ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ! ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 27 ΜΙΚΡΟΪΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

**Indian** · Ιουνίου 8, 2022

Εν έτει 2022, δύο γενιές καλλιτεχνών συνάσπισαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν ένα πρωτότυπο κόμικ.

Ο λόγος για το "ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!", μία δημιουργία του ολόφρεσκου (όπως εύστοχα αναφέρει η Jemma στην παρουσίαση του κόμικ στην ιστοσελίδα της) Γιάννη Στύλου, ο οποίος επιμελήθηκε το σχέδιο και του βετεράνου συγγραφέα Νίκου Πλατή, ο οποίος έγραψε τα κείμενα.

Το συγκεκριμένο κόμικ έχει μία όμορφη πρωτοτυπία, που σίγουρα το ξεχωρίζει από την συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων. Αυτή έγκειται στο γεγονός ότι πρώτα δημιουργήθηκαν οι εικόνες (και μάλιστα αρκετά χρόνια πριν) και στην συνέχεια ο κ. Πλατής τις έφερε ξανά στην επιφάνεια και προσάρμοσε επάνω τους μία ιστορία, εμπνευσμένη από την κάθε μία από αυτές. Πανέξυπνη ιδέα και κίνηση, αν θέλετε την ταπεινή μου γνώμη.

Εδώ μην περιμένετε να βρείτε την κλασική διάταξη που χαρακτηρίζει ένα σύγχρονο εικονογραφημένο έντυπο, καθώς δεν υπάρχουν τα κλασικά "μπαλονάκια" με διαλόγους. Σπάνια συναντάμε ελάχιστες λεζάντες επεξήγησης. Όλο το "ζουμί" του κειμένου συνοψίζεται στις δεξιές σελίδες, με τις εικόνες να λαμβάνουν θέση στις αριστερές.

Το κείμενο του κ. Πλατή είναι καλοδουλεμένο και την χρήση της Ελληνικής γλώσσας άνετα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε υποδειγματική. Οι μικρές ιστορίες που παρατίθενται εννοείται ότι δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, αλλά συνδέονται μόνο με την εκάστοτε εικόνα τους. Γι' αυτό τον λόγο υπάρχουν σκαμπανεβάσματα στην ποιότητά τους, κάτι που θα έπρεπε να περιμένουμε. Όσον αφορά το κωμικό στοιχείο, δεν μας δείχνει πολλά σημεία ζωής. Αντί αυτού, έχουμε μία καυστική γλώσσα, που παίζει στα όρια της ειρωνείας και θα μπορούσαμε να πούμε ότι σχολιάζει τα κακώς κείμενα της εποχής μας. Συμπερασματικά να πούμε ότι είναι μία περίεργη (με την έννοια της πρωτοτυπίας) δουλειά, που μπορεί να ξενίσει κάποιους, αλλά πιστεύω ότι θα αποκτήσει το κοινό της. Προτείνεται στους ανοιχτόμυαλούς και σε αυτούς που αναζητούν να διαβάσουν κάτι πιο... εναλλακτικό κι έξω από τα κλασικά μοτίβα.

Το σχέδιο του Στύλου είναι κάπως αφηρημένο, αλλά εύστοχο. Έχει τον δικό του χαρακτήρα και ξέρει να "μιλάει", ακόμα και χωρίς λόγια. Δεν είναι το κλασικό "κομιξικό" σχέδιο, αλλά κάτι πιο μοντέρνο. Φανερώνει, λοιπόν, ότι το κόμικ δεν είναι η ακριβής απασχόληση του δημιουργού, ο οποίος καλλιτεχνεί εικονογραφημένα παιδικά παραμύθια, καθώς επίσης είναι υπεύθυνος για το σχεδιασμό mobile apps. Ο χρωματισμός μού άρεσε, αλλά το μαύρο και το μουντό επικρατούσαν στην πλειοψηφία των σχεδίων. Νομίζω, λοιπόν, ότι λίγο περισσότερο χρώμα και φως, θα ήταν καλύτερα.

Η έκδοση της JEMMA έχει στενόμακρο φορμάτ, γεγονός που δικαιολογείται, αν αναλογιστούμε την φιλοσοφία που διέπει το κόμικ (αν μπορούσαμε να το πούμε έτσι). Τόσο οι σελίδες στο εσωτερικό, όσο και τα εξώφυλλα, ακόμα και η στιβαρή κόλληση στην ράχη, αποδεικνύουν, για πολλοστή φορά, τα υψηλά επίπεδα που έχει θέσει (χρόνια τώρα) η εκδοτική για τα προϊόντα της. :clap2: Το συνοδευτικό υλικό, μας τα χαλάει λίγο, καθώς το μόνο που υπάρχει είναι δύο εξαιρετικά σύντομες βιογραφίες των συντελεστών, τις οποίες μπορούμε να τις βρούμε στα "αυτάκια" του εντύπου.