GOSCINNY RENÉ [ (1926 - 1977) ]

[NetGhost]

Rene Goscinny

 

Αλμπέρ Ουντερζό και Ρενέ Γκοσινί

 

Ο Ρενέ Γκοσινί (Ren? Goscinny) γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι και πέθανε στις 5 Νοεμβρίου του 1977 στο ίδιο μέρος. Ήταν ένας Πολωνός-Γάλλος συγγραφέας και συντάκτης, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τα κόμικς Αστερίξ και Λούκυ Λουκ, στα οποία και έγραφε τα σενάρια.

Τα Πρώτα Χρόνια

Ο Ρενέ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1926 από πατέρα Πολωνό (χημικό μηχανικό στο επάγγελμα) και μητέρα από την Ουκρανία. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Ρενέ, ο Κλοντ, είχε γεννηθεί 6 χρόνια νωρίτερα, στις 10 Δεκεμβρίου του 1920. Οι γονείς του Ρενέ είχαν συναντηθεί στο Παρίσι και παντρευτεί το 1919. Η οικογένεια μεταφέρθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, 2 χρόνια μετά τη γέννηση του Ρενέ, εξαιτίας μιας θέσης χημικού μηχανικού, την οποία απέκτησε εκεί ο πατέρας του. Πέρασε χαρούμενη παιδική ηλικία στο Μπουένος Άιρες, και σπούδασε στα γαλλικά σχολεία που βρίσκονταν εκεί. Είχε το ταλέντο να κάνει τους πάντες να γελούν μέσα στην τάξη, πιθανότατα για να αντισταθμίσει τη ντροπαλότητα που είχε απ' τη φύση του. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει πολύ νωρίς, εμπνευσμένος από τις εικονογραφημένες ιστορίες στις οποίες αρεσκόταν να διαβάζει.

 

Το Δεκέμβρη του 1943, το χρόνο αφού τελείωσε το σχολείο, ο 17χρονος τότε Ρενέ Γκοσινί έχασε τον πατέρα του, γεγονός που τον ανάγκασε να ψάξει για δουλειά. Τον επόμενο χρόνο, έπιασε την πρώτη του δουλειά ως βοηθός λογιστή σε εργοστάσιο περισυλλογής λάστιχων, και όταν έφυγε τον επόμενο χρόνο, έγινε κατώτερος εικονογράφος σε διαφημιστικό πρακτορείο.

 

Ο Ρενέ, μαζί με τη μητέρα του, έφυγαν από την Αργεντινή και πήγαν στη Νέα Υόρκη το 1945, για να σμίξουν με τον θείο του Μπόρις, εκεί. Για να αποφύγει τη θητεία στον αμερικάνικο στρατό, ο Ρενέ ταξίδεψε στη Γαλλία για να καταταχθεί στο γαλλικό στρατό το 1946. Υπηρέτησε στο πεζικό, και όταν πήρε προαγωγή, ο Ρενέ διορίστηκε ως ο επίσημος εικονογράφος του συντάγματος του στρατού, και έφτιαχνε εικονογραφήσεις και αφίσες για τον στρατό.

 

Τα Πρώτα Έργα

Τον επόμενο χρόνο, εικονογράφησε το βιβλίο "Το Kορίτσι με τα Mάτια από Xρυσάφι" (The Girl with the Eyes of Gold) κι επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Με την άφιξή του, ο Ρενέ πέρασε την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του. Για λίγο καιρό ήταν άνεργος, μόνος και εντελώς απένταρος. Είχε συνέλθει, όμως, μέχρι το 1948, και άρχισε να δουλεύει σ' ένα μικρό στούντιο όπου γνώρισε και έγινε φίλος με τους Γουίλ Έλντερ (Will Elder), Τζακ Ντέιβις (Jack Davis) και Harvey Kurtzman. Ο Ρενέ έγινε έπειτα καλλιτεχνικός διευθυντής(art director) στα Kunen Publishers, όπου έγραψε τέσσερα παιδικά βιβλία. Γνώρισε γύρω στο 1949 τον Maurice de B?v?re aka Μόρις (Morris), τον καρτουνίστα και πρώτο συγγραφέα της σειράς κόμικ Λούκυ Λουκ (Ο Ρενέ θα έγραφε τα σενάρια της σειράς από το 1955 έως τον θάνατό του το 1977), καθώς επίσης και τον Joseph Gillain, πιο γνωστό ως Jij?.

