Πώς το κόμικ βρήκε τον Πήγασο [Κούρτοβικ Δημοσθένης, Νέα (Τα), 11/3/1997]

[success4a]

Σταχυολογώ:

..... Η γραφή είναι και η ίδια ένα κόμικ, πολύ αφαιρετικό βέβαια. Πως αλλιώς γεννήθηκε το αλφάβητο; Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά και (πιο συγκαλυμμένα) τα κινέζικα ιδεογράμματα μας υπενθυμίζουν σαφώς αυτή την καταγωγή του. Στην κινέζικη γραφή η λέξη καλός είναι μια γυναίκα μ' ένα παιδί, ενώ ένα άλογο στο άνοιγμα μιας πόρτας σημαίνει ξαφνική διακοπή, και αν αυτό που προβάλλει μέσα από την πόρτα δεν είναι άλογο αλλά το φεγγάρι, έχουμε το ιδεόγραμμα για την ησυχία. Όλα αυτά είναι εικόνες που δημιουργούν ιστορίες.
Η αίσθηση του κόμικ δεν είναι άσχετη με τον πόθο επιστροφής σε μια πιο αρχέγονη έκφραση, πιο άμεση και ριγηλή από αυτή που μας σπρώχνουν αποστεωμένες γλωσσικές συμβάσεις και λέξεις. Είναι (ενν. τα κόμικ) πολύ περισσότερο μια απόπειρα να ξαναγίνει ο λόγος διάφανος ως τις ρίζες του. Η εικόνα δεν είναι το αντίθετο του λόγου. Είναι η μήτρα του.
Ολόκληρο το άρθρο:

 

Επεξεργασία Αυγούστου 17, 2016 από leonidio