TYLER CROSS [ FABIEN NURY, BRUNO ]

[germanicus]

Κάποια μέρα ο Tyler Cross θα πληρώσει για τα εγκλήματα του
Στο μεσοδιάστημα θα διαπράξει μερικά ακόμα
 

 
Tru Dat
 
Αυτοτελές 100σέλιδο, περίπου, κομιξάκι του 2013, από το πενάκι του Bruno (wiki) και τη γραφομηχανή του Fabien Nury (wiki) τον οποίο ξαναπετύχαμε στο Silas Corey.
 

 

 
Μας ήρθε ως πρόταση μέσω του τόπικ BD GEST' ART [ Τα καλύτερα BD's της χρονιάς από το bdgest.com ] ως το καλύτερο άλμπουμ του 2013. Ευτυχώς. Διότι όταν η τρίτη και η τέταρτη σελίδα είναι όπως πιο κάτω, εγώ απλώς θα το ξαναακουμπούσα κάτω εάν ήμουν ανυποψίαστος.
 

 

 
και δεν θα έφτανα στην πέμπτη σελίδα όπου τα πράγματα γίνονται πιο ενδιαφέροντα
 

 
και δεν θα έφτανα ούτε σε αυτή εδώ τη σελιδούλα όπου ο Tyler Cross κουβαλάει 17 κιλά ηρωίνη (τσα τσινκ!) αξίας 1Μ δολλαρίων στη μέση της ερήμου με μόλις 20 δολλάρια και 80 λεπτά πάνω του (not so τσα τσινκ! ). Μη φοβού. Δεν είπα κάτι παραπάνω από την περιγραφή που δίνει στο bedetheque ή στο οπισθόφυλλο. Όλα τα ωραία, ακολουθούν
 

Δεν είναι ένα "καλύτερο" κόμικ. (εκτός εάν ο συναγωνισμός ήταν τόσο μέτριος  ). Είναι όμως ένα πολύ ωραίο ανάγνωσμα, ένα πολύ καλό κόμικ Με εξαίρεση ένα δύο σημεία, αμφιβάλλω εάν έχει κάποια άλλη πρωτοτυπία το σενάριο. Τα πάντα μπορώ να πω ότι τα είχα δει αλλού. Σε σπαγκέτι γουέστερν (που εμπνευστήκαν από αλλού και εμπνεύσαν πολλά άλλα πράγματα), σε άλλα κόμικ, σε άλλες ταινίες. Το πάντρεμα όμως όλων αυτών των πραγμάτων ήταν ταμάμ Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο (αντιθέτως συμφωνώ τα μάλα) που στο bedetheque δίνει ως παρεμφερείς προτάσεις τα Criminal, Parker, Torpedo και The Killer/Le Tueur. To target group είναι ακριβώς το ίδιο Υποδεέστερο των 3 πρώτων, καλύτερο (κατ'εμέ) του 4ου.
 
Ως ένδειξη του πόσο καλό είναι, κάποια καλόπαιδα έχουν ήδη κρίνει ότι άξιζε να σκανομεταφραστεί στη γλώσσα του Oscar Wilde, οπότε μπορείτε να το απολαύσετε με το Earl Grey σας στις 5 το απόγευμα.
 

 

Περισσοτερα κομικς του Fabien Nury :

 

Silas Corey

 

IL ETAIT UNE FOIS EN FRANCE
 

[Kurdy Malloy]

Nα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Θεωρώ το Tyler Cross από τα καλύτερα BD των τελευταίων ετών. Εξαιρετικό και χαρακτηριστικό σκίτσο (έλεος με την εύκολη λύση του ρεαλιστικού σκίτσου - προσωπικότητα δεν έχουν οι σκιτσογράφοι πλεον; ), καταπληκτικό σενάριο που όχι μόνο δεν κρεμάει πουθενά, αλλά κάθε του σελίδα ανεβάζει την ένταση παραπάνω χωρίς καθόλου υπερβολές, ξεσπάσματα της τύχης, απο μηχανής θεούς κλπ. O Nury πάει από το καλό στο καλύτερο, δυσκολεύομαι να βρω πιο hot όνομα σεναριογράφου αυτή τη στιγμή στα BD, ακόμα και με τον Lupano μέσα.

 

Βρήκα επιτέλους να διαβάσω το Angola (η 2η συνέχεια) και έψαξα να δω αν έχει αναφερθεί στο greekcomics. Κρίμα, πολύ κρίμα που δεν μπορεί να το χαρεί ο πολύς ο κόσμος.

