Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ

[germanicus]

 

 

Διαγράφηκε το κείμενο της αρχικής παρουσίασης που περιείχε και τα 2 κόμικ αφού στην Ελλάδα δεν είναι προφανές/εμφανές ότι ανήκουν στην ίδια σειρά.

 

Η Μεγάλη Απάτη είναι ένα από αριστουργηματικό κόμικ που μεταφέρει ανάγλυφα την αύρα της Λατινικής Αμερικής όπως την γνωρίσαμε μέσα από λογοτεχνικά κείμενα και τον μαγικό ρεαλισμό.

 

Τίτλος πρωτοτύπου La grande arnaque

 

Άτυπη συνέχεια ήταν το υποδεέστερο Ιγκουάνα.

 

Κακώς το γράφω αυτό τώρα με αυτή τη ψυχοσύνθεση... Κανονικά στην παρουσίαση αυτής της σειράς θα άξιζε ένα tango του Gardel, ένα ραδιάκι που στριγγλίζει ένα απομεσήμερο κάτω από τον καυτό ήλιο, ένας σκύλος να κοιμάται στην άκρη του δρόμου, 2 "κοπέλες" μπροστά από ένα σπίτι να σε καλούν μέσα, μια Μαργαρίτα με λιωμένο τον πάγο λίγο πριν φτάσει τα όρια του βρασμού, ένα σιδερένιο κρεββάτι να τρίζει, 5 βρωμιάρηδες ψωραλαίοι νοτιοαμερικάνοι στρατιώτες σε μια καντίνα, λίγδα, αξυρησιά, ζέστη και μια χυμώδης θεά ξεκάλτσωτη με βεντάλια.

 

Ελλείψει των ανωτέρω (πλην της ζέστης) ας πορευθούμε ως έχει.

 

2 εκπληκτικά τομίδια που με κάναν να αγαπήσω την Jemma Press. "Η Μεγάλη Απάτη" και η συνέχειά της (ή μάλλον μια ιστορία στο ίδιο σύμπαν, εξ΄ίσου αυτοτελής) "Ο Ιγκουάνα". Σκέφτηκα να το σπάσω σε 2 παρουσιάσεις, αλλά μιας και οι Γάλλοι το ονομάζουν "La grande arnaque" και "La grande arnaque 2: L'iguane", προτίμησα τη μία. Παρατήρηση: δεν γνωρίζω ισπανικά, ίσως να πρωτοεκδόθηκαν εκεί με κάποια άλλη μορφή.

 

128 α/μ σελίδες "Η Μεγάλη Απάτη", 84 α/μ "Ο Ιγκουάνα". Αμφότερα κυκλοφόρησαν τον Ιανουάριο του 2004, και σε μετάφραση από την Ηρώ Τσάκα. 17χ24 εκ. Μη διαβάσετε το οπισθόφυλλο του Ιγκουάνα πριν τελειώσετε τη Μεγάλη Απάτη.

 

Bedetheque

[germanicus]

Τώρα που το θυμήθηκα, λίγο trivia. Σύμφωνα με όσα μας είπαν στο περίπτερο της Jemma στην έκθεση βιβλίου το Σεπτέμβρη, ο Ιγκουάνα πουλάει καλύτερα από τη Μεγάλη Απάτη.

 

Θέτω ως κουίζ το γιατί

 

 

ΥΓ Και για να μη μπερδεύεστε, ασυζητητί το καλύτερο είναι Η Μεγάλη Απάτη. Ασυζητητί

[zoo]

Μην είναι τάχα για το πιο "πιασάρικο" με πιασίματα εξώφυλλο?

Λέω εγώ τώρα...

Ακόμα δεν έχω διαβάσει κανένα απο΄τα δύο... θα επανέλθω όταν θα έχω κάποιο σχόλιο και επί του τίτλου

[germanicus]

δεν ήταν και τόσο δύσκολο, ε?

 

ο Valt του πέταξε την πρόταση να βάλουν ένα χαρτί, κάτι απ΄έξω, με την Φωτεινή της Νύχτας και ένα "γραμμένο από τον συγγραφέα της Φωτεινής"

 

:μαργαρίτα:

[zoo]

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι. Τη Μεγάλη Απάτη δεν θα την αγόραζα μετά από προσωπική παρόρμηση. No sir. Το εξώφυλλο δεν μου έκανε κάτι για να το ξεφυλλίσω, αλλά ακόμα και όταν το άνοιξα δεν μου τράβηξε κάτι το μάτι.

