ΤΖΙΠΣΥ

[Bonadrug]

ΤΖΙΠΣΥ

 

Το Τζίπσυ είναι μια δημιουργία του σεναριογράφου Thierry Smolderen και του Ελβετού σχεδιαστή Enrico Marini , ο οποίος μας είναι γνωστός και από τη δουλειά του στα Αρπακτικά/ Ravenous που έχουν δημοσιευτεί στο 9.

 

Το Τζίπσυ εξελίσσεται σε ένα κοντινό μέλλον σε μια παγωμένη Σιβηρία , και ήρωας είναι ένας φορτηγατζής τσιγγάνος, ο Τσαγκόι.

Το παρακάτω κείμενο είναι από το Comicon 8 του 2000.
 

"ΜΕ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"

Οι Marini και Smolderen ρίχνουν στους δρόμους του κόσμου έναν ατίθασο νομάδα

"...Aν και οι νομάδες έχουν προ πολλού εκλείψει κάποια εγκαταλελειμένα παιδιά γνωρίζουν τη σκοτεινή πλευρά της ζωής ανάμεσα στους αφιλόξενους τοίχους κάποιου ορφανοτροφείου στην καρδιά του "πολιτισμένου" κόσμου και αυτοχρίζονται νο-άδες της ίδιας τους της ζωής οδηγώντας το σώμα τους και την ψυχή τους πάνω στους εμπορικούς ή άλλους δρόμους. Το φορτηγό σύμβολο του όγκου, του φορέα και του χρήματος, σαν ενδιάμεσο του παραγωγού και του καταναλωτή έρχεται σαν συμπλήρωμα του νομάδα που σαν σκοπό έχει να μεταφέρει τα αγαθά στις 4 γωνιές του πλανήτη. Αλλά η μοίρα θέλει το νομάδα να έλκεται από αγαθά παράνομα ή επικίνδυνα αφού αποτελούν στοιχεία της ζωής που γνώρισε. Ο Τζίπσυ, ένας τέτοιος ήρωας, γεννήθηκε σε κάποιο μικρό χωριό που δοκιμάστηκε από τις πολιτικές ανακατατάξεις και την δικτατορία που τείνουν να γίνουν μόνιμο χαρακτηριστικό σ' ένα κόσμο που αλλάζει και ψάχνει να βρει την ταυτότητά του καταστρέφοντας την ταυτότητα των άλλων. Oπως πανίσχυρα έθνη αλλοιώνουν και εξαλείφουν την ταυτότητα μικρότερων λαών έτσι και το χωριό του Τζίπσυ μπαίνει στον στόχαστρο κάποιων που η τσιγγάνικη οντότητα αποτελεί ενόχληση. Ο Τσιγγάνος γίνεται για άλλη μια φορά σύμβολο του αδικημένου φυγά και στην επιστροφή του ο Τζίπσυ ενσωματώνεται στον νέο κόσμο με στόχο, τί άλλο; την επιβίωση. Η χαμηλή του μόρφωση δεν τον αφήνει να εκπέμψει κάποιο μήνυμα, οι εκφράσεις του είναι απλές και καταφατικές. H θέλει ή προτίθεται. Σαν συνοδό και στήριγμα στη ζωή του καθώς και άλλοθι της βίαιης συμπεριφοράς του η Ομπλίβια, η μικρή αδερφή του που έχει μια παρόμοια τύχη αλλά το απωθημένο του Τσαγκόι, του τσιγγάνου, για καλύτερη ζωή φέρνει τώρα τον Τζίπσυ στη θέση του πατέρα και εκπαιδευτή. Ο Τζίπσυ χαρίζει ένα μέρος του κέρδους του στην μόρφωση της αδελφής του, πού αλλού; στην Ελβετία, τον προστατευμένο παράδεισο της καλής κοινωνίας και του σαβουάρ βιβρ αρκεί βέβαια να πληρώνεις. Oταν πληρώνεις έχεις ό,τι θέλεις. Μόνο που ο παράδεισος δεν είναι πάντα αυτός που δείχνει. Ο διάκοσμος της ιστορίας είναι μείγμα τεχνολογίας, φουτουρισμού,τσιγγάνικης μαγείας, συναντήσεων διάφορων ετερόκλητων φυλετικών ομάδων, πέρα από το δυτικό τύπο,που εκπηγάζουν ίσως, από την συνεχή τάση του δυτικού σεναριογράφου για την αναζήτηση ηρωισμού και νοήματος μέσα από το εξωτικό, φανταστικό στοιχείο και την ανατολική κουλτούρα. ..."

