ΚΟΜΙΞ

[GreekComicFan]

Ένα χρόνο σχεδόν μετά την διακοπή του, το περιοδικό ΚΟΜΙΞ επέστρεψε και είναι σαν να μην άλλαξε τίποτα. Ναι, υπάρχουν αισθητικές διαφορές - καταργήθηκε το λευκό πλαίσιο και η λέξη συλλεκτικό τεύχος που είχε καταντήσει αστείο, άλλαξε λογότυπο, το μέγεθος είναι λίγο διαφορετικό (πλέον ίδιο με το Super Μίκυ, τόσο στο μέγεθος όσο και στην ποιότητα του χαρτιού), με ράχη αντί για συνδετήρα, ενώ προστέθηκαν και 16 σελίδες - αλλά μέσα θα βρείτε το γνώριμο περιοδικό που ξέρετε, με τις στήλη γραμμάτων και τα νέα του ΚΟΜΙΞ. Μέχρι και η πολύ-αναμενόμενη δημοσίευση του Μόμπυ Ντικ ήταν κάτι που περιμέναμε ήδη. Επίσης, διατηρήθηκε και η σύνδεση με τον Καρλ Μπαρκς, ο λόγος που ξεκίνησε την πορεία του το περιοδικό στην πρώτη - πλέον - περίοδο, με την δημοσίευση μιας δεκασέλιδης ιστορίας του (Ένας Σύγχρονος Ηρακλής). Γενικά είναι το περιοδικό που αγαπήσαμε και ξέρουμε, με ένα αισθητικό facelift και με την υπόσχεση της αναβάθμισης από άποψη ιστοριών να είναι παρακαταθήκη από τον προηγούμενο εκδότη.

 

Α' Περίοδος εδώ.

 

Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους MMMM, leonidio, Comics Fan, Dr. Paingiver, comicsking, Indian, Θρηνωδός, albertus magnus & albert.

 

 

Προσθήκη από Administrator: Κανόνας αναφορικά με τα τόπικ των εκδόσεων Disney. Στις συγκεκριμένες παρουσιάσεις θα μπαίνουν μόνο ποστ που αφορούν ανέβασμα εξώφυλλων και κριτικές τευχών. Οτιδήποτε άλλο ή θα διαγράφεται ως άσχετο ή θα μεταφέρεται στο τόπικ της Γενικής Συζήτησης "Κουβεντούλα για τα Disney". Εδώ είναι το σκεπτικό πίσω από τον κανόνα.

[PhantomDuck]

Νομίζω πως πριν πω οτιδήποτε για το συγκεκριμένο τεύχος, πρέπει να κάνουμε μία μικρή αναδρομή στο "παλιό" Κόμιξ.

 

Το περιοδικό Κόμιξ ξεκίνησε ως μία ανθολογία των κορυφαίων ιστοριών του Carl Barks, ενώ στη συνέχεια εμπλουτίστηκε με τους σημαντικότερους δημιουργούς που πέρασαν από την ιστορία της Disney. Δημιουργούς σαν τον Romano Scarpa, Giorgio Cavazzano, Don Rosa, William Van Horn, Marco Rota, και πολλούς ακόμα. Ο σκοπός του ήταν να παρουσιάζει σε κάθε τεύχος μία μεγάλη χαρακτηριστική ιστορία, η οποία λειτουργούσε ως ταυτότητα για το εκάστοτε τεύχος. Αργότερα αυξήθηκαν οι σελίδες, όμως το περιοδικό εμπλουτίστηκε με άρθρα, συνεντεύξεις, έρευνες, παρουσιάσεις και άλλες ιστορίες. Σε μία εποχή που δεν κυκλοφορούσε κάποια "ψαγμένη" περιοδική έκδοση κόμικ, το Κόμιξ μπήκε με τα μπούνια και έδωσε το προσωπικό του στίγμα, ένα στίγμα που σημάδεψε την γενική εικόνα των κόμικς στην Ελλάδα.

Παρ' όλ' αυτά, την τελευταία 10ετία του περιοδικού, παρατηρούμε μία στασιμότητα, και ως γνωστόν, ό,τι μένει στάσιμο, βαλτώνει. Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια μικρή παρατυπία και θα ξεφύγω από την αντικειμενική παράθεση πληροφοριών, αναφέροντας κάποιες από τις προσωπικές μου απόψεις για το τι πήγε στραβά. Αν δεν συμφωνείτε, δεν πειράζει, γι' αυτό αναφέρω εξ αρχής πως είναι προσωπικές μου γνώμες:

1) Οι λίγες κορυφαίες ιστορίες αντικαταστάθηκαν από πολλές μέτριες, αφαιρώντας έτσι την ταυτότητα του κάθε τεύχους, αφού δεν υπήρχε μία κεντρική ιστορία που να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς.

2) Τα εξώφυλλα πολλές φορές όχι μόνο δεν προϊδέαζαν τι περιέχεται στο τεύχος, αλλά απωθούσαν τον κόσμο.

3) Στην αρχή έμπαιναν οι κορυφαίες ιστορίες πολλών σχεδιαστών. Μπορεί ένας σχεδιαστής να είχε δημιουργήσει π.χ. 100 ιστορίες, αλλά να άξιζαν οι 10. Όταν οι καλές ιστορίες όμως άρχισαν να τελειώνουν, αρχίσαμε σιγά σιγά να βλέπουμε και τις υπόλοιπες 90 μέτριες ιστορίες των δημιουργών αυτών. Δημιουργών που πλέον πλασάρονταν ως "κλασικοί", μιας και είχαν μπει οι καλές ιστορίες τους στα καλά τεύχη.

4) Οι ιστορίες που έμπαιναν στο περιοδικό, δεν επαναδημοσιεύονταν σε κανέναν άλλο τίτλο, προκειμένου να γίνουν συλλεκτικές. Αυτό απέκλειε από επαναδημοσίευση ένα τεράστιο υλικό ~25 χρόνων. Όμως τι κάνει ένα περιοδικό συλλεκτικό; Μερικές ιστορίες που δεν δημοσιεύονται ποτέ ξανά ή η συνολική εικόνα ενός προσεγμένου τεύχους που φτιάχτηκε με μεράκι, ανεξαρτήτως επαναδημοσιεύσεων ; Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα το δεύτερο.

5) Επακόλουθο του άνωθεν: Όποτε επαναδημοσιευόταν μία ιστορία, έμπαινε σε διπλό τεύχος (6€) με την ιστορία ως κράχτη και το υπόλοιπο περιοδικό γεμάτο κυρίως ιστορίες σαβούρας. Αυτό δεν είναι επαναδημοσίευση, αυτό πιο πολύ προς αρπαχτή κάνει. Καλή η επαναδημοσίευση, αλλά βάλτην σε κανονικό τεύχος. Ο κόσμος αυτήν θέλει να αγοράσει, όχι τις filler ιστορίες που αναγκάζεται να αγοράσει σε διπλή τιμή.

6) Επίσης επακόλουθο του 4: Εάν δούμε τις κλασικές ιστορίες του Barks στις υπόλοιπες χώρες που είναι δημοφιλής, θα δούμε πως έχουν επαναδημοσιευτεί πολλές φορές σε πολλά διαφορετικά έντυπα μέσα σε μία περίοδο 5-6 δεκαετιών. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί πιτσιρικάδες δεν ενδιαφέρονται για τον Barks, όμως αλλάζουν γνώμη όταν διαβάζουν την Βιβλιοθήκη του που κυκλοφορεί πλέον με την Καθημερινή. Έχουν γνωρίσει έναν μέτριο Barks μέσα από τις 10σέλιδές του, αφού οι καλές του ιστορίες είχαν εξαντληθεί και δεν επαναδημοσιεύονταν ποτέ και πουθενά, πλην πολύ λίγων εξαιρέσεων.

Π.χ. Το μυστικό του παλιού πύργου, που το κοιτάει ο κάθε πικραμένος και ξερογλύφεται. Η ιστορία αυτή τη στιγμή σκοράρει στην 6η θέση όοοοολων των Disney ιστοριών σύμφωνα με το Inducks. Ρίξτε μια ματιά στις επανατυπώσεις στις χώρες που αγαπάνε τον Barks (και όχι μόνο). 8 στην Βραζιλία, 13 στη Γαλλία, 14 στη Γερμανία, 5 στη Δανία, 8 στις ΗΠΑ, 23 στην Ιταλία, 9 στη Φινλανδία, κλπ, κλπ. Στην Ελλάδα έχει κυκλοφορήσει μόνο μία φορά, σε ένα από τα πιο σπάνια τεύχη της σειράς. Άντε τώρα να τη βρει για να τη διαβάσει ο απλός αναγνώστης που απλά θέλει να διαβάσει μία από τις κορυφαίες ιστορίες. Αυτές είναι κινήσεις που χαλάνε το όνομα του Barks, δεν το φτιάχνουν.