 

Παρ'όλ'αυτά το πήρα. germ, it's your fault!

 

Έκατσα λοιπόν βραδάκι Παρασκευής, scotch άπό κοντά, και το ξεκίνησα.

 

Οι πρώτες 2 σελίδες ήταν λίγο δύσπεπτες για τα γούστα μου αλλά η ευρηματικότατη αφήγηση με έκανε να το ξεχάσω τάχιστα!

 

Οι χαρακτήρες άρχισαν να ξεδιπλώνονται μέσα από μια σειρά γεγονότων που σε σοκάρουν με την ομώτητά τους αλλά ταυτόχρονα σε συνεπαίρνουν με τον βλάσφημο ρεαλισμό τους.

Στο σύνολο πολύ καλοστημένο σενάριο και ενδιαφέρουσα πλοκή, με μια ατμόσφαιρα που πραγματικά σε κάνει ν'ακούς το ραδιάκι που στριγγλίζει και να φαντάζεσαι πως βρίσκεσαι στο σκηνικό που περιγράφει απόλυτα πετυχημένα ο germ.

 

germ, πολύ καλός τίτλος που μου άνοιξε νέες οδούς στην 9η τέχνη!

[Ion]

Εγώ τα διάβασα ανάποδα, πρώτα τον Ιγκουάνα και μετά τη μεγάλη απάτη, κι αυτό γιατί ο Ιγκουάνα έπεσε τελείως τυχαία στα χέρια μου. Μου άρεσε όμως και διάβασα και τη Μεγάλη Απάτη. Για την ακρίβεια αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με κόμικ νουάρ, και στη συνέχεια αγόρασα αρκετά παρεμφερή κόμικς, όπως Τorpedo, Video Noir και διάφορους τίτλους της Bαβέλ Noir. Στoυς συγκεκριμένους τίτλους παίζει και μεγάλη σημασία η προσεγμένη έκδοση της Jemma Press.

[AndreasD]

Παρ' όλο οτι, τα συγκεκριμένα κόμικ, κυκλοφωρούν απο το 2004, μόλις προχτές αποφάσισα να τα αγωράσω. Χτες τη νύχτα διάβασα, σχεδόν απνευστί, τη "Μεγαλη Απάτη". Το σενάριο του Τριλλο, απλά εκπληκτικό. Οι ανατροπές και οι εκπλήξεις, διαδέχονται η μια την άλλη με καταιγιστικό ρυθμό. Το σχέδιο του Μαντραφίνα, πάρα πολύ καλό και σίγουρα με έκανε φαν. Αν και σε κάποια σημεία δείχνει να κοπιαρει, σχεδόν αισχρά, τον Φράνκ Μίλλερ.

 

Σε κάθε περίπτωση, η Jemma βγάζει εκ[ληκτικά κομικ!

[germanicus]

χαίρομαι που σου άρεσε είναι καλά κόμικ, αξίζει τον κόπο να πουληθούν και να πειστεί η Jemma να κυκλοφορήσει κι άλλο παρεμφερές υλικό (γιατί κακά τα ψέμματα, το έχει ρίξει λίγο στον τρόμο)

 

Το σχέδιο του Μαντραφίνα, πάρα πολύ καλό και σίγουρα με έκανε φαν. Αν και σε κάποια σημεία δείχνει να κοπιαρει, σχεδόν αισχρά, τον Φράνκ Μίλλερ.

 

γκουχου γκουχου... μήπως θες να πεις ότι ο Φρανκ Μίλλερ στα ΣινΣιτυ είναι βαθύτατα επηρεασμένος από την Αργεντίνικη σχολή??? Προκειμένου να πειστείς (αλλά και να περάσεις καλά. προσωπικά γουστάρω αφάνταστατα αυτό το στυλ), (α) ρίξε μια ματιά στον ιχνηλάτη στα Σκορπιός 1&2 (β) πάρε μια γεύση από Alack Sinner σε σχέδιο Munoz το οποίο και είναι η βασική επιρροή στο Sin City (δεν είναι και τόσο τυχαίο το Sin-Sinner ;-) ) (γ) και ολίγη επίγευση από τον αγαπημένο μου Risso αλλά και τον δάσκαλο όλων Alberto Breccia (σε αυτό το site κόψε μια βόλτα στις 10ετίες. αξίζει τον κόπο) και τέλος (δ) μια στάλα Mandrafina από το 1990, υπενθυμίζοντας ότι το πρώτο Sin City βγήκε μέσα στο Dark Horse Presents 51, Ιούνιο του 1991

