Κωστίκας και Γιωρίκας, το Ποντιακό Αστερίξ [Μακρίδης Δημήτρης, lifo.gr, 20/05/2024]

[ramirez]

Η προσπάθεια δημιουργίας του ενός ποντιακού κόμικ το 1985.

 

 

 

 

Για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αποφασίσαμε να μην γράψουμε ξανά για τα τότε τραγικά γεγονότα. Αυτά είναι άλλωστε χιλιοειπωμένα από τους ανθρώπους που τα έζησαν. Μα σαν φόρο τιμής για την επέτειο της 19ης Μαΐου θα αναφερθούμε στην μετέπειτα δημιουργία των επιγόνων. Και θα μιλήσουμε για την προσπάθεια δημιουργίας του Ποντιακού Αστερίξ.

 

 

 

 

Ο Κωστίκας και ο Γιωρίκας είναι τα δύο ονόματα που πρωταγωνιστούν σε πολλά ποντιακά ανέκδοτα. Αλλά είναι και ο τίτλος ιστοριών που κυκλοφόρησαν την δεκαετία του ’80 σε κείμενα του Λευτέρη Κασκαμανίδη και σκίτσα του Βαγγέλη Δρόση. Στην σειρά που τιτλοφορείται ως «το πρώτο μηνιαίο ελληνικό κόμιξ» εκδόθηκαν πέντε τεύχη. Και τα πέντε ξεκινούν με τις ίδιες δύο σελίδες που μας θυμίζουν την αρχή από τις περιπέτειες του Γαλάτη πολεμιστή. Έτσι στην πρώτη σελίδα μάς δίνεται το ιστορικό πλαίσιο.

 

 

 

 

Οι ιστορίες διαδραματίζονται στους χρόνους μετά την πρώτη άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους και στην δημιουργία της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας. Στην επόμενη σελίδα γνωρίζουμε τους ήρωες όπως συμβαίνει και στο Γαλλικό κόμιξ. Τον ρόλο του πολυμήχανου Αστερίξ έχει αναλάβει ο Κωστίκας, ενώ ο αγνός γίγαντας και αχώριστος φίλος του είναι ο ανιψιός του Γιωρίκας.

 

 

 

 

Και η δράση ξεκινάει. Οι ιστορίες έχουν αρκετές δόσεις πατριωτισμού – μιλάμε για πριν 40 χρόνια ε; – και μία απλοϊκή αφήγηση. Οι ήρωες αναλαμβάνουν αποστολές για την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Άλλοτε προσπαθούν να πάρουν πίσω το Άγιο Δισκοπότηρο και άλλοτε προσπαθούν να ενώσουν τα  διασκορπισμένα κομμάτια του Ελληνισμού για να ξαναφτιαχτεί η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Το μαγικό τους φίλτρο δεν τους το δίνει κάποιος δρυίδης αλλά η Καλομάνα, που εμφανίζεται ξαφνικά και τους σώζει σε κάθε δύσκολη στιγμή.

 

 

 

 

Εντάξει, δεν συγκρίνεται με την μετέπειτα καλοδουλεμένη μετάφραση του καθηγητή Σαββαντίδη στα ποντιακά πάνω στον αυθεντικό Αστερίξ. Εδώ η καλατσή* χρησιμοποιείται αποσπασματικά και χωρίς επεξήγηση. Μα το κόμιξ έχει μία απλοϊκή αφέλεια, κέφι και ένα γνήσιο αποτύπωμα της εποχής στην οποία  κυκλοφόρησε. Νομίζεις πως στην επόμενη σελίδα θα εμφανιστεί ο Βουτσάς και η Νατάσσα Γερασιμίδου βγαλμένοι από την βιντεοκασέτα: «οι Πόντιοι».

 

 

 

 

Να διαβάσετε αν πέσει στα χέρια σας την ιστορία αυτών των δύο γιοσμάδων*. Να αράξετε στο Καφενείο των Ποντίων στην Καλλιθέα, στου Μελετίδη στην Πρέβεζα, στου Ζωγραφίδη και στο Βυζάντιο στην Πάτρα. Και φυσικά σε κάθε δεύτερη γωνιά στην Βόρεια Ελλάδα. Και να μεταφερθείτε μέσα από τις σελίδες του «στα μέρη των Γραικών των μακρινών εκείνων» σαν ένα διαφορετικό φόρο τιμής για την Επέτειο της Γενοκτονίας.

 

* Καλατσή=ποντιακή διάλεκτος

* Γιοσμάς=ο λεβέντης

 

 

 

 

Και το σχετικό link...