ΤΖΕΗΜΣ ΤΖΟΫΣ: ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΕΝΟΣ ΔΟΥΒΛΙΝΕΖΟΥ

[batigoal]

  

 

Απο την εισαγωγη:

 

Ο κομιστας και εικονογραφοςΑλφονσο Θαπικο γεννηθηκε το 1981 στο San Martin del Rey Aurelio

των Αστουριων. Αν και Ισπανος, συνεργαζεται κατα κυριο λογο με την Γαλλια και το Βελγιο.

Εργαζεται ως εικονογραφος σε πολλα εκπαιδευτικα προγραμματα, σε διαφημιστικες και εκδοτικες

εταιριες. Εκτος αυτων εργαζεται ως σκιτσογραφος σε διαφορες εφημεριδες. Το πορτρετο ενος Δουβλινεζου

ειναι το τριτο του graphic-novel για το οποιο τιμηθηκε με το Premio Nacional de Comic 2012.

 

Η βιογραφια του διασημου Ιρλανδου συγγραφεα και ποιητη James Joyce σε κομικ λοιπον!

Μια πολυ ομορφη εκδοση απο τις εκδοσεις Γραμματα η οποια για καποιο μυστηριο λογο

φαινεται να περασε απαρατηρητη.

Το σχεδιο οπως το ειδα με ενα γρηγορο ξεφυλλισμα ειναι ομορφο, καθαρο και παιζει

συνεχως με πολλες αποχρωσεις του γκρι!

 

Η εκδοση ειναι πολυ ομορφη, μετριο μεγεθος και στιβαρο σκληροδετο δεσιμο.

 

Γι' αυτην την εβδομαδα μπορειτε να το βρειτε σε προσφορα στην Πρωτοπορια στα 4,90€

 

Περισσοτερα μετα την αναγνωση!

 

[conb]

το πήρα ήδη στα 6,60€ μα πάντα...ΜΑ ΠΑΝΤΑ στις προσφορές πέφτεις!!!!!

 

όντως και έμενα μου έκανε εντύπωση το format αλλά και το σχέδιο από το ξεφύλλισμα που του έκανα οπότε και το αγόρασα....μένει μόνο να το διαβάσω....

[Indian]

Πολύ καλή και λεπτομερής η βιογραφία σε κόμικς του Ιρλανδού συγγραφέα...!Η ροή της ιστορίας ήταν στρωτή,χωρίς πολλές πλατιάσεις...!Μου άρεσε ο τρόπος της αφήγησης με το κείμενο στο επάνω ή στο κάτω τμήμα των καρέ με αποτέλεσμα τα καρέ να παίρνουν έναν χαρακτήρα περιληπτικό...!Ο αναγνώστης δηλαδή διαβάζει τις λεζάντες κι έπειτα ξεδιπλώνεται μπροστά του στο καρέ,με λίγα μπαλονάκια,η περίληψη αυτών που μόλις είχε διαβάσει...!

Το αρνητικό βέβαια ήταν ότι υπήρχαν πάρα πολλά ονόματα και τοποθεσίες που χανόσουν...!Αυτά όμως ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Τζόϋς και σωστά έπρεπε ν'αναφερθούν...!Ο δημιουργός του κόμικ δίνει μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια και φαίνεται ότι έχει κάνει μεγάλη προεργασία και μελέτη πριν αρχίσει να γράφει την βιογραφία...!

Για τον χαρακτήρα τι μπορούμε να πούμε...?Τον βρήκα φαντασμένο,υπερόπτη,αναιδή,άξεστο,υπερφίαλο,εγωιστή,μέθυσο,πολύ τυχερό κι άλλα πολλά κοσμητικά επίθετα που μ'έκαναν να θέλω να διαβάσω τον "Οδυσσέα" του...!

Το σχέδιο τού Θαπίκο μου άρεσε αρκετά και πιστεύω ότι το ασπρόμαυρο πήγαινε πολύ στο έργο...!Όσον αφορά την έκδοση πραγματικά δεν βρίσκω λόγια...!Εξαιρετική...! Σκληρόδετη και στιβαρή,αντέχει σε πολλές αναγνώσεις και κακουχίες...!Μεγάλο τόλμημα από την πλευρά της εκδοτικής να κυκλοφορήσει την ζωή ενός συγγραφέα που έζησε τον προηγούμενο αιώνα,ο οποίος,κακά τα ψέμματα,δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός στην Ελλάδα...!

Αν λοιπόν θέλετε να μάθετε κάτι καινούργιο,κλεισμένο σε μία υπέροχη έκδοση και με μία αξιοπρεπή τιμή τότε αξίζει να του δώσετε μία ευκαιρία...!

 

 

[Θρηνωδός]

Πολύ αμφίρροπο αυτό το κόμικ, μία κρύο μία ζέστη. Αυτή τη φορά, σε αντίθεση με το "Ολυμπία ντε Γκουζ" είχα προετοιμαστεί κατάλληλα για βιογραφικό κόμικ και είχα διαβάσει το κατιτίς μου από πριν. Λέω κατιτίς γιατί με τον Τζόϋς μόνο λίγο μπορεί να είναι, με βάση το πόσα έργα έχει και κυρίως τι έχει γράψει. Μόνο να ξύσεις την επιφάνεια μπορείς. 

