ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ

[dionik]

Τα «Κόκκινα αυτιά» είναι ένας πιτσιρικάς με πεταχτά αυτιά, που κάνει τα πάντα για να σκανδαλίσει τους γύρω του (γονείς, δασκάλους, περαστικούς) και προσπαθεί πάνω από όλα να περνάει καλά ο ίδιος. Οι ιστορίες τελειώνουν συνήθως με κάποιον να του τραβάει τα αυτί ή να του δίνει φάπες, προκειμένου να συνετιστεί. Όλα αυτά με το χαρακτηριστικό σαρκαστικό ύφος του Reiser.
 

  

Το άλμπουμ αυτό εκδόθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία το 1992 με τον original τίτλο "Les oreilles rouges" και είναι συλλογή σκίτσων που δημοσιεύτηκαν από το 1972 μέχρι το 1980 στα περιοδικά Charlie Mensuel και Hara Kiri Mensuel στη Γαλλία. Στην Ελλάδα εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Βαβέλ σε μετάφραση Γ. Σιούνα και Lettering Π. Καλλίδου. Είναι 60 Α/Μ σελίδες (μαζί με τα εξώφυλλα), έχει διαστάσεις 21x26,5 και περιέχει 15 ιστορίες. ISBN: 960-7096-32-0


 

Αφιέρωμα στον Jean Marc Reiser - Ομαδοποίηση Reiser

[germanicus]

άτσα! επέκταση και στα κόμικ από τον Bio?!?!?!?

 

και μάλιστα και ίνφο για το που πρωτοπαρουσιάστηκαν οι ιστοριούλες! (πέραν της γαλλικής έκδοσης)!

 

να προσθέσω ότι είναι στο φυσιολογικό μεγάλο μέγεθος (21χ26,5)

 

 

Bio Fan Club

[GreekComicFan]

Το μόνο που μένει, είναι να μας πείς και μιά ημερομηνία έκδοσης στα Ελληνικά (αν υπάρχει) για να ολοκληρωθεί μια δυνατή παρουσίαση.

[dionik]

Το μόνο που μένει, είναι να μας πείς και μιά ημερομηνία έκδοσης στα Ελληνικά (αν υπάρχει) για να ολοκληρωθεί μια δυνατή παρουσίαση.

 

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω πουθενά στοιχεία για την ημερομηνία έκδοσης στην Ελλάδα! Δε βρήκα ούτε μια αναφορά στο net και στο άλμπουμ δε γράφει τίποτα!

Επεξεργασία Οκτωβρίου 24, 2007 από dionik

[GreekComicFan]

οκ, κάπου στο 2000 (~2000) λοιπόν!

[YOSHIMITSU]

Βασικά μία ημερομηνία που πέτυχα ως πρώτη παρουσίαση του από τον Ηλία Κανέλλη, είναι το Καλοκαίρι του 2005 (Σαβ, 25 Ιουν 2005 - Αρ.Φύλλου:18272) στο "Βιβλιοδρόμιο" στα ΝΕΑ. Επιπλέον αναφέρει: "Μετάφραση Γιώργος Σιούνας, Βαβέλ, 10 ευρώ". Οι ημερομηνίες εάν δεν κάνω λάθος ταιριάζουν και με τις αντίστοιχες των υπολοίπων παρουσιάσεων όπως τις τρελαμένες γυναίκες και Conan - Anubis που έχει την ίδια μέρα.

 

Περισσότερα εδώ

[DJO]

Παρουσίαση του Πάνου Κρητικού από το παλιό site της Comicdom:

 

18-10-05

 

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ

 

Το άλμπουμ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ του Reiser είναι μια συλλογή ιστοριών comics που δημοσιεύτηκαν από το 1972 έως το 1980 στα περιοδικά CHARLIE MENSUEL και HARA KIRI MENSUEL, στη Γαλλία. Στη χώρα μας παρουσιάστηκαν, για πρώτη φορά, στις σελίδες του περιοδικού ΒΑΒΕΛ, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80.

 

Το συγκεκριμένο άλμπουμ συλλέγει μια καταγραφή από στιγμιότυπα της τραγικής ζωής ενός δωδεκάχρονου πιτσιρικά και του μοναδικού τρόπου με τον οποίο βιώνει και αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Αρκετά μικρόσωμος για την ηλικία του, με ιδιαιτέρως προεξέχοντα μπροστινά δόντια και μεγάλα αυτιά, ο ανώνυμος ήρωας του Reiser αποτελεί μια ιδιαιτερότητα. Δεν είναι όμορφος, ούτε έξυπνος, ούτε τυχερός. Αντιθέτως είναι πολύ άσχημος, κουτοπόνηρος και πάρα πολύ άτυχος, χαρακτηριστικά που επιβεβαιώνονται και από τα διαρκώς κατακόκκινα από τα τραβήγματα, τις κλωτσιές (κ.λπ. κ.λπ.), αυτιά του. Ζει με τους γονείς του σε κάποια γαλλική πόλη και καθημερινά γίνεται μάρτυρας της σκληρότητας, της αναλγησίας απέναντι στη διαφορετικότητα αλλά και της ηλιθιότητας της ανθρώπινης φύσης. Όντας περιορισμένων πνευματικών και νοητικών ικανοτήτων, ο πιτσιρικάς "ήρωας" δυσκολεύεται, αλλά και ενίοτε αρνείται, να προσαρμοστεί στις κατεστημένες κοινωνικές δομές προτύπων και συμπεριφοράς, είτε γιατί δεν τις κατανοεί, είτε γιατί αρνείται πεισματικά και αδικαιολόγητα να ενταχθεί σε αυτό που θα ονομάζαμε "κοινωνικό σώμα".