Οκ, προφανώς αυτό είναι ένα μεμονωμένο παράδειγμα, δεν είναι πια και πάαααρα πολλές αυτές οι ιστορίες, όμως πριν την δημοσίευση της Βιβλιοθήκης του Καρλ Μπαρκς υπήρχαν πολλές ακόμα από τις κορυφαίες ιστορίες του Barks που είχαν δημοσιευτεί μόνο στο Κόμιξ και ο κόσμος έψαχνε να τις βρει. Δεν είναι τυχαίο που πολύς κόσμος κατέφευγε (και ακόμα καταφεύγει) στα σκαναρισμένα τεύχη της σειράς προκειμένου να διαβάσει αυτές τις ιστορίες.

Υπάρχουν πάρα πολλοί ακόμα παράμετροι που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε και να αναλύσουμε για ποιον λόγο πήρε τον κατήφορο το περιοδικό, όμως νομίζω πως ξεφεύγουμε. Για να μην λέμε λόγια του αέρα, θα πρέπει να ξέρουμε τι παίζεται εκ των έσω. Δεν ξέρουμε αν υπήρχαν οικονομικοί περιορισμοί, περιορισμοί από τον εκδότη, περιορισμοί από τον ΔΟΛ, περιορισμοί από την ίδια την Disney, υποχρεωτικά πακέτα ιστοριών, και πολλά ακόμα πράγματα που δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούμε να φανταστούμε καν.

Όπως και να ΄χει, το περιοδικό στο τεύχος #300, αποφάσισε να κάνει στροφή και να αλλάξει πορεία. Στο #301 είδαμε μία διαφορετική προσέγγιση που θύμιζε τα παλιά καλά τεύχη, ενώ στο #302 ανακοινώθηκαν πολλές νέες ιταλικές ιστορίες, που μέχρι τότε αποφεύγονταν να μπαίνουν στο Κόμιξ. Οι ιστορίες αυτές ήταν οι:

• Topolino e il Dottor Tick-Tock. Θα δημοσιευόταν στο τεύχος 304: Tumblr - [GreekComics post]
• Topolino e il surreale viaggio nel destino. Θα δημοσιευόταν στο τεύχος 305: Tumblr - [GreekComics post]
• Topolino e il segreto dei Mousestone. Θα δημοσιευόταν στο τεύχος 306: Tumblr - [GreekComics post]
• Fantômius a bordo. Θα δημοσιευόταν στο τεύχος 307: Tumblr - [GreekComics post]
• Moby Dick. Θα δημοσιευόταν σε κάποιο μετέπειτα τεύχος.

Και κάπου εδώ επανερχόμαστε στο θέμα μας, το οποίο είναι το νέο Κόμιξ #1. Βλέπουμε πως δεν ακολουθούν επ' ακριβώς το σχέδιο το οποίο είχε στα σκαριά η προηγούμενη έκδοση, όμως η κεντρική ιδέα μένει η ίδια. Σε αυτό το τεύχος βλέπω να διορθώνονται πολλά από αυτά που ανέφερα παραπάνω. Το περιοδικό περιέχει μία κεντρική ιστορία, την ταυτότητα δηλαδή του τεύχους, κάτι που μας είχε λείψει εδώ και πολλά χρόνια. Το "συλλεκτικό τεύχος" αντικαταστάθηκε με τον τίτλο της ιστορίας, επομένως εικάζω πως θα επενδύσουν ακόμα περισσότερο στην ταυτότητα του τεύχους με μία κεντρική χαρακτηριστική ιστορία.

Το τεύχος ακόμα περιλαμβάνει μία δεκασέλιδη του Barks, αδημοσίευτη στη χώρα μας. Πολύ καλή επιλογή κατ' εμέ. Αυτός είναι ο σκοπός των δεκασέλιδων, να γεμίζουν το τεύχος έναντι της κεντρικής ιστορίας. Μία κορυφαία σύγχρονη ιστορία και μία ιστορία ενός κορυφαίου κλασικού δημιουργού. Απλή αλλά επιτυχημένη συνταγή. Η ίδια συνταγή φαίνεται πως θα ακολουθηθεί τουλάχιστον για το επόμενο τεύχος, όπου και ανακοινώνεται ο "Δόκτωρ Τικ Τακ" του Casty, ο οποίος θα φιγούραρε στο τεύχος #304 αν δεν σταμάταγε η προηγούμενη εκδοτική.

Πλέον μπαίνουμε σε μία νέα εποχή. Τα τελευταία 2-3 χρόνια του Τερζόπουλου, οι νέες μεγάλες ιταλικές ιστορίες έμπαιναν στο Μίκυ Μάους, μιας και αυτή ήταν η πολιτική που ακολουθούνταν. Θέλω να πιστεύω πως οι πιο σημαντικές από αυτές θα μπουν στο Κόμιξ όπου θα εκτιμηθούν πολύ περισσότερο. Ο Casty έχει γίνει ήδη γνωστός από τις σελίδες του Μίκυ Μάους, όμως πιστεύω πως το επόμενο τεύχος θα σηματοδοτήσει την έλευσή του στους κλασικούς δημιουργούς στο ελληνικό κοινό. Μου θυμίζει τις εποχές που περιμέναμε την επόμενη νέα ιστορία του Don Rosa. Προσωπικά περιμένω αγωνιωδώς τις νέες περιπέτειες του Casty μέσα από τις σελίδες του Κόμιξ.

Εν κατακλείδι, η γνώμη μου είναι πως το τεύχος αξίζει κάθε δραχμή που θα ξοδέψετε γι' αυτό. Όχι επειδή είναι το πρώτο, όχι επειδή θα γίνει συλλεκτικό, όχι επειδή έχει γυαλιστερό ή ματ εξώφυλλο, όχι επειδή δεν μπορείτε να σταματήσετε να το αγοράζετε, όχι για να μην έχετε τρύπες στη συλλογή σας, όχι για κανέναν τέτοιο λόγο. Είναι απλά τα πράγματα. Το τεύχος έχει κορυφαία ιστορία σε πολύ καλή τιμή. Το αγοράζετε καθαρά για το περιεχόμενό του, επειδή τα χρήματά σας έχουν αντίκρισμα. Είχα πολλά χρόνια να νιώσω πως τα λεφτά μου πιάνουν τόπο αγοράζοντας αυτό το περιοδικό.

Από πλευράς μου, εύχομαι τα καλύτερα. Και ποιος ξέρει, ίσως σε βάθος χρόνου αυτό το περιοδικό να γίνει συλλεκτικό ακολουθώντας αντίστροφη πορεία από τον προκάτοχό του...

Υ.Γ.
Όποιος δεν διάβασε το παραπάνω κατεβατό επειδή βαριόταν, τουλάχιστον ας διαβάσει αυτή τη γραμμή. ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ, ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ !!!11!!ΕΝΑ!!!ΕΝΤΕΚΑ!1!

Επεξεργασία Αυγούστου 1, 2014 από PhantomDuck

[GreekComicFan]

Οι ιστορίες του επόμενου τεύχους και η διαφημιστική καταχώρηση του, σκαναρισμένη όσο καλύτερα μπορούσα, μιας και τώρα με την ράχη είναι δυσκολότερα τα πράγματα.

 

 

Επίσης, σκιτσάκι της Ζίκε που περιέχεται στο τεύχος. Αφιερωμένο σε όσους δεν διαβάζουν βιβλία.

 

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Σημερα λοιπον αγορασα κι εγω το 1ο κομιξ της δευτερης περιοδου και θα πω λιγα λογια για το τευχος ως προσωπικη κριτικη........

 

Οσοι δεν το εχετε παρει ακομη σας συνιστω ανεπιφυλλακτα να τρεξετε να το αγορασετε για τους εξης 2 λογους......

 

1ον - Η ιστορια Μομπυ Ντικ ειναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ τοσο στην συλληψη ως σεναριογραφικη ιδεα οσο και ως δημιουργημα κομικς

 

2ον - Το σχεδιο και τα χρωματα ειναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ με απιστευτη λεπτομερια που δεν χορταινει το ματι και συνεχως εξερευνα για να ανακαλυψει γωνιες η τασεις και χρωματισμους που ξεφυγαν της πρωτης αναγνωσης (μιλαω για την πρωτη ιστορια ΜΟΜΠΥ ΝΤΙΚ)

Αν αυτη ειναι η νεα ιταλικη σχολη ντισνεικου κομικς τοτε το μονο που εχω να πω ειναι οτι αν συνεχισει ετσι θα βγαλει πολλα διαχρονικα αριστουργηματα

 

Παρα ταυτα μην ξεχασουμε και την καταβολη στον μεγαλο δημιουργο Καρλ Μπαρκς με την δευτερη ιστορια στο γνωριμο πλεον σχεδιαστικο υφος

Θα πω μονο οτι εχει απλοικο αναλαφρο σεναριο με πολυ χιουμορ και πολυ ενδιαφερουσα ιστορια που δεν ειχα ξαναδιαβασει

 

Στα της εκδοσεως τωρα.....

 

1ον - Θεωρω την τιμη ακριβη για τα δεδομενα της εποχης οπως και των υπολοιπων εκδοσεων .....