Η Μαμούθ έχει δημοσιεύσει μέχρι σήμερα 4 τεύχη , τα εξής.

01. ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥ / L' ETOILE DU GITAN (Ιούλιος 2000 / 1500 Δρχ)
02. Η ΣΙΒΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ / LES FEUX DE SIBERIE (Μάρτιος 2001 / 1800 Δρχ - 5,28€)
03. Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥ / LE JUR DU CZAR (Οκτώβριος 2001 / 1800Δρχ - 5,28€)
04. ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ / LES YEUX NOIRS (Δεκέμβριος 2004 / 5,80€)

 

Παρόλο που βλέπω πως έχει φθάσει στο έκτο τεύχος η σειρά δε φαίνονται σημάδια πως η Μαμούθ σκοπεύει να συνεχίσει τον τίτλο.

05. L´AILE BALCHE
06. LE RIRE AZTEQUE

 

 

Ο Τζίπσυ στη Wikipedia
Ο Marini στη Comiclopedia


Bedetheque

---

• Το μέλος germanicus πρόσθεσε ΕΔΩ:

Εδώ υπάρχει αφιέρωμα στον Μαρίνι.

• Το μέλος CitizenX πρόσθεσε ΕΔΩ:

Το 2006, έκανα μια παρουσίαση του "Τζίπσυ" στη στήλη European Circus της ιστοσελίδας του Comicdom. Την παραθέτω σε περίπτωση που ενδιαφέρεται κάποιος... (κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο για να τη διαβάσετε)

 

[germanicus]

Δεν είναι κάποια θεαματική σειρά. Πλην όμως δεν είναι και αδιάφορη. Διαβάζεται ευχάριστα και έχει τον χαβαλέ της.

 

Εδώ υπάρχει αφιέρωμα στον Μαρίνι.

 

bonadrug!

[KONNOS]

Διάβασα τα πρώτα 3 τεύχη και μου άρεσαν αρκετά.Το 4ο ξεκινά νέα ιστορία και μέχρι να βγούν τα άλλα τεύχη λέω να μην το διαβάσω.

[CortoMaltese]

Θα περιμένεις πολύ καιρό μάλλον για να το διαβάσεις μαζί με τα άλλα....

 

Άλλη μια παρατημένη σειρά.

[Melandros]

Θα περιμένεις πολύ καιρό μάλλον για να το διαβάσεις μαζί με τα άλλα....

 

Άλλη μια παρατημένη σειρά.

 

Α ρε Μαμούθ ......

[KONNOS]

Το διάβασα μόλις τώρα.Σχετικά αυτοτελής ήταν η ιστορία του.Δε μου άρεσε όσο τα πρώτα 3 αλλά και πάλι μια χαρά ήταν.

[zoo]

Διάβασα τα πρώτα 3 τεύχη, την πρώτη ιστορία ουσιαστικά. Είχε ενδιαφέροντες χαρακτήρες, βρώμικες προσωπικότητες και ακόμα πιο βρώμικες καταστάσεις. Μου άρεσε, ήταν καλό γέμισμα για μια βραδινή ωρίτσα. Σαν να βλέπεις το πρώτο Ράμπο σε επανάληψη - ξέρεις ότι είναι cheesy, περιμένεις τις περισσότερες ατάκες, αλλά σε κάνει να κολλάς και να το απολαμβάνεις με αυτόν τον χαρακτηριστικό men's only τρόπο

 

Μελανό σημείο - σπαστικό για μένα κάποιες στιγμές - η φρασεολογία του μεταφραστή. Μη μου μεταφράζετε το επιφώνημα "Hell!"αυτολεξεί... κανείς στον κόσμο τούτο δεν αναφωνεί "Κόλαση!" όταν όλα του πάνε στραβά. Πες τη Σ-λέξη, τη Γ-λέξη, πες "Διάολε!" αν δεν θες να βρίσεις (που μια χαρά του κολλάει) αλλά όχι "Κόλαση!"

