PACHYDERME [ FREDERIK PEETERS ]

[Kabuki]

 

Ρομανδία, 1951. Μια γυναίκα περπατάει σ' έναν επαρχιακό δρόμο, ανάμεσα σε σταματημένα αυτοκίνητα. Ένας ελέφαντας κείτεται στη μέση του δρόμου, υπευθυνος για το μποτιλιάρισμα.

 

Η γυναίκα κόβει δρόμο απ' το δάσος για να πάει στο νοσοκομείο όπου βρίσκεται ο άντρας της, μετα από σοβαρό ατύχημα. Και κάπως έτσι ξεκινά αυτό το κόμικ

 

  

 

Η ιστoρία είναι γεμάτη από υπεροχα σουρρεαλιστικά στοιχεία, φαινομενικά ασύνδετα, αλλά στην τελική αρμονικά δεμενα:

 

Έχει σκηνή εγκλήματος με ελέφαντα, τυφλό χοιροβοσκό, παράξενα ανατριχιαστικά μωρά, αλκοολικό γυναικά χειρούργο που ενδέχεται να είναι σοβιετικός κατάσκοπος, μυστικό αστυνομικό με μύτη φαλλικού σχήματος, νεκρούς που μιλούν, συμμορία από κουτσομπόλες γιαγιάδες στο ασανσέρ, συλλογή από δόντια και άλλα πολλά τετοια όμορφα

 

  

 

Πρόκειται για ένα έξυπνο κόμικ, εμφανώς επηρεασμένο από την ταινία Mulholland Drive του David Lynch.

 

Η πραγματικότητα είναι μπλεγμένη με το όνειρο. Οι ταυτότητες των προσώπων αλλάζουν και συνδυάζονται. Η σεξουαλικότητα της πρωταγωνίστριας εξερευνάται μέσα από ονειρικούς συμβολισμούς,

 

     

 

Έχει καρέ φόρο τιμής στη Λάμψη

 

 

 

Έχει εξαιρετικό σχέδιο, χρώμα και σκηνοθεσία και υποβλητική ατμόσφαιρα. Το μόνο που με χάλασε ήταν ότι μου φάνηκε σχετικά μικρο, ήθελα κι άλλο!

 

Δεν είναι από τα κόμικ που σου τα δίνουν όλα στο πιάτο. Δεν είναι όμως κι ένα δυσνόητο κόμικ, στο τέλος όλα τα κομμάτια του παζλ μπαίνουν στη θέση τους.

 

Θα μπορούσα να γράψω αρκετά ακόμα, αλλά δεν θέλω να σποϊλεριάσω όσους δεν το χουν διαβάσει - θα ταν κρίμα!

 

Το Pachyderme προτάθηκε για το Grand Prix της Angoulême to 2010.

 

Είχα καιρό να διαβάσω BD που να μ' αρέσει από την αρχή ως το τέλος και να μου δίνει την αίσθηση μιας φρέσκιας ματιας. Μετά το Pachyderme και το Koma (εκεί ο Peeters κάνει το σχέδιο) είμαι πολύ πολύ ψημένη να διαβάσω οτιδήποτε άλλο δικό του κυκλοφορεί στα αγγλικά

 

  για τον δανεισμό geotrou!

 

[GeoTrou]

Κατ' αρχάς να πιάσω το εμφανές. Σχεδιαστικά, πρόκειται για ένα διαμάντι και δεν δέχομαι αντίθετη άποψη. 

Η αφήγηση είναι καλή και παρά το σουρεάλ του θέματος, δεν σε μπερδεύει.

Αυτό που με χάλασε, ήταν η ίδια η ιστορία. Λέει η Kabuki ότι όλα συνδέονται στο τέλος. Όντως δίνεται μια σχετικά ικανοποιητική (αν και κάπως κλισέ) απάντηση, αλλά στα δικά μου μάτια δεν συνδέονται κομμάτια. Ο Moebius στο πρόλογό του (σαφέστατα βασικός λόγος αγοράς η ύπαρξή του ) λέει ότι είναι ένα κόμικ που δεν χρειάζεται επεξήγηση, διότι εκεί βρίσκεται η μαγεία του. Θα συμφωνήσω εν μέρει, αλλά θα ήθελα να δω κάτι αυτή τη σύνδεση καλύτερα. Βέβαια υπήρχαν λαμπρά σημεία, όπως

 

Αν δεν το έχεις διαβάσει, μην το ανοίξεις γιατί θα χαλάσει ένα πολύ ωραίο στιγμιότυπο...

εκεί που ο μυστικός πράκτορας βγαίνει μέσα από έναν σωλήνα επικοινωνίας

 

 

Συνολικά, δεν με ξετρέλανε, αν και σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό. Ίσως φταίει ότι το διάβασα με υψηλότατες προσδοκίες. Σίγουρα θα του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία.

 

Υ.Γ.: Για το Koma τι γνώμη έχεις Λένα;

[Kabuki]

Η λύση του μυστηρίου δε θεωρώ ότι είναι κλισέ, απλά έχει ξαναεμφανιστεί σε μια διάσημη περίπτωση

 

Προσωπικά θεωρώ ότι στις τελευταίες σελίδες εξηγουνται όλα - δεν ξερω αν σου έμειναν απορίες. Αν ναι, θα σου δώσω τη δική μου ερμηνεία σε spoiler

 

Και το Koma μου άρεσε κι είχε αρκετές ανατροπές που δεν τις περίμενα. Του δωσα 4αστερο στο goodreads (στο pachyderme εδωσα 5). Θέλω να κάνω μια παρουσίαση σε αμερικάνικο και μετα σειρα εχει το Koma

[GeoTrou]

Δεν μου έμειναν ακριβώς απορίες. Όοοοταν το ξαναδιαβάσω, θα επανέλθω.

