (1971) του Μάικ Νίκολς με τον Τζακ Νίκολσον, του «Ποπάι» (1980) του Ρόμπερτ Άλτμαν, με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς στον ρόλο του κακομούτσουνου ναυτικού, καθώς και πολλών θεατρικών έργων. Το 1965 έγραψε το πρωτοποριακό για την εποχή του βιβλίο «The Great Comic Book Heroes», μια νοσταλγική αλλά και κριτικά ιστορική ματιά στην Golden Age των αμερικανικών κόμικς και των πρώτων υπερηρώων όπως ο Σούπερμαν, ο Μπάτμαν, ο Κάπτεν Αμέρικα, ο Κάπτεν Μάρβελ και η Γουόντερ Γούμαν.

 

 

 

 

Παρά την ενασχόλησή του όμως με όλες τις εκφάνσεις της τέχνης, παρέμεινε μέχρι τα βαθιά του γεράματα ένας συνεπής δημιουργός κόμικς. Οι σχεδόν πάντα ασπρόμαυρες μικρής έκτασης ιστορίες του, συχνά με αφαιρετικά σχεδιασμένα ή και εντελώς απόντα περιβάλλοντα ώστε να δίνεται έμφαση στα πρόσωπα που μονολογούν ή συνομιλούν, χαρακτηριστικές για μια σπουδαία «σχολή» που θα ακολουθούσε με ονόματα όπως αυτά του Αργεντινού Quino, της Γαλλίδας Claire Bretecher κ.ά., άφηναν πάντα μια πικρή γεύση στους αναγνώστες είτε είχαν πολιτικό θέμα, είτε ασκούσαν κοινωνική κριτική.

 

 

 

 

Ο Feiffer τη δεκαετία του 1960 κατακεραύνωσε την πολιτική των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ και μια συλλογή από έργα του κυκλοφόρησε από τη Φοιτητική Ένωση για την Ειρήνη, ενώ σταθεροί αρνητικοί πρωταγωνιστές των σαρκαστικών κόμικς του ήταν οι Αμερικανοί πρόεδροι με τον κενό και φιλοπόλεμο λόγο τους. Τα θέματά του όμως ήταν κυρίως κοινωνικά: το κυνήγι της επιτυχίας και του χρήματος, οι συζυγικές σχέσεις, ο διαλυμένος κοινωνικός ιστός, οι δυσαρμονικές οικογένειες, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.

 

 

 Ο Jules Feiffer (1929 – 2025)

 

 

Κυκλοφόρησαν περισσότερα από 35 βιβλία με τις δουλειές του, ενώ στη χώρα μας κόμικς του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Βαβέλ, στην ανθολογία «Χτύπα τη Γυναίκα σου δυο φορές της μέρα» (εκδόσεις Ars Longa) και σε μια συλλογή των εκδόσεων Βαβέλ με τον αυθαίρετο αλλά άκρως επιτυχημένο τίτλο «Πού πας Αμερική;». Ένα ερώτημα που σίγουρα βασάνιζε και τον ίδιο τον Jules Feiffer, ο οποίος για λίγες μέρες δεν πρόλαβε να δει την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ και να απαντήσει «κατά διαόλου».

 

 

 

 

Και το σχετικό link...