KOMA [ PIERRE WAZEM, FREDERIK PEETERS ]

[Kabuki]

 

Εδώ και καιρό βαριόμουν αρκετά τα BD.  Θεωρούσα ότι τα περισσότερα καλά, «κλασσικά», τα χω διαβάσει και τα υπόλοιπα μου φαίνονταν πανομοιότυπα, άνευρα, καλοσχεδιασμένα χλιαρά αναγνώσματα με συνήθως αδιάφορο τέλος.

 

Το πλήθος Humanoids που αγόρασα και κατανάλωσα τον τελευταίο καιρό δε μου άλλαξαν τη γνώμη: καλοφτιαγμένα ευχάριστα κόμικς για να περνάει η ώρα. Οκ, μην είμαι απόλυτη – υπήρχαν και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις όπως το Shamanism  (La danse du temps) και κυρίως το KOMA.

 

Με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα ότι και σε αυτό το κόμικ συνδημιουργός και σχεδιαστής είναι ο Frenderik Peeters, o δημιουργός του εξαιρετικότατου Pachyderme!

 

Κι έτσι απλά  αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον μου για τα BD. Υπάρχουν φρέσκα πράγματα εκεί έξω, που απλά δεν τα έχω ανακαλύψει ακόμα

 

 

Πάμε τώρα στο KOMA

 

Σύμφωνα με την περιγραφή στο οπισθόφυλλο η υπόθεση του κόμικ είναι η εξης:

 

H Addidas είναι ένα κορίτσι που περνάει τον περισσότερο χρόνο της βοηθώντας τον χήρο πατέρα της που είναι καπνοδοχοκαθαριστής.  ‘Όταν κάποια στιγμή πέφτει βαθιά σε μια καπνοδόχο, ανακαλύπτει έναν παράξενο καινούριο φίλο. Μαζί ξεκινούν να ανακαλύπτουν την πραγματική μορφή του κόσμου της.

 

 

Οκ…. Η πρώτη εντύπωση ήταν ότι πρόκειται για μια all ages περιπέτεια ενός κοριτσιού σε έναν περίεργο κόσμο. Χιλιοειπωμένο θέμα που το χουμε δει και ξαναδεί σε mainstream και ανεξάρτητα κόμικς, μέχρι και σε ντίσνεϋ.  Αν έχει έξυπνους διαλόγους κι ενδιαφέρον σχέδιο θα περάσω μια χαρά και θα το χω ξεχάσει σε  μια βδομάδα.

 

 

Για καλή μου τύχη όμως, δεν είχαν έτσι τα πράγματα. Με όχημα αυτήν την χιλιοειπωμένη κεντρική ιδέα, οι δημιουργοί φτιάχνουν έναν απρόβλεπτο σκοτεινό κόσμο. Σ αυτόν τον κόσμο λοιπόν, η ιστορία της Addidas δεν είναι καθόλου κοινότυπη. Η ιστορία έχει ένα κάρο ανατροπές, καλό χιούμορ σε σωστές δόσεις, καλό characterization, σουρεαλιστικές καταστάσεις, γρήγορο ρυθμό κι αποπνέει ζωντάνια.  Ένα γλυκόπικρο indie κομικ που σε κάνει να νοιαστείς για τους χαρακτήρες.

 

Η ιστορία έχει να κάνει με πολλά περισσότερα πράγματα, πέρα από τις περιπέτειες της μικρής. Δεν προσθέτω τίποτα άλλο για να το διαβάσετε ασποιλάριστοι.

 

     

 

Η ένταση των χρωμάτων αναδεικνύει εξαιρετικά την ατμόσφαιρα και δένει αρμονικά με το σχέδιο, που αλλού είναι λεπτομερειακό κι αλλού αφηρημένο, ανάλογα με τις ανάγκες της αφήγησης. Το μοναδικό πράγμα που με χάλασε λίγο ήταν το τέλος, που δεν ήταν τόσο απρόβλεπτο όσο θα ήθελα. Κατά τα άλλα, θεωρώ ότι αποτελεί εξαιρετική πρόταση ευρωπαϊκού κόμικ, που απευθύνεται πάνω κάτω σε όλους, χωρίς να είναι σε καμιά περίπτωση αφελές ή παιδικό. Επίσης δεν απευθύνεται σε παιδιά

 

     

 

Κυκλοφόρησε σε 6 τεύχη από το 2003 ως το 2008 και κυκλοφόρησε ολόκληρο στα αγγλικά από τη Humanoids φέτος, το 2016.