 

Πέραν τούτου, το προτείνω - τουλάχιστον τα 3 πρώτα που διάβασα τα χάρηκα και θα τα ξαναδιαβάσω - ίσως μια μέρα μετά από μια επανάληψη του Ράμπο 2

[KONNOS]

Μελανό σημείο - σπαστικό για μένα κάποιες στιγμές - η φρασεολογία του μεταφραστή. Μη μου μεταφράζετε το επιφώνημα "Hell!"αυτολεξεί... κανείς στον κόσμο τούτο δεν αναφωνεί "Κόλαση!" όταν όλα του πάνε στραβά. Πες τη Σ-λέξη, τη Γ-λέξη, πες "Διάολε!" αν δεν θες να βρίσεις (που μια χαρά του κολλάει) αλλά όχι "Κόλαση!"

 

Μετά το "Ιούδα Χορευταρά" του Dylan Dog τίποτα δε μου φαίνεται περίεργο σε μετάφραση.

[Ion]

Δεν είναι κάποια θεαματική σειρά. Πλην όμως δεν είναι και αδιάφορη. Διαβάζεται ευχάριστα και έχει τον χαβαλέ της.

 

Και η δικιά μου γνώμη αυτή είναι. Συμπαθητικό σενάριο, συμπαθητικό σχέδιο (κάποιες στιγμές μου θυμίζει manga στα πρόσωπα, κυρίως στα πρώτα τεύχη, δεν ξέρω γιατί) αλλά δεν είναι να τρελαίνεσαι. Ούτε όμως και να την απορρίπτεις. Το 4ο τεύχος μου άρεσε περισσότερο απ' όλα πάντως, ενώ η πρώτη ιστορία των 3 τευχών με κούρασε ελαφρά.

 

[CitizenX]

Το 2006, έκανα μια παρουσίαση του "Τζίπσυ" στη στήλη European Circus της ιστοσελίδας του Comicdom. Την παραθέτω σε περίπτωση που ενδιαφέρεται κάποιος...

 

 

 

 

 

 

ΤΖΙΠΣΥ

Το Άστρο του Τσιγγάνου

 

Σενάριο: Thierry Smolderen

Σχέδιο: Enrico Marini

 

Βρισκόμαστε στις αρχές του 21ου αιώνα, όπου το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη έχει καλυφθεί σχεδόν ολοκληρωτικά από πάγο και η τρύπα του όζοντος έχει μεγαλώσει σε βαθμό τέτοιο ώστε η ελαχιστοποίηση της εναέριας κυκλοφορίας έχει κριθεί απαραίτητη για τη διάσωση της στρατόσφαιρας. Παράλληλα, τα κράτη, για να διευκολύνουν τις μετακινήσεις, χάραξαν τον πιο μεγάλο δρόμο του κόσμου, τον Π3Τ, τον παραπολικό τρι-ηπειρωτικό αυτοκινητόδρομο. Η παγκόσμια οικονομία έχει σχεδόν καταρρεύσει και η παγκόσμια κοινωνία οδηγείται σε χάος.

 

Μέσα σε αυτό το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο εξελίσσονται οι περιπέτειες του Τσαγκόϊ, του νεαρού τσιγγάνου που διασχίζει τις ηπείρους του πλανήτη μεταφέροντας εμπορεύματα με τη νταλίκα του σε οποιοδήποτε προορισμό. Η ποικιλία των προορισμών και των εμπορευμάτων λειτουργούν ως αφορμή για την εμπλοκή του σε κάθε είδους επικίνδυνη κατάσταση η οποία θα προκαλέσει τις ικανότητες του και τον ηθικό του κώδικα. Μέσα σε ένα κόσμο που καταρρέει, οι μόνες σταθερές αξίες στη ζωή του Τσαγκόϊ είναι η νταλίκα του, που του προσφέρει τα προς το ζην και η έφηβη αδελφή του Ομπλίβια, της οποίας την προστασία έχει αναλάβει έπειτα από τον πρόωρο θάνατο των γονιών τους.