 

[AndreasD]

Χμμμ... σα να 'χεις δίκιο. Πάντως το 5ο καρεδάκι της σελίδας 94, είναι κοπιαρισμένο.

 

Σε κάθε περίπτωση, αγώρασα το κομίκ διαβάζωντας αυτό το πόστ. Και πραγματικά βγήκα κερδισμένος. Μόλις μου έδωσες μια ακόμα κατεύθηνση (η γυναίκα μου θα σε μισίσει), να ψάξω ότι μπορώ να βρώ, να διαβάσω Made in Argenntina!

 

Και κάτι τελευταίο αγωράστε αυτό το κόμικ! Αξίζει πραγματικά.

[germanicus]

χεχε

 

χμμμ... (α) αυτό το Λατινοαμερικάνικο άρωμα που έχει το σενάριο στη Μεγάλη Απάτη, δύσκολα θα το ξαναπετύχεις... προσωπικά στο έτσι, δεν μου έρχεται κάτι μπαμ στο μυαλό (β) αν τώρα γουστάρισες το noir (σου άρεσε αυτό, σου άρεσε και το Sin City... ) ρίξε μια ματιά (γενικώς και αορίστως) στα Βαβέλ Noir, δείγματα Torpedo έχει και μερικά χάρη στον bonadrug εδώ, (που γενικώς όλοι οφείλουμε να τα τσεκάρουμε ένα προς ένα αυτά εκεί (έχω μείνει λίγο πίσω) έχει βάλει εκπληκτικά πράγματα ο Μανώλης ) (γ) στα ενδότερα έχει 2 Σκορπιούς, αξίζουν τον κόπο (δ) τσέκαρε και αυτό (που κυκλοφορεί σε όλα τα καλά τορεντάδικα και όχι μόνο) και (ε) κάνε και μια βόλτα και από εδώ.... Δεν είναι ολοκληρωμένη, δεν είναι ίδιας ποιότητας όλα ή ίδιου ενδιαφέροντος, αλλά για μια γεύση

 

καλό ψάξιμο και καλή διασκέδαση!!!!

 

 

ΥΓ επίσης, θεωρητικά σήμερα θα κυκλοφορούσε από την Ελευθεροτυπία ένα ακόμα Άλακ Σίννερ μέσα από μια καινούργια σειρά!!!! (που το έχεις δει, αλλά μπορεί να το έχεις ξεχάσει... εγώ το είχα ξεχάσει ότι σήμερα θα έβγαινε )

[AndreasD]

Thanks, για το input. Έχω ένα κακό, δεν μπορώ να διαβάσω κόμικ σε υπολογιστή. Μου είναι αδύνατον. Γι' αυτό δεν έχω κατεβάσει και τίποτα απο ότι έχει το greekcomics.

 

Αλλά μου αρέσει αυτό το κλίμα, με τη διαφθορά, τις όμορφες γυναικες, τις μύγες, τη ζέστη.... Γενικά θα ψάξω όλα όσα αναφέρεις παραπάνω....

[AndreasD]

Διάβασα χτες το Ιγκουάνα. Δεν φτάνει σε τίποτα τη "Μεγάλη Απάτη", και μου κάνει εντύπωση, γιατι "πάσχει" τόσο σεναριάκα, όσο και σχεδιαστικά!Μπορώ να το δώ μόνο σαν "αστείο" των δύο δημιουργών. Κατι σαν "ποιός ήταν τελικά αυτός ο Ιγκουάνα;". Μου βγάζει, ότι έγινε πολύ γρήγορα, μεταξύ τύρου & αχλάδου.

[Mandrake]

Τα έχω δει σε διαφήμιση αλλά δεν ήξερα τι παίζει μ'αυτά! Μπήκαν άλλα δύο στην λίστα για αγορά! Ευχαριστώ για την παρουσίαση!

