ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΑ ΚΑΠΑΚΙΑ: ΕΝΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΜΙΚ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΕΜΑΤΑ

[Indian]

  

 

Μία μεγάλη και πικρή αλήθεια έρχεται να τονίσει στο κοινό του ο Κλήμης Κεραμιτσόπουλος με το νέο του πόνημα που φέρει τον ευφάνταστο τίτλο: “Δουλειά στα καπάκια: Ένα αντικαπιταλιστικόμικ χωρίς στρογγυλέματα”. Ο ταλαντούχος κομίστας θα μας μιλήσει για τα απάνθρωπα ωράρια και τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες δουλεύουν πολλοί εργαζόμενοι στο τομέα της μαζικής παραγωγής και των απρόσωπων εργοστασίων, που ζητούν μόνο ασταμάτητη απασχόληση, με το ελάχιστο έξοδο. Σε αυτούς τους εργάτες αφιερώνεται και το συγκεκριμένο κόμικ. 

 

 

Βασικός πρωταγωνιστής είναι ένας ανειδίκευτος εργάτης, που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο παραγωγής πλαστικών μπουκαλιών, ο οποίος έχει σπουδάσει στο εξωτερικό και διετέλεσε και πρώην ελεύθερος επαγγελματίας, πριν οι συνθήκες που όλοι βιώσαμε (κι εξακολουθούμε να βιώνουμε) τα προηγούμενα χρόνια τον αναγκάσουν να χτυπήσει την πόρτα του. Ο συγκεκριμένος εργάτης, αν και λίγες μόνο ημέρες στο πόστο του, θα συνειδητοποιήσει πόσο σκληρή κι απάνθρωπη είναι η συγκεκριμένη δουλειά, μιας και δεν προλαβαίνει να βρει ούτε δύο λεπτά να πάρει μία ανάσα (μέσα στην αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού ), καθώς η βάρδια έχει λίγα άτομα και οι εργασίες που πρέπει να γίνουν είναι πάμπολλες, από την στιγμή που τα μηχανήματα στην γραμμή παραγωγής δεν σταματούν καθόλου ν’ απαιτούν την προσοχή τους. Απηυδισμένος από την όλη κατάσταση, θ΄ αποφασίσει να μιλήσει με τον Διευθυντή του εργοστασίου και μάλιστα εκ μέρους μίας μεγάλης μερίδας συναδέλφων του. Θα καταφέρει, άραγε, να κερδίσει έστω και το ελάχιστο και στοιχειώδες που θα τους διευκολύνει στην απασχόλησή τους ή θα μιλήσει εις ώτα μη ακουόντων?  

 

 

Η αλήθεια είναι ότι ο Κλήμης ποτέ δεν μας απογοητεύει και είναι από τους λίγους δημιουργούς που έχουν ένα σταθερό (ίσως κι αυξανόμενο) αναγνωστικό κοινό. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το ταλέντο του, τόσο στην εμπνευσμένη συγγραφή, όσο και στο καλαίσθητο σχέδιό του. Έτσι και το παρόν πόνημα, με άφησε ικανοποιημένο κι ας στηρίζεται σε μία θεματολογία, που είναι άκρως θλιβερή για όποιον την έχει ζήσει ή έχει την ελάχιστη συνείδηση. Ο δημιουργός παρουσιάζει μέσα στο εργοστάσιο, αρκετά ρεαλιστικά στοιχεία με βασικότερο από όλα την κλειστή κοινωνία που υπάρχει σε τέτοια μέρη. Θα βρούμε, λοιπόν, άτομα που κάνουν τον χαβαλέ του, άτομα που είναι πιο σοβαρά, τσαντίλες, τα κλασικά λαμόγια και τους επονομαζόμενους “γλείφτες”, καθώς επίσης και τους “κουρασμένους” τύπους, που έχουν περάσει όλη τους την ζωή δίπλα στις μηχανές. Στο αντίποδα με τις συνθήκες εργασίας, θα δούμε τον Προϊστάμενο να κάθεται αναπαυτικά μπροστά από ένα υπολογιστή και με το air condition στο φουλ, να του παρέχει την ανάσα δροσιάς, που τόσο πολύ επιζητούν οι κάθιδροι εργαζόμενοι στην παραγωγή. (emoji βεντάλιας) Κι ενώ σίγουρα έρχονται στιγμές που συμπονούμε τον πρωταγωνιστή γι’ αυτά που τραβάει, ο Κλήμης φροντίζει να δώσει μερικά στοιχεία ποιοτικού χιούμορ (στα οποία στηρίζονται, κατά κύριο λόγο μερικοί διάλογοι), οι οποίοι μας φέρνουν ένα ενοχικό χαμόγελο στα χείλη. Το φινάλε, μπορεί να βγάζει ένα έντονο κωμικό στοιχείο, σίγουρα, όμως, δεν θα το χαρακτηρίζαμε ευτυχές, ακόμα μία απόδειξη ενός ρεαλιστικού κόσμου. Εν κατακλείδι, πρόκειται για μία δουλειά που αξίζει να διαβαστεί, όχι μόνο από τους υποστηρικτές του δημιουργού, αλλά κι από όλους όσοι συντάσσονται με το δίκιο του εργαζομένου. Όπως μας αποκαλύπτει, άλλωστε κι ο ίδιος ο Κλήμης, το παρόν κόμικ στηρίζεται αποκλειστικά σε πραγματικά γεγονότα και δεν είναι αποκύημα της φαντασίας του. Αυτό που μένει να εξακριβώσουμε είναι για το αν μιλάει εξ’ ονόματός του ή αν ήταν αυτόπτης ή αυτήκοος μάρτυρας.   

