HANSEL AND GRETEL [ KATSUHIRO OTOMO ]

[GeoTrou]

Από τον τίτλο και μόνο, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι πρόκειται για ένα manga βασισμένο στο γνωστό παραμύθι. Σωστό εν μέρει, αλλά προτού προσπεράσετε με αδιαφορία αυτή την παρουσίαση, σκεπτόμενοι «Κι άααλλο κόμικ με κλασικά παραμύθια;», δώστε της μια ευκαιρία.

 

Επιεικώς απαράδεκτο εξώφυλλο

 

Το Hansel and Gretel είναι μια ανθολογία του Katsuhiro Otomo, η οποία εκδόθηκε το 1981 από την Sony Magazines, μια εκδοτική που εξέδιδε έντυπα διαφόρων ειδών. Περιέχει σύντομες ιστορίες που πρωτοδημοσιεύτηκαν την περίοδο 1978-1981 σε διάφορα περιοδικά. Η πρώτη είναι κοντά στις 30 σελίδες, αλλά οι υπόλοιπες κυμαίνονται από δύο έως έντεκα σελίδες.

 

  

 

Η συλλογή ξεκινάει με το παραμύθι του τίτλου. Αρχικά φαίνεται για μία αρκετά διαφορετική, αλλά καθαρά χιουμοριστική εκδοχή. Μέχρι που η κακιά μάγισσα κόβει τα πόδια του Χάνσελ και ρουφάει το αίμα. Στην επόμενη ιστορία, στην Κοκκινοσκουφίτσα, ο Κακός Λύκος πεθαίνει με έναν πιο βάναυσο τρόπο απ’ αυτόν που γνωρίζουμε. Σε άλλες ιστορίες, όπως στο Κοριτσάκι με τα Σπίρτα, τέτοιες σκηνές απουσιάζουν. Πάντως, γενικά, το splatter δίνεται με παιχνιδιάρικο τρόπο. Εκτός από την τελευταία περίπτωση, μια βλάσφημη, πολύ σκοτεινή εξιστόρηση της ζωής του Χριστού.

 

Ο τόμος περιέχει τις εξής ιστορίες:

1. Χάνσελ και Γκρέτελ
2. Η Κοκκινοσκουφίτσα
3. Ο Λύκος και τα Επτά Κατσικάκια
4. Ο Ψεύτης Βοσκός
5. Τα Τρία Γουρουνάκια
6. Ο Τζακ και η Φασολιά
7. Ο Τίμιος Ξυλοκόπος
8. Ο Βάτραχος και το Βόδι
9. Το Κοριτσάκι με τα Σπίρτα
10. Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι
11. Ροβινσώνας Κρούσος
12. Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων
13. Ο Μάγος του Οζ
14. Ο Αλί Μπαμπά και οι Σαράντα Κλέφτες
15. Η Σταχτοπούτα
16. Μόμπυ Ντικ
17. Το Γαλάζιο Πουλί
18. Ο Λυκάνθρωπος (αυτό μάλλον δε βασίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο παραμύθι)
19. Η Ωραία Κοιμωμένη
20. Δον Κιχώτης
21. I·N·R·I (ακρωνύμιο των λέξεων IESVS·NAZARENVS·REX·IVDÆORVM, δηλαδή Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς των Ιουδαίων)

 

Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ σε κάθε ιστορία χωριστά. Ορισμένες, όπως το Ο Ψεύτης Βοσκός, ήταν μάλλον αδιάφορες, αλλά πολλές άλλες (π.χ. Ο Λύκος και τα Επτά Κατσικάκια, Τα Τρία Γουρουνάκια) έχουν έξυπνο και λεπτό χιούμορ. Ακόμα και Ο Μάγος του Οζ, αν και πραγματικά disturbing, μπορεί να σε κάνει να χαμογελάσεις, αν γουστάρεις καφρίλα. Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω στην steampunk βερσιόν του Δον Κιχώτη, που θύμισε έντονα Moebius και τη λάτρεψα. Και παρότι όλες οι ιστορίες είναι σχεδιασμένες στην αρχή σχετικά της καριέρας του Otomo και πριν το καλλιτεχνικό του peak με το Akira, έχουν θαυμάσιο σχέδιο. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο manga που κυκλοφορεί εκεί έξω. Ωστόσο, δε μοιάζει με οτιδήποτε άλλο έχετε διαβάσει, έχει πάρα πολύ ζουμί και μπορεί να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί. Βαθμολογία: 7,3/10

 

 

[mal type=manga id=41559]