Μια καλη τιμη αναλογικα με την ποιοτητα χαρτιου θα ελεγα οτι θα ηταν τα 3 ευρω (ισως ομως παιζει κατι στα δικαιωματα των ιστοριων με συνεπεια αναλογο αντικτυπο στην τιμη)

 

2ον - Το χαρτι εσωτερικως θα μπορουσε να ειναι καλυτερο (ισως κατι παραπλησιο σε ιλουστρασιον να απεδιδε ακομη πιο εντονα τα υπεροχα χρωματα)

Εικαζω ομως οτι ισως και να ηθελαν να φαινονται τα χρωματα πιο παστελ και να εγινε η επιλογη του χαρτιου γιαυτο τον λογο (θα το δουμε στην πορεια των εκδοσεων αυτο)

 

Εδω που τα λεμε θυμηθειτε και το χαρτι της πρωτης περιοδου κομιξ ..... καπως ετσι ειχε ξεκινησει κι εκεινο.....

 

3ον - Το εξωφυλλο ειναι ΑΠΑΙΧΤΟ σε ολα του !!!!!!!

 

Παντως εμενα προσωπικα μου αρεσει σαν συνολο παρα τις μικροενστασεις μου σχετικα με την τιμη και την ποιοτητα του χαρτιου εσωτερικως

 

Αυτα τα ολιγα κι ελπιζω να μην κουρασα.....

Επεξεργασία Ιουλίου 31, 2014 από Σκρουτζ μακ Ντακ

[naclor]

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Ξεκίνησε μια νέα περίοδος για το ΚΟΜΙΞ και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.Μιλάμε, πλέον, για ένα νέο περιοδικό το οποίο δεν είναι ούτε το Μίκυ Μάους #7, ούτε το ΚΟΜΙΞ #304, ούτε το Μεγάλο Μίκυ #2, είναι το ΚΟΜΙΞ #1.Εννοώ πως τα κριτήρια κριτικής μας, νομίζω, πως δεν πρέπει να είναι συγκριτικά αλλά να αφορούν αποκλειστικά τη ποιότητα αυτής της νέας προσπάθειας ανεξάρτητα από τις προηγούμενες εκδόσεις ή τις τωρινές και αυτό γιατί, νομίζω, έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα η αξιολόγηση βάσει συγκεκριμένων στοιχείων(που αφορούν την παρούσα έκδοση) παρά η αξιολόγηση σε σχέση με άλλες εκδόσεις .Και όσον αφορά το σωστό για μένα τρόπο αξιολόγησης επιλέγω να ξεχωρίσω κάποιες βασικές ενότητες του περιοδικού, να τις βαθμολογήσω και να τις σχολιάσω ξεχωριστά:

 

·  Εξώφυλλο: Η εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλο καταλαμβάνει ολόκληρη την επιφάνεια του ενώ, επίσης, τοποθετείται εσωτερικά του περιγράμματος του περιοδικού ένα ορθογώνιο άσπρο πλαίσιο το οποίο περιέχει το μεγαλύτερο τμήμα της εικόνας, το τίτλο ΚΟΜΙΞ,τη τιμή και τον αριθμό του τεύχους. Εξαίρεση αποτελεί ο τίτλος της κεντρικής ιστορίας ο οποίος αντί να εγκιβωτιστεί(στο άσπρο πλαίσιο) έχει το δικό του χαρακτηριστικό πλαίσιο το οποίο παραβιάζει τα όρια του κεντρικού.Τα παραπάνω στοιχεία οδηγούν, κατά τη δική μου άποψη, σε κάποια αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα.Το οτί η εικόνα της κεντρικής ιστορίας δεν περιορίζεται από κάποιο πλαίσιο αυξάνει το δυναμισμό και την σημασία της, τα οποία στοιχεία ενισχύονται απο το τίτλο της ο οποίος επίσης αγγίζει τα όρια της σελίδας και κυρίως δεν περιορίζεται στο άσπρο πλαίσιο.Το άσπρο πλαίσιο δημιουργεί μια αντίθεση των έσω με τα έξω κυρίως σκοπού και όχι προτεραιότητας.   Εξηγώντας, τα παραπάνω στοιχεία ουσιαστικά δημιουργούν το δίπολο στοιχεία του περιοδικού ως έκδοση, και στοιχεία της κεντρικής ιστορίας.Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν δίνεται προτεραιότητα μεγάλης σημασίας σε ένα από τα δύο αφού από τη μία η ταυτότητα της ιστορίας καταλαμβάνει το δικό της χώρο από τη άλλη όμως το άσπρο πλαίσιο με τον έντονο τίτλο ΚΟΜΙΞ δημιουργούν έντονη αντίθεση που τα κάνει να ξεχωρίζουν.Όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να δώσουν την εντύπωση πως δεν υπάρχει γεφύρωση μεταξύ των δύο ταυτοτήτων(του περιοδικού και της ιστορίας).Υπάρχει και εκδηλώνεται κυρίως με δύο τρόπους/μέσα.Πρώτον με την τοποθέτηση του κεντρικού θέματος της εικόνας στο πλαίσιο και δεύτερον με το πανόμοιοτυπο σχεδιασμό του τίτλου του περιοδικού και του τίτλου της εικονιζόμενης ιστορίας.Τα παραπάνω στοιχεία δημιουργούν και το αίσθημα κοιτάζωντας το περιοδικό πως η εικόνα βρίσκεται πιο πίσω από τα άλλα στοιχεία, σαν να την κοιτάς πίσω από ένα τζάμι πάνω στο οποίο είναι γραμμένα τα υπόλοιπα.Το αίσθημα αυτό, που εμποδίζεται μόνο από το οτί το δευτερεύον πλαίσιο(της ιστορίας) αγγίζει τα όρια του περιοδικού, θα μπορούσε να εξισορροπιστεί αν το έντονο πλαίσιο του τίτλου της ιστορίας άλλαζε θέση και κυρίως εμφάνιση.Ενδιαφέρον είναι το γεγονός οτί το λογότυπο Disney αποτελεί μέρος του πλαισίου της ταυτότητας του περιοδικού και δεν έχει δικό του πλαίσιο.Eπιπροσθέτως, η παράλειψη στοιχείων/πληροφοριών που αφορούν είτε τις υπόλοιπες ιστορίες είτε τον ορισμό κάποιου είδους ταυτότητας τεύχους(π.χ. κλασικές ιστορίες Ντίσνευ,συλλεκτικές τεύχος κ.α.) δείχνουν οτί δεν αποτελούν προτεραιότητα της παρούσας έκδοσης(προς το παρόν) ενώ κύρια προτεραιότητα είναι η κεντρική ιστορία και το ΚΟΜΙΞ. Θα μπορούσαν να ειπωθούν και άλλα κυρίως όσον αφορά τα χρώματα όμως καλύτερα ας παραληφθούν προς το παρόν τουλάχιστον.                                                                                                

Βαθμολογία: 8.5/10

 

