Από τότε που με θυμάμαι έχω ένα μολύβι στο χέρι και σχεδιάζω [Λούρου Σταυρούλα, athens24.gr, 23/5/2016]

[Ion]

Γιώργος Κομιώτης: "Από τότε που με θυμάμαι έχω ένα μολύβι στο χέρι και σχεδιάζω"

 

23/5/2016

Συνέντευξη στην Σταυρούλα Λούρου για το athens24.gr:

 

Με τον Γιώργο είχαν την τύχη να γνωριστώ στο πρόσφατο Comicdom και να θαυμάσω από κοντά την υπέροχη δουλειά του (λατρεύω Wolverine που προσπαθεί να πλέξει). Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς και πετυχημένους σκιτσογράφους στην Ελλάδα με πάρα πολλές συνεργασίες στο ενεργητικό του.

 

 

Πες μου πως αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με το σκίτσο; Τι ήταν αυτό που σε ώθησε;
Αν σου πω ότι δεν είμαι σίγουρος; Από τότε που με θυμάμαι έχω ένα μολύβι στο χέρι και σχεδιάζω. Όπως λέμε στο χώρο δεν το διάλεξα, με διάλεξε και δεν μπορώ να φανταστώ να είμαι ευτυχισμένος κάνοντας οτιδήποτε άλλο.

Ποια τα μηνύματα που μπορεί να περάσει ένας σκιτσογράφος μέσα από τα έργα του, κυρίως την σημερινή εποχή της κρίσης;
Πάρα πολλά δεδομένου ότι μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, ειδικά στο κλάδο της πολιτικής γελοιογραφίας.

Ποια πιστεύεις ότι είναι η σχέση των Ελλήνων με τα comic και γενικά με το χώρο του animation;
Εξαρτάται για ποια κατηγορία comic μιλάμε. Οι Έλληνες πιστεύω είχαν και ακόμα έχουν περισσότερη σχέση με τα ευρωπαϊκά comic και σιγά-σιγά την τελευταία δεκαετία με τα αμερικάνικα. Προσωπικά λατρεύω και τα δυο και χαίρομαι που βλέπω τον σημερινό κόσμο να δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον και στα αμερικάνικα, ακόμα και αν είναι λόγω των ταινιών και όχι λόγω ανάγνωσης. Τώρα αν αυτοί που βλέπουν ταινίες βασισμένες σε comic γίνονται και αναγνώστες comic είναι μια μεγαλύτερη συζήτηση αλλά πιστεύω ότι βοηθάνε πολύ και σιγά-σιγά αποκτάνε περισσότερους φαν στην Ελλάδα. Το animation στην Ελλάδα προχωρά με πιο αργούς ρυθμούς, ίσως επειδή παίρνει και περισσότερο χρόνο να γίνει, θέλει μεγαλύτερο budget κλπ.

 

 

Τι προοπτικές υπάρχουν για εξέλιξη στον χώρο του σκίτσου και των comic στην χώρα μας;
Δυστυχώς ο χώρος έχει χτυπηθεί πολύ άσχημα από τη κρίση και πιο πριν από την κρίση στον εκδοτικό χώρο με αποτέλεσμα να υπάρχουν λίγα μέρη που να βγάζουν comic πια. Ευτυχώς όλα αυτά ανάγκασαν τους Έλληνες κομίστες/κομιξιάρηδες να βρούνε αγορές στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ελληνικά ονόματα στον χώρο των comic και σε γνωστές ξένες εταιρίες.

Έχεις αντιμετωπίσει ποτέ κακόβουλα σχόλια και κριτικές; Και αν ναι πως τα αντιμετώπισες;
Παλιότερα που έκανα πολιτικές γελοιογραφίες ναι, αλλά ευτυχώς τότε το ίντερνετ ήταν ακόμα στην αρχή του στην Ελλάδα οπότε δεν τράβαγε πολύ το πράγμα πέρα από μερικά mail. Το περισσότερο που είχα πάθει ήταν έναν συμβάν στο οποίο αντάλλαξα έντονα mail με ένα άτομο σχετικά με μία εικονογράφηση, όπου έπειτα αυτός ήρθε από την εφημερίδα, μιλήσαμε και χωρίσαμε φιλικά. Τώρα πια που κάνω comic και εικονογραφήσεις, οι κριτικές είναι πιο "ήπιες". Είχα επίσης την τύχη να έχω καλούς φαν που μου δείχνουν σχεδόν εξολοκλήρου θετική υποστήριξη. Πιστεύω όταν κάνεις περισσότερο χιουμοριστικά comic οι αντιδράσεις περιορίζονται στο άμα βρήκαν κάτι αστείο ή όχι, μπορεί απλά να ήμουν τυχερός.

 

 

Υπάρχει κάποιο έργο σου που το ξεχωρίζεις περισσότερο από τα υπόλοιπα;
Συνήθως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κάθε σχέδιο μου παύει να μου αρέσει επειδή βλέπω μόνο τα λάθη. Το αστείο είναι ότι συνήθως βρίσκεις το χειρότερο λάθος το δευτερόλεπτο που έχει πλέον φύγει για να τυπωθεί. Αν θα έπρεπε να διαλέξω ένα έργο μου όμως, σίγουρα θα επέλεγα τον Woolverine από αυτόνομα σχέδια. Όσο αφορά σύνολο δουλειάς, πιθανότατα να επέλεγα την παλιά ongoing σειρά Moufa που έμπαινε στο ένθετο 9 της Ελευθεροτυπίας!

Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;

Είμαι σε συζητήσεις με έναν εκδοτικό οίκο για να εκδώσω του χρόνου στο ComicdomCon ένα βιβλίο όπου θα περιέχει τα best of από την σειρά Moufa. Παράλληλα συνεχίζω να κάνω τη σειρά Oliloves, ένα comic για παιδιά, και κάνω επίσης εικονογραφήσεις για βιβλία και περιοδικά.