 

Το αποτέλεσμα της παραπάνω συμπεριφοράς δεν είναι άλλο, βέβαια, από την περιθωριοποίηση και την κακοποίηση του νεαρού από τον εκάστοτε διαθέσιμο ενήλικο -ή ακόμη- και συνομήλικο του. Ο Reiser, πικρόχολος και κυνικός όπως πάντα, δε χάνει την ευκαιρία να καυτηριάσει και να χλευάσει την πραγματικότητα και τους κανόνες της αλλά και να πλέξει το εγκώμιο της ανθρώπινης βλακείας. Ο ρόλος θύτη και θύματος, όπως και στο ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ, όπως και στη ΖΑΝΙΝ, όπως σχεδόν σε όλα του τα comics, δεν είναι άμεσα διακριτός. Από τη μία έχουμε ένα αυστηρό, συντηρητικό και, ενίοτε, παράλογο οικογενειακό περιβάλλον, που αντιμετωπίζει τη χειροδικία ως το ιδανικό παιδαγωγικό εργαλείο για τη βελτίωσης της προβληματικής συμπεριφοράς και από την άλλη έναν "προβληματικό" νέο που καταπιέζεται από τον οικογενειακό και κοινωνικό του κύκλο, που ακροβατεί μεταξύ της αφέλειας της παιδικής ηλικίας και της ανεξέλεγκτης εφηβικής "ωριμότητας" αλλά αδυνατεί και αδιαφορεί να κάνει οποιαδήποτε σύμβαση απέναντι σε έναν κόσμο ενηλίκων που φοβάται και δεν κατανοεί. Ο πιτσιρικάς είναι θύμα του περιβάλλοντος του και τα κόκκινα αυτιά του το επιβεβαιώνουν. Ταυτόχρονα όμως είναι και θύτης, έστω και από βλακεία.

 

Στα ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ, οι ιστορίες, κατά κανόνα, δεν έχουν λόγια ούτε και κάποια συγκεκριμένη χρονολογική καταγραφή. Ο δημιουργός τους δεν καταπιάστηκε συστηματικά με τη γενεαλογία του ήρωα του, ούτε όμως και με τη γραμμική καταγραφή των γεγονότων, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μια αφηγηματική ασυνέχεια όπου τα πρόσωπα των γονιών του διαφέρουν από ιστορία σε ιστορία (από την άλλη, βέβαια, θα μπορούσαμε να τους θεωρήσουμε, απλώς, διαφορετικούς συγγενείς), όπου ο νεαρός πρωταγωνιστής αυτοκτονεί στη μία ιστορία και εμφανίζεται ολοζώντανος στην επόμενη, όπου κηδεύει τους γονείς του για να του κοκκινίσουν, ξανά, τα αυτιά, λίγες σελίδες αργότερα και πάει λέγοντας...

 

Αυτό βέβαια δεν έρχεται σε σύγκρουση με το αναρχικό ύφος του Reiser. Η λογική εξήγηση, για την αφηγηματική ασυνέχεια των ιστοριών, θα ήταν το χρονικό διάστημα των οκτώ χρόνων κατά το οποίο δημιουργήθηκαν και στο οποίο ο Reiser, ενδεχομένως, δεν είχε αποφασίσει αν οι συγκεκριμένες θα αποτελέσουν μια συλλογή ενιαίων ιστοριών. Από την άλλη μπορούμε να υποθέσουμε πως η γραμμική αφήγηση δεν ήταν αυτό που ενδιέφερε τον Reiser. Ο νεαρός της ιστορίας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε "προβληματικός" νεαρός που διάφοροι καλοθελητές του κοκκινίζουν τα αυτιά με την πρώτη ευκαιρία. Οι γονείς του διαθλάτουν τα βασικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά της πλειοψηφία των μικροαστών της δεκαετίας του '70, που πάτησαν τα σαράντα και είδαν τα όνειρα του '50 και του '60 να εξανεμίζονται, διαχέοντας τον νέο-αποκτηθέντα, ή καλύτερα, λανθάνοντα, συντηρητισμό τους στην ορθή και ηθική διάπλαση των τέκνων τους. Το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, ούτως ή άλλως, δεν επηρεάζεται από τη χρονολογική ή μη εξιστόρηση των γεγονότων.