 

Αν και το πλαίσιο της ιστορίας εντάσσεται στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, το Τζίπσυ αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα καθαρόαιμου περιπετειώδους κόμικς εφόσον τα όποια επιστημονικοφανταστικά στοιχεία εξυπηρετούν, κυρίως, τη σκηνική οικονομία της αφήγησης και δεν αποτελούν τον κεντρικό κορμό του έργου. Παράλληλα, δίνουν τη δυνατότητα στους δημιουργούς να αντιπαραβάλλουν γεγονότα και καταστάσεις και να δώσουν μια επιπλέον πολιτική διάσταση στην αφήγηση δίχως να δεσμεύονται από κάποιο συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Οι χαρακτήρες της σειράς αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα τυχοδιωκτών που συναντούμε κατ’ επανάληψη σε ανάλογες ιστορίες κόμικς -αλλά και στο κινηματογράφο και στη λογοτεχνία- και ο ρόλος τους και η λειτουργία τους στα πλαίσια της ιστορίας αγγίζουν τα όρια του στερεοτύπου. Ο καυγατζής-χωρατάς τσιγγάνος που κάνει τα πάντα για να ζήσει ελεύθερος και ο οποίος «λιώνει» υπό τη μελωδία του βιολιού, οι άξεστοι και υπέρβαροι φορτηγατζήδες, οι μοιραίες και επικίνδυνες γυναίκες που συναντούμε στις σελίδες της ιστορίας, ανακυκλώνουν συγκεκριμένα στερεότυπα αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα χειρίζεται ο Smolderen και δεν προσβάλει τη νοημοσύνη του αναγνώστη και καταφέρνει να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα ιστορία κόμικς.

 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πολιτικές αναφορές του κειμένου που ενισχύουν το σημειολογικό βάθος του σεναρίου. Η ιστορία γράφτηκε το 1992, την εποχή της πτώσης των μεγάλων σοσιαλιστικών δημοκρατιών. Ο αντίκτυπος των γεγονότων που άλλαξαν το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό της Ευρώπης αλλά και την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων ανοίγοντας το δρόμο για την επέλαση της «νέας αμερικανικής αυτοκρατορίας», αποτυπώνεται στις σελίδες του άλμπουμ μέσα από τις αιματηρές συγκρούσεις για «γη και ύδωρ» των ελεύθερων αλλά οικονομικά εξαθλιωμένων λαών της Σιβηρίας και του Καυκάσου. Ο Τσαγκόϋ και οι Ομπλίβια βρίσκονται στο επίκεντρο της σύγκρουσης του παλαιού και νέου κόσμου. Από τη μία, η ενισχυμένη, από τη διάλυση των σοσιαλιστικών δημοκρατιών, τσαρική εξουσία επιχειρεί να επανεγκαθιδρύσει το μοναρχικό της καθεστώς σε βάρος των ηττημένων και απόσυντονισμένων κομμουνιστών και από την άλλη, ο επεκτατικός δυτικός καπιταλισμός επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την πολιτική αναταραχή προς ίδιον όφελος. Για τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, βέβαια, η σύγκρουση αυτή των ιδεολογιών φαντάζει κάτι παραπάνω από αδιάφορη, εφόσον εκείνοι γεννήθηκαν στην πλευρά των περιθωριακών και των ηττημένων (τσιγγάνοι δει και μάλιστα κυνηγημένοι από το δυτικό καθεστώς) οπότε ο αγώνας της καθημερινής επιβίωσης αποτελεί για αυτούς τη μόνη «λογική» αξία. Έτσι, ο Τσαγκόϋ διατηρεί τα χαρακτηριστικά του ατομιστή αντιήρωα καθ’όλη τη διάρκεια της ιστορίας και η οπτική του Smolderen φαντάζει, μάλλον, απαισιόδοξη. Ούτως ή άλλως είναι μια δύσκολη εποχή για ιδεαλιστές.

