Black Cauldron, (The) [ Μαύρο καζάνι, (Το) ] (1985)

[imacmaria]

 

To 1985 (την χρονιά που γεννήθηκα) δημιουργήθηκε η χειρότερη ταινία της Disney, όλων των εποχών! Μα δε σας προκαταβάλω πολύ θετικά; Βασίστηκε στα δύο πρώτα βιβλία της σειράς «The Chronicles of Prydain» του Lloyd Alexander, η οποία ολοκληρώνεται σε πέντε βιβλία και βασίζεται στην Ουαλική μυθολογία. Είναι η πρώτη ταινία της Disney που κατάφερε να αξιολογηθεί με PG, δηλαδή «προτείνεται η γονική συναίνεση»!

 

 

Πλοκή:

Στη μυθική χώρα της Πρυδαίνης, οι σκοτεινοί χρόνοι έχουν φτάσει. Ο σατανικός Κερασφόρος Βασιλιάς προσπαθεί να αποκτήσει το αρχαίο, μαγικό Μαύρο Καζάνι, έτσι ώστε να αναστήσει τον καταχθόνιο στρατό του και να κυριαρχήσει στον κόσμο (πρωτότυπο). Υπάρχει όμως ένας αναπάντεχος ήρωας που θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά του. Ένας χοιροβοσκός, ο Τάραν, φυλάει ένα πολύτιμο θησαυρό που θα καθορίσει την τύχη όλων των ανθρώπων. Ο θησαυρός αυτός δεν είναι άλλος από την Χεν Γουέν, μια γουρουνίτσα με μαντικές ικανότητες. Ο Ντάμπλιν, μαθαίνοντας τα σχέδια του κακού Βασιλιά, δίνει εντολή στον Τάραν να κρύψει την Χεν Γουέν, έτσι ώστε να μην την χρησιμοποιήσει ο Βασιλιάς με σκοπό να βρει το Μαύρο Καζάνι. Δυστυχώς η γλυκιά γουρουνίτσα αιχμαλωτίζεται από τους τερατόμορφους υπηκόους του Βασιλιά. Ένας χοιροβοσκός, μία γλυκιά πριγκίπισσα, ένας άτυχος βάρδος, ένα λαίμαργο χαριτωμένο πλασματάκι και κάποια ξωτικά θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για την διάσωσή της. Βλέπεται με δική σας ευθύνη!

 

 

Συντελεστές-Πληροφορίες:

Σκηνοθεσία: Ted Berman, Richard Rich

Παραγωγή: Joe Hale, Ron Miller

Σενάριο: Ted Berman, Vance Gerry, Joe Hale, David Jonas, Roy Morita, Richard Rich, Art Stevens, Al Wilson, Peter Young

Αφηγητής: John Huston

Μουσική: Elmer Bernstein

Επεξεργασία: Armetta Jackson, James Koford, James Melton

Εταιρία παραγωγής: Walt Disney Pictures, Walt Disney Feature Animation

Διανομή: Buena Vista Distribution

Πρεμιέρα: 24 Ιουλίου 1985

Διάρκεια: 80 λεπτά

Χώρα: Η.Π.Α.

Γλώσσα: Αγγλικά

Budget: $44.000.000 (κρίμα τα λεφτά)

Box office: $21.300.000 (πού να τα βγάλουν με τέτοια πατάτα; )

 

 

Γενικές πληροφορίες:

Ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο ίδιος την ταινίας «Η αλεπού και το κυνηγόσκυλο» (η οποία ήταν γλυκύτατη). Τι να πει κανείς; Λάθη κάνουμε όλοι μας!

Επίσης είναι η πρώτη από τις ταινίες μεγάλου μήκους της Disney που αντικατέστησε την μέθοδο της ξηρογραφίας με την τεχνική APT. Σαφώς πιο δύσκολη δουλειά, αλλά πολύ πιο φτωχό αποτέλεσμα.

