L'OBSOLESCENCE PROGRAMMEE DE NOS SENTIMENTS (BLOSSOMS IN AUTUMN) [ ZIDROU, AIMEE DE JONGH ]

[Laz33]

                                                                    

To "L'obsolescence programmee de nos sentiments", που στα ελληνικά μεταφράζεται "Η προγραμματισμένη απαξίωση των συναισθημάτων μας", είναι ένα κόμικ γραμμένο απ΄το Bέλγο σεναριογράφο Zidrou και σχεδιασμένο απ΄την Ολλανδέζα εικονογράφο Αimee de Jongh.

 

Περιγράφει τη ζωή δύο ώριμων ανθρώπων, του 59χρονου Ulysses (Οδυσσέα) και της 61χρονης Mediterranea (Μεσόγειος).
Ο Ulysses είναι χήρος, εργαζόταν 40 χρόνια ως μεταφορέας και μόλις βγήκε σε πρόωρη σύνταξη.
Η Mediterranea είναι ανύπαντρη, πρώην μοντέλο και εργάζεται σε μαγαζί με τυριά που της άφησε ο πατέρας της.
Το πρώτο μέρος του κόμικ περιγράφει τη μοναχική και μίζερη καθημερινότητα των δύο πρωταγωνιστών, που σχεδόν έχουν παραιτηθεί απ΄τη ζωή βλέποντας το χρόνο να περνάει και ν΄αφήνει τα σημάδια πάνω τους.
Βγάζει μια έντονη μελαγχολία, όλο το κόμικ βασικά, αλλά ειδικά τα 2 πρώτα απ΄τα 7 κεφάλαια (αυτό το μέρος μου θύμισε αρκετά το Blast).

Έπειτα ο Ulysses με τη Mediterranea γνωρίζονται τυχαία στο γιατρό, αναπτύσσεται αμέσως χημεία μεταξύ τους και δεν αργούν να ερωτευτούν.
Απ΄το σημείο αυτό και μετά η ιστορία γίνεται πιο αισιόδοξη (σε αντίθεση με το Blast που παραμένει ψυχοπλακωτικό μέχρι τέλους).

 

Αν και η ιστορία είναι πολύ απλή, είναι γραμμένη με τρόπο που σε συναρπάζει.
Οι πρωταγωνιστές είναι δυο άνθρωποι της διπλανής πόρτας και αυτό κάνει τον αναγνώστη να ταυτιστεί μαζί τους.
Δεν έχουμε κάποιον που πετάει, κάποιον που βγάζει ακτίνες απ΄τα μάτια, κάποιον που χειρίζεται άψογα τα όπλα ή κάποιον που με μια γροθιά σε ξαπλώνει κάτω. Ο Ulysses και η Meditteranea θα μπορούσε να ΄μασταν εγώ κι εσύ.
To μήνυμα που περνάει είναι να μην το βάζεις ποτέ κάτω και να ελπίζεις στην ευτυχία, η οποία μπορεί ν΄αργήσει αλλά θα έρθει κάποτε στη ζωή σου

 

Το μέγεθος του κόμικ μην σας τρομάζει. Μπορεί να είναι πάνω από 120 σελίδες, αλλά οι περισσότερες έχουν 4-5 μεγάλα καρέ και κάπου τόσα μπαλονάκια με λόγια. Αν ήταν πιο πυκνογραμμένο θα μπορούσε άνετα να χωρέσει στις 40-50 σελίδες που έχει συνήθως ένα γαλλοβελγικό.

 

Αν είχα να πω ένα αρνητικό αυτό είναι ότι κυλάει αρκετά προβλέψιμα
Δε γίνεται κάτι να πεις "ωχ, δεν το περίμενα αυτό".
Ακόμα κι αυτό στο τέλος που συμβαίνει στη Meditteranea (δεν το αποκαλύπτω για να έχει suspens) δεν μπορώ να πω ότι με εξέπληξε ιδιαίτερα.
Αν θέλετε να διαβάσετε μια απλή, ρομαντική και γλυκόπικρη ιστορία καθημερινών ανθρώπων, σας το προτείνω.

 

Το σχέδιο είναι αρκετά καλό, έχει χαρακτήρα και ταιριάζει στο ύφος της ιστορίας.
Να σημειώσω εδώ ότι το διάβασα στην αγγλική έκδοση της Europe Comics, η οποία έδωσε τον πιο συμμαζεμένο και "εύπεπτο" τίτλο "Blossoms in Autumn" (Άνθη το Φθινόπωρο).
Κυκλοφορεί ψηφιακά στα γνωστά sites

 

Λαζοβαθμός: 7.5/10

 

        

 

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2021 από Laz33