 

Ο Marini, από την πλευρά του κάνει ότι μπορεί για να ενισχύσει το πολύ καλό σενάριο και το τελικό αποτέλεσμα εντυπωσιάζει. Αναμιγνύοντας το παραδοσιακό καδράρισμα των σελίδων των ευρωπαϊκών κόμικς με τη σχεδιαστική τεχνοτροπία των manga, δημιουργεί ένα πολύ ενδιαφέρον κόμικς υβρίδιο που ακροβατεί με επιτυχία μεταξύ δύο φαινομενικά διαφορετικών σχεδιαστικών σχολών. Η σχεδιαστική του γραμμή «μυρίζει» Akira από μακριά αλλά ταυτόχρονα διατηρεί τη δική της προσωπικότητα και δυναμική. Σύμφωνα με τις επιταγές της συγκεκριμένης τάσης, διατηρείται μια καθαρότητα στην γραμμή των περιγραμμάτων των χαρακτήρων και ταυτόχρονα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην απεικόνιση των σκηνικών και της τεχνολογίας. Οι ρυθμοί της ιστορίας είναι γρήγοροι και η δράση συμπυκνωμένη, οπότε ο δημιουργός αποφεύγει τα ολοσέλιδα καρέ και τα ιδιαίτερα μεγάλα πάνελ, καταφέρνει, όμως, να κρατά τις ισορροπίες. Ο φυσικός επιχρωματισμός των σελίδων ενισχύει το τελικό αποτέλεσμα, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και η σχεδιαστική εξέλιξη του Marini από άλμπουμ σε άλμπουμ, αν και ομολογουμένως, το πιο ωμό και «πρώιμο» σχέδιο των τριών πρώτων άλμπουμ της σειράς είναι κατά πολύ καλύτερο από την πιο «γυαλισμένη», μεταγενέστερη εκδοχή του.

 

Οι λάτρεις της κλασσικής περιπέτειας δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να μη διαβάσουν τις περιπέτειες του Τζίπσυ. Οι λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας, ενδεχομένως να επιθυμούσαν περισσότερη τεχνολογία στην ιστορία τους αλλά το καλογραμμένο κείμενο και ο λανθάνων πολιτικός προβληματισμός του θα τους αποζημιώσουν. Όσοι δε καταπιάνεστε αποκλειστικά με την αμερικανική κόμικς σκηνή, η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί την ιδανική εισαγωγή για την είσοδο σας στον ευρωπαϊκό χώρο.

 

Πάνος Κρητικός

 

 

 

Collector’s Data

 

• Η σειρά Τζίπσυ κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μαμούθκόμιξ. Μέχρι στιγμής, έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ. Τα πρώτα τρία άλμπουμ αποτελούν μια ενιαία ιστορία και είναι τα εξής:

 

1- Το Άστρο του Τσιγγάνου, Ιούνιος 2000 [L’etoile du Gitan, 1993, Alpen Publishers]

2- Η Σιβηρία στις Φλόγες, Μάρτιος 2001 [Les Feux de Siberie, 1994, Alpen Publishers]

3- Η Μέρα του Τσάρου, Μάρτιος 2002 [Le Jour du Tsar, 1995, Alpen Publishers]

 

Το τέταρτο είναι αυτοτελές:

4- Τα Μαύρα Νύχια, Δεκέμβριος 2004, [Les Yeux Noirs, 1997, Dargaud (Suisse) S.A.].

 

Στην Αμερική, η σειρά Τζίπσυ δημοσιεύεται στο περιοδικό Heavy Metal. Εκεί, εκτός από τα τέσσερα άλμπουμ της ελληνικής έκδοσης, έχουν δημοσιευθεί επιπλέον τα εξής:

 

5- The White Wing, (περιοδικό Heavy Metal, Σεπτεμβρίος 2002) [L’Aile Blanche, 1999, Dargaud (Suisse) S.A.]

6- The Aztec Laugh, (περιοδικό Heavy Metal, Ιανουάριος 2004) [Le Rire Aztèque, 2002, Dargaud (Suisse) S.A.]

 

 

 

• Ο Enrico Marini γεννήθηκε στην Ελβετία το 1969. Δημιουργεί κόμικς από πολύ νεαρή ηλικία και δηλώνει επηρεασμένος από τα manga και τον Moebius. Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό με το Τζίπσυ αλλά η μεγάλη επιτυχία ήρθε με τη σειρά Les Rapaces, σε σενάριο Jean Dufaux. Τα τέσσερα άλμπουμ της σειράς, με πρωταγωνιστές δύο βρικόλακες που δρουν στο σύγχρονο κόσμο, δημοσιεύθηκαν με επιτυχία και στη χώρα μας στο περιοδικό 9, με τίτλο Τα Αρπακτικά. Στην Αμερική παρουσιάστηκαν στο περιοδικό Heavy Metal και κυκλοφορούν και ως αυτόνομα άλμπουμ με τίτλο Raptors. Φημίζεται για τις όμορφες και αισθησιακές γυναίκες που σχεδιάζει αλλά και για την ταχύτητα του, αφού καταφέρνει να κυκλοφορεί δύο άλμπουμ ευρωπαϊκού format το χρόνο.

