ΘΗΣΑΥΡΟΣ

[Valtasar]

 

 

Ήταν αρχές του προηγούμενου αιώνα (1922 !) που κυκλοφόρησε ένα ποικίλης ύλης "ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΤΑΞΙΝ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΑΝ" ονόματι ΘΗΣΑΥΡΟΣ.

 

Είναι η πρώτη περίοδος του τίτλου καθώς το 1930 και 1938 κυκλοφόρησαν και άλλες δύο περίοδοι, με την τρίτη να είναι η πιό επιτυχημένη και γνωστή.

 

Εκδότης δεν περιγράφεται, αλλά αναφέρονται πολλοί τακτικοί συνεργάτες (Γρηγόριος Ξενόπουλος, Θεόδωρος Βελλιανίτης κ.α.)

 

Μικρό μέγεθος, 48-68 σελίδες με άρθρα πάσης φύσεως...από λογοτεχνικά μέχρι αθλητικά.

 

Στα Downloads μπορείτε να βρείτε σκανναρισμένο ένα τεύχος για να πάρετε μυρουδιά μιας εποχής που κανείς μας δεν έζησε και τόσο μακρινής.....

 

Παρουσίαση της Β' περιόδου του τίτλου(1938) ΕΔΩ.

 

 

Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον rotagiatipino.

[Μενίγ Πουαγώ]

Καλά είχα διαβάσει κάπου στο forum ότι έξω από το σπίτι σου σπανίζουν τα πάντα!!!

[tryfev]

Πρώτα απ' όλα θα ευχαριστήσω τον φίλο μου τον Γιώργο για την τιμή που μου έκανε να μου αφιερώσει το σκανάρισμα. Γιώργο, για άλλη μια φορά με συγκινείς. Η πρώτη ήταν με την ειδική, για απλό μέλος, μεταχείριση που μου επιφύλαξες στο signing του Ρόσα και η δεύτερη τώρα.

 

Ακόμη θα πω δυο λόγια για κάποιες από τις παρατηρήσεις φίλων.

 

Νικόλα, σχετικά με τις μεγαλοστομίες που διαβάζουμε στον "Θησαυρό", ας μην ξεχνάμε πρώτα πως κάτι τέτοια συνηθίζονταν τότε, κι ακόμη, ότι το 1924 απέχει μόλις 2 χρόνια από την μεγάλη εθνική ήττα και ταπείνωση που έφερε η Μικρασιατική Καταστροφή, 500.000 πρόσφυγες είναι ακόμη άστεγοι και οι εκδότες πιστεύουν ότι με αυτό τον τρόπο θα τονώσουν το ηθικό των Ελλήνων που υποφέρουν.

 

Δημοσθένη, κατ' αρχήν συμφωνώ ότι πρόκειται για αληθινό θησαυρό. ΄Οσο για τις διαφημίσεις για αφροδισιολόγους, θα παρατηρήσω, ότι τα χρόνια εκείνα, που δεν υπήρχαν τα αντιβιοτικά, δύο ήταν οι ασθένειες-μάστιγες: Η φυματίωση και τα αφροδίσια νοσήματα και κυρίως η σύφιλη (ας θυμηθούμε. μεταξύ άλλων, και τον μεγάλο μας ποιητή Κώστα Καρυωτάκη).

 

Και έρχομαι στο ίδιο το περιοδικό, ξεκινώντας από το επιτελείο των συνεργατών του.

 

Εκτός, λοιπόν, από τον δημοσιογράφο και πολιτικό Θεόδωρο Βελλιανίτη και τον μυθιστοριογράφο, θεατρικό συγγραφέα και δημοσιογράφο Γρηγόριο Ξενόπουλο, τον "Φαίδωνα" της "Διαπλάσεως των Παίδων",  περιλαμβάνονται αρκετοί σημαντικοί λόγιοι της εποχής, από τους οποίους θα αναφέρω εκείνους που τα ονόματά τους μου είναι γνωστά:

 

Ο λόγιος Παύλος Νιρβάνας (Πέτρος Αποστολίδης), που, αν και γιατρός, διακρίθηκε σε όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου (χρονογράφημα, ποίηση, μυθιστόρημα, θεατρικά έργα, δοκίμια, κριτικές).

 

Ο ηπειρώτης διηγηματογράφος, δημοσιογράφος και πολιτικός Χρήστος Χρηστοβασίλης.

 

Ο ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δημοσιογράφος Στέφανος Δάφνης (Θρασύβουλος Ζωιόπουλος).

 

Ο λόγιος, δημοσιογράφος και ποιητής, με ιδιαίτερη επίδοση στη σάτιρα, Κωνσταντίνος Σκόκος. Θυμάμαι από παιδί το ένα σατιρικό στιχούργημά του:

 

Εις αδεξίαν πιανίστριαν

 

Τόσο πολύ χριστιανικά

πάνε τα δάκτυλά σου,

που δεν γνωρίζει η δεξιά

τι κάνει η αριστερά σου!

