ΕΚΛΟΓΗ

[albert]

      

"[..]Στην πολυκύμαντη ιστορία του ελληνικού τύπου, το περιοδικό Εκλογή σπάνια διεκδικεί κάτι παραπάνω από μια μικρή υποσημείωση, αν και δικαιούται περισσότερα. Η έκδοση της Εκλογής ακολουθεί κατά πόδας μία από τις πιο δύσκολες και περιπετειώδεις περιόδους μετάβασης στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους και αντικατοπτρίζει την μετεξέλιξή του από χώρα υπανάπτυκτη σε κράτος συνδεδεμένο με την (τότε) Κοινή Αγορά.

Η ιστορία της Εκλογής, που εκδιδόταν επί δεκαέξι συναπτά έτη, χωρίζεται σε τρεις περιόδους. Πρωτοβγήκε τον Μάρτιο του 1945, με τίτλο Εκλογή από τα καλύτερα δημοσιεύματα του Κόσμου, ως περιοδικό τύπου digest. Στα δύο πρώτα τεύχη, στο εξώφυλλο επισημαινόταν ότι "Εκδίδεται από την Αγγλοελληνική Υπηρεσία Πνευματικής Επικοινωνίας" (a.i.s.), ενώ από το τεύχος #3 ως το #56 ως εκδότης εμφανιζόταν η "Αγγλο-Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών" (a.g.i.s.). Στην ουσία, επρόκειτο για τον προπαγανδιστικό βραχίονα του foreign office στην Ελλάδα - το περιοδικό εκδιδόταν στο Λονδίνο και η διεύθυνση επικοινωνίας ήταν το Πρακτορείο Εφημερίδων Αθηναϊκού Τύπου, Σωκράτους 43 ![..]

Η Ελένη Βλάχου [1911-1995] (συντάκτρια τότε - και εκδότρια μετά τον θάνατο του πατέρα της, τον Αύγουστο του 1951 - της Καθημερινής) αγόρασε από τους Βρετανούς, έναντι μιας λίρας [περίπου 225.000 δραχμές της εποχής], το δικαίωμα του τίτλου (βλ. Ελ. Βλάχου Πενήντα και Κάτι, τόμος Α', σελ. 226, Εκδόσεις Ζήδρος, Αθήνα 1991) και έβγαλε ξανά στα περίπτερα, στην πρώτη της εκδοτική προσπάθεια, την Εκλογή ως το πρώτο ελληνικό περιοδικό τύπου digest (τιμή 3.000 δρχ), τον Ιούλιο του ίδιου έτους - τις μέρες που αναλάμβανε πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα ο Τζων Πιουριφόυ... Το έντυπο, που κυκλοφορούσε σε τακτική μηνιαία βάση, διατήρησε το format αυτό (14Χ20,5 cm) από το τεύχος #57 (Ιούλιος 1950) μέχρι το #170 (Δεκέμβριος 1959, τιμή 8 δρχ.). Το 1960 ξεκίνησε η τρίτη του περίοδος, όπου φιλοδοξούσε να γίνει "ένα από τα περιοδικά από τα οποία αντλούν την ύλη τους τα digest" (σύμφωνα με το εκδοτικό σημείωμα του πρώτου τεύχους της νέας περιόδου). Εκδιδόταν κάθε 15 μέρες, με την ίδια τιμή, σε format μεγαλύτερο (20,5Χ27 cm) επί περίπου ένα χρόνο.

Οι πληροφορίες, στο σημείο αυτό, είναι συγκεχυμένες. Η εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς, στην έκδοση του 1964 (με νωπή την μνήμη του περιοδικού), αναφέρει σε δύο λήμματα ("Εκλογή" και "Βλάχου-Λούνδρα, Ελένη") ότι η έκδοση διακόπηκε το 1961. Η έκδοση του 1984 (Πάπυρος-larousse-britannica) αναφέρει ότι το περιοδικό έκλεισε τον Δεκέμβριο του 1960 - αλλά υποψιάζεται κανείς ότι αυτό συνέβη μετά από έρευνα στις βιβλιοθήκες: οι συλλογές της Εθνικής Βιβλιοθήκης (που χαρακτηρίζει την σειρά της "πλήρη") και του Ε.Λ.Ι.Α. τελειώνουν με το τεύχος #196 (18-12-1960), ενώ η Βιβλιοθήκη της Βουλής (Μπενάκειος) έχει ως το #194. Οι λοιπές μεγάλες βιβλιοθήκες ή έχουν σκόρπιους τόμους ή δεν έχουν τίποτε. Δεν αποκλείεται, συνεπώς, (αλλά και δεν επιβεβαιώνεται από καμμία έγκυρη μαρτυρία) να έχουν εκδοθεί κάποια τεύχη το 1961 τα οποία, σε αυτήν την περίπτωση, ίσως πρέπει να θεωρούνται οριστικώς χαμένα.[..]
Βασικός συνεργάτης του περιοδικού σε θέματα επιστήμης, τεχνολογίας και επιστημονικής φαντασίας ήταν ο Λάμπρος Γ. Κορομηλάς [1916-1981]. Δημοσιογράφος και συγγραφέας, γιός, εγγονός και ανηψιός δημοσιογράφων, εκδοτών της Εφημερίδος (που πρωτοεκδόθηκε το 1873) και συγγραφέων, δισέγγονος εκδότη (και του πρώτου τυπογράφου του νεοελληνικού κράτους, στα 1832) και πατέρας της συγγραφέως και ιστορικού Μαριάννας Κορομηλά.[..]''

 

Πηγή:άρθρο του Σπύρου Βρετού,
     ΦΧ, τεύχος 3, Οκτώβριος 2003
     (Σκόνη, Σκουριά και Σκώρος #2
     Η Αναζήτηση ως μία από τις Χαμένες Τέχνες)

http://www.alef.gr/greek/works/0032002.htm

 

-Παρακάτω παρατείθενται ενδείκτικο υλικο απο τον τίτλο καθως κ τα διαπιστωμενα εξωφυλλα-

Ευχαριστω την ΛΕΦΙΚ για την διαθεση του υλικου

 

[Βασιλεύς των κόμικς]

ΕΥΓΕ για την ενδιαφέρουσα παρουσίαση για ένα ενδιαφέρων περιοδικό ,υποθέτω σημαντικο και αξιολογο για την εποχή του.