 

Οι χαρακτήρες-καρικατούρες του Reiser σχεδιασμένοι με τον δικό του, πολύ ιδιαίτερο τρόπο, ο οποίος ελάχιστα διαφέρει από μια μουτζούρα που κάνει ένας πιτσιρικάς με το πενάκι αλλά που είναι τόσο δύσκολο να μιμηθεί κανείς, είναι διαχρονικοί. Αφαιρώντας κάθε περιττό στοιχείο στην απεικόνιση τους και εστιάζοντας στα βασικά ανθρωπομορφικά τους χαρακτηριστικά, οι χαρακτήρες του Reiser απογυμνώνονται από κάθε τι εικονικό και εξιδανικευμένο και αφήνονται να κριθούν για αυτό ακριβώς που είναι, στα μάτια του αναγνώστη.

 

Ο Reiser δεν ωραιοποιεί τίποτε, ούτε εδώ ούτε σε κανένα άλλο από τα comics του. Η ασχήμια της πραγματικότητας αντανακλάται τόσο στους πρωταγωνιστές των ιστοριών του όσο και στις καταστάσεις τις οποίες βιώνουν. Ο αναγνώστης που θα διαβάσει τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ θα γελάσει με τα παθήματα του πρωταγωνιστή και με τον αφελή τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Σύντομα όμως θα συνειδητοποιήσει πως δε γελά με κάτι πραγματικά αστείο αλλά με μια άρρωστη εκδοχή του πραγματικού κόσμου, πολύ κοντά σε αυτό που θα όριζε ο ίδιος ως πραγματικό κόσμο. Και τότε είναι που αναρωτιέται κανείς: "Πόσο μαλάκας μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος;".

 

 

 

Collector's Data

 

Το άλμπουμ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΤΙΑ του Reiser, κυκλοφόρησε το 2005 από τις εκδόσεις Βαβέλ. Η σελιδοποποίηση των ιστοριών έγινε με χρονολογική σειρά μετά το θάνατο του δημιουργού. Είναι το πρώτο "νέο" άλμπουμ του δημιουργού που κυκλοφορεί στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια.

 

Τα comics του Reiser δημοσιεύτηκαν συστηματικά στα περιοδικά ΒΑΒΕΛ και ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ και τα περισσότερα έχουν κυκλοφορήσει και υπό τη μορφή άλμπουμ.

 

ʼλλα άλμπουμ του Reiser που έχουν κυκλοφορήσει στη χώρα μας:

 

* ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΚΤΗΝΟΣ, εκδόσεις Βαβέλ (ΤΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ #2), 1983

* Η ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ, εκδόσεις Βαβέλ (ΤΑ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ #3), δεν αναγράφεται χρονολογία έκδοσης αλλά χρονολογείται πιθανότατα μεταξύ 1983 και 1984.

* Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ, εκδόσεις Ars Longa, δεν αναγράφεται χρονολογία έκδοσης αλλά χρονολογείται πιθανότατα μεταξύ 1984 και 1985

* ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ, εκδόσεις Ars Longa, 1985

* ΖΑΝΙΝ, εκδόσεις Ars Longa, 1988

* ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ # 58, (τεύχος-άλμπουμ, αφιέρωμα στον Reiser), 1993

 

Κάποια από τα παραπάνω άλμπουμ έχουν επανεκδοθεί πρόσφατα ενώ το ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑΛΙ βρίσκεται ήδη στην τρίτη του επανέκδοση.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

...βέβαια στην Πρωτοπορία γράφει ότι είναι του 1990...

[CitizenX]

Σίγουρα δεν είναι έκδοση του 1990 γιατί μου το έδωσε η ίδια η Εύη Τζούδα, όταν πρωτοκυκλοφόρησε. Επί τη ευκαιρία Ορέστη, πόσο χρόνο αφιερώνεις ψάχνοντας πράγματα στο internet? Εγώ την είχα ξεχάσει αυτή την παρουσίαση.

[GeoTrou]

Διαβάστηκε στα «πεταχτά» στη Λέσχη. Ωραίο αλμπουμάκι, αν και ελαφρώς άνισο. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο εκτιμώ τον Reiser. Όχι μόνο για το έξυπνο και ανατρεπτικό του χιούμορ, αλλά και για το σχέδιό του, όσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό.  Αν κάτσει και παρατηρήσει κανείς τη γραμμή του Reiser, θα δει πώς τόνιζε αυτά που ήθελε και «έσβηνε» αυτά που δεν τον ενδιέφεραν, με αποτέλεσμα (τουλάχιστον στα δικά μου μάτια) να σχεδιάζει αυτό ακριβώς που ήθελε, όπως το ήθελε.