 

Ο ίδιος έλεγε πως "ό,τι γράφω, το γράφω για να κάνω τον κόσμο να γελά" και αυτό βγαίνει και στο κόμικ. Παρόλο την τραγικότητα του, την λυπηρή και ταραχώδη ζωή που περιγράφει, το άλμπουμ έχει comic reliefs που σε κάνουν να ρουθουνίζεις ρυθμικά. Το σχεδιαστικό στιλ ήταν τολμηρή επιλογή για αυτό το είδος αλλά τελικά πέτυχε κρατώντας την ελαφρότητα του χωρίς να γίνεται γελοίο. 

 

Το αφηγηματικό σύστημα του εξωτερικού παρατηρητή με ξένισε όμως. Από την μία έχεις την Ντε Γκουζ που δεν έχει ούτε μία συνδετική παράγραφο και από την άλλη έχεις το Τζέημς Τζόϋς ή το Ρεμπράντ που σε πήζουν στο μπλα μπλα - το οποίο μπλα μπλα στην προκειμένη είναι ο Τζόϋς πήγε εκεί-γνώρισε αυτόν-έκανε αυτό-μετά πήγε εκεί-γνώρισε εκείνον-έκανε το άλλο κ.ο.κ. Χρήσιμο μεν, όχι σε τόσο εξοντωτικά μεγάλο βαθμό δε. 

 

Δεν ξεχνώ όμως πως ήταν δύσκολο το στοίχημα που έβαλε ο Θαπίκο από την αρχή. Του αναγνωρίζω ότι προσπάθησε να σκιαγραφήσει την περσόνα ενός από τους πιο μυστήριους ανθρώπους του 20ου αιώνα, αυτού που έγραψε βιβλία όπως το "Finnegan's wake" και το "Ulysses". Δεν μπορώ παρά να του κλίνω το κεφάλι ικανοποιημένος για την προσπάθεια του και να πω ότι έκανα τα βάσανα του πρωταγωνιστή και δικά μου.

 

Η μετάφραση χανόταν που και που με κάτι "ο Λουτσία" (αντί η Λουτσία) ή το "υπό κατασκευήν" που ήταν το όνομα του Finnegan's wake πριν την τελική του μορφή. Καλύτερα να χρησιμοποιούσαν το "Έργο εν προόδω" που είχε δώσει και ο T.S. Eliot.

 

Έλα, διάβασε το και συ και θα είμαστε δύο που το κρατήσαμε στην βιβλιοθήκη μας σχεδόν ένα χρόνο αδιάβαστο!

 

Περισσοτερα μετα την αναγνωση!

[batigoal]

Εγω το διαβασα λιγο μετα αφου το πηρα 

 

Δεν θυμαμαι γιατι δεν εγραψα, το βρηκα παντως καλο, λιγο φλυαρο αλλα καλο! Η εικονογραφηση μου φανηκε ταιριαστη, δεν θυμαμαι να με χαλασε καπου ή να μου φανηκε εκτος κλιματος...

 

[totally_wired]

Εγω το διαβασα λιγο μετα αφου το πηρα  =============>>ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ; ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ;

 

Δεν θυμαμαι γιατι δεν εγραψα, το βρηκα παντως καλο, λιγο φλυαρο αλλα καλο! Η εικονογραφηση μου φανηκε ταιριαστη, δεν θυμαμαι να με χαλασε καπου ή να μου φανηκε εκτος κλιματος...

 

[batigoal]

On 20/5/2016 στο 12:25 ΠΜ, batigoal είπε:

Εγω το διαβασα λιγο μετα αφου το πηρα  =============>>ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ; ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ;

 

Δεν θυμαμαι γιατι δεν εγραψα, το βρηκα παντως καλο, λιγο φλυαρο αλλα καλο! Η εικονογραφηση μου φανηκε ταιριαστη, δεν θυμαμαι να με χαλασε καπου ή να μου φανηκε εκτος κλιματος...

 

Δεν θυμαμαι τιποτα, δεν διαβαζω τιποτα, ειμαι ελευθερος 

[albertus magnus]

Αυτο το ειχα αγορασει φετος απο την ελληνοαμερικανικη ενωση (μαζι με τη βιογραφια του Ρεμπραντ απο τις ιδιες εκδοσεις) και το διαβασα χθες.

 

Γενικα διαβαστηκε ευχαριστα χωρις να βαρεθω σε καποιο σημειο. Νομιζω ηταν μια αξιοπρεπη δουλεια σε σεναριο και σε σχεδιο. Ηταν μια βιογραφια που σκοπο ειχε να σε κανει να μαθεις 5 πραγματα για τον σπουδαιο συγγραφεα και να σε βαλει στον κοσμο του. Και αυτο το πετυχε μιαχαρα κατα την αποψη μου και λαμβανοντας κιολας υποψην (οπως ειπαν και αλλα παιδια πιο πανω) οτι ο Τζους ηταν μια πολυσχιδης και "μυστηρια" λιγο προσωπικοτητα οποτε αυτο το κανει πιο δυσκολα να βιογραφηθει.