 

Γνώρισε επίσης τον Ζωρζ Τρουαφοντέν (Georges Troisfontaines), διευθυντή της World Press agency, ο οποίος έπεισε τον Ρενέ να επιστρέψει στο Παρίσι και να δουλέψει για την εταιρία του ως ο διευθυντης του γραφείου στο Παρίσι το 1951. Εκεί, γνώρισε τον Αλμπέρ Ουντερζό (Albert Uderzo), με τον οποίο ξεκίνησε μια μακριάς διαρκείας συνεργασία. Ξεκίνησαν μαζί κάποιες δουλειές για το γυναικείο περιοδικό Bonnes Soir?es, για το οποίο ο Γκοσινί έγραψε την "Sylvie" . O Γκοσινί και ο Ουντερζό έφτιαξαν επίσης τις σειρές 'Jehan Pistolet' και 'Luc Junior' για το La Libre Junior.

 

Το 1955, ο Γκοσινί συνοδευόμενος από τους Ζαν Μισέλ Σαρλιέ (Jean-Michel Charlier), Άλμπερτ Ουντερζό και Ζαν Εμπράντ (Jean H?brad), ίδρυσαν το συνδυκάτο (Edipress/Edifrance). Το συνδικάτο αυτό εξέδωσε έργα όπως το (Clairon) για την εργοστασιακή ενότητα και το (Pistolin) για μια εταιρία σοκολάτας. Ο Γκοσινί και ο Ουντέρζο συνεργάστηκαν στις σειρές 'Bill Blanchart' στο Jeannot, 'Pistolet' στο Pistolin και 'Benjamin et Benjamine' στο περιοδικό του ίδιου ονόματος. Με το ψευδώνυμο Αγκοστίνι (Agostini), ο Γκοσινί έγραψε τον Μικρό Νικόλα (Le Petit Nicolas) για τον Ζαν Ζακ Σεμπέ (Jean-Jacques Semp?) στο (Le Moustique) και αργότερα (Sud-Ouest) και (Pilote).

Pilote και Ast?rix

Το 1959, το συνδικάτο ?difrance/?dipresse ξεκίνησε το περιοδικό Pilote. Ο Γκοσινί έγινε ένας από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς του περιοδικού. Στο πρώτο τεύχος του περιοδικού, ξεκίνησε την πιο διάσημη δημιουργία του, το Αστερίξ, μαζί με τον Αλμπέρ Ουντερζό. Η σειρά έγινε κατ' ευθείαν πετυχημένη και πλέον είναι γνωστή παγκοσμίως. Ο Γκοσινί ξεκίνησε επίσης τις σειρές "Ο Μικρός Νικόλας" και Jehan Pistolet, το οποίο ονομάζεται σήμερα Jehan Soupolet. Ο Γκοσινί ξεκίνησε επίσης τα Jacquot le Mousse και Tromblon et Bottaclou μαζί με τον Godard.

 

To περιοδικό αγοράστηκε από τον Georges Dargaud το 1960, και ο Γκοσινί έγινε editor-in-chief. Ξεκίνησε επίσης νέες σειρές όπως τις Les Divagations de Monsieur Sait-Tout, La Potachologie Illustr?e (με τον Cabu), Les Dingodossiers (με τον Gotlib) και La For?t de Ch?nebeau (με τον Mic Delinx). Με τον Ζαν Ταμπαρί (Jean Tabary), ξεκίνησε το Calife Haroun El Poussah στο Record, μια σειρά που αργότερα συνεχίστηκε στο Pilote ως Ιζνογκούντ (Iznogoud).

 

Παντρεύτηκε την Gilberte Pollaro-Millo το 1967. Το 1968 η κόρη του Άννα γεννήθηκε. Πέθανε στο Παρίσι από καρδιακή προσβολή στις 5 Νοεμβρίου 1977, στην ηλικία των 51 ετών.

Πηγή: Βικιπαίδεια

[NetGhost]

To παρόν αφιέρωμα έχει στηριχθεί αποκλειστικά στην Βικιπαίδεια. Σύντομα θα εμπλουτιστεί και με τα υπόλοιπα στοιχεία που έχω μαζέψει αλλά δεν είχα χρόνο μέχρι τώρα να επεξεργαστώ. Ζητώ την κατανόηση και την υπομονή σας μέχρι να ολοκληρωθεί.

[Dr Paingiver]

To παρόν αφιέρωμα έχει στηριχθεί αποκλειστικά στην Βικιπαίδεια. Σύντομα θα εμπλουτιστεί και με τα υπόλοιπα στοιχεία που έχω μαζέψει αλλά δεν είχα χρόνο μέχρι τώρα να επεξεργαστώ. Ζητώ την κατανόηση και την υπομονή σας μέχρι να ολοκληρωθεί.