 

Τέλος, αθλητικός συνεργάτης του "Θησαυρού" ήταν ο Δημήτριος (Δημητρός) Δάλλας, μεγάλη μορφή του Σμυρναϊκού αρχικά και στη συνέχεια του ελληνικού αθλητισμού, ιδρυτικό μέλος και επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Πανιωνίου. Ο Δημήτριος Δάλλας δεν παντρεύτηκε. ΄Ομως, εγγονός της αδελφής του Αλεξάνδρας, είναι ο διακεκριμένος συγγραφέας,δημοσιογράφος και αθλητικογράφος Πέτρος Λινάρδος, που με τιμά με την φιλία του, και δισεγγονός της ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας του Πανιωνίου, Νίκος Λινάρδος, μέλος της "χρυσής ομάδας" που κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 1987.

 

Και κάποια προσωπικά: Εγγονός του αδελφού του, Τζων Δάλλα, είναι ο εδώ και 55 χρόνια αδελφικός μου φίλος Στάθης Σφυρής, μέσω του οποίου γνώρισα την γυναίκα μου. Ακόμη, ο Στάθης και η γυναίκα του, μας πάντρεψε και βάφτισαν την κόρη μας Μαρία aka Mevang. Τον φίλο μου, τον έφερε στην τάξη μας (Β΄ Γυμνασίου του ιδιωτικού σχολείου Γκιζελή), τον Φεβρουάριο του 1959, ο σεβαστός Γυμνασιάρχης μας Νικόλαος Λινάρδος, πατέρας του Πέτρου και παππούς του Νίκου, προτρέποντάς μας να γίνουμε φίλοι, και η ευχή του έπιασε με το παραπάνω.

 

΄Ερχομαι τώρα στο περιεχόμενο του τεύχους, χωρίς να μπαίνω σε λεπτομέρειες.

 

Η κυκλοφορία του περιοδικού συμπίπτει με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το θάνατο, στο Μεσολόγγι, του μεγάλου άγγλου ρομαντικού ποιητή Λόρδου Byron με τον εξαιρετικά περιπετειώδη έως και τυχοδιωκτικό βίο.

 

΄Ετσι, ο "Θησαυρός", του αφιερώνει την εισαγωγική επιφυλλίδα του, ενώ στη συνέχεια ο Δ.Ι. Καλογερόπουλος αναφέρεται στην πολυκύμαντη ζωή του ποιητή και ιδιαίτερα στους έρωτές του, επιμένοντας ιδιαίτερα στο αίσθημα που του ενέπνευσε η δωδεκάχρονη!!! όμορφη Αθηναία κόρη Τερέζα Μακρή, που της αφιέρωσε το ποίημά του "Maid of Athens" (Κόρη των Αθηνών), αποτελούμενο από τέσσερις εξάστιχες στροφές, κάθε μια από τις οποίες τελειώνει με τον ελληνικό στίχο "Ζωή μου σας αγαπώ".

 

Ακολουθούν κείμενο του Θ.Ι. Βελλιανίτη για τον αγιογράφο (Εμ)Μανουήλ Πανσέληνο που έζησε μεταξύ 11^ου και 13^ου αιώνα, διάφορα σύντομα κείμενα ποικίλου ενδιαφέροντος, ένα χρονογράφημα, ένας ινδικός θρύλος, συμβουλές για το γάμο και για τη θεραπεία των άγριων ζώων (άραγε είναι τυχαίο που τα δυο αυτά θέματα τα έχει το ένα αμέσως μετά το άλλο;  ), ένα σύντομο σατιρικό κείμενο μεταφρασμένο από τα γαλλικά, κείμενο του Ξενόπουλου για το ιδανικό πολίτευμα, επιστημονικές ανακοινώσεις, μεταξύ των οποίων και η ανακάλυψη από Γάλλους γιατρούς μιας ένεσης που θα αδυνάτιζε τις χοντρές και τους χοντρούς (κρίμα που δεν παρασκευάστηκε τελικά, γιατί θα μου ήταν χρήσιμη ), η Κόρη των Αθηνών του Byron μεταφρασμένη στα ελληνικά, με τις εξάστιχες στροφές της να έχουν γίνει πεντάστιχες, αθλητικές σελίδες από τον Δημήτριο Δάλλα, μια περιπέτεια του Αρσέν Λουπέν σε συνέχειες και σελίδες με κοσμική κίνηση, ανταποκρίσεις από την επαρχία και αλληλογραφία.

 

΄Ολα αυτά, συνθέτουν, κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ ενδιαφέρον περιοδικό ποικίλης ύλης, ηλικίας 90 ετών, με θέματα για όλα τα γούστα.

 

Και θα κλείσω με τις διαφημίσεις: Αρκετές ιατρικές (αφροδισιολόγων, γυναικολόγων, οφθαλμιάτρων, οδοντιάτρων), μία νομικού φροντιστηρίου και μια άλλη για γυναικείους "πίλους".