[Kabuki]

Πολύ καλή η Μεγάλη Απάτη, κάπως μέτριο το Ιγκουάνα (αλλά όχι χάλια!) και μου άρεσε πολύ και το Βίντεο Νουάρ από την ίδια σειρά της Jemma (2003, σενάριο Trillo & σκίτσο Risso).

[KONNOS]

Η μεγάλη απάτη είναι πάρα πολύ καλό κόμικ.Μου άρεσε η έξυπνη αφήγηση της ιστορίας.Και στο "η ωραία και το τέρας" του Trillo υπήρχαν χιουμοριστικές παρεμβάσεις στην αφήγηση αλλά εδώ γίνεται με πιο έξυπνο τρόπο (αν και όχι τόσο χιουμοριστικό),

Ο Ιγκουάνα δεν είναι ακριβώς sequel οπότε αν δεν το διαβάσετε δεν θα χάσετε τίποτα απο την ιστορία.Στην αρχή μου φάνηκε μέτριο και αρπαχτή αλλα τελικά στο 2ο μέρος του βιβλίου που δείχνει πώς επιρρεάζει η έρευνα την πρωταγωνίστρια μου άρεσε πάρα πολύ.

Γενικά θεωρώ οτι είναι πολύ καλά κόμικς και αξίζουν.

[lunatic]

Τα διάβασα καπάκι το ένα πίσω από το άλλο!!!!Πραγματικά η περιγραφή του Νίκου στην παρουσιάση νομίζω πως ταιριάζει απόλυτα με το όλο κλίμα στο οποίο σε βάζει το κόμικ καθώς το διαβάζεις!(αναφέρομαι κυριώς στην Μεγάλη απάτη!)Ειλικρινά με συνεπήρε σελίδα με τη σελίδα...καρέ με το καρέ....Επενδύστε ΑΦΟΒΑ!!!Δεν θα το μετανιώσετε....Εγώ πάντως χθες είχα από τις πιο όμορφες και ιδιαίτερες αναγνώσεις ever!!!

 

Εν συνεχεία διάβασα και τον Ιγκουάνα το οποίο δεν το λες κακό σίγουρα...αλλά έχοντας διαβάσει πριν από λίγο την Μεγάλη απάτη και έχοντας αναπόφευκτα τη σύγκριση στο μυαλό μου θα το χαρακτήριζα σαφώς κατώτερο...Ίσως δεν μου άρεσε και τόσο γιατί δεν είχε τόσο ένταση....ήταν βιογραφικό έργο για τον Ιγκουάνα...και Ιγκοάνα θέλαμε και Ιγκουάνα δεν βλέπαμε.....!!!

 

[alagt17]

Θέλω πρώτα απ΄όλα να καταγγείλω όποιον/όποιους εξανάγκασαν τον θείο σε αυτολογοκρισία και σε διαγραφή
ενός απο τα καλύτερα ποστ που γράφηκαν στο φόρουμ αυτό
Δηλαδή:
"Κακώς το γράφω αυτό τώρα με αυτή τη ψυχοσύνθεση... Κανονικά στην παρουσίαση αυτής της σειράς θα άξιζε ένα tango του Gardel, ένα ραδιάκι που στριγγλίζει ένα απομεσήμερο κάτω από τον καυτό ήλιο, ένας σκύλος να κοιμάται στην άκρη του δρόμου, 2 "κοπέλες" μπροστά από ένα σπίτι να σε καλούν μέσα, μια Μαργαρίτα με λιωμένο τον πάγο λίγο πριν φτάσει τα όρια του βρασμού, ένα σιδερένιο κρεββάτι να τρίζει, 5 βρωμιάρηδες ψωραλαίοι νοτιοαμερικάνοι στρατιώτες σε μια καντίνα, λίγδα, αξυρησιά, ζέστη και μια χυμώδης θεά ξεκάλτσωτη με βεντάλια."

Και επειδή πολύ με παίδεψε η μουσική υπόκρουση σε αυτό το σενάριο, τώρα που τη βρήκα πάρτε την:
https://www.youtube.com/watch?v=v6fjCDxc26k

Επεξεργασία Μαρτίου 23, 2014 από alagt17

[germanicus]

Τη βρήκες τη μια ξεκάλτσωτη χυμώδη θεά βλέπω?