·  Οργάνωση και <<Αρχιτεκτονική>> του τεύχους:Η δόμηση του τεύχους παρουσιάζει μια σαφή ιεράρχηση αρχής, μέσης και τέλους, με την μέση να αποτελεί την κορυφή της πυραμίδας, δηλαδή την προτεραιότητα του περιοδικού όπως έχει ήδη εκδηλωθεί στο εξώφυλλο.Την «αρχή» αποτελούν τα περιεχόμενα, οι επιστολές των αναγνωστών, η αρθρογραφία, καθώς και ο μεγαλύτερος όγκος των διαφημίσεων οι οποίες ευτυχώς είναι σχετικές με τη θεματολογία των κόμικς.Θεωρώ σωστή τη τοποθέτηση αυτή των στοιχείων που κάνουν το ΚΟΜΙΞ περιοδικό στην αρχή διότι στη συνέχεια, στη λεγόμενη «μέση», εκδηλώνεται το άλλο κομμάτι του χαρακτήρα του, το οποίο δεν είναι άλλο από το κόμικ, δηλαδή το κομμάτι της ίδιας της ένατης τέχνης.Στη συνέχεια, θεωρώ σωστή την ύπαρξη ενός τέλους, όχι της τελευταίας ιστορίας αλλά του περιοδικού, το οποίο εδώ έχει τη μορφή της προαναγγελίας του επόμενου τεύχους.Στην «αρχή»,λοιπόν, τα περιεχόμενα είναι αναλυτικά και βρίσκονται στη σελίδα 3.Εδώ το πρόβλημα έγκειται στο οτί η σελίδα 2 έχει διαφήμιση και η τοποθέτηση διαφήμισης δίπλα στα περιεχόμενα αποσυντονίζει και μειώνει την σημασία των συστατικών του περιοδικού αφού η διαφήμιση καταλαμβάνει ολόκληρη τη σελίδα 2.Η αρθρογραφία αφορά τον κόσμο της ένατης τέχνης και λιγότερο της τέχνης γενικά.Θεωρώ πως έχει το σωστό αριθμό σελίδων καθώς και σωστή τοποθέτηση στην αρχή του περιοδικού οπού και παίρνει το χαρακτήρα μιας ομαλής εισαγωγής  στο κόσμο, τον οποίο, ανήκει το περιοδικό ΚΟΜΙΞ.Θα μπρούσε να παραληφθεί, όμως αυτό θα αλλοιώνε το χαρακτήρα που έχει το ΚΟΜΙΞ ως περιοδικό και θα του προσέδιδε ένα χαρακτήρα γραφικής νουβέλας.Στο χαρακτήρα του ως περιοδικού έρχεται να προστεθεί και το δισέλιδο με τις αλληλογραφίες που είναι ένας ωραίος τρόπος εκδήλωσης της συνεχούς επαφής του ΚΟΜΙΞ με το αναγνωστικό κοινό.Ένα μειονέκτημα που αφορά την οργάνωση του περιοδικού είναι ότι δεν υπάρχει ομαλή μετάβαση από την αρθρογραφία στην βασική ιστορία άρα από την αρχή στη μέση.Επιπλέον, πρόβλημα κατά τη γνώμη μου όσον αφορά την αρχιτεκτονική του τεύχους αποτελεί η τοποθέτηση του αφιερώματος της κεντρικής ιστορίας στο μέσον της.Προφανώς έγινε αυτό για να στηριχθεί ο χωρισμός της ιστορίας σε δύο κεφάλαια όπως έγινε στη πρωτότυπη έκδοση στο ιταλικό περιοδικό Topolino.Όμως είναι λάθος τρόπος τοποθέτησης για ένα, αντίστοιχο μιας εισαγωγής, αφιέρωμα στην βασική ιστορία.Η τοποθέτηση του αυτή οδήγει τον αναγνώστη να το προσπεράσει για να συνεχίσει την ιστορία.Το ίδιο λάθος όμως δεν επαναλαμβάνεται  στην δεύτερη ιστορία όπου το αφιέρωμα/εισαγωγή βρίσκεται πρίν την έναρξη της ιστορίας.Όσον αφορά τα προαναφερθέντα θεωρώ, ωστόσο, σωστό το διαχωρισμό της κεντρικής ιστορίας σε δύο μέρη, ακολουθώντας το πρωτότυπο σχεδιασμό, με τη τοποθέτηση μίας ολοσέλιδης εικόνας πρίν την έναρξη του δεύτερου μέρους που εξυπηρετεί ως μια ευχάριστη παύση στο τεταμένο κλίμα της ιστορίας.Ένα σημαντικό θετικό σχόλιο που αφορά την γενική εικόνα του περιοδικού είναι πως η προτεραιότητα που δίνεται αρχικά, στο εξώφυλλο, για την ιστορία «Μόμπυ Ντίκ» είναι ειλικρινής πρόθεση του περιοδικού που όντως αντικατοπτρίζεται και στο εσωτερικό του, όπου η πρώτη,σημαντικότερη και μεγαλύτερη ιστορία είναι αυτή ακριβώς.Tέλος, οφείλω να παραδεχτώ πως με εντυπωσίασε αυτό το οποίο προανέφερα δηλαδή το ότι οι διαφημίσεις(εκτός από μία) καθώς και η αρθρογραφία βρίσκονται στην αρχή ενώ μεταξύ των ιστοριών δεν υπάρχουν και δεν προκαλούν μπέρδεμα.                        

Βαθμολογία: 9/10

 

· Ποιότητα χαρτιού/εκτύπωσης – Μέγεθος – Αριθμός σελίδων – Τιμή: Χωρίς να είμαι ειδικός,πιστεύω πως η ποιότητα του χαρτιού είναι και το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτής της έκδοσης.Το εξώφυλλο είναι λεπτό και θα προτιμούσα κάτι σε πιο σκληρό(και όχι τόσο γυαλιστερό) άρα και ανθεκτικό που θεωρώ αρμόζει περισσότερο στο χαρακτήρα του περιοδικού.Το χαρτί στο εσωτερικό είναι, επίσης, πολύ λεπτό και μέτριας ποιότητας και δεν αντιστοιχεί στην υπόλοιπη εικόνα του περιοδικού.Εδώ βέβαια να τονίσω πώς αυτό δεν σημαίνει πως η τιμή είναι υψηλή.Η προσωπική μου άποψη είναι πως είναι μέτρια προς χαμηλή αφού μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έργο συγγραφικής και εικαστικής τέχνης.Η ποιότητα εκτύπωσης είναι καλή παρ’όλο που η ποιότητα του χαρτιού δεν τη βοηθάει.Το μέγεθος του περιοδικού ίσως μικρό, κυρίως σε ύψος, εξυπηρετεί τα μικρά περιθώρια στις σελίδες του εσωτερικού και κυρίως την δημοσίευση ιταλικών ιστοριών που προορίζονται για μικρότερα σε μέγεθος τεύχη. Ο αριθμός των σελίδων πιστεύω είναι αρκετός για να εξυπηρετεί το σκοπό του περιοδικού που φαίνεται να είναι η δημοσίευση μιας πολυσέλιδης ιστορίας και 1-3 με λιγότερες σελίδες.            Βαθμολογία: 8/10                                                                                                 

 

· Ιστορίες: Όσον αφορά τις ιστορίες, προσωπικά μου άρεσαν πολύ και οι δύο και πιστεύω πως ταιριάζουν γάντι σε ένα καλοκαιρινό τεύχος αφού και οι δύο είναι θαλασσινές περιπέτειες.Από εκεί και έπειτα δεν θέλω να μπώ στη διαδικασία να υποστηρίξω το γιατί μου αρέσουν όμως αν κανείς θέλει να το καταλάβει φτάνει να διαβάσει το τεύχος.                                                                                                                                 

Βαθμολογία: 9.5/10

 

Αυτά για το καλωσόρισμα της νέας εποχής του ΚΟΜΙΞ.

Επεξεργασία Ιουλίου 31, 2014 από naclor

[Kriton]

Το καινούργιο Κόμιξ θα διαβαστεί σε λιγότερο χρόνο απ' ό,τι το Μίκυ Μάους

 

 

Ανακαλώ!

 

Η πρώτη ιστορία είναι τόσο πλούσια, που δεν μπόρεσα να την διαβάσω με τη μία!

 

Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει μέχρι τη μέση. Τόσο το χιουμοριστικό σενάριο του Artibani, όσο και το σκοτεινό σχέδιο του Mottura είναι εξαιρετικά. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν συμβιβάζεται αυτή η αντίθεση, που επισημαίνεται και στο συνοδευτικό άρθρο. Έτσι, δεν ξέρω αν τελικά θα βάλω στο συνδυασμό 11/10, όπως έβαλε ο Κώστας, ή αν θα κόψω κάτι και θα βάλω λιγότερο από δέκα. Σίγουρα, οι δύο συνιστώσες παίρνουν 10/10 έκαστη.

 

Η ιστορία δεν είναι με τίποτα «Μίκυ Μάους». Αυτό δεν το λέω επιτιμητικά. Το αντίθετο. Οι χαρακτήρες κρατάνε μόνο τα ονόματα των ηρώων τού Ντίσνεϋ, αν τα κρατάνε, και το σχέδιο δεν θα ταίριαζε καθόλου σε μια ιστορία «Μίκυ Μάους». Για παρωδία (ας την πούμε «εναλλακτική αφήγηση», καλύτερα, ώστε να μην υπάρχουν αρνητικοί συσχετισμοί) τού Μόμπυ Ντικ, όμως, αμφότερες οι επιλογές δουλεύουν υπέροχα.

 

Και μία χαζή ερώτηση: επειδή δεν έχω διαβάσει το πρωτότυπο, όλα αυτά που συμβαίνουν στην ιστορία (φάλαινες που επιτίθενται σε πλοία, θύελλες, πειρατές, γιγάντια καλαμάρια, μάγισσες) υπάρχουν και στο πρωτότυπο; Αν ναι, ίσως ήρθε ο καιρός να το διαβάσω ή, έστω, να δω την ταινία. (Την παλιά με τον Γκρέγκορυ Πεκ, ή την καινούργια με τον Πάτρικ Στιούαρτ

[rorschach]

Μόλις τελείωσα την ανάγνωση. Ο "Μόμπυ Ντικ" με συνεπήρε τόσο σεναριακά όσο και σχεδιαστικά, πραγματικά υπέροχη...10/10 άνετα

Όσο για την ιστορία του Μπαρκς, ωραία ήταν κι αυτή ευχάριστη, γέλασα στη φάση με τον κακόμοιρο τον σύζυγο  8/10 αυτή για τα μέτρα του Μπαρκς πάντα

Βαθμολογία τεύχους: 9,5/10

 

Στο επόμενο τεύχος έχουμε γενικό θέμα το ταξίδι στο χρόνο με 3 σχετικές ιστορίες...χωρούσε και μια αναδημοσίευση Μπαρκς νομίζω 

 

Υ.Γ. το χαρτί ήταν μια χαρά

Επεξεργασία Αυγούστου 1, 2014 από rorschach

[Μενίγ Πουαγώ]

Μου φαίνεται περίεργο που πολλοί από εσάς το αγοράσατε χθες γιατί στην περιοχή του Ερυθρού Σταυρού ήρθε σήμερις. Θα πω μόνο πως ο Μόμπυ Ντικ είναι η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει EVER!!! Σχέδιο-σενάριο-χαρακτήρες... Δεν έχω λόγια!!! Θα "έχανε" στο ΜΜ το μόνο σίγουρο!!! Πολλά μπράβο στους δημιουργούς!!! Το Κόμιξ κάνει δυναμική επανεκκίνηση και όλα δείχνουν ότι θα έχει λαμπρό μέλλον!!! Χαίρομαι που συνεχίζει με Μίκυ Μάους στο 2ο τεύχος!!! Η δεκασέλιδη του Θείου στο γνωστό ύφος συμπληρώνει επάξια το τεύχος!!!