 

• Ο Thierry Smolderen γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1954. Εκτός από σεναριογράφος κόμικς, είναι συγγραφέας θεατρικών έργων, σεναριογράφος της ταινίας Just Friends (1993) και κιθαρίστας της jazz. Ως ένας από τους πιο δραστήριους θεωρητικούς των κόμικς, έχει υπογράψει πολλά θεωρητικά κείμενα και διδάσκει σενάριο στο τμήμα κόμικς του Πανεπιστημίου της Angoulême. Το Μάιο του 2005, επισκέφτηκε τη χώρα μας ως προσκεκλημένος του 1ου διεθνούς συνεδρίου κόμικς που διοργανώθηκε στη Μυτιλήνη από την ομάδα Iconotopia και το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, με τίτλο Αποχρώσεις Δύο Κόσμων: Κόμικς και [Επιστημονική] Φαντασία.

[Kurdy Malloy]

 

Τζιπσι Omnibus στα αγγλικά. Αυτη τη στιγμή το έχει 37 δολάρια το Άμαζον

[Dr Paingiver]

Το Amazon το έχει τώρα , με 38% έκπτωση, γι αυτό το έχει 37 δολλάρια. Στο Book Depository η τιμή του είναι 62+ ευρώ.  

 

[Kurdy Malloy]

Τα 37 είναι εξαιρετική τιμή για 368 σελίδες hardcover omnibus. Tα 62 η λογική. Λογικά θα βρίσκεται 45-50 σε λίγο καιρό. 

[Dr Paingiver]

Το Amazon UK το έχει 46+ λίρες + τα ταχυδρομικά. Αν το παραγγείλει κάποιος από το Amazon com, πάει μαζί με τα ταχυδρομικά 41 ευρώ περίπου.  

[germanicus]

Επειδή δεν το έχω το θέμα και επειδή στο τόπικ με τα ταχυδρομικά που αναφέρεται θέλει ψάξιμο για να βρω την απάντηση, 41 ευρώ από Αμερική σημαίνει έξτρα έξοδα στο τελωνείο ή όχι?

 

 

[Dr Paingiver]

Εγώ που πρόσφατα πήρα από Αμερική και από Αυστραλία, δεν πλήρωσα τίποτα έξτρα τελωνείο.  Ούτε προέκυψε κάποια χρονική καθυστέρηση.  

 

[ProfPhillipMortimer]

16 ώρες πριν, Dr Paingiver είπε:

Εγώ που πρόσφατα πήρα από Αμερική και από Αυστραλία, δεν πλήρωσα τίποτα έξτρα τελωνείο.  Ούτε προέκυψε κάποια χρονική καθυστέρηση.  

 

 

Ήσουν απλά τυχερός ή ο αποστολέας είχε δηλώσει μειωμένη αξία στο ταχυδρομείο.

 

Εγώ πρόσφατα για μια θήκη ταμπλέτας 20 δολλαρίων έδωσα 30€τελωνείο.

 

Τσάμπα η έκπτωση που νόμιζα πως είχα βρει (70%) δηλαδή.

[Kurdy Malloy]

Τα βιβλία τα αφήνουν σε γενικές γραμμές γιατί η βασική χρέωση είναι ο ΦΠΑ και τα βιβλία έχουν μόνο 6%

[Θοδωρής Καραπάνος]

Το isbn, είναι λάθος. Το σωστό, είναι 960- 321-414-0.  Επίσης, πρέπει να διορθωθεί και ο αριθμός των σελίδων, που ανέρχεται στις 56 κι αν πιάσουμε το οπισθόφυλλο, 58. 

bedetheque

[Indian]

On 23/9/2022 στο 7:50 ΜΜ, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Το isbn, είναι λάθος. Το σωστό, είναι 960- 321-414-0.  Επίσης, πρέπει να διορθωθεί και ο αριθμός των σελίδων, που ανέρχεται στις 56 κι αν πιάσουμε το οπισθόφυλλο, 58. 

bedetheque

 

Έχουν μπει τα "ΧΧ" στο ISBN γιατί το κάθε τεύχος έχει διαφορετική αρίθμηση (στην ελληνική κυκλοφορία). Από ότι βλέπω, το ISBN που αναφέρεις είναι αυτό του τεύχους #04. Τώρα όσον αφορά τις σελίδες, θα πρέπει να ρωτήσουμε και τον @ Bonadrug  να μας πει αν είναι σίγουρος για τις σελίδες που ανέφερε για να σιγουρευτούμε κι εμείς.  