 

Ο εικαστικός τομέας με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Το σχέδιο του Κλήμη είναι χαρακτηριστικό και δίνει ακόμα και μόνο του το απαραίτητο χιουμοριστικό υλικό που είναι απαραίτητο για ένα κόμικ. Βρίθει λεπτομερειών, που δίνουν ένα ρεαλιστικό νόημα στην κίνηση και την πλαστικότητα των χαρακτήρων και το στυλ που έχει υιοθετηθεί (αν και φοβάμαι ότι θα με κατηγορήσετε για ιεροσυλία ) προσωπικά μου έφερε στο μυαλό τις σχεδιαστικές μανιέρες που υπάρχουν στα Αστερίξ και Ιζνογκούντ. Όσον αφορά το χρώμα, αυτό είναι μουντό και στηρίζεται στους τόνους του γκρι. Αν και θα περίμενα να με πειράξει, εντούτοις δεν το έκανε. Η συγκεκριμένη χρωματική παλέτα συνέβαλε στην οπτική αποτύπωση του θλιβερού κλίματος που υπάρχει στο εργοστάσιο. Πολλά μπράβο, λοιπόν, και σε αυτόν τον τομέα.  

 

Η έκδοση δεν προέρχεται από κάποιον εκδοτικό οίκο, αλλά μας έρχεται με την μορφή αυτοέκδοσης, αρκετά ποιοτικής, θα συμπλήρωνα. Το χαρτί που χρησιμοποιήθηκε είναι ματ κι αρκετά παχύ, ενώ το δέσιμό του έχει γίνει με την καθιερωμένη καρφίτσα. Στο συνοδευτικό υλικό θα βρούμε έναν πρόλογο του δημιουργού, στον οποίο αφιερώνει το πόνημά του στους απανταχού εργάτες που “συμπάσχουν” και στην συνέχεια θα έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε ένα πρωτότυπο μονοσέλιδο (για κόμικ), στο οποίο ο Κλήμης θα μας χαρίσει (σχετικά αναλυτικά) ένα επεξηγηματικό διάγραμμα με τα στάδια παραγωγής πλαστικών μπουκαλιών και καπακιών, το οποίο καταλήγει με μία εξομολόγηση, που με έκανε να σκάσω από τα γέλια. Δεν την αναφέρω για να μην χαλάσω το mood. Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το παρόν κόμικ απευθύνεται σε άτομα άνω των 18 ετών (όπως πολύ σωστά αναφέρεται και στο εξώφυλλο), καθώς χρησιμοποιείται αγοραία γλώσσα, που συνήθως ομιλείται σε ανδροκρατούμενους εργασιακούς χώρους. Και σαν τελευταία πληροφορία, να πούμε ότι η ιδέα για την  “Δουλειά στα καπάκια” συνελήφθη το 2021 (από γεγονότα που διαδραματίστηκαν το καλοκαίρι της συγκεκριμένης χρονιάς), ενώ δημιουργήθηκε και βρήκε τον δρόμο για το τυπογραφείο το σωτήριον έτος 2022.  

 

 

Ο Κλήμης Κεραμιτσόπουλος στο Facebook

 

 

 

[Argail]

Υπάρχει προς πώληση κάπου αυτό? και σε τι τιμή?

[Indian]

  On 18/4/2022 στο 2:07 ΜΜ, Argail είπε:

Υπάρχει προς πώληση κάπου αυτό? και σε τι τιμή?

Expand  

 

Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να έχει μερικά τεύχη ο Γιώργος στην Λέσχη.  

 

 

[Argail]

  On 18/4/2022 στο 2:43 ΜΜ, Indian είπε:

 

Αν θυμάμαι καλά, πρέπει να έχει μερικά τεύχη ο Γιώργος στην Λέσχη.  

 

 

Expand  

Ισχύει @ Valtasar ? θα ανέβει στο eshop?

[Valtasar]

Ναι Χαρίτο θα ανέβει τις επόμενες μέρες, κοστίζει 6€

 

[Indian]

  On 19/4/2022 στο 7:11 ΠΜ, Valtasar είπε:

...κοστίζει 6€

Expand  

 

Η ονομαστική τιμή μεταφέρθηκε στο πινακάκι της παρουσίασης.  