Το εξώφυλο απλά τα σπα!!!

[kwtsos]

Η πρωτη ιστορια μετρουσε πολυ. Ειδικα το σχεδιο ηταν Νομιζω δικαια θεωρειται απο τις κορυφαιες της δεκαετιας. Απο την αλλη την ιστορια του Μπαρκς τη βρηκα πολυ μετρια Γενικα παντως ηταν ενα καλο τευχος και χαρηκα που η στηλη αλληλογραφιας και τα κομικσικα νεα υπαρχουν και σε αυτην την εκδοση

[panosnet]

Χθες 1η Αυγουστου ηταν η επετειος της γενησης του Χερμαν Μεβιλ , συγγραφεα του "Μομπυ Ντικ" ο οποιος γενηθηκε στις 1/8/1819.
Δεν ξερω αν ειναι για αυτο το λογο που κυκλοφορησε το Κομιξ (με τη παρωδια του "Μομπυ Ντικ") την ιδια μερα, αλλα ουτως η δ'αλλως ηταν μια ευχαριστη συγκυρια

 

Απο Andreas Soudjis

μεσω FB

[Tightwad]

Ένα μέλος (άντε, 2) γκρινιάζουν για την τιμή, ακολουθούν 2-3 σελίδες γκρίνιας για την γκρίνια, και τρολλαρίσματα.

 

Ίλεος, ίλεος. (ζαβαρακατρανέμια; )

 

--

 

Η κύρια ιστορία (και το τεύχος γενικότερα) βασίζονται στην αισθητική τους. Το σχέδιο είναι καλό, και η σκηνοθεσία είναι ΚΑΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ. Το ατμοσφαρικό χρώμα είναι πάρα πολύ ωραίο... αν και σε λίγα καρέ κάπως υπερβολικό.Το σενάριο ξεκινάει ωραία, αλλά κλαττάρει άμεσα. Iδιαίτερα οι χαρακτήρες είναι μάλλον αδιάφοροι, και ακόμα και αυτοί με συγκεκριμένα κίνητρα (πχ ο Σκρούτζ), φαίνεται να κυνηγάνε την γενικότερη εξέλιξη της πλοκής, παρά να την ελέγχουν. Αυτό φαίνεται και από τους μέτριους διαλόγους. Aυτό για την ιστορία αυτή καθαυτή. Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι βασίζεται σε συγκεκριμένο βιβλίο, τότε το ότι δεν αξιοποιεί όπως θα έπρεπε τον Ahab, και το τεράστιο μίσος του για τον Μόμπυ Ντίκ, είναι και άλλο πλήν.

 

Αξίζει να αγοραστεί, απλά και κενά να ήταν τα συννεφάκια, την ίδια ποιότητα θα είχε η ιστορία...

Επεξεργασία Αυγούστου 2, 2014 από Tightwad

[hardivic]

Καλή ιστορία ο μόμπυ ντικ, ωραία ατμόσφαιρα, ωραιο σχέδιο, όλα καλά, αλλά μόνο για αλλαγή, για μία στο τόσο..δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση το σχέδιο των ντίσνευ να ήταν μονίμως έτσι!! Πολύ καλυτερα πάντως από το απαράδεκτο έπικ μικυ του ιδίου δημιουργού που είχαμε δει στις σελίδες του παλαιού ΚΟΜΙΞ..

 

Το χαρτί όντως δεν είναι ωραίο στην υφή οπως το γυαλιστερό (υποδεέστερο του μμ) αλλά δε με ενοχλεί καθόλου..

 

Αναμένω να δω τη νεα ιστορία του κάστυ!!

[DJO]

 

Οκ. Μόλις το διάβασα. Πάμε ένα full hands on:

 

Εξώφυλλο Υπέροχο cover art, ωραίο καδράρισμα αλλά θα μου πάρει καιρό να συνηθίσω το χοντρούλικο logo του Κόμιξ. Ο τίτλος της ιστορίας-ταυτότητας του κάθε τεύχους είναι καλή ιδέα που αντικατέστησε το απαράδεκτο "Συλλεκτικό" αλλά μου φαίνεται περίεργο έτσι κάτω δεξιά λοξά 7.82/10

Περιεχόμενα Τα κλασικά με την υπέροχη ιδέα να προστίθεται μια γελοιογραφία της Τζίκε! 10'/10!

Γράμματα στην σύνταξη στην έκθεση street art & graffiti της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών είχε και Σκρουτζ; 9/10, σημαντική στήλη, αρκεί να μη δημοσιεύουν μονάχα ότι τους συμφέρει, όπως είχε καταντήσει το παλιό Κόμιξ.

Τα Νέα Του Κόμιξ Από τις καλύτερες στήλες της 9ης τέχνης στην Ελλάδα εδώ και χρόνια. Κοντράριζε επάξια τα νέα του 9 της Ελευθεροτυπίας. Ε, Ντισνεϋκοί! Διαβάζετέ τη να ξεστραβωθείτε και για τις υπόλοιπες σκηνές! Μεγάλη μνεία δίνει και στη Γαλλοβελγική σκηνή. +00/10

Μόμπυ Ντικ Πραγματικά, δεν το περίμενα τόσο καλό. Η ιστορία του Μόμπυ Ντικ, μαζί με το Νησί Των Θησαυρών και τον Δον Κιχώτη είναι έργα τα οποία απεχθάνομαι όσο λίγα. ΟΜΩΣ αυτή η μεταφορά τα έσπασε, τα μασούλησε και τα έφτυσε όλα πίσω ως Μόμπυ Ντικ σε κολυμπηθρόξυλα. Αριστούργημα!!! 10'''/10!!!!!!

Ιντερλουδιακό αφιέρωμα: Ο θρύλος του Μόμπυ Ντικ Κλασικό αλλά δυνατό αφιέρωμα στον μύθο και σε άλλες κομιξικές μεταφορές. 10/10

cover art β' μέρους 10'/10!!!

Εισαγωγικό αφιέρωμα: Περιπέτεια στο Αιγαίο Εξίσου κλασικό εισαγωγικό αφιέρωμα, του οποίου οι ρίζες πάνε στο τότε Κόμιξ #1. 10/10

Ντόναλντ Ντακ - Ένας Σύγχρονος Ηρακλής ιστορία, από τις πολύ καλές δεκασέλιδες του θείου Καρλ!!! Η σχέση τελικά με Ελλάδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη αλλά έχει ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ FEELING ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ! Α, επίσης το τέρας θυμίζει τον θεούλη τέρας από το Σημεία & Τέρατα. 10'''/10

Επόμενο τεύχος Κάστυ

 

Overall, δεν το περίμενα. Αυτό το τεύχος με γύρισε σε εποχές προ Κόμιξ #200. Όχι, προ Κόμιξ #100! Είναι ένα πραγματικό διαμάντι που έχει αποβάλλει όλες τις ασθένειες των τελευταίων 100 τευχών Κόμιξ και δίνει δυνατό παρόν! Το Κόμιξ επέστρεψε! Όχι το σάπιο που παίρναν από συνήθεια οι περισσότεροι, αλλά το παλιότερο, το καλό, το σωστό.

 

10'''''/10 :clap2: :clap2: :clap2: :clap2: Προτείνεται ανεπιφύλακτα. Πάρτε το προτού καεί και η δικιά σας οθόνη...

Επεξεργασία Αυγούστου 3, 2014 από DJO

[totally_wired]

Το αγόρασα και το διάβασα μέσα στο σκ... Η κύρια ιστορία έχει τρομερό σχέδιο και απίστευτη σκηνοθεσία (όπως είπε και ο Tightwad) αλλά δεν είναι ντίσνευ (προφανώς) και δεν θα μπορούσα να διαβάσω πολλές ιστορίες με αυτή τη μορφή... το βρίσκω κουραστικό. Από την άλλη, ανταποκρίνεται πλήρως στο σκοπό της συγκεκριμένης ιστορίας (η οποία ούτε αυτή είναι ντισνευ) άρα όλα καλά. Η ιστορία του Μπαρκς δεν μ'άρεσε και δεν μου έκανε εντύπωση που δεν είχε δημοσιευθεί τόσο καιρό.
 