Όσο για το Koma το ζαχαρώνω καιρό, αλλά το ψιλοφοβόμουν. Μου δωκες θάρρος τώρα.

[kwtsos]

Απιστευτο, ενα κομικ που αρεσει και σε μενα και στον Geotrou !

 

 

Πολυ ωραιο κομικ. Σε ολα του. Απο το σχεδιο και τον χρωματισμο μεχρι την σουρεαλ υποθεση του. Ειναι απο τα κομικ που θελουν τον χρονο τους και απαιτουν καποια παραπανω προσπαθεια απο τον αναγνωστη. Στο τελος οντως τα περισσοτερα σημεια της πλοκης εξηγουνται ομως προσωπικα δεν με ενοιαζε τοσο το να δω την συμβατικη εξηγηση. Ετσι και αλλιως αυτο που κανει το κομικ να ξεχωριζει απο αλλα ειναι η "παραξενια" του. Εχει πολυ καλο ρυθμο, δεν κουραζει και οι συμβολισμοι δινονται με πολυ κομψο θα ελεγα τροπο. Στην kwtsoκλιμακα 9/10

[GeoTrou]

Χμ, μάλλον κάτι έκανες λάθος φίλε. Του έβαλες 9, εγώ απέφυγα να κάνω παρουσίαση, γιατί δεν ήξερα τι να του βάλω.

Οπότε και πάλι επιστρέφουμε στο γνωστό «καλό για μένα, κακό για σένα και τούμπαλιν».

[batigoal]

παλιο-προβοκατορα

[TinTin]

Το διάβασα, μετά από αρκετούς μήνες που το'χω στην κατοχή μου. Το αγόρασα για 2 λόγους: 1, Peeters και 2, οι καλές κριτικές που διάβασα εδώ (Lynch κλπ).

 

Στο κομμάτι του σχεδίου και του χρώματος, απλά υποκλίνομαι. Καθόμουν και χάζευα τα καρέ για αρκετή ώρα. Εξαιρετικό χέρι.

Τώρα, στα τoυ σεναρίου(χωρίς καμία διάθεση να προσβάλω τους φαν του κομικ)... Αν δεν λυπόμουν τα λεφτά μου, όσο κύλαγε η ιστορία ευχαρίστως το πέταγα από το παράθυρο. Το στόρι ήταν μια αόριστη αρλούμπα, με εκνευριστικούς χαρακτήρες και καμμία απολύτως δομή. Σαν το Lost, το ξεκίνησε όμορφα και κυριλέ και όσο πέρναγαν οι σελίδες παίζει να είπε από μέσα του «Δεν γ*αμιέται, θα το τελειώσω όπως λάχει». Είμαι μεγάλος φαν της τεχνικής -ξεκινάει μια ιστορία από κάτι αόριστο και σιγά-σιγά, κομμάτι-κομμάτι συμπληρώνεται το παζλ-, αλλά στο συγκεκριμένο βαρέθηκα άπειρα διότι έβλεπα πόσο σκόπιμα χρησιμοποιούσε το παραπάνω για να καλύψει την έλλειψη σεναρίου και έμπνευσης. Ήμουν τόσο έξαλλος που μόλις το τέλειωσα δεν έκατσα καν να αναλογιστώ το φινάλε, απλά το έβαλα στη βιβλιοθήκη και άντε γεια.

Δεν περίμενα κάποια ξεκάθαρη εξήγηση, προφανώς δεν θα στην έδινε στο πιάτο. Αλλά ήθελα μια κατάληξη ρε αδελφέ, ένα closure. Άσε που μου φάνηκε και μικρό.

Θα το ξεπεράσω και τούτο. Αυτά

[GeoTrou]

Ε καλά, όχι κι έτσι ρε φίλε!  

Πριν μερικές ημέρες χάζευα τη βιβλιοθήκη μου και μάλλον θα είναι το επόμενο κόμικ που θα πάει για επανάληψη. Θα μου αλλάξει άραγε τη γνώμη;  

[GeoTrou]

Πράγματι η δεύτερη ανάγνωση μου άλλαξε τη γνώμη. Γνωρίζοντας πλέον πού θα καταλήξει, έβλεπα τις λεπτομέρειες με διαφορετικό μάτι. Η θαυμάσια απεικόνιση της ονειρικής διάστασης μου άρεσε ακόμα περισσότερο και νομίζω πως συνέλαβα τους συμβολισμούς και τις σκηνές που μιλούν για θέματα όπως η κοινωνική αυτοδιάθεση (δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει τέτοιος όρος, αλλά όσοι το έχουν διαβάσει το καταλαβαίνουν).  

[Θρηνωδός]

Πότε μου είπες ότι θα μου το κάνεις δώρο επειδή τόσο με εκτιμάς;   

[Kamikaze]

Δεν με εντυπωσίασε. Ήθελα να το παρατήσω από τη μέση αλλά το ότι είναι ενός κεφαλαίου-αυτοτελή ιστορία με κάνει σχεδόν πάντα δυστυχώς ή ευτυχώς να τα τελειώνω. Απλά το τέλειωσα για να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη, δεν άλλαξε κάτι.

Επεξεργασία Μαρτίου 27, 2018 από Kamikaze