 

 

Έκανες πολύ καλά που ξεκίνησες το αφιέρωμα σήμερα, ακριβώς την μέρα που συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Goshcinny.

 

Pavlos

[Ion]

Τον θεωρώ μακράν τον πιο ταλαντούχο σεναριογράφο κόμικς, καθώς ήταν βασικός συντελεστής των εξαιρετικών κόμικς Αστερίξ, Λούκυ Λούκ, και του αγαπημένου μου Ιζνογκούντ. Ακόμα και ο Μικρός Νικόλας με είχε ενθουσιάσει όταν ήμουν παιδί, τότε που δεν είχα ιδέα ποιος ήταν ο Goscinny. Γενικά ήταν ένας δημιουργός που είχε το "άγγιγμα το Μίδα".

[miket]

Έχει δημιουργήσει ήρωες και ιστορίες κόμικς που ήδη έχουν μείνει στην ιστορία και έχουν περάσει στη σφάιρα των αθανάτων του χώρου... ένας από τους καλύτερους αν όχι ο καλύτερος σεναριογράφος στην ιστορία της 9ης τέχνης. Ενέπνευσε ολόκληρες γενεές σεναριογράφων και σχεδιαστών...

[SAMUROPAiDO]

Πάρα πολύ ωραίο το άρθρο φίλε Netghost, μπράβο Καλά τι να πω για τον Goscinny , απλά Θεός, έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Αθάνατος θα μείνει.

[Βασιλεύς των κόμικς]

Μεγαλο παρτυ εγινε χθες στον Παραδεισο για την 32η αφιξη του ΡΕΝΕ ΓΚΟΣΙΝΙ.Ενα ειναι σιγουρο οι αγγελοι γελανε ακομα.Τον χασαμε εμεις τον κερδισαν αυτοι.

Απο την στηλη ''Ιστορικες στιγμες της εβδομαδας''

Επεξεργασία Νοεμβρίου 6, 2009 από comicsking

[asterikios]

Είναι τραγικό πάντως, πως κατά την διάρκεια ενός τεστ κοπώσεως σε ποδήλατο, σε γαλλική κλινική!!, έχασε την ζωή του!
Πρέπει να κάπνιζε πολύ, γιατί στις περισσότερες φωτό που έχω δει στο βιβλίο Rene Goscinny - επάγγελμα: χιουμορίστας, είναι με ένα τσιγάρο στο χέρι.

Μεγάλη μορφή ο Rene, νάναι καλά όπου και αν είναι!

 

[Comicfan]

Πολύ ωραίος.Έχω όλα τα Asterix και 50 Λούκυ Λούκ.Κρίμα που πέθανε

[GreekComicFan]

Χθες ήταν η επέτειος των γενεθλίων του.

[apetoussis82]

Χθες ήταν η επέτειος των γενεθλίων του.

 

WOW!

 

Αυτό είναι κάτι που δεν γνώριζα. Είχε την ίδια ημερομηνία γενεθλίων μαζί μου!

[Dr Paingiver]

 

 