 

10 στα 10 και αύριο ελπίζω να γράψω και 2 πράματα για το Angola που ακόμα δεν το τελείωσα

[Kurdy Malloy]

Aν βγει ποτέ ο Tyler Cross από τη φυλακή αυτό δε θα είναι λόγω καλής διαγωγής. Aυτό μας γράφουν οι δημιουργοί στο εξώφυλλο του Tyler Cross #2 - Angola και όποιος έχει διαβάσει τον πρώτο τόμο παίρνει μια πολύ καλή ιδέα τι θα δει μέσα.

 

 

Για άλλη μια φορά διαβάζουμε μία ιστορία 90 περίπου σελίδων χωρισμένη σε 3 κεφάλαια των 30 σελίδων (όπως ακριβώς στο πρώτο) στο οποίο από άποψη πλοκής συμβαίνουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που περιμένουμε να συμβούν. Λίγο πολύ όλοι έχουμε διαβάσει ιστορίες για φυλακές, για διεφθαρμένους διευθυντές, απόδραση, εκδίκηση κλπ. Καμμία πρωτοτυπία στην πλοκή. Αλλά ο Nury δείχνει δεξιοτεχνία ακριβώς εκεί. Παίζοντας σε γνωστούς σκοπούς, κάτι από Αλκατράζ, κάτι από Cool Hand Luke, γράφει ένα σενάριο πάρα πολύ δυνατό, χωρίς να κρεμάει πουθενά

 

 

Το καλύτερο όμως κομμάτι είναι ότι αφήνει χώρο στον Bruno να αφηγηθεί αυτός χωρίς να τον πνίγει με διαλόγους και συννεφάκια. Και αυτός με το πολύ όμορφο, καλλιτεχνικό του σχέδιο, αφήνοντας τον ρεαλισμό και αφήνοντας χώρο για τη δικιά μας φαντασία να δημιουργήσει.

 

 

Καταπληκτικό αποτέλεσμα, μακάρι να μπορέσουν οι πολλοί να το βρουνε σε μία πιο φιλική σε αυτούς γλώσσα. Παραμένει στο 10/10 για μένα

[germanicus]

Ανευρέθη το δεύτερο στη γλώσσα του Σακεσπήρου οπότε ανεγνώσθη Ας είναι καλά το Europe Comics της Dargaud

 

Kαλύτερο και Eντυπωσιακότερο από το πρώτο Πάλι θα διαφωνήσω με τον Σταύρο όμως. Κατ'εμέ αυτό εδώ είχε πράγματα που εγώ δεν έχω ξαναδιαβάσει Μου θύμισε πολύ επιφανειακά το Brubaker με τον Redford (που βασίζονταν στις φυλακές του Arkansas). Πολύ επιφανειακά όμως. Η "Αγκόλα" είναι υπαρκτή φυλακή, η οποία όντως ήταν γνωστή για υπερβολικά χυδαίες συνθήκες κράτησης.

 

Υποσημείωση πάντως για να μην μπερδευόμαστε Ο Σταύρος τους βάζει 10αρια, εγώ τους βάζω 7ορο8άρια Αμφότεροι συμφωνούμε ότι είναι εξαιρετικά κόμικ που αξίζουν την προσοχή σας. Η διαφορά έγκειται κυρίως στο αν χορεύουν 5 άγγελοι στο κεφάλι της καρφίτσας ή 6

 

Να σημειώσω ότι αμφότερα θα αρέσουν σε όσους άρεσαν τα Parker του μακαρίτη Cooke (και τουναπαλιν)

 

[GeoTrou]

Διαβάστηκε με μεγάλη προσμονή. Ξεκινώντας τον πρώτο τόμο (ακριβώς στις σελίδες που δεν έκαναν μπίου στον ), οι προσδοκίες μου μεγάλωσαν λίγο ακόμα, αλλά μετά ξεφούσκωσαν. Δεν ήταν κακό, αλλά δεν είχε κάτι πρωτότυπο. Ο δεύτερος τόμος μου άρεσε περισσότερο ως προς αυτό. Ωστόσο, η ροή και στους δύο είναι εξαιρετική και ο λόγος χωρίζεται ομοιόμορφα σε συννεφάκια και αφήγηση. Βέβαια, imho το δυνατό σημείο είναι ο σχέδιο. Ναι, ένα καρτουνίστικο στυλ μπορεί να θεωρηθεί τελείως παράταιρο σε ένα σκληρό νουάρ, αλλά ο Bruno είναι μάστορας και το ανατρέπει. Γενικά, πρόκειται για ένα διασκεδαστικό κόμικ και θα χαρώ πολύ να πέσει στα χέρια μου και το τρίτο άλμπουμ.  

