ΓΥΜΝΑ ΟΣΤΑ

[nikolas12]

  

 

Σύνοψη από την εκδοτική

 

Ένας πλανήτης «αμετάκλητα απολεσθείς» για την ανθρωπότητα, μια πραγματικότητα που μάχεται κάθε ιδέα αρετής, κάθε διαχωρισμό ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στον άνθρωπο και στη μηχανή. Ένας κόσμος που το σώμα του το έχει καταφάει η σήψη, ένας κόσμος συναρμολογημένος από γυμνά οστά. Σε αυτόν τον κόσμο ένας άνθρωπος και μια μηχανή αναπτύσσουν μια απρόσμενη, συμβιωτική σχέση, για να αντιμετωπίσουν τη φρίκη της ραδιενέργειας και των άλλων ανθρωποφάγων μηχανών. Αδίστακτοι κυνηγοί οι δυο τους, απελπισμένοι νεκροφάγοι σε ένα περιβάλλον όπου η επιβίωση είναι μια διαρκής άσκηση στη βία και τη σκληρότητα.

 

 

Ωστόσο, η έλευση ενός ξένου θα θέσει σε αμφισβήτηση την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, γιατί θα τους φέρει αντιμέτωπους με κάτι που πίστευαν πως έχει οριστικά χαθεί – με την ελπίδα. Είναι, όμως, αυτός ο ξένος και όσα υπόσχεται ικανά να τους οδηγήσουν έξω από την επικράτεια του θανάτου, ή θα τους σπρώξουν βαθύτερα σε αυτήν;
 

Το σενάριο και οι έννοιες που πραγματεύεται

 

 

Μου κίνησε το ενδιαφέρον απευθείας αυτή η έκδοση, καθώς ο Kanellos Cob μου αρέσει πολύ σαν σχεδιαστής και το concept φαινόταν πολύ ενδιαφέρον. Τα Γυμνά Οστά είχαν ξεκινήσει από τον Δημοσθένη Παπαμάρκο σε μορφή επεισοδίων για τον Μπλε Κομήτη με σχεδιαστές το Μιχάλη Διαλυνά και τον Δημήτρη Κ. Πανταζή, ωστόσο μετά και το τέλος του Κομήτη, ο συγγραφέας αποφάσισε να πάρει την ιδέα, να την αναπτύξει πολύ παραπάνω, ώστε να είναι μία ενιαία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Ταυτόχρονα αποφασίζει να αλλάξει τη λογική και τη σχολή του σχεδίου. Έτσι μπαίνει στο παιχνίδι ο Kanellos Cob.

 

 

Από εκεί και πέρα η ιστορία διαδραματίζεται σε μία post-apocalyptic εκδοχή της Γης και σύμφωνα με τους δημιουργούς, τοποθετείται στην Πελοπόννησο σε 2000 χρόνια από τώρα. Μέσα στις 125 σελίδες του ο Παπαμάρκος καταπιάνεται με διάφορα ζητήματα και οραματίζεται μία μελλοντική κοινωνία, στην οποία δεν τηρούνται πλέον οι νόμοι της ρομποτικής, οι οποίοι μάλιστα αναφέρονται πριν την έναρξη της ιστορίας. Ένας πυρηνικός πόλεμος έχει καταστρέψει τελείως τον πλανήτη και για τη συνέχισή του οι άνθρωποι καταλήγουν στο να ενωθούν με τα ρομπότ και να δημιουργήσουν υβρίδια, τα οποία ωστόσο παίρνουν τελικά το πάνω χέρι. Τα ρομπότ πλέον καταναλώνουν ανθρώπους για να πάρουν ενέργεια, αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε κανίβαλους.

 

 

Η όλη ιστορία συνεχίζεται με την απεσταλμένη της διαπλανητικής ομοσπονδίας, η οποία καταφθάνει για να δει τι γίνεται στον πλανήτη και δε λαμβάνουν σήματα για να έρθει σε επαφή με το δίδυμο των πρωταγωνιστών, ένα πολύ εξελιγμένο ρομπότ και έναν άνθρωπο, ο οποίος όμως δεν καταναλώνεται από εκείνο, αφού έχουν αναπτύξει σχέσεις αλληλεπίδρασης. Γενικότερα το σενάριο είναι πολύ καλό, στην αρχή σε αφήνει να μπεις στον κόσμο και στη συνέχεια αρχίζει να σου δίνει διάφορες σημαντικές έννοιες και να σου εξηγεί τι γίνεται ακριβώς.

 

 

Πρόκειται για κόμικ που παρουσιάζει πολλές και διαφορετικές επιρροές και ο Δημοσθένης Παπαμάρκος το χειρίζεται πολύ σωστά. Η βάση βρίσκεται στην επιστημονική φαντασία, το sci-fi και γενικότερα στα ρομπότ και το artificial intelligence, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε πόλεμο, πυρηνική εποχή, δυστοπία και όλα αυτά συνδυάζονται για ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα. Όπως δηλώνουν στις συνεντεύξεις τους, έχουν κάνει αρκετή μελέτη και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις του κόμικ.