Της Μαντώ Σιώμου
 
Σαν σήμερα 5 Νοεμβρίου του 1977 πέθανε ο γάλλος σεναριογράφος Ρενέ Γκοσινί, που υπέγραψε τον διάσημο ήρωα γαλάτη «Αστερίξ», τον μοναχικό καουμπόι «Λούκυ Λουκ» και τον Μεγάλο Βεζίρι «Ιζνιγκούντ», φέρνοντας την επανάσταση στα κόμικς με τις ιδιοφυές περιπέτειές τους. Ο παγκοσμίως αναγνωρισμένος δημιουργός έχει πουλήσει πάνω από 500 εκατομμύρια βιβλία σε όλο το κόσμο. Με τον Αστερίξ και τον πιστό του φίλο Οβελίξ, να δέρνουν εκατόνταρχους, τον Λούκι Λουκ να πιάνει πάντα τους Ντάλτον, τον Ιζνογκούντ να προσπαθεί μάταια να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, αλλά και τον χαριτωμένο και μικρό Νικόλα να μας εξιστορεί την καθημερινότητά του, ο Γκοσινί συνεχίζει μέχρι σήμερα να χαρίζει αστείρευτο γέλιο σε εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο. O Ρενέ Γκοσινί γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι, από πολωνική οικογένεια με εβραϊκές καταβολές. Δυο χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αργεντινή, εξαιτίας των εργασιακών υποχρεώσεων του πατέρα του. Από πολύ μικρός ξεκίνησε να ζωγραφίζει και σύντομα διαπιστώθηκε το έμφυτο χιούμορ του, που λέγεται ότι το χρησιμοποιούσε ώστε να αντεπεξέλθει στο ντροπαλό του χαρακτήρα! Το 1945 ο θάνατος του πατέρα του, ανάγκασε τον Ρενέ να εργαστεί αρχικά ως λογιστής σε εργοστάσιο και έπειτα σαν εικονογράφος σε διαφημιστική εταιρεία. Λίγο αργότερα, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη μετά από πρόταση του θείου του. Άνεργος ή απασχολούμενος σε ευκαιριακές δουλειές, επέλεξε να υπηρετήσει τη θητεία του στο γαλλικό στρατό και το 1947 επέστρεψε στις Η.Π.Α., όπου κατάφερε αρχικά να προσληφθεί σε ένα μικρό στούντιο και κατόπιν να αναλάβει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στον εκδοτικό οίκο Kunen. Την ίδια περίοδο συνδέθηκε με τον Ζόρζ Τρουαφοντέν, που το 1951 τον προσέλαβε ως καλλιτεχνικό διευθυντή στον εκδοτικό οίκο του στο Παρίσι. Εκεί συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Αλμπέρ Ουντερζό. Όμως, η συνδικαλιστική δράση στοίχισε στο Γκοσινί τη δουλειά του, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την ίδρυση της δικής του εκδοτικής εταιρείας, της Edifrance-Edipresse, μαζί με τους Ουντερζό και Μισέλ Σαρλιέ. Στις 29 Οκτωβρίου του 1959 το πρώτο τεύχος του «Pilote», που εκδίδεται από την κοινοπραξία Edifrance-Edipresse, παρουσιάζει στη σελίδα 20, τις περιπέτειες του Αστερίξ του Γαλάτη, γνωρίζοντας άμεση επιτυχία, με πωλήσεις άνω των 200.000 τευχών. Μέχρι στιγμής, έχουν κυκλοφορήσει 36 τόμοι. Νωρίτερα, το 1955 ο Γκοσίνι συνεργάζεται με τον φίλο του, και βέλγο σχεδιαστή Μορίς, στην έκδοση ενός φτωχού και μόνου καουμπόι. Ο Λούκι Λουκ παρουσιάζεται στο περιοδικό «Spirou» (τεύχος 906), με τις περιπέτειες του τιμωρού και της καλής του φοραδίτσας να σημειώνουν τεράστια επιτυχία από την πρώτη στιγμή. Αν και άρρηκτα συνδεδεμένος με τον Αστερίξ και τον Λούκυ Λουκ, στη φαντασία του Γκοσινί oφείλονται, επίσης, πολλές από τις περιπέτειες του τρελού βεζίρη Ιζνογκούντ, με συνδημιουργό τον διάσημο γάλλο σχεδιαστή Ζαν Ταμπαρί, καθώς και του μικρού Νικόλα σε συνεργασία με τον σκιτσογράφο Ζαν Ζακ Σανπέ. Επίσης, ο Γκοσίνι συντέλεσε στην δημιουργία του Βαλεντίν, αλλά και του Ούμπα-Πα. Έχοντας ήδη μικροπροβλήματα με την καρδιά του, ο Γκοσινί υποβάλλεται σε τεστ κοπώσεως στις 5 Νοεμβρίου 1977 και πεθαίνει κατά τη διάρκεια του τσεκ-απ από οξύ καρδιακό επεισόδιο. Ήταν μόλις 51 ετών και στο αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς του. Μετά τον θάνατό του άρχισαν σφοδρές δικαστικές διαμάχες για τα δικαιώματα των ηρώων του, με τον παντοτινό του συνεργάτη και φίλο, Αλμπέρ Ουντερζό να κερδίζει πολλές για λογαριασμό του εκλιπόντος. Ο Ουντέρζο, μετά το θάνατο του Γκοσινί, ανέλαβε και τη συγγραφή του Αστερίξ. Τα δικαιώματα του συγγραφέα διαχειρίζεται σήμερα η κόρη του Άννα, πάντα σε συνεργασία με τον σκιτσογράφο.

 

ΠΗΓΗ: in.gr

[rotagiatipino]

Εγκυκλοπαιδικό σταυρόλεξο, τ. 844, 14/3/1984. Διήγημα του "Ρενέ Κοσινύ"!

 

Επεξεργασία Ιανουαρίου 30, 2019 από rotagiatipino

[chrisbouk]

Σχετικά με το πρώιμο έργο του Goscinny, δείτε εδώ