Γενικά οι χαρακτήρες δεν δείχνουν τα «δένουν» μεταξύ τους, ούτε εκπέμπουν κάτι από την μαγεία των χαρακτήρων της Disney. Ιδιαίτερα σκοτεινή ταινία, έχει από τις πιο εφιαλτικές σκηνές που έχει δημιουργήσει η εταιρία. Αρκετά προβλέψιμη ροή, χωρίς ανατροπές και χωρίς εκπλήξεις. Πιθανότατα ούτε μισός διάλογος δεν μένει με το τέλος της ταινίας.

 

 

Ο ίδιος ο Lloyd Alexander είπε για την ταινία:

«First, I have to say, there is no resemblance between the movie and the book. Having said that, the movie in itself, purely as a movie, I found to be very enjoyable. I had fun watching it. What I would hope is that anyone who sees the movie would certainly enjoy it, but I'd also hope that they'd actually read the book. The book is quite different. It's a very powerful, very moving story, and I think people would find a lot more depth in the book.»

 

 

Η συνέχεια στο επόμενο...

 

[imdb=tt0088814]

 

[imacmaria]

Πρωταγωνιστές:

Taran (Grant Bardsley): Ένας 14χρονος χοιροβοσκός που θέλει να γίνει ήρωας! Ονειροπόλος, γενναίος, παρορμητικός και λίγο στον κόσμο του.

 

 

Princess Eilonwy (Susan Sheridan): Μια 13χρονη πριγκίπισσα με μαγικές δυνάμεις. Γενναία, δυναμική, κυνική και υπερβολικά ομιλούσα. Οι Disney fan της έχουν δώσει το παρατσούκλι «ξεχασμένη πριγκίπισσα», λόγω της χαμηλής δημοτικότητάς της.

 

 

Fflewddur Fflam (Nigel Hawthorne): Φλιούντρο Φλόμ, αν αναρωτιέστε. Ένας αστείος και λίγο γκαφατζής βάρδος. Μοιάζει να φοβάται, αλλά έχει κρίσεις γεναιότητας.

 

 

Gurgi (John Byner): Κάτι. Το πιο συμπαθητικό κάτι στην ταινία. Η Disney το χαρακτηρίζει ως gopher wood troll. Επιμένω. Κάτι. Και μάλιστα πολύ λαίμαργο, γλυκό, φοβιτσιάρικο, λίγο εαυτούλης, αλλά με μια λαμπρή καρδιά γεμάτη αυτοθυσία.

 

 

Doli (John Byner): Αυτό το γκρινιάρικο ξωτικό είναι το δεξί χέρι του Βασιλιά Eidilleg. Πολύ γκρίνια ρε παιδί μου. Είναι και λίγο ανθρωποφοβικός. Έχει φτιάξει μια δίνη που κρατάει τον κόσμο μακριά από τον τόπο του!

 

 

The Horned King (John Hurt): Αδίστακτος, σκληρός, σατανικός, με άπειρες δολοφονικές τάσεις, μεγαλομανής, παρανοϊκός και άνετα ο χειρότερος εφιάλτης σας.

 

 

Dallben (Freddie Jones): Προστάτης του Τάραν (τον βρήκε όταν ήταν μωρό) και σοφός μάγος. Έχει υπό την προστασία του και μία γουρουνίτσα που μπορεί να βλέπει οράματα!

 

 

King Eidilleg (Arthur Malet): Ο καλοκάγαθος Βασιλιάς των Παραμυθάδων (ή Fair Folk). Φιλοξενεί όποιον καταφέρει να μπει στο βασίλειό του παρά την γκρίνια του Ντόλι.

 

 

Orddu, Orwen και Orgoch (Eda Reiss Merin, Adele Malis-Morey, Billie Hayes): Οι μάγισσες της Μόρβα! Η Orddu είναι άπληστη, με τάσεις χειραγώγησης και αρχηγικές βλέψεις. Η Orwen είναι ρομαντική και προσπαθεί να είναι χαριτωμένη. Η Orgoch είναι εγωίστρια και λίγο θερμοκέφαλη. Και οι τρεις έχουν εξαιρετικές ικανότητες στο… παζάρι!