 

πέρα από τη χαζή υπόθεση, αυτός εκεί δεν είναι ο χαρακτήρας του Ντόναλντ

 

 
Σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλή έκδοση η συγκεκριμένη. Δεν ξέρω εάν έχω θα συνεχίσω να πάρω και άλλα τεύχη, αλλά μιας και δεν παίρνω κάτι άλλο από τις εκδόσεις της καθημερινής (εκτός από την βιβλιοθήκη) θα το σκεφτώ σοβαρά...

Επεξεργασία Αυγούστου 3, 2014 από totally_wired

[germanicus]

Διασκεδαστική η ιστορία Αντικειμενικά δεν είμαι σίγουρος ότι θα την έλεγα καλή. Από μόνη της δεν θα στέκονταν. Νομίζω ότι "πατάει" πάνω στα όσα ήδη γνωρίζουμε για τα παπιά και εν συνεχεία μας διασκεδάζει δίνοντάς μας μια εναλλαγή πάνω σε ένα πασίγνωστο μυθιστόρημα. 

 

Προσωπικά την βρήκα ανώτερη από τις παλιότερες διασκευές του Μαρτίνα (Δάντης κ.ο.κ.). Και σε επίπεδο αφήγησης της ιστορίας αλλά ειδικά σε σχεδιαστικό επίπεδο. Σχεδιαστικά αυτό που είδαμε ήταν ένα BD.&_ Χωρίς πλάκα ίσως να χρειαζόταν και το φορμά ενός BD (μεγαλύτερο μέγεθος δλδ). 

 

Το ότι ξεκινάει με μια τέτοια δυνατή ιστορία και ότι συνεχίζει κοπανώντας τον αγαπημένο Κάστυ μου ακούγεται τρομακτικά θετικό. Από την ανάποδη όμως, υπάρχει ένας χ όγκος καλών ιστοριών και ένας χ όγκος καλών δημιουργών. Οπότε δεν θα ξαφνιαστώ άμα δούμε μια επανάληψη της α' περιόδου του Κόμιξ. Ήτοι, ξεκινάμε δυνατά βάζοντας ένα κάρο ιστορίες του Μπαρκς, αλλά από κάποιο σημείο και μετά, αναγκαστικά αρχίζουν και μπαίνουν υποδεέστερα πράγματα. Τόσο σε επίπεδο ιστοριών Μπαρκς όσο και σε επίπεδο υποδεέστερων δημιουργών. Διότι Κάστυ έμπαινε και στο Μίκυ Μάους.............. Οπότε ή θα μπει στο ένα, ή θα μπει στο άλλο..... Αυτό μπορεί να κοντρολαριστεί με έναν πιο περιορισμένο αριθμό εκδόσεων (ώστε να μοιραστεί καλύτερα το υλικό σε βάθος χρόνου). 

 

Anyhow. Δεν γκρινιάζω Τσιμπάω τα σκληρόδετα Καρλ Μπαρκς για 4 ευρώ κάθε εβδομάδα (και μένει χαρτί για άλλες χρήσεις ), μου άρεσε το πρώτο Κόμιξ, μου άρεσε το τελευταίο Μίκυ Μάους, συνεχίζει και το PKNA... Δεν θα πεθάνω εάν αυτό συνεχιστεί για 2-3-4 χρόνια ακόμα

 

[peireotiss]

Nα γράψω και εγώ την άποψη μου...το πρώτο  τεύχος ήταν ένα αξιοπρεπές τεύχος από θέμα ιστοριών όχι βεβαια τόσο καλο όσο ήταν κάποτε το πολυλατρεμενο κόμιξ...Στον Mόμπυ ντικ δεν μου άρεσε το σχέδιο άλλα το σενάριο ήταν πολύ κάλο.Η δεύτερη ιστορία ήταν μια μέτρια ιστορία...το χαρτί ήταν απογοητευτικό καθώς φοβόμουν όπως το γύρναγα μην σκιστεί...Ελπίζω να βελτιωθεί άλλα πιστεύω ότι είμαστε σε ένα κάλο δρόμο να γίνει ένα καλούτσικο κόμικ(πότε δεν θα ξαναγίνει αυτό που ήταν)

Επεξεργασία Αυγούστου 5, 2014 από peireotis

[Quackmore]

Νέα αρίθμηση, νέο λογότυπο, νέα εποχή με ένα τεύχος που σε τίποτα δεν θυμίζει τα τεύχη της τελευταίας 7ετίας. Η πρώτη ιστορία ατμοσφαιρική, με σωστή διανομή στους ρόλους, ωραίο σχέδιο και χρωματισμό. Μια αρκετά ενδιαφέρουσα διασκευή. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν το κάπως απότομο τέλος της. Κατά τ΄άλλα ήταν η ιδανική επιλογή για να εγκαινιαστεί η Β΄Περίοδος και να μην χαραμιστεί σε κάποιο διπλό τεύχος της προηγούμενης περιόδου.

 

Η δεύτερη ιστορία του Μπαρκς ακολουθούσε τα γνωστά πρότυπα των ιστορίων με τον Ντόναλντ να ειδικεύεται σε κάποιο τομέα και να έχει μεγάλες επιτυχίες, αλλά στο τέλος να τα θαλασσώνει. Αν και μου αρέσουν αυτού του είδους οι ιστορίες, η συγκεκριμένη μου φάνηκε λίγο αδιάφορη.

 

Φυσικά απ΄το τεύχος δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα συνοδευτικά άρθρα, τα νέα από τον χώρο της ένατης τέχνης, τα γράμματα των αναγνωστών, αλλά και το σχετικό με την κύρια ιστορία σκίτσο της Σύλβια Τζίκε.

 

Όσον αφορά το νέο λογότυπο και την ποιότητα του χαρτιού (που αναφέρθηκε πολύ) καλό ήταν που αναφέρθηκαν, αλλά δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε σε αυτά. Κι εγώ προτιμούσα το παλιό λογότυπο ίσως γιατί το συνήθισα (άλλωστε πέρα από κάποιες μικροαλλαγές ήταν ίδιο επί 25 χρόνια), αλλά και το νέο δεν είναι άσχημο. Επίσης στην αρίθμηση των σελίδων υπάρχει δίπλα ένα Κ και ο τίτλος στο εξώφυλλο είναι μέσα στην (συλλεκτική) κορδέλα. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια νέα περίοδο για το περιοδικό και όχι συνέχεια της προηγούμενης, οπότε οι αλλαγές ήταν αναμενόμενες.

 

Η ποιότητα του χαρτιού όντως δεν ήταν η καλύτερη, στο δικό μου τεύχος έφυγαν κάποια κομματάκια απ΄τις τελευταίες σελίδες. Ίσως απ΄το επόμενο τεύχος να αλλάξει, όπως είχε γίνει και με τα εξώφυλλα του Ντόναλντ #1 και του Μίκυ Μάους #4, που κάποια ήταν γυαλιστερά και κάποια όχι και τελικά δεν ήταν μόνιμο. Οπότε ας μην βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. Όπως είπα και πριν, ας επικεντρωθούμε στο περιεχόμενο του τεύχους, που αυτό έχει πραγματική σημασία κι όχι στην εμφάνιση του.

 

Αναμένουμε και το δεύτερο τεύχος που φαίνεται εξίσου καλό.

[Kabuki]

Ειχα σταματησει να διαβαζω κομιξ πολλά χρόνια. Λίγο η παιδική αφέλεια των ιστοριών, λίγο τα ποστς διαφορων εδω μεσα, λίγο η ανακάλυψη πολύ ενδιαφεροντων αλλων ειδών κομικς, με ειχαν κανει να παψω να ασχολούμαι με τη συγκεκριμένη κατηγορία. Αγόραζα ενα μια στο τόσο κι εμενε στη στοιβα με τα αδιάβαστα

 

Απο τα πρόσφατα κομιξ του τερζόπουλου, αυτό που μου χε κανει ιδιαίτερη εντύπωση σχεδιαστικά κι ήταν και σεναριακά πολύ ενδιαφέρον, ήταν το Δράκουλα, του ίδιου δημιουργού της ιδιας  σχεδιαστικής "σχολής" με το Μομπι Ντικ. Δεν υπήρχε περίπτωση λοιπόν να μην αγοράσω και το συγκεκριμένο τευχος.

 

Η κεντρική ιστορία εξαιρετική ως σχέδιο, σκηνoθεσία και απδοση του λογοτεχνικου βιβλίου, η έκδοση μια χαρά, η τιμή πολύ προσιτή, με έπεισαν να συνεχίσω να το παίρνω. Μακάρι να συνεχίσει έτσι!