 

Τώρα γιατί μου το κάνεις αυτό? Παρασκευή απόγευμα που έχει και ψυχρούλα?... Και όπως πάει το μυαλό στην ιερή γη της Παταγωνίας, μέρος μαγικό, μέρος ονειρεμένο, καταφύγιο των σκέψεων μου, λιμάνι της ψυχής μου, κρύο, παγωμένο και χωρίς ανθρώπους, ένα με τη φύση, τσαααακκκ θυμάμαι πως το μαγάρισαν οι τηλεμυαλοδιαλυτές με τα ζώα που κατέβασαν για να δούνε αν το κάθε γίδι βγάζει περισσότερο γάλα. Και όχι. Δεν είμαι biased. Από την άλλη όμως τα βλέπεις τα ωραία τριγύρω. Σιγά-σιγά θα ακούγονται οι σούστες να τρίζουνε, όπως θα περπατάμε στους δρόμους. Ήδη κάτι μαυρούλες, πίσα κατράμι, στήνουνε πιάτσα στον δρόμο από πίσω απτο γραφείο. 10 ευρώ. Αλλά χωρίς σαμπάνια και πλατινέ μαλλί. Οι σαμπανιζέ ξανθιές όμως είναι για τους άλλους. Αλλά έτσι είναι το πρέπον. Η άρχουσα τάξη στα μαρμάρινα τζακούζι με τις ξανθιές βορειοευρωπαίες τους. Κι εμείς απ'έξω με τα καδρόνια. Και οι ανιστόρητοι να ρίχνουν τα δακρυγόνα στις μάπες των εθνικών ηρώων μας. Στην υπηρεσία των παιδιών όσων φόρεσαν την μαύρη την κουκούλα και δεν δικάστηκαν ποτέ. Θα φτιάξουμε και φυτίες μπανάνας για να δέσει πλήρως το τοπίο λέει. Και ο ήλιος θα έρθει και θα βράζει το σύμπαν. Κι όπως δεν θα μαζεύουν και τα σκουπίδια, εγγυημένες οι μύγες. Παχιές και τροφαντές.

 

Όλε κομπανιέρο! Όλε!

 

Θα ακούσω άλλες 10 φορές το τραγουδάκι, θα ρίξω όλα τα τιμολόγια κάτω, θα τα κάψω, θα κατεβάσω τα ρολά και θα πάω σπίτι να τσιμπήσω κάτι σπανιόλικο να διαβάσω.

 

Όλε!

 

 

ΥΓ μας φάγανε οι βυζαντινοαποκείνες.... τεχνικά δεν είχαν άδικο. συναισθηματικά όμως... αντιστάθηκα όσο γινόταν, αλλά δεν απαυτώνεται. βενσεράμος και πάλι αύριο το μεσημέρι

ΥΓ2 και κράτα ως βαθιά πολιτική δήλωση την ατάκα της Τζούλια "πάλι δεν καταλαβαίνω τίποτα μ'αυτό". Διττή η ερμηνεία Βαθιά δήλωση όμως και άκρως πολιτική

[Hellboy]

το διάβασα και το ΛΑΤΡΕΨΑ!Στην αρχή φοβούμουν οτι μπορεί να μην με τρελάνει μετά από τόσο hype αλλά με χαρά ανακάλυψα οτι ήταν ακόμα καλύτερο

και ένα κομμάτι για συνοδία...

http://www.youtube.com/watch?v=HyAMXEyQ2o8

[saravakos]

Πολύ καλό κόμικ το οποίο το πήρα χθες και το διάβασα μονοκοπανιά.

Αν δεν ήταν το forum δεν θα ήξερα καν την ύπαρξή του. Νουάρ ατμόσφαιρα, σαφές και όμορφο σενάριο, πολύ καλά σχέδια.

[germanicus]

χε χε χε... άλλος ένας που ανακαλύπτει την μαγεία των Λατινοαμερικάνων δημιουργών

 

 

 

εδιτ: και που'σαι.... τσίμπα Torpedo την επόμενη φορά.... και για πρόγευση, τσέκαρε μερικές σκαναρισμένες ιστοριούλες του που έχουν ανέβει στο φόρουμ. Θα τις βρεις από την παρουσίαση εδώθε http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=893&st=0

[batigoal]

Ηθελα πολυ καιρο να το παρω αλλα συνεχεια το ανεβαλα

 

Τελικα το πηρα στο κοπη τη πιτα απο τον φιλο GreekComicFan.