 

Σχέδιο γαλλοβελγικής σχολής

 

 

Ο Kanellos Cob είναι γνωστό πως είναι πολύ επηρεασμένος από τη γαλλική σχολή, φαίνεται στο βιογραφικό του, αλλά φαίνεται και σε κάθε καρέ που σχεδιάζει. Τον είχα ξεχωρίσει από διάφορα σχέδια του στα social media και εξελίσσεται συνεχώς σε πολύ αγαπημένο μου σχεδιαστή. Έχει μελετήσει πολύ το κομμάτι της αρχιτεκτονικής και όσα πλάνα έχει με κτήρια θυμίζουν πάρα πολύ τον Moebius. 

 

 

Ταυτόχρονα όμως έχει μελετήσει πάρα πολύ και ανατομία του ανθρώπινου σώματος, σχεδιαστικά σου βγάζει κάτι το ανατριχιαστικό και το λεπτομερές, τα πρόσωπα είναι εκφραστικά, οι σκηνές που έχουν gore ή πτώματα είναι εξαιρετικά αληθοφανείς, μιλάμε για εξαιρετικό δείγμα γραφής και κυρίως σελίδες που μπορείς χαλαρά να τις χαζεύεις. Εκτός αυτού ο χρωματισμός είναι κι αυτός πάρα πολύ καλός, πολύ πλούσιος με χρώματα που χρησιμοποιούνται σε ανοιχτές αποχρώσεις που βοηθούν σε ανάδειξη μικρολεπτομερειών στο σχέδιο, εμπνέει ανά σημεία τον απαραίτητο σουρεαλισμό και ταυτόχρονα εξυπηρετεί 100% το είδος της επιστημονικής φαντασίας όπως θέλουν οι δημιουργοί του.

 

Η έκδοση και τελικός απολογισμός

 

 

Γενικά οι εκδόσεις της Polaris είναι εξαιρετικές. Μεγάλο μέγεθος 21 x 29 για να αναδείξει όλες τις πτυχές του Kanellos Cob, όμορφο εξώφυλλο με “αυτάκια” και ωραίο και στην αίσθηση, είναι γενικότερα μία έκδοση προσεγμένη και που φαίνεται ότι ανταποκρίνεται στο όραμα των δημιουργών της. Σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω, καθώς θεωρώ ότι και οι δύο έχουν πολύ βαθύτερα πράγματα να πουν και να δείξουν σε σχέση με όσα πιάνει κανείς σε μια πρώτη ανάγνωση, το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα είναι όμορφο και προσωπικά μου άρεσε. Καλή ανάγνωση σε όλους  

[ramirez]

Αν είχε πιο λεπτομερές και "πλούσιο" σκίτσο όσον αφορά τις ανθρώπινες φιγούρες, θα μπορούσε να κάνει πανευρωπαϊκή επιτυχία και όχι απλώς ελληνική. Ωραία τα γεωγραφικά σχήματα και τα χρώματα, αλλά σε θέματα "στησίματος" και ροής υπάρχουν κάποια θεματάκια.

 

Και μια συνέντευξη-συζήτηση των δημιουργών...

 

 

 

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

Δεν ξέρω πως είναι σαν σενάριο, το σκίτσο όμως είναι εκπληκτικό!

[albertus magnus]

Το διάβασα προχθες. Είχα ήδη πάρει μια ιδεα από τον μπλε κομήτη αλλά τελικά είχαμε δει ένα πολύ μικρό κομμάτι. Αρκετά καλό και σε σενάριο και σε σχέδιο αν είσαι και φίλος της επιστημονικής φαντασίας. Αξιοπρεπέστατη προσπάθεια από Έλληνες δημιουργούς και ελπίζω στο μέλλον σε ακόμα καλύτερες δουλειές.

[Βασιλεύς των κόμικς]

@ nikolas12  Δεν ξέρω ποιός απο τους 12 Νικόληδες έκανε την παρουσίαση (νισάφι με αυτο το αστειάκι με τους 12 Νίκους ,εχει καταντήσει βαρετό ) αλλά αυτή είναι άξια παραδείγματος για εμάς που κάνουμε παρουσιάσεις. Αυτά που λέει το βιβλίο για να διαφημίσει την πραγματειά του ,και μετά μια δική μας άποψη .

 Και όχι μόνο αυτά που μας λέει το άλμπουμ  στο οπισφόφυλλο .Η μια απλη περιγραφή π.χ.Μαυροασπρο περιοδικό με 46 σελίδες ,πράγματα που τα μαθαίνεις στο πινακ  

Σας ευχαριστούμε Μιστερ ΝΙΚΟΛΑ .