 

 

Creeper (Phil Fondacaro): Ένα..πλάσμα που είναι το δεξί χέρι του Κερασφόρου Βασιλιά. Γλύφτης που όμοιό του δεν έχετε δει! Φοβιτσιάρης, ευθυνόφοβος και κόλακας.

 

 

Ακόλουθοι Βασιλιά (Peter Renaday, James Almanzar, Wayne Allwine, Steve Hale,

Phil Nibbelink, Jack Laing): Άγριοι βάρβαροι που τρώνε, πίνουν, γλεντάνε γυναίκες (ο Θεός να τις κάνει) και πολεμάνε. Στη δεύτερη φωτό βλέπετε τον Απέθαντο στρατό του, τον οποίο φοβούνται και οι βάρβαροι.

 

 

Νεράιδες (Brandon Call, Gregory Levinson, Lindsay Rich): Κάτοικοι της χώρας των Παραμυθάδων, κάτω από τα νερά μιας λίμνης!

 

 

Γκουΐθεντς: Κάποια είδη δράκων, πιστοί στον Κερασφόρο Βασιλιά και υπάκουοι στις διαταγές του.

 

 

Hen Wen: Η γουρουνίτσα με τα οράματα και μήλο της έριδος στην ταινία!

 

 

Στην Ελληνική μεταγλώττιση συμμετέχουν:

 

Τάραν: Κώστας Παλιός
Πριγκίπισσα Αϊλόνη: Ιωάννα Πολυνείκη
Ντάλμπεν: Κώστας Μπακάλης
Φλίουντουρ Φλάμ: Σταύρος Μαυρίδης
Κερασφόρος Βασιλιάς: Δημήτρης Κοντογιάννης
Γκάργκι: Ανδρέας Ρήγας
Κόλακας: Σπύρος Μπιμπίλας
Όρντου: Βίλμα Τσακίρη
Όργουεν: Σοφία Παναηλίδου
Όργκοχ: Κλεοπάτρα Ροντήρη
Βασιλιάς Άιντιλιγκ: Ντίνος Δουλγεράκης
Ντόλι: Ηλίας Πλακίδης
Αφηγητής: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος
Συμμετείχαν: Οδυσσέας Βλαχονικολός, Θωμαής Θεοδωρίδου

Σκηνοθεσία: Ηλίας Πλακίδης
Μετάφραση: Όλγα Γκαρτζονίκα

 

(από greektoons.org)

 

 

To Trailer της ταινίας.

Εννοείται ώρα για κουΐζ!!!!

Trivia και τις σχεδιαστικές και όχι μόνο, γκάφες εδώ! 

 

Πηγές:

Imdb 

Wiki 

Disneywiki

[constantinople]

Η ταινία αυτή είναι σίγουρα διαφορετική από τις ταινίες της Disney που είχαν βγει μέχρι τότε, αλλά αυτό δεν την κάνει αυτόματα άσχημη. Είναι πολύ πιο σκοτεινή από το συνηθισμένο (και αν ψάξουμε λίγο θα δούμε ότι στους συντελεστές τις συμπεριλαμβάνεται και ένας νεαρός ονόματι Tim Burton) και μπορώ να πω ότι εμένα μου άρεσε και μάλιστα τη θεωρώ αξιοπρεπέστατη. Μάλιστα μέσα της βλέπω και σημάδια από τις μετέπειτα ιστορίες του Burton (Xριστουγεννιάτικος Εφιάλτης κλπ).

 

Το πρόβλημα είναι ότι η Disney έκανε μάρκετινγκ γι'αυτή την ταινία (πόστερ κλπ) με μικρά χαμογελαστά παιδάκια και γλυκά ζωάκια, και ο πολύς κόσμος που πήγε να τη δει με τα μικρά παιδιά του ήλθε αντιμέτωπος με κάτι που δεν περίμενε. Πολλά παιδάκια φοβήθηκαν, βάλανε τα κλάματα και έφευγαν με τους γονείς τους στα μισά. Αυτό προκάλεσε αρνητικό word of mouth που οδήγησε την ταινία σε εισπρακτική αποτυχία.