 

Το επιασα εχθες και καπου στην δεκατη σελιδα καταλαβα οτι δεν υπηρχε γυρισμος.

Δεν θα πω κατι νεο, θα συμφωνησω με Ζοο και θα φανει για αλλα μια φορα

το ποσο κοινα γουστα εχουμε στα κομικς

 

Ευρηματικοτατη οσο και αμεση η αφησηγη, σε κερδιζει απο νωρις, σε ρουφαει και σε κανει

κομματι της διεφθαρμενης Λα Κολονια. Ωμο, βιαιο, βλασφημο, σε κανει να νιωθεις την πνιγηρη

ατμοσφαιρα. Zεστη, ιδρωτιλα, αλκοολ και φθηνα αρωματα.

 

 

Θεωρω οτι δεν χρειαζεται να εισαι φαν του ειδους για να σου αρεσει το συγκεκριμενο.

 

Αν εισαι φαν του ειδους δεν το συζηταμε καν, επρεπε να το εχεις ηδη.

Αν δεν το εχεις να πας να το παρεις τωρα.

 

Τι ακομα διαβαζεις;

 

 

Υγ. Germ                              

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2014 από batigoal

[kwtsos]

Παρα πολυ καλο κομικ με φοβερη noir ιστορια και ατμοσφαιρα. Τα στοιχεια που για μενα ξεχωρισαν ειναι η σκηνοθεσια του, με τις διακοπες και το "σπασιμο του τεταρτου τοιχου" και το σχεδιο kwtsoκλιμακα 9/10

[GeoTrou]

Έρωτας με την πρώτη ανάγνωση. Ο Trillo τα δίνει όλα, ενώ τα σχέδια του Mandrafina είναι υπέροχα. Ήθελα άλλες τόσες σελίδες.

Μόνο παράπονο, η έκδοση, που περιέργως δεν είναι στα καλά στάνταρ της Jemma. Το lettering κάκιστο και η εκτύπωση ήταν σε πολλά σημεία θολή. Λέτε να έπεσα σε κακέκτυπο; 

[Θρηνωδός]

Γιώργο και μένα κάποια καρέ ήταν σαν διπλο-τυπωμένα αλλά παρατήρησα ότι συμβαίνει μόνο στις αναδρομές των εξωτερικών αφηγητών. Αναρωτιέμαι μήπως είναι εσκεμμένο αποσκοπώντας στην αίσθηση της θολής ανάμνησης ίσως;

 

Σε γενικές γραμμές ένα πάρα πολύ καλό κόμικ με καθαρό σχέδιο παραπλήσιο στην τεχνοτροπία με το " Ή ζωή δεν είναι κόμικς μωρό μου" , ειδικά στο πως τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών είναι ακόμα και στις δύσκολες συναισθηματικές καταστάσεις όμορφα ενώ αυτά των δευτερευόντων και περαστικών είναι καρικατούρες που αντικατοπτρίζουν την σαπίλα της Λα Κορούνια. Οι χαρακτήρες αρρωστημένα απολαυστικοί με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον συγγραφέα του παραλόγου-βοηθό του Μαριονέτα και το σενάριο βρώμικο,σιχαμένο και πέρα για πέρα πιθανό.

 

Το μόνο φάουλ είναι, και δεν αποκαλύπτω τίποτα που δεν μαθαίνει ο αναγνώστης στις πρώτες 4-5 σελίδες, το ότι ο λαός χειραγωγείται από μια "Ανέγγιχτη παρθένο" έτσι ώστε να κάνει λιγότερο σεξ άρα λιγότερα παιδιά που ακολουθούν τους επαναστάτες γκουερίλας. Δηλαδή θέλει ο ποιητής να μας πει ότι σε μια σαθρή και εκτροχιασμένη πολιτεία όπου οι βιασμοί, η αιμομιξία, οι φόνοι, τα βασανιστήρια είναι καθημερινότητα φτάνει να πασάρεις μια γυναίκα ως Αγία για να πείσεις τους ανθρώπους να κόψουν ένα από τα ελάχιστα απολαυστικά πράγματα που τους έχουν μείνει. Τσαπατσουλιά, εκτός και αν χάνω κάποια κρυμμένη διακωμώδηση. 