 

[GeoTrou]

Δεν ξέρω από σενάριο τι λέει, αλλά αυτό το σχέδιο... απίστευτος ο Peeters! Ωραία παρουσίαση Λένα. Μπυρίτσα;

[Kurdy Malloy]

Πάντως αν ψάχνεις για κάτι εξαιρετικό στα BD κακώς ψάχνεις στην Humanoides

[The_Sandman]

Πάντως αν ψάχνεις για κάτι εξαιρετικό στα BD κακώς ψάχνεις στην Humanoides

 

Είσαι ο άνθρωπός μου!

[Kabuki]

Πάντως αν ψάχνεις για κάτι εξαιρετικό στα BD κακώς ψάχνεις στην Humanoides

Πιθανοτατα εχεις δικιο, απλα βρηκα διαφορα σε αρκετα χαμηλες τιμες και τα τσιμπησα. Ευτυχως πετυχα και καποια που μου αρεσαν παρσπανω

Δεδομενου οτι δεν ξερω καλα γαλλικα, απο BD διαβαζω κυριως humanoids, cinebook και scanlations. Περιμενω με ανυπομονησια τοπικ σου με BD προτασεις. Πιστευω οτι εχεις πολλες γνωσεις στο συγκεκριμενο genre

[Kurdy Malloy]

Προτάσεις δε θα δεις από μένα, παρά μόνο με μεγάλη επιφύλαξη. Σκέψου ότι η πρώτη πρόταση - παρουσίαση που έκανα εδώ ήταν το Blast. Καθόλου εύπεπτο θα έλεγα. Σε κάποιο τόπικ είχα δώσει μία πρόταση για ένα search στη Genesis (για τα Europe comics). Πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ καλύτερα και πιο σύγχρονα από τα κολληματα ενός υπεργηρου δημιουργού (αναμένω κράξιμο από τους Χοντικούς ) και διαφόρων επιγόνων του.

 

Γενικά μιλώντας οι επιλογές της Europe είναι πάρα πολύ πετυχημένες και κρίμα που δε βγαίνουν τυπωμένα

[smuggler]

Ποτέ μην λες ποτέ.

[GeoTrou]

Χθες διάβασα ηλεκτρονικά τις σελίδες που αντιστοιχούν στον πρώτο γαλλικό τόμο. Αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση ήταν η ροή του. Το τέλειωσα πριν καν το καταλάβω. Η ιστορία, σε αυτό το πρώτο κομμάτι, δε μ' ενθουσίασε, ίσως γιατί περίμενα να μπει πιο γρήγορα στον «υπόγειο» κόσμο. Ωστόσο, σε βάζει στο τρυπάκι να ενδιαφερθείς για το παρακάτω και το σχέδιο είναι πολύ ωραίο, οπως κάθε του Peeters. Εννοείται πως όταν πέσει στα χέρια μου, θα διαβαστεί τάχιστα.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 19, 2016 από GeoTrou

[GeoTrou]

Βρέθηκε τυχαία σε βιβλιοπωλείο και αγοράστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και διαβάστηκε με ακόμα πιο συνοπτικές.

Θα έλεγα ότι το πρώτο τρίτο δεν σε προϊδεάζουν και τόσο για τι επακολουθεί. Ένας παράξενος κόσμος, χωρίς όμως να είναι «τρελός», ένα σχετικά απλοϊκό concept  είναι πράγματα που δε σε εντυπωσιάζουν ιδιαίτερα. Κάπου εκεί όμως ανεβάζει στροφές και γίνεται ένα μαγικό α λα Miayazaki ταξίδι, σε πιο σκοτεινή βερσιόν όμως. Ειδικά μια συγκεκριμένη σεκάνς, τη θεωρώ απλά αριστουργηματική από άποψη σκηνοθεσίας. Το τέλος δε θα έλεγα ότι με χάλασε, όπως την Kabuki. Δεν ήταν και κάτι ουάου, αλλά σου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και προσωπικά εκτιμώ την απουσία happy ending.