[Ion]

Άλλος ένας ευχαριστημένος "πελάτης" από το καινούριο Κόμιξ. Μια πολύ ωραία ιστορία (επιτέλους) με άκρως ενδιαφέρον σχέδιο ως βασικός κορμός του τεύχους, και για συμπλήρωμα μια ακόμα ιστοριούλα του Μπαρκς. Αν και πλέον που αγοράζω τους τόμους του Καρλ Μπαρκς δεν είναι και η καλύτερή μου να βλέπω ιστορία που αργότερα έτσι κι αλλιώς θα αποκτήσω, όμως αφού το Κόμιξ είχε ως αρχικό στόχο τη δημοσίευση όλων του των ιστοριών, μάλλον καλά κάνει και συνεχίζει. Ο Μόμπυ Ντικ ήταν φοβερή ιστορία (για κανένα λόγο βέβαια δεν τη θεωρώ την καλύτερη ιστορία ever όπως είπαν κάποιοι - όσο και να χάρηκα που ξαναέπιασα Κόμιξ στα χέρια μου, εξακολουθώ να θεωρώ τις ιστορίες του Ρόσα, του Μπαρκς και αρκετών άλλων καλύτερες) και χαίρομαι που θα συνεχίσει σε αυτήν την πορεία. Νομίζω ότι το επόμενο τεύχος θα το χαρώ ακόμα περισσότερο γιατί είχαμε πολύ καιρό να δούμε κεντρική ιστορία με τον Μίκυ στο Κόμιξ, και απ' ό,τι φαίνεται η συγκεκριμένη ιστορία υπόσχεται πολλά. Επίσης έμεινα πολύ ευχαριστημένος με την ποιότητα της έκδοσης, όπως άλλωστε μου άρεσαν όλες οι εκδόσεις της Καθημερινής.

 

[φλοκ]

Τα καταφερατε !!!! Με τοσα που διαβασα εδώ μεσα το πήρα κι εγώ !!!!

 

Ναι δεν ντρέπομαι να το παραδεχτώ !!!!Αγορασα το ΚΟΜΙΞ #1 !!!!

 

Οχι δεν έχω παθει κατι ,μια χαρά είμαι και με σωας τας φρένας ...... :blob3:

Και εχω να δηλώσω επίσης οτι μου άρεσε !!!Πολύ .!!!Απιστευτα πολύ .....

Δεν ξέρω τίποτα για τα βιογραφικά των σχεδιαστών (περα απ αυτά που διάβασα εδώ μέσα) .Δεν γνωρίζω επίσης αν είναι καλύτερο ή χειρότερο από τις ιστορίες άλλων μεγάλων σχεδιαστών Disney ή αν ειναι καλύτερο ή χειρότερο από τα παλιά ΚΟΜΙΞ.

Αδιαφορώ παντελώς !!!

Οπως ,αδιαφορώ και για την ποιότητα του χαρτιού ,το μεγεθος , το λογοτυπο και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρθηκαν στις προηγούμενες 4-5 σελίδες .........

Γιατί ???

Διοτι το απόλαυσα πραγματικά .Με ταξίδεψε η ιστορία του Μομπυ Ντικ με τρόπο παρόμοιο με αλλα κομιξ που διάβαζα οταν ήμουν πιτσιρικάς .Με κρατησε ως την τελευταία σελίδα ....... Μου πρόσφερε αυτό για το οποίο υποτίθεται οτι είναι φτιαγμένα τα κομικς : Ψυχαγωγία !

Και τέχνη σίγουρα (νομίζω οτι το συγκεκριμένο τευχος είχε μεγάλη δόση ) ,αλλά πρωτίστως ψυχαγωγία ,διασκέδαση ,απόδραση από την σκληρή καθημερινότητα .

 

Ολα τα υπόλοιπα είναι να χαμε να λέγαμε ..............

Επεξεργασία Αυγούστου 6, 2014 από φλοκ

[Dio]

Το πήρα κι εγώ!!! Και μάλιστα στις διακοπές μου. Ηταν τέτοια η συγκυρία που βρέθηκα στο ίδιο μέρος και το είδα να κρέμεται σ'ένα περίπτερο, όπως εκείνο το καλοκαίρι που είχα δει τον 'Χρυσό Γίγα' για πρώτη φορά..Μόνο από την νοσταλγία λοιπόν τσάκωσα απο το χέρι τον γιο και το πήραμε.Αφού λοιπόν το διαβάσαμε μαζί ,το καταευχαριστηθήκαμε,όπως κάθε τόμο της βιβλιοθήκης τις Κυριακές. Εγώ λίγο παραπάνω,γιατί μου άφησε την εντύπωση οτι κρατούσα ένα μείγμα Κόμιξ του τότε και των Κλασικών Ντίσνευ του Δραγούνη που υπεραγαπούσα σαν πιτσιρικάς.Μακάρι να βγάλουν κι άλλες παρόμοιες ιστορίες η επανεκτύπωση εκείνων, γιατί εκτός του ότι ήταν πραγματικά καλογραμμένες ,είναι μια εξαιρετική πρωτη επαφή για όλους τους μικρούληδες σε μεγάλα λογοτεχνικά και ιστορικά έργα. Θα συνεχίσουμε λοιπόν να το παίρνουμε μέχρι να απογοητευτούμε..Η ποιότητα της έκδοσης μου φάνηκε αξιοπρεπής και όσο για την τιμή, το συγκεκριμένο τεύχος έκανε την απόσβεση του και με το παραπάνω,για το επόμενο βλέπουμε..

[Dark Chris]

Ο όρος παρωδία νομίζω είναι λάθος για αυτή την ιστορία. Προσαρμογή ή φόρος τιμής στο original μυθιστόρημα καλύτερα. Και τι προσαρμογή! Το σχέδιο ήταν τέλειο και ατμοσφαιρικό. Την ατμόσφαιρα βοηθούσε και το σχέδιο με μερικές πολύ εντυπωσιακές εικόνες, σκηνές και απεικονίσεις χαρακτήρων βουτηγμένες στις σκιές (+ τα εντυπωσιακότατα flashbacks), αλλά και η γραφή. Νομίζω ότι πρέπει να δώσουμε και αρκετά credits στον σεναριογράφο, γιατί δεν είναι εύκολο να χωρέσεις σε τόσο λίγες σελίδες την ουσία ενός τέτοιου μυθιστορήματος, να αλλάξεις τους χαρακτήρες και να διατηρήσουν μερικά από τα χαρακτηριστικά για τα οποία τους ξέρουμε, χωρίς να γίνει η ιστορία τελείως κωμική ή παρωδία.

 

Το μοναδικό παράπονο μου, το οποίο δεν είναι ακριβώς παράπονο, είναι το γεγονός ότι το σχέδιο πνίγεται σε τόσο μικρές σελίδες. Ίσως φταίει το στήσιμο, ή το στυλ του σχεδίου, ή οι μεγάλες φιγούρες ή δενξερωκαιγωτι, αλλά σε σελίδες μεγέθους BD θα ανέπνεε, όπως είπε ο germ. Και όχι, δεν κάνω εμμέσως παράπονα για το μέγεθος του Κόμιξ.

 

Την δεύτερη ιστορία καλύτερα ας την ξεχάσουμε...... Συνειδητοποίησα πόσο δεν μου αρέσουν οι ιστορίες στις οποίες ο Ντόναλντ είναι ειδικός σε κάτι και στο τέλος την πατάει κάπως. Θέλει υπερβολικά πολύ suspension of disbelief και επίσης τις έχω βαρεθεί. Αν έχω δει την ίδια ιστορία άλλες 20 φορές, απλά χάνεται όποια αγωνία μου έχει δημιουργηθεί.

 

Σαν έκδοση είχε και συν και πλην. Μου άρεσε η ράχη, σαν παρουσίαση είναι εξαιρετικό, αλλά η αλήθεια είναι ότι το χαρτί δίνει μια πιο φτωχή αίσθηση. Δεν θα κάτσω να σκάσω όμως.

[nikosmakos]

Γεια σας και απο εμενα. Πηρα απο περιεργια το κομιξ για να δω τι παιζει μιας και ειχα πολλα χρονια να αγορασω την συγκεκριμενη σειρα. Δεν ενθουσιαστικα, ενιωθα σαν να δαβαζα καποιο τευχος ντοναλτ(τα παλια τευχη εννοω) πολυ φτωχο σε εμφανισει παντως εξωτερικα. Εσωτερικα παλι λιγα πραγματα ελεγε. Τεσπα αυτη ειναι αποψη μου δεν ξερω,σε αλλους μπορει να αρεσε, γουστα ειναι αυτα.

[Everest]

Ήθελα πάρα πολύ να μου αρέσει το ΚΟΜΙΞ, αλλά δεν με εντυπωσίασε. Εξωτερικά πολύ ελκυστικό. Για το θέμα του χαρτιού που αναφέρθηκε, αρχικά όταν το ξεφύλλισα δεν μου άρεσε η ποιότητά του σε σχέση με την τιμή, αλλά αυτό δεν αποτελεί αιτία για να σκεφτώ αν θα το αγοράσω. Αν βελτιωθεί, καλό θα είναι. Η κύρια ιστορία συμπαθητική, αλλά δεν μου έδωσε την αίσθηση ότι διάβαζα το περιοδικό ΚΟΜΙΞ. Ίσως μια καλή ιστορία για το ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ ή κάποιο άλλο περιοδικό. Επίσης την διάβασα πολύ γρήγορα, αφού παρά τις λεπτομέρειες και τα ωραία χρώματα, είχε λίγες σειρές με καρέ και μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν ταιριάζει με το ΚΟΜΙΞ. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι οι εικόνες είχαν μεγαλώσει ή πιξέλιαζαν κάπου. 
H δεύτερη ιστορία μου θύμισε ότι το περιοδικό είναι το ΚΟΜΙΞ!
Μια καλή αρχή αλλά περιμένω μια καλύτερη συνέχεια.
 