 

Μια χαρα βιογραφικο κομικ και ομολογω οτι θα ηθελα να δω και αλλες δουλειες του Θαπικο εστω στα Αγγλικα γιατι διαλεγει ενδιαφεροντα θεματα να ασχοληθει (πχ το τελευταιο για την επανασταση του 1935 στις Αστουριες)

 

[panagiotisl]

Μου το χάρισαν το καλοκαίρι του 2018 και το διάβασα λίγο αργότερα. Είμαι μεγάλος θαυμαστής της δουλειάς του Τζόυς και γνώριζα ήδη αρκετά από όσα μαθαίνει κανείς διαβάζοντας αυτή τη graphic biography.

 

Όμορφο σχέδιο, που σε βοηθά να συγκρατήσεις τους πολλούς είναι αλήθεια σημαντικούς ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή του Ιρλανδού. Πολύ καλή είναι επίσης η απεικόνιση των διαφορετικών πόλεων στις οποίες έζησε ο Τζόυς. Και σαν βιογραφία είναι αρκετά πλήρης νομίζω.

 

Στα αρνητικά θα έβαζα την απουσία πολλών διαλόγων. Είναι φυσικά δικαιολογημένη αλλά κάνει την ανάγνωση λίγο κουραστική. Επίσης, έχοντας μελετήσει αρκετά το έργο του Τζόυς, πιστεύω πως θα ήταν πραγματικά κρίμα να ξεκινήσει κάποιος να τον γνωρίζει με αυτή την έκδοση γιατί δε θα εντοπίσει σχεδόν κανένα δείγμα του μεγαλείου του έργου του εδώ, ενώ θα βρει μπόλικους λόγους να αντιπαθήσει τον πολύ ιδιότροπο συγγραφέα.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 1, 2019 από panagiotisl

[nikolas12]

Το είχα πιάσει πριν λίγο καιρό, τελικά το ξαναξεκίνησα σήμερα από την αρχή. Τον James Joyce τον γνώριζα περισσότερο από την ομώνυμη παμπ στο κέντρο της Αθήνας παρά σαν συγγραφέα, αν και έχω τους Δουβλινέζους στη λίστα μου προς ανάγνωση. Αυτό το κόμικ αποτελεί μια λεπτομερέστατη βιογραφία και την καταγραφή μιας ζωής που προσωπικά βρήκα συναρπαστική χωρίς να το ξέρω. Αγνοούσα ότι ο Joyce έγραφε για το Δουβλίνο, αλλά ζούσε στην Ιταλία, την Ελβετία και άλλες πόλεις της Ευρώπης, ενώ στο κόμικ μαθαίνουμε για την ασθένεια του, το γάμο του και τη ζωή των παιδιών του. Το κόμικ δεν έχει πολλούς διαλόγους, αλλά κυρίως αφήγηση και από κάτω σχεδιάζεται η σχετική εικόνα. Το εικαστικό κομμάτι ήταν αρκετά καλό, ίσως οι εκφράσεις ήταν πιο παιδικές από αυτό που ήθελα να διαβάσω. Είναι πάντως ενδιαφέρον ανάγνωσμα και συχνά πυκνά θα το βρείτε σε προσφορά, οπότε για μένα αξίζει να το αναζητήσετε αν είστε φαν των βιογραφιών.

[albertus magnus]

6 hours ago, nikolas12 said:

Τον James Joyce τον γνώριζα περισσότερο από την ομώνυμη παμπ στο κέντρο της Αθήνας παρά σαν συγγραφέα,

 

 

Ενω ειχα γραψει σχολιο για το κομικ πριν μερικα χρονια ειχα ξεχασει να αναφερθω και εγω στην παμπ αυτη που εχω περασει αρκετες φορες και συνηθως παιρνω ιρλανδικο πρωινο.  (μην σας παρασυρει το ονομα, χορταινεις για μεσημερι ή βραδυ πολυ ανετα καθως ειναι μονο κατ ονομα "πρωινο")

 

Οσον αφορα για τον Τζεημς Τζους εκτος απο τους Δουβλινεζους αξιζεις να εχεις στα ρανταρ σου και τον Οδυσσεα του Τζεης Τζους (το αλλο διασημο βιβλιο του και οχι αδικα) που εχει επηρεαστει καργα απο τον δικο μας Οδυσσεα  και ακολουθει παραλληλη δομη και διηγηση.

Επεξεργασία Απριλίου 29, 2024 από albertus magnus

[rolandofshire]

48 λεπτά πριν, albertus magnus είπε:

Οσον αφορα για τον Τζεημς Τζους εκτος απο τους Δουβλινεζους αξιζεις να εχεις στα ρανταρ σου και τον Οδυσσεα του Τζεης Τζους (το αλλο διασημο βιβλιο του και οχι αδικα) που εχει επηρεαστει καργα απο τον δικο μας Οδυσσεα  και ακολουθει παραλληλη δομη και διηγηση.

Opus magnus αν και να έχεις υπόψη σου ότι είναι απαιτητικό βιβλίο