[GeoTrou]

Σύμφωνα με το fb της Europe Comics, το τρίτο άλμπουμ θα βγει στη Γαλλία τον Μάρτιο και θ' ακολουθήσει σύντομα και η αγγλική μετάφραση. Ιδού και το κάβερ.  

 

[Kurdy Malloy]

Kυκλοφορεί 23/3

 

Το επίσημο trailer:

 

Kαι οι πρώτες σελίδες (το λινκ έχει άλλες 5):

 

[germanicus]

Υπάρχουν κάποια κόμικ που ξέρεις ότι άμα τα πιάσεις, δεν θα τα αφήσεις και θα περάσεις υπέροχα μαζί τους. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται τα κόμικ του Nury. Χαμπάριασα τις προάλλες ότι η Europe έβγαλε το τρίτο σε ψηφιακή μορφή, οπότε προέβην στα δέοντα. Το απόγευμα το ξεκίνησα, πριν από λίγο το τέλεψα. 

 

Υπέροχο. Απλά υπέροχο. Θα επιμείνω σε αυτό που είχα πει πριν από 4 χρόνια. Δεν είναι ένα "καλύτερο" κόμικ. Αλλά μα τον δομημένο λούτσο του Δία είναι fun, είναι fun, είναι frigging fun. Ακριβώς ότι χρειάζομαι για να ξεφύγω από τα πραγματικά μου καθημερινά προβλήματα, που όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο και αυξάνουν  Δε νομίζω να αγοράσω ποτέ original art από τον Bruno, αλλά τώρα που τον έχω συνηθίσει, το σχέδιο δουλεύει πάρα πολύ όμορφα. Επιπρόσθετα, παρά το καρτουνίστικο στυλ και παρά το ότι θεωρητικά οι φάτσες είναι σχεδιασμένες σύμφωνα με 2-3-4 πρότυπα, στην πράξη είναι όλες τόσο διαφορετικές που δεν χάνεσαι με το ποιος είναι ποιος. Τεράστιο προσόν του. Όσον αφορά το σενάριο, κάποιες από τις ατάκες του Nury δε, είναι τελείως φονικές  

 

Παρατήστε λοιπόν τις ρόμπες που μεταφράζονται και τραβάτε να τσεκάρετε Nury. Ο άνθρωπος θυμάται γιατί διαβάζουμε κόμικ, γράφει δετά, δεν απαυτώνει άδικα το σενάριο και όταν τελειώνεις τα κόμικ του, ξέρεις ότι πέρασες καλά. Τρόπον τινά θα μπορούσα να πω ότι είναι κάτι σαν τον Spielberg. Δεν έχω "πεθάνει" για καμιά του ταινία, αλλά έχει κάτι ρε συ φίλε, που τις κάνει να δουλεύουν και να ξεχωριζουν ευχάριστα. 

 

7/10 και η όλη σειρά πάει σούμπιτη για 8/10 ως σύνολο.

 

 

[Kurdy Malloy]

Θα ξαναπώ ότι για μένα το δυνατό σημείο του κόμικ είναι το σχέδιο. Είναι ο λόγος για τον οποίο διαβάζουμε κόμικς. Σχέδιο με ταυτότητα, με άποψη, που έχει κάτι να δώσει. Όχι απλά μία εικονογράφηση του σεναρίου. Λατρεύω Bruno, εννοείται πως αν μάζευα original art θα τον κυνηγούσα. Βέβαια είμαι από τη μειοψηφία που θεωρώ πως το κόμικ είναι 70-30 υπέρ του σχεδίου.

 

Πραγματικά δυνατό, με ρυθμό και ενδιαφέρον. Σε κανένα σημείο ο Νουρί δε σε κρεμάει, δεν υπάρχει περίπτωση να "τρέξεις" σελίδες για να πας παρακάτω. Κόμικ που σε κρατάει από παντού. Και σε σωστό μέγεθος, αν θυμάμαι καλά καμία 100στη σελίδες. Προτείνεται ανεπιφύλακτα όπως και τα προηγούμενα. Αν 10αρι είναι ένα κόμικ που δε θα περάσει στιγμή από το μυαλό σου το ενδεχόμενο να μην το αγοράσεις αν το βρεις κάπου προσιτά, τότε παραμένει 10αρι.