 

Ο συνδυασμός των ανωτέρω οδήγησε σ'όλη αυτή την αρνητική κριτική, το θάψιμο της ταινίας, και της κόλλησε την ταμπέλα της "αποτυχημένης".

[Kabuki]

Μαράκι με τις παρουσιασεις σου! 

 

προσωπικά μου χε αρεσει η συγκεκριμενη ταινια! (λεπτομερειες δε θυμαμαι, εχω πολυ καιρο να τη δω) 

[imacmaria]

Όντως, μπορώ να πω, αν δεν την έβλεπα ως disney οικογενειακή ταινία, δε θα μου κακόπεφτε.. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι οι χαρακτήρες δεν έχουν τον χρόνο να δεθούν και να δημιουργήσουν ωραία χημεία. Ως κινούμενο τρόμου έχει πολύ ωραία χαρακτηριστικά και τα σκοτεινά της σημεία, μάλλον φέρνουν ρίγη. Αλλά από τους χαρακτήρες δεν υπάρχουν και πολλά για να μείνουν..

 

[germanicus]

Αφου έχει μέσα χοιροβοσκό, σαφώς και δεν είναι για παιδιά

 

αντιγράφω από το "Αρχαίο ερωτικό και συμποσιακό λεξιλόγιο" του Ροβήρου Μανθούλη, εκδόσεις Έξαντας, 1999, σελ.166

 

"χοίρος, χοιρίδιο, χοιρίον ` γουρούνι, γουρουνάκι ή γουρουνόπουλο, και στην αρχαία αργκό, μου*ί. Οι αρχαίοι είχαν στο νου τους το θηλυκό χοίρο, τη γουρούνα, ίσως γιατί ήταν βρόμικη ή γιατί η μήτρα της ήταν νόστιμο έδεσμα. Οι λατινικές λέξεις scrofa και porca, που πέρασαν στα ιταλικά, διατηρούν τη διπλή σημασία γουρούνα και πόρνη (βλ. βρισιά porca Madonna). Εξάλλου η πορσελάνη (που προέρχεται από το porcella=γουρουνίτσα) πρωτοχρησιμοποιείται από τον Μάρκο Πόλο για να ονομάσει ένα όστρακο που το εσωτερικό του μοιάζει με γυναικείο αιδοίο. Βλ. εύχοιρος (ωραιομού*α)"

 

επίσης

 

"χοιρόσακος μου*όπανο"

"χοιροψάλας γα*ιάς (ψαλιδίζει μου*ιά ή κατά μια άλλη εκδοχή, κάνει τα μου*ια να στενάζουν, να ψάλλουν, να βγάζουν νότες). Προσωνυμία του Διόνυσου."

 

τι περιμένετε λοιπόν σε ταινία με χοιροβοσκό? δλδ frankly now.....

 

[constantinople]

Εεε, παρότι δε μου χρειαζότανε να μάθω τη σχέση χοιριδίων και αιδοίων, συμφωνώ πως η ταινία δεν είναι για μικρά παιδιά!!

[Dr Paingiver]

Εγώ δεν έχω δει την ταινία, αλλά ο σχεδιασμός των χαρακτήρων, μου θύμισε πολύ την άλλη ταινία της Disney, "The sword in the stone".

 

 

 

και εκείνη κάτω δεξιά στην αφίσα που μοιάζει με την μαντάμ Μιμ, πάλι χαρακτήρα από το "The sword in the stone" μου θύμισε, την μαντάμ Μιμ φυσικά.

 

 

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Θα συμφωνήσω ότι μόνο οικογενειακή ταινία δε θα πρέπει να χαρακτηρίζεται. Την είχα βρει τυχαία και την είχα νοικιάσει από το βίντεο-κλαμπ της περιοχής μου. Η πρώτη ταινία Disney που δεν είχα ακούσει-δει-διαβάσει τίποτα για αυτήν. Ως ενήλικας μου άρεσε. Μια πλευρά των στούντιο Disney που δεν ήξερα. Πιο σκοτεινή και πιο ενήλικη. Δε προτείνεται για μικρά παιδιά σε καμία περίπτωση. Θυμάμαι πως μείχε καθηλώσει. Άλλά αν με ρωτάγαται πριν φρεσκάρει την μνήμη μου η Μαρία για την ταινία δε θα μπορούσα να σας πω παρά ελάχιστα. Δυστυχώς δε σου "μένει..."