 

Εντυπωσιάζει μια διαφήμιση του γιατρού Λουδοβίκου Καμπά, ο οποίος, χωρίς να αναφέρει τη δική του ειδικότητά, αλλά μόνο της γυναικολόγου συζύγου του με την οποία συνεργαζόταν, ο οποίος υπόσχεται τη θεραπεία άνευ φαρμάκων αλλά με μια ιδιαίτερη, όλως μηχανική, μέθοδο, ανώδυνη και ανακουφιστική, πλείστων όσων χρονίων νοσημάτων τα οποία, μέχρι την εθεωρούντο δυσίατα ή και ανίατα. Και ακολουθεί ένας κατάλογος ετερόκλητων ασθενειών, οι οποίες, δυστυχώς, και σήμερα ακόμη, 90 χρόνια μετά, βασανίζουν τον κόσμο και αντιμετωπίζονται με φάρμακα. ΄Οποιος έχει την περιέργεια, μπορεί να τη διαβάσει στη σελ. 10 του σκαναρισμένου περιοδικού.

 

Και κλείνω εδώ, γιατί αρκετά κούρασα.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 16, 2014 από tryfev

[Valtasar]

Μετά από παράκληση του αγαπητού Τρύφωνα, ανεβάζω ένα άρθρο από το τεύχος 15 (24 ΜΑΡΤΙΟΥ 1923) με τίτλο ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟΝ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΟΣ

 

 

[tryfev]

Αφού ευχαριστήσω από καρδιάς τον ξεχωριστό μου φίλο Γιώργο για την άμεση ανταπόκρισή του στην παράκληση που εξέφρασα τη βραδιά των Γενεθλίων, ανεβάζω κι εγώ, για όσους ενδιαφέρονται, το ποίημα του Byron στο πρωτότυπο:

 

ON THIS DAY I COMPLETE MY THIRTY-SIXTH YEAR

 

by: George Gordon (Lord) Byron (1788-1824)

 

'T iS time the heart should be unmoved,

Since others it hath ceased to move:

Yet, though I cannot be beloved,

Still let me love!

 

My days are in the yellow leaf;

The flowers and fruits of love are gone;

The worm, the canker, and the grief

Are mine alone!

 

The fire that on my bosom preys

Is lone as some volcanic isle;

No torch is kindled at its blaze--

A funeral pile.

 

The hope, the fear, the jealous care,

The exalted portion of the pain

And power of love, I cannot share,

But wear the chain.

 

But 'tis not thus--and 'tis not here--

Such thoughts should shake my soul nor now,

Where glory decks the hero's bier,

Or binds his brow.

 

The sword, the banner, and the field,

Glory and Greece, around me see!

The Spartan, borne upon his shield,

Was not more free.

 

Awake! (not Greece--she is awake!)

Awake, my spirit! Think through whom

Thy life-blood tracks its parent lake,

And then strike home!

 

Tread those reviving passions down,

Unworthy manhood!--unto thee

Indifferent should the smile or frown

Of beauty be.

 

If thou regrett'st thy youth, why live?

The land of honourable death

Is here:--up to the field, and give

Away thy breath!

 

Seek out--less often sought than found--

A soldier's grave, for thee the best;

Then look around, and choose thy ground,

And take thy rest.

 

Πηγή: http://www.poetry-archive.com/b/on_this_day_i_complete_my_thirty-sixth_year.html

 

Το ποίημα αυτό γράφτηκε στο Μεσολόγγι στις 22 Ιανουαρίου 1824, ημερομηνία που συμπλήρωσε τα 36 χρόνια του, δηλαδή λιγότερο από τρεις μήνες πριν από τις 19 Απριλίου 1824, ημερομηνία του θανάτου του.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 20, 2014 από tryfev

[rotagiatipino]

Εξώφυλλα και οπισθόφυλλα 62 και 21. Εξώφυλλο (ή σελίδα τίτλου; ) του Πανηγυρικού τεύχους του 1924 (ένα υπέροχο τομάκι 10 Χ 16, 384 σελίδων, γεμάτο διάφορα φιλολογικά, λογοτεχνικά, καλλιτεχνικά και άλλα άρθρα, ποιήματα, διηγήματα κλπ, ακριβώς ό,τι βρίσκει κανείς σε ημερολόγια της εποχής).  Στη Βιβλιοθήκη του Ε.Λ.Ι.Α.-Μ.Ι.Ε.Τ. δε βρήκα άλλα τεύχη. 

 

Τα εξώφυλλα προστέθηκαν στο πινακάκι της παρουσίασης.

        

 

    

[GreekComicFan]

Το πανηγυρικό τεύχος πρέπει να γίνει δική του παρουσίαση με πινακάκι και τα σχετικά.

[Mandrake]

Τι παλιατζούρες ξετρύπωσες πάλι; Κρίμα που ο σκουριασμένος συνδετήρας την έκανε τη ζημιά του και σ' αυτό... Αυτά βρε Παναγιώτη τα επιδιορθώνετε πριν τα αποθηκεύσετε; Να αφαιρείτε τους σκουριασμένους συνδετήρες ας πούμε; Τα αποθηκεύετε σωστά έκτοτε; Ωραία πράματα, πάντως!