 

Σελίδα 20, κάτω δεξιό καρέ. Η σιωπηλή αποδοχή της αδυναμίας του είναι ισοπεδωτική. Το σκίτσο είναι τόσο φοβερό που βλέποντας τα μάτια καταλαβαίνεις ότι το παιχνίδι το έχει ήδη χάσει. Για αυτή την εικόνα αξίζει όλο το άλμπουμ. Προσκυνώ μεσιέ Μανδραφίνα. Πάμε για το Ιγκουάνα τώρα. 

[GeoTrou]

Αλέξανδρε, θεωρώ ότι πολλά από τα στοιχεία του κόμικ είναι σουρεάλ. Ίσως αποτελεί το καλύτερο δείγμα μαγικού ρεαλισμού στα κόμικς, συν ότι παίζουν και συμβολισμοί. Επομένως, μην ψάχνεις λογική με τη στενή έννοια του όρου.

[Θρηνωδός]

Ναι, προφανώς και η ουρά του Ιγκουάνα είναι μια σχεδιαστική μεταφορά και η μεγάλη νύχτα σεναριακή αλληγορία, αλλά πέρα από δύο τρία όντως σουρεάλ στοιχεία η υπόθεση εξελίσσεται σε μια πολύ αληθοφανή πόλη και μια απαγορευμένη εποχή. Φοβάμαι πως τέτοιες καταστάσεις συμβαίνουν μέχρι και σήμερα σε κάποιες χώρες και το κόμικ θίγει και αυτό το θέμα εξίσου, οπότε δεν μπορώ να τοποθετήσω την επίκληση στο θρησκευτικό συναίσθημα μιας (στα όρια) σοδομικής κοινωνίας ως σοβαρό αντίμετρο στην επανάσταση των ανταρτών. Το μόνο που θα δεχόμουν είναι ότι όλο αυτό αποτελεί μια δήλωση για το πόσο ισχυρός είναι ο λαϊκισμός στους ανίδεους και αμόρφωτους. 

[germanicus]

Το μόνο φάουλ είναι, και δεν αποκαλύπτω τίποτα που δεν μαθαίνει ο αναγνώστης στις πρώτες 4-5 σελίδες, το ότι ο λαός χειραγωγείται από μια "Ανέγγιχτη παρθένο" έτσι ώστε να κάνει λιγότερο σεξ άρα λιγότερα παιδιά που ακολουθούν τους επαναστάτες γκουερίλας. Δηλαδή θέλει ο ποιητής να μας πει ότι σε μια σαθρή και εκτροχιασμένη πολιτεία όπου οι βιασμοί, η αιμομιξία, οι φόνοι, τα βασανιστήρια είναι καθημερινότητα φτάνει να πασάρεις μια γυναίκα ως Αγία για να πείσεις τους ανθρώπους να κόψουν ένα από τα ελάχιστα απολαυστικά πράγματα που τους έχουν μείνει. Τσαπατσουλιά, εκτός και αν χάνω κάποια κρυμμένη διακωμώδηση. 

 

 

 

Λεπόν. Παρατάς το σπορ των κόμικ επί τόπου. Πας στο πλησιέστερο βιβλιοπωλείο και τσιμπάς τα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς και το Χρονικό Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου. Αμφότερα του Μάρκες. (μην ασχοληθείς με Μπόρχες ) Τα διαβάζεις. Μετά ξαναπιάνεις το σπορ των κόμικ

 

[Θρηνωδός]

Άσε ρε τζερμ, που χρόνος για τέτοια αναγνώσματα εδώ που έχω μπλέξει. Αργότερα θα γίνει και αυτό. Ας μείνουμε πάντως στο πόσο ισχυρή είναι η θρησκοληψία. 

 

Ντίσνεϊ επιτρέπονται ή να τα κόψω και αυτά;

[germanicus]

ντίσνεϋ επιτρέπονται αλλά κόβεις οτιδήποτε λατινοαμερικάνικο μέχρι να διαβάσεις τα συγκεκριμένα 2 του Μάρκες