μου πολύ καλή παρουσίαση!!!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 23, 2015 από Μενίγ Πουαγώ

[Angel.tze]

Βρε σεις, με παραξενεψατε. Τι εννοείτε οτι ειναι πιο ενηλικη; Εχει βία, τρομακτικούς χαρακτηρες, ερωτικες σκηνές, σπλατερ; Μου το κάνετε λιανα;;;

 

Edit:Άκυρο, ειδα τις εικόνες και κατάλαβα.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 18, 2015 από Angel.tze

[Kabuki]

Βρε σεις, με παραξενεψατε. Τι εννοείτε οτι ειναι πιο ενηλικη; Εχει βία, τρομακτικούς χαρακτηρες, ερωτικες σκηνές, σπλατερ; Μου το κάνετε λιανα;;;

μη φανταστεις τίποτα τρομερο

απλά δεν ειναι τόσο γλυκουλικη όσο οι υπόλοιπες ταινιες ντισνευ κι εχει καποιες σκηνες λίγο πιο εντονες. Κάποια παιδια μεχρι 10-11 μπορει να τρομαζαν υποθετω

[Dio]

Ρε γ*μώτο, μόνο ο δικός μου ο νίντζα δεν τρόμαξε; Την είχα βάλει να την δούμε μαζί χωρίς να την έχω δει κι εγώ, και ενώ εγώ έμεινα λίγο μ@#%#$ς μόλις άρχισαν τα περίεργα, εκείνος ήταν απαθέστατος και το απολάμβανε θαρρείς και έβλεπε τον Νέμο. Τώρα παίζει να την έχει δει καμμιά 5-6 φορές και του αρέσει αρκετά.Νομίζω άνετα μπαίνει στο top-10 των Disney-Pixar του. Ευελπιστώ να μην καταλαβαίνει πολλά, και απλά να μην του κάνουν αρνητική αίσθηση οι εικόνες, αλλιώς φοβάμαι πως αν στα 7 του είναι σκυλί του πολέμου  και δεν νοιώθει από τέτοια, αύριο μεθαύριο με περιμένει τρελό μαστίγωμα!

[constantinople]

Dio, έγραψες! 

[imacmaria]

Μια και σας κίνησε την περιέργεια. Ολόκληρη η ταινία, στα αγγλικά και σε καλή ποιότητα.

Και μια σκηνή που φαίνεται λίγο διαφορετικά στην ταινία: Η επίσκεψη στη χώρα των Παραμυθάδων.

 

[constantinople]

Να αναφέρω επίσης πως θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ταινία βλέπεται καλύτερα με την ελληνική μεταγλώττιση! 

[Μπιατριξ Κιντο]

Για μενα ηταν αρκετα αξιολογη. Ηταν πολυ διαφορετικη απο καθε αλλη ταινια της Ντισνευ και χωρις εκνευριστικα τραγουδακια.. Η πιο υποτιμημένη ταινία disney.

[petran79]

Είχανε πέραση τα Gummi Bears και τα μεσαιωνικά φαντασίας, σου λένε κάτσε να βγάλουμε και μια παρόμοια ταινία. Περισσότερο μου φάνηκε σα προσπάθεια διαφήμισης των βιβλίων παρά σα μια ανεξάρτητη ταινία.

Μετρια θα έλεγα, ιδίως αν την συγκρίνω με την Lord of the Rings (1978) & Flight of Dragons.

 

Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει πάντως ήταν τα εφφέ που ήταν πολύ ατμοσφαιρικά και θα ταίριαζαν σε μια ταινία για μεγαλύτερες ηλικίες.

 

Ισως επρεπε να την κανουν διασκευη τέλη 60-αρχες 70 αλλα ηδη ειχαν διασκευασει το Sword in the Stone