[nikolas12]

3 ώρες πριν, Βασιλεύς των κόμικς είπε:

@ nikolas12  Δεν ξέρω ποιός απο τους 12 Νικόληδες έκανε την παρουσίαση (νισάφι με αυτο το αστειάκι με τους 12 Νίκους ,εχει καταντήσει βαρετό ) αλλά αυτή είναι άξια παραδείγματος για εμάς που κάνουμε παρουσιάσεις. Αυτά που λέει το βιβλίο για να διαφημίσει την πραγματειά του ,και μετά μια δική μας άποψη .

 Και όχι μόνο αυτά που μας λέει το άλμπουμ  στο οπισφόφυλλο .Η μια απλη περιγραφή π.χ.Μαυροασπρο περιοδικό με 46 σελίδες ,πράγματα που τα μαθαίνεις στο πινακ  

Σας ευχαριστούμε Μιστερ ΝΙΚΟΛΑ .

 

Σε ευχαριστώ πολύ Βασιλέα μου για τα καλά σου λόγια, γενικά και με τα Marvelοαφιερώματα και με όποια νέα παρουσίαση κόμικ μπορώ να κάνω και με βιογραφικά δημιουργών ή ξένες εκδόσεις, προσπαθώ για το καλύτερο δυνατό, χαίρομαι πάρα πολύ που έχει ανταπόκριση  

[Βασιλεύς των κόμικς]

Κοίτα ,πως το βλέπω εγώ ,σε 10-15 χρόνια ένας καινούργιος αναγνώστης κόμικς θα θέλει να μάθει κάτι περισσότερο απο έναν τίτλο .Θα Θέλει να μάθει και την άποψη του γραφόντα.και ολα αυτα στην πρώτη καταχώρηση ,οι νεοι απο τώρα βαριούνται να διαβάσουν σκέψου σε 15 χρόνια .Στα πρώτα χρόνια που έκανα παρουσιάσεις έτσι έκανα και εγώ(κοιτα:ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ,ΗΡΩΕΣ 2΄ΠΑΓΚΟΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ,ΤΕΕΝS κ.λ.π.)τώρα χάλασα και εγω ,μία η αντοχή μου ,κούραση των ματιών μου αλλά και η εγωΐστκή μου διάθεση να κάνω πρώτος την παρουσίαση.Πάντα λέω, δίνοντας υπόσχεση στον εαυτό μου ότι θα την συμπληρώσω όταν διαβάσω και μελετήσω το κόμικς αλλα ακόμα δεν το έκανα .Αλλα ακόμα νέος είμαι σε καμια 30αριά χρόνια,μπορεί.     

[deadneighbours]

Το ειχα βαλει στοχο και το αγορασα και διαβαστηκε σημερα.Θελω να εξηγουμε οτι μολις το αγορασα καταλαβα οτι το σεναριο θα εξελισσοταν ομαλα και στον σωστο χρονο, λογο βεβαια του ογκου των σελιδων, δεν θα πω πολλα, ωραια ιμπρεσσιονιστηκα χρωματα που σωστα εναλασσονταν με το υφος της ιστοριας, προσεγμενα μπαλονακια και γραμματα που ταιριαζαν με την αισθητικη του κομικ, ωραια μεγαλα πλανα,μερικες φορες το σεναριο αλλαζε αποτομα αλλα δεν με πειραξε και πολυ, ενταξει ιστορια ΕΦ ειναι, ειχε ωραιο τελος οχι πολυ τρανταχτο αλλα δυνατο,σαν ιδεα ειναι αρκετα πρωτοτυπη το χαρτι πολυ καλο και η αποδοση των χρωματων και γενικα τα παιδια δεν το φοβηθηκαν και παρουσιασαν ενα πολυ ολοκληρωμενο και προσεγμενο κομικ! φυσικα και θα το ξαναδιαβασω!Αυτα τα λιγα πιστευω να μην κουρασα...

[Argail]

Σίγουρα είναι ένα κόμικ που δεν διαβάζεται μόνο μία φορά, εχει καταπληκτικό σχέδιο ιδιαίτερα στα πανοραμικά πλάνα και οι χαρακτήρες έχουν πολλές ωραίες λεπτομέρειες, δεν μου άρεσε στα καρέ που ειναι "κοντινά" που δεν υπαρχει background και υπάρχει αυτή η αίσθηση του βαλε ενα ντεγκραντε χρώμα με το photoshop, δεν λεω οτι έγινε έτσι αλλά αυτή την αίσθηση μου δημιουργεί.

Πχ

2ο που δεν μου άρεσε είναι ότι τα καρέ δεν έχουν πλαίσιο, δεν ξερω αυτή η αίσθηση του χρώματος δίπλα στο άσπρο gutter δεν μου κάθεται καλά, τα καρέ που ειναι με τεχνική bleeding ειναι εξαιρετικά.

Σεναριακά εχει να πει πράγματα έχει βάθος χωρίς να είναι ακαταλαβηστικο.

Η ποιότητα έκδοσης είναι πάρα πολύ καλή.

Χαίρομαι που το απέκτησα και θα το ξαναδιαβάσω σύντομα.