 

Σ' ευχαριστούμε για την παρατήρηση.

 

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

On 23/9/2022 στο 8:14 ΜΜ, Indian είπε:

 

Έχουν μπει τα "ΧΧ" στο ISBN γιατί το κάθε τεύχος έχει διαφορετική αρίθμηση (στην ελληνική κυκλοφορία). Από ότι βλέπω, το ISBN που αναφέρεις είναι αυτό του τεύχους #04. Τώρα όσον αφορά τις σελίδες, θα πρέπει να ρωτήσουμε και τον @ Bonadrug  να μας πει αν είναι σίγουρος για τις σελίδες που ανέφερε για να σιγουρευτούμε κι εμείς.  

 

Σ' ευχαριστούμε για την παρατήρηση. 

 

Για το isbn, έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι διαφορετικά. Για τις σελίδες όμως, είμαι σίγουρος ότι είναι #56, με εξαίρεση το πρώτο άλμπουμ, που έχει #64. Φωτογραφίες:

Η προτελευταία σελίδα από το #4:

Και η τελευταία σελίδα του #4( ήτοι #56, αλλά όχι αριθμημένη):

 

 

 

[Indian]

Ωραία.  

 

Μπορείς να δεις αν η αρίθμηση ξεκινάει από το εξώφυλλο (δηλαδή η πρώτη σελίδα μετά από το εξώφυλλο να είναι η 3)?

 

 

[Θοδωρής Καραπάνος]

11 λεπτά πριν, Indian είπε:

Ωραία.  

 

Μπορείς να δεις αν η αρίθμηση ξεκινάει από το εξώφυλλο (δηλαδή η πρώτη σελίδα μετά από το εξώφυλλο να είναι η 3)?

 

 

Στα τεύχη: 1,2,4, η ιστορία αρχίζει από τη σελίδα υπ' αριθμόν #3. Προηγούνται αυτές:

Στο #3, παρέλειψαν τη σελίδα με τα στοιχεία του τεύχους, οπότε η ιστορία ξεκινά στη σελίδα #2:

Βλέπουμε λοιπόν, ότι δε λογαριάζουν τα εξώφυλλα, ούτε και τα εσώφυλλα. Οπότε σε αυτή την περίπτωση τι κάνουμε;

[Indian]

@ Θοδωρής Καραπάνος

 

Κάτσε γιατί είναι πρωί και δεν έχω πιει ακόμα καφέ!

 

Μιας κι έχεις τα τεύχη στα χέρια σου, σου είναι εύκολο να μετρήσεις τις σελίδες του πρώτου τεύχους, συμπεριλαμβανομένων και των εξωφύλλων?

 

 

[thor77]

Η μαμούθ κομιξ παραδοσιακά δεν μέτρα τα εξώφυλλα και τα οπισθοφυλλα στην αρίθμηση των σελίδων, αντίθετα με τους Ανεμοδουραδες που πάντα τα μετρούσαν

[Θοδωρής Καραπάνος]

10 ώρες πριν, Indian είπε:

Μιας κι έχεις τα τεύχη στα χέρια σου, σου είναι εύκολο να μετρήσεις τις σελίδες του πρώτου τεύχους, συμπεριλαμβανομένων και των εξωφύλλων?

Μαζί με τα εξώφυλλα και τα οπισθόφυλλα, το πρώτο τεύχος έχει 68 σελίδες και τα επόμενα τρία έχουν 60 σελίδες έκαστο.

[Indian]

On 24/9/2022 στο 9:12 ΜΜ, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Μαζί με τα εξώφυλλα και τα οπισθόφυλλα, το πρώτο τεύχος έχει 68 σελίδες και τα επόμενα τρία έχουν 60 σελίδες έκαστο.