Επεξεργασία Αυγούστου 13, 2014 από Everest

[Aoshi]

Άντε να δώσω και 'γώ την γνώμη μου. Η αλήθεια είναι ότι άργησα να το βρώ και μόλις το πήρα.

Λοιπόν:

• Δεν ξετρελάθηκα με το Μόμπυ Ντίκ. Αλλά αυτό είναι δικό μου καπρίτσιο γιατί γενικότερα δεν μου αρέσουν ιστορίες βασισμένες σε βιβλία, ταινίες πχ. Καζαμπλάνκα. Η μόνη εξαίρεση ήταν ο Δράκουλας.
• Η δεύτερη ιστοριούλα ήταν μια κλασσική δεκασέλιδη του Μπάρκς την οποία απόλαυσα και μπορώ να πω ότι έκανε την δουλεία της στο να γεμίζει το περιοδικό.
• Χαίρομαι που επέστρεψαν τα άρθρα και τα λοιπά.
• Αγάπησα το νέο τύπο εξώφυλλων και δεσίματος.
• Δεν με πείραξε καθόλου η αλλαγή στην αρίθμηση και το νέο λογότυπο.
• Η ιστορίες του επόμενου τεύχους φαίνονται ωραίες και χαίρομαι που ξεφύγαμε από τα ίδια και τα ίδια. Ο Casty φαίνεται ανερχόμενος με βάση αυτά που βλέπω στο Inducks.
•  Χαίρομαι που το ΚΟΜΙΞ θα έχει περισσότερες ιστορίες με τον Μίκη καθώς μου αρέσει ο χαρακτήρας και το ΚΟΜΙΞ ήταν κυρίως παπιοκεντρικό.

Επεξεργασία Αυγούστου 20, 2014 από Aoshi

[Comic-Μaniac]

Διάβασα τελικά και την ιστορία του Μόμπυ Ντικ και ενθουσιάστηκα ! Πραγματικά ο  Πάολο Μοττούρα και ο Φρανσέσκο Αρτιμπάνι έκαναν εξαιρετική δουλειά . Ένα κόμικ σαν κινηματογραφική ταινία ! 10-10

 

Η δεύτερη ιστορία που ήταν του Μπαρκς δεν μου άρεσε , διότι παραήταν βασισμένη στο κλασσικό μοτίβο .

[germanicus]

Ανοίχθηκε τόπικ στη γενική συζήτηση γύρω από τις εκδόσεις Disney και μεταφέρθηκαν εκεί όσα ποστ δεν αφορούσαν κριτική των ιστοριών του μοναδικού (μέχρι στιγμής) τεύχους.

 

Απολογούμαι για τυχόν χλωρά που κάηκαν με τα ξερά.

 

[GreekComicFan]

Τεύχος 02

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Και τον άλλο μήνα πάλι Κάστυ.

 

 

Και έτσι έχουμε δύο τεύχη με κεντρική ιστορία και εξώφυλλο με το Μίκυ. Ποιος θα το πίστευε.

 

Και το χαρτί για το οποίο έγινε τόσος ντόρος είναι σχετικά βελτιωμένο, μιας και όπως είχα παρατηρήσει σε ποστ που δεν βρίσκεται πια εδώ, απλά ήταν κάτι παροδικό το οποίο επηρέασε και άλλα περιοδικά του εκδότη τον Αύγουστο.

[Paliakoudis]

ΚΟΜΙΞ #2
 
Δόκτωρ Τικ-τακ: Bitch please, it's Casty Σεναριάρα, σχεδιάρα και όλα τα συναφή. Περίμενα κάνα 10/10 ιστορία, ήταν ένα κλικ κάτω, όμως και πάλι μια χαρά
 
Το μυστικό των πειρατών: No reason to exist, no reason to live. Σοβαρά τι ιστορία ήταν αυτή; Κανένα νόημα δεν εντόπισα, τίποτα. Μόνο θετικό το σχέδιο σε κάποια σημεία που ήταν αρκετά καλό και λεπτομερή.
 
Η δεύτερη τυχερή δεκάρα: Ιστορία μπέρδεμα. Έτσι κι αλλιώς οι ιστορίες του Vicar ποτέ δεν είχαν μεγάλο potential, ε αυτή το χειροτερεύει. Όχι παρελθόν, όχι παρόν κλπ.

Καλά, η "εξομολόγηση" της Δις Ευταξίας στο τέλος, μακράν ότι το πιο ηλίθιο μέρος της ιστορίας.

 
Το πράσινο τείχος: Ναι ρε, γουστάρω τέτοιες σύντομες χαζο-ιστοριούλες από τα αδέρφια Heymans. Κι αυτή καλή ήταν. Τη Νταίζυ και τις άλλες 3 τις γριές άνετα τις έσφαζα στο γόνατο.
 
Η μεγάλη παρέλαση των ζώων: Κλασικός ανατρεπτικός Μπαρκς, που ξες ότι στο τέλος θα κερδίσει το πιο απλό. Μια χαρά κι εδώ.
 
Επόμενο τεύχος:

Casty πάλι. Με Ατομίνο Μπιμπ-Μπιμπ. Πάμε ρε να θυμηθούμε Σκάρπα

Μεγάλε Robben

 

 

Σίγουρα selling point του τεύχους ο Casty, ο κλασικός Μπαρκς + για μένα ο Heymans. Οι άλλες 2, ειδικά η πειρατική, για τα σκουπίδια.

Επίσης και το χαρτί φαίνεται να έχει αλλάξει, αν κι εμένα ούτε του 1ου τεύχους με πείραζε.

[Aoshi]

Λοιπόν μόλις τελείωσα την κύρια ιστορία του δεύτερου τεύχους με όνομα Δόκτωρ Τικ Τακ. Επειδή ΔΕΝ βιάζομαι να διαβάσω τις άλλες θα κάνω κριτική μόνο σε αυτήν την ιστορία και στην ποιότητα του τεύχους.

 

Τεύχος #2

 

Δόκτωρ Τικ Τακ:

Δημιουργοί:Casty, Enrico Faccini, Michele Mazzon

Κωδικός Inducks: I TL 2998-1

 

 

Η ιστορία ήταν τρομερά διασκεδαστική και όσο προχωράει γίνεται και καλύτερη, μπορώ να πω ότι το δυνατό μισό της ιστορίας είναι το δεύτερο. Το σχέδιο είναι ωραίο και λεπτομερές και μπορείς από μακριά να καταλάβεις ότι είναι της ιταλικής σχόλης. Τα πάνελ είναι τοποθετημένα σε στύλ τοπολίνο, εμένα δεν μου κάηκε καρφάκι, το λέω αυτό γιατί είδα ότι κάποιοι πειράχτηκαν στο προηγούμενο τεύχος επειδή η ιστορία ήταν έτσι τοποθετημένη, το σχέδιο δεν επηρεάστηκε από την αλλαγή μεγέθους αλλά και να επηρεάστηκε εγώ δεν το πήρα χαμπάρι γιατί δεν έχω διαβάσει το αυθεντικό. Όσον αφορά την ιστορία όπως προείπα ήταν τρομερά διασκεδαστική. Το μόνο πρόβλημα μου είναι ο Φλίπ, ο σκύλος του Ήτα Βήτα, για μένα ήταν καθαρά ένα deus ex machina σε αυτήν την ιστορία, βρισκόταν πάντα στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή και είχε καινούργιες "δυνάμεις" μόνο και μόνο για να προχωρήσει η ιστορία. Το "ντετέκτιβ" στοιχείο του Μίκυ έμεινε στην άκρη αλλά δεν με πείραξε. Μόλις φτάσετε στις δέκα τελευταίες σελίδες τις ιστορίας θα πιάσετε σίγουρα τον εαυτό σας να χασκογελάει με αυτά που γίνονται μέσα στην ιστορία.

Καλύτερη Ατάκα: "Ακόμα και σαν μωρό είσαι ασχημομούρης" 

Βαθμολογία: 7,5-8/10.

 

Τώρα παρατήρησα κάτι που στο πρώτο τεύχος δεν υπήρχε, μπορεί να είναι μονωμένο περιστατικό και να είναι μόνο στο δικό μου αντίτυπο. Αλλά το δικό μου τεύχος(εκτός του ότι είχε κάποια πάνελ που έπεσε περισσότερο μελάνι, που δεν με πείραξε, λεπτομέρειες) ήταν μέσα στην μουτζούρα! Πραγματικά ήταν λες και πριν από μένα το πήρε και το ξεφύλλισε ανθρακωρύχος. Το πάθατε και εσείς αυτό;

 

 

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι, ΔΕΝ αναγράφεται η ημερομηνία του επόμενου τεύχους και αναγράφεται μόνο η κεντρική ιστορία.