[BladeRunner1992]

Πριν από λίγο τελείωσα το "Tyler Cross: Black Rock" και δηλώνω κατενθουσιασμένος. Όντας λάτρης των νουάρ και παλπ μυθιστορημάτων με σκληροτράχηλους άντρες γεμάτους κυνισμό, με βρώμικες δουλειές του υποκόσμου και κάθε είδους εγκλήματα και προδοσίες, δεν μπορούσα παρά να διαβάσω το συγκεκριμένο κόμικ. Από τα τέλη Οκτωβρίου το είχα να πιάνει σκόνη, αλλά αποφάσισα ότι ήταν καιρός να το διαβάσω. Λοιπόν, το σενάριο είναι αρκετά σφιχτοδεμένο και καλογραμμένο, γεμάτο βία και ένταση, καταφέρνει να σε κρατάει στην τσίτα από την αρχή μέχρι το εκρηκτικό και αιματοβαμμένο φινάλε. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες υπερβολές, αλλά όλα δίνονται με πειστικότητα και έντονο ρεαλισμό: Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί ή ασάφειες ως προς τα γεγονότα και τα κίνητρα των χαρακτήρων. Από κει και πέρα, το σχέδιο απογειώνει κατά τη γνώμη μου ακόμα περισσότερο την ιστορία, είναι ιδιαίτερο και χαρακτηριστικό, έχει τη δική του ταυτότητα, από τα τοπία και τα σκηνικά μέχρι τους χαρακτήρες και τα πρόσωπά τους, το σχέδιο ξεχωρίζει από χιλιόμετρα. Έχει στιλ, πώς να το κάνουμε. Και τα χρώματα πραγματικά πολύ όμορφα και απόλυτα ταιριαστά με το σχέδιο, έδωσαν από μόνα τους μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην όλη ιστορία. Περιττό να πω ότι ήδη παρήγγειλα το επόμενο της σειράς, με τον τίτλο "Angola". Πόνεσε πολύ η τσέπη μου, αλλά χαλάλι...

 

9.5/10

[BladeRunner1992]

Angola

 

Δεύτερος τόμος με ήρωα τον Tyler Cross και μπορώ να πω ότι τον απόλαυσα ακριβώς στον ίδιο βαθμό με τον πρώτο. Σαν λάτρης των παλπ μυθιστορημάτων με νουάρ αισθητική και σκληροτράχηλους χαρακτήρες, δεν θα μπορούσα παρά να περάσω υπέροχα διαβάζοντας τη συγκεκριμένη ιστορία. Γενικά λατρεύω αυτές τις σκληρές ιστορίες εγκλήματος που διαδραματίζονται τα παλιά τα χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες (ή και αλλού, εδώ που τα λέμε), ενώ γουστάρω πολύ και ιστορίες/ταινίες που έχουν να κάνουν με τον κόσμο των φυλακών, οπότε η αναγνωστική απόλαυση ήταν δεδομένη. Κακά τα ψέματα, όσον αφορά την πλοκή δεν λες ότι σκίζει και από πρωτοτυπία, μιας και όλο και κάπου τα έχουμε ξαναδεί στον έναν τον ή τον άλλο βαθμό αυτά που θα διαβάσει κανείς στον συγκεκριμένο τόμο (σε βιβλία, σε ταινίες, σε άλλα κόμικς...). Όμως, δεν έχει σημασία, γιατί ο συγγραφέας ξέρει τι να πει και πώς ακριβώς να το πει, για να κρατήσει στην τσίτα τον αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, με την πλοκή να προσφέρει δράση, ωμή βία και ένταση, χωρίς να κολλάει πουθενά. Από την άλλη, το σχέδιο είναι πολύ ωραίο μέσα στην ιδιαιτερότητά του, έχει μια δική του ταυτότητα και ξεφεύγει αρκετά από τα συνηθισμένα, με το κάπως καρτουνίστικο στιλ να να ταιριάζει τελικά με το σκληρό νουάρ. Και, φυσικά, τα χρώματα είναι και πάλι εξαιρετικά και δένουν απόλυτα με το σχέδιο και το όλο ύφος της ιστορίας. Ελπίζω μόνο να μην αργήσει πολύ να κυκλοφορήσει στα εγγλέζικα ο τρίτος τόμος, γιατί θέλω να διαβάσω και άλλες σκληροτράχηλες ιστορίες με ήρωα τον Tyler Cross!

 

9.5/10