 

Σ' ευχαριστώ!

 

Επειδή στο πινακάκι δεν μπορούμε (ακόμα) να βάζουμε πολλούς αριθμούς, αλλά μόνο έναν, θα βάλω 68 σελιδές, που έχει το πρώτο τεύχος.  

 

 

[Indian]

Στην συνέχεια της απόφασής μου να ξεκινήσω να διαβάζω τις σειρές της Μαμούθ που δεν είναι "προνομιούχες" και κόπηκαν, σειρά είχε το "Τζίπσυ", για το οποίο είχα ακούσει πολύ καλά λόγια κι όπως διαπίστωσα όχι άδικα.  

 

Να αρχίσω τις εντυπώσεις μου με το γεγονός ότι έχουμε για πρωταγωνιστή έναν νταλικέρη, που συναντάει πολλές περιπέτειες στον δρόμο. Από αυτό και μόνο το σενάριο απέσπασε την αμέριστη προσοχή μου!  Από εκεί και πέρα το σενάριο είναι καλογραμμένο, έχει στήσει ένα αξιόλογο φουτουριστικό σύμπαν, που περνάει και τα οικολογικά του μηνύματα και φυσικά βλέπουμε μία πλοκή που έχει δράση κι ένταση από τις πρώτες κιόλας σελίδες, με αποτέλεσμα καμία από τις ιστορίες να μην κάνει σοβαρή κοιλιά στην αφήγησή της.

 

Οι χαρακτήρες που παρατίθενται έχουν βάθος κι ο καθένας κουβαλάει την δική του αξιόλογη προσωπικότητα, δυναμισμό και παρελθόν, γεγονός που δεν κάνει την πλοκή μονοδιάστατη και υπόθεση μόνο για έναν ρόλο. Οι "βρώμικοι" διάλογοι και οι σκηνές σεξ κι ωμής βίας ανήκουν στην ημερήσια διάταξη και τα βρίσκω απολύτως απαραίτητα, λόγω της θεματολογίας των σεναρίων. Θα συμφωνήσω ότι αυτή η "Κόλαση!" που "ακούγεται" κάθε τρεις και λίγο δεν κάθεται καλά στο μάτι κι εγώ είμαι από αυτούς που την θεωρούν απροσεξία της μετάφρασης.

 

Εκτίμησα το ότι ολοκληρώνεται η κεντρική ιστορία στα πρώτα τρία τεύχη κι έτσι δεν μένουμε στην γλύκα (σύνηθες γεγονός για την Μαμούθ), αλλά κι από το τέταρτο άλμπουμ δεν έχω παράπονο, μιας και διατηρεί κι εκείνο μία αυτοτέλεια. Προτείνεται, λοιπόν, να διαβαστεί, καθώς δεν θα μείνετε με απορίες.  

 

Εν κατακλείδι, προσωπικά μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη σειρά, την προτείνω στους αναγνώστες που αρέσκονται να διαβάζουν δυνατές δυστοπικές περιπέτειες και ιστορίες με road trips. Α, επίσης την προτείνω και στους απανταχού... φορτηγατζήδες (για να μην ξεχνιόμαστε!  ).

 

Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα, νομίζω ότι τα λόγια περιττεύουν. Ο Marini έχει αποδείξει πολλάκις ότι είναι ένας από τους πλέον αξιόλογους καλλιτέχνες της γενιάς του κι αυτό φροντίζει να το αποδείξει κι εδώ. Τα καρέ του περιγράφουν άψογα το όλο "βαρύ" και φουτουριστικό κλίμα που επικρατεί στο σενάριο, από τις σκηνές βίας και σεξ, μέχρι και την περιγραφή των τοπίων. Ο χρωματισμός είναι κι αυτός πολύ καλός, με γλυκά χρώματα, τα οποία όμως θα τα προτιμούσα περισσότερο φωτεινά. Αν είστε τύπος που σας αρέσει να αγοράζετε κόμικς λόγω του σχεδίου τους, μην διστάσετε να επενδύσετε κι εδώ.  

 

Κλείνοντας την ακατάσχετη φλυαρία μου θα ήθελα να εκφράσω μία κρυφή μου επιθυμία...

 

Spoiler

...ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΝΤΑΛΙΚΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!