Το σχέδιο επίτηδες είναι πιο καρτουνίστικο και απλό από το τυπικό του Peeters, αλλά είναι προφανές πόσο το 'χει ο θαυματουργός Ελβετός.

Συνολικά; Ίσως είχα πολύ υψηλές βλέψεις, αλλά μου άρεσε πολύ. Δεν ξέρω σε ποιους θα το πρότεινα, αλλά το θεωρώ εξαιρετικό κόμικ. Αν είχα κάνει παρουσίαση, ένα 8 θα το έπαιρνε.

[Θρηνωδός]

Όμορφο κόμικ, ευκολοδιάβαστο αλλά όχι τόσο ευκολοχώνευτο. Το σχέδιο ήταν απολαυστικό και προσαρμοζόταν στην ένταση της κάθε σκηνής, αλλά αυτό που με τράβηξε ιδιαίτερα ήταν ο φοβερός χρωματισμός. Η σκηνή όπου

περιγράφουν τον τρόπο που βασανίζουν τα θύματα τους οι πράκτορες ήταν ανατριχιαστικός και φτιαγμένος με μαεστρια. 

 

 

Αυτό που δεν κατάλαβα ακριβώς (αν και είναι από τις φορές που ο καθένας το μεταφράζει με τον δικό του τρόπο) ήταν

στο τέλος όπου φτιάχνει τον κόσμο από την αρχή η μικρούλα και βρίσκεται στην κορυφή του ουρανοξύστη. Ήταν και καλά γραφτό της να είναι μια νέα μεσσίας που θα κάνει reboot σε έναν κατεστραμμένο κόσμο; Και ποιος ο ρόλος των δύο παιδιών και ειδικά της ξανθιάς κοπέλας όταν τρώει το μολυσμένο μύλο; Παραλληλισμός στην ιστορία του αδάμ και της εύας, συμβολισμός ότι το κακό πάντα θα υπάρχει και θα επιστρέφει; 

 

 

Σίγουρα ιδιαίτερο και αντισυμβατικό έργο.  Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι πήρα τα μέγιστα από αυτή την πρώτη ανάγνωση, θέλει ξανά πέρασμα. Κάποια σημεία πάντως θα μπορούσε ο Wazem να τα αφήσει να αιωρούνται με πιο κομψό τρόπο. 

[DaDiRa]

(Θρηνωδέ, με έβαλε στην πρίζα το ποστ σου και τελείωσα βραδιάτικα τις τελευταίες 50 σελίδες που μου έμεναν )

 

Ευτυχώς για σας, δεν έχω να πω πολλά, καθώς με καλύπτει πλήρως ο σχολιασμός της παρουσίασης. Πολύ ωραία ιστορία που μέχρι λίγο πριν τη μέση σε κάνει να πιστεύεις πως πρόκειται για παραμύθι (με καθόλου αρνητική έννοια), αλλά παίρνει απρόβλεπτη τροπή. Ωραίο σχέδιο και χρωματισμός, εγώ στέκομαι α) στην πολύ καλή σκίαση ορισμένων καρέ και β) στις αξιοθαύμαστες εκφράσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων με αποκορύφωμα φυσικά την μικρή Addidas (but not like the shoes, eh!).

Με την τιμή που έχει στο public είναι must, κατ' εμέ.

[comicos]

Με παρασύρατε και το διάβασα κι εγώ τελικά! Μπορώ να πω ότι μου άφησε άριστες εντυπώσεις και οι λόγοι είναι πάνω κάτω αυτοί που γράψατε στα προηγούμενα ποστ!   Μου θύμισε επίσης λιγάκι και ένα άλλο εξαιρετικό σκοτεινό παραμύθι, το Coraline, με το οποίο έχει κάποιες ομοιότητες στο σενάριο (π.χ. η αιώνια μάχη του καλού με το κακό). Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους, πρόκειται για διαμαντάκι!