 

 

[Argail]

Συνέντευξη του Κλήμη Κεραμιτσόπουλου στο site www.katiousa.gr για το "Δουλειά στα Καπάκια"

http://www.katiousa.gr/synentefkseis/ti-esti-antikapitalistikomik-klimis-keramitsopoulos-prepei-na-prokaleis-tin-tychi-sou-gia-na-mporeseis-na-tin-allakseis-kiolas/

Επεξεργασία Μαίου 14, 2022 από Argail

[Indian]

  On 14/5/2022 στο 7:53 ΜΜ, Argail είπε:

Συνέντευξη του Κλήμη Κεραμιτσόπουλου στο site www.katiousa.gr για το "Δουλειά στα Καπάκια"

http://www.katiousa.gr/synentefkseis/ti-esti-antikapitalistikomik-klimis-keramitsopoulos-prepei-na-prokaleis-tin-tychi-sou-gia-na-mporeseis-na-tin-allakseis-kiolas/

Expand  

 

Δεν κάνεις τον κόπο να την φτιάξεις σε αυτόνομο θέμα στις "Συνεντεύξεις Δημιουργών"?  

 

Αν βαριέσαι, πες το μου να το κάνω εγώ.  

 

 

[Argail]

  On 14/5/2022 στο 8:07 ΜΜ, Indian είπε:

 

Δεν κάνεις τον κόπο να την φτιάξεις σε αυτόνομο θέμα στις "Συνεντεύξεις Δημιουργών"?  

 

Αν βαριέσαι, πες το μου να το κάνω εγώ.  

 

 

Expand  

Τα ΣΚ δεν κάθομαι στον υπολογιστή, αν το βιάζεσαι βάλτο, αλλιώς το βαζω εγώ αύριο

[Indian]

  On 15/5/2022 στο 11:37 ΠΜ, Argail είπε:

Τα ΣΚ δεν κάθομαι στον υπολογιστή, αν το βιάζεσαι βάλτο, αλλιώς το βαζω εγώ αύριο

Expand  

 

Φυσικά και δεν το βιάζομαι. Βάλτο όποτε θέλεις. Άλλωστε είναι δικό σου εύρημα και δεν θέλω να πάρω εγώ τα εύσημα.  

 

 

[nikolas12]

O Κλήμης Κεραμιτσόπουλος είναι ένας δημιουργός που είχα καιρό στο νου μου ότι θέλω να διαβάσω κόμικς του και η αλήθεια είναι πως η τύχη έμελλε να φέρει στα χέρια μου το συγκεκριμένο τεύχος. Ειλικρινά είναι ένα μικρό τεύχος, αλλά το νόημα του και τα όσα θέλει να περάσει είναι πάρα πολλά. Έχουμε ουσιαστικά έναν πρωταγωνιστή, ο οποίος δουλεύει ως ανειδίκευτος εργάτης σε ένα εργοστάσιο παραγωγής πλαστικών μπουκαλιών και καπακίων. Μου αρέσει πολύ το πως δένει και η φράση δουλειά στα καπάκια με την εργασία του ήρωα. Το πρόβλημα λοιπόν του εργάτη μας είναι ότι ο ίδιος μαζί με άλλους τρεις προσπαθούν σε μια νυχτερινή βάρδια να βγάλουν δουλειά έξι εργατών αμειβόμενοι με λίγα χρήματα.

 

Και that's it. Τόσο απλό, τόσο δυνατό, να βλέπεις το ξέσπασμα του απλού, καθημερινού εργάτη που τρέχει, που δε μπορεί να κάνει διάλειμμα για ένα τσιγάρο, που αμοίβεται ψίχουλα για να βγάζει τη δουλειά δύο και τριών εργατών, που ο ίδιος δεν ξέρει τι έχει πάει στραβά για να βρεθεί εκεί και κυρίως που προσπαθεί με λογικά επιχειρήματα να πείσει τους ανώτερους του να τον ακούσουν και να τον καταλάβουν. Ανώτερους που δε δουλεύουν σε δυσμενείς συνθήκες, ανώτερους που δεν πρέπει να βγάζουν δουλειά περισσότερων εργατών. Με συγκίνησε πολύ και η εισαγωγή του Κλήμη ότι το κόμικ απευθύνεται σε όλους τους εργάτες που καθημερινά παλεύουν για επιβίωση. Αν και έχει χιούμορ και όμορφο σχέδιο, εστιάζω πολύ σε αυτό που θέλει να περάσει ο δημιουργός και αυτό που κάνει, είναι πραγματικά όμορφο. Ένα κόμικ που προτείνω σε όλους όσους είναι εργάτες για να σκεφτούν και τα δικά τους δικαιώματα  

[Argail]

Εξαιρετική δουλειά, υπέροχο το σχέδιο του Κλίμη όπως πάντα, το θέμα είναι πολύ στα γούστα μου. Θα ήθελα πολύ να είναι μεγαλύτερο σε έκταση.