KINGDOM COME [ ΜARK WAID - ALEX ROSS ]

[kwtsos]

In Elseworlds , heroes are taken from their usual settings and put into strange times and places- some that have existed or might have
existed and others that can't or shouldn't exist.

Aυτη τη φραση διαβαζει κανεις στις πρωτες σελιδες αυτου του τομου και καταλαβαινει οτι η ιστορια που θα ακολουθησει δεν εντασσεται στο continuity της DC .

 

Το Kingdom Come μας τοποθετει σε μια διαφορετικη πραγματικοτητα οπου οι ανθρωποι εχουν χασει την εμπιστοσυνη τους στο προσωπο του Superman . Δεν πιστευουν οτι η ηθικη που πρεσβευει και οι πραξεις του ειναι ικανες να τους προστατεψουν απο τους υπερκακους και ετσι του γυριζουν την πλατη και εμπιστευονται τον Magog , εναν αδιστακτο υπερανθρωπο που δεν δισταζει να σκοτωσει. Οποτε ο Superman αποσυρεται απο την ενεργο δραση και καταφευγει στην υπαιθρο. Πολλοι απο τους υπερηρωες θα ακολουθησουν το παραδειγμα του , ενω αλλοι θα συνεχισουν να προστατευουν τις πολεις τους αλλα μακρια απο την δημοσιοτητα.

Εχουν περασει 10 χρονια απο τοτε που ο Superman εγκαταλειψε και ενας ιερεας, ο Norman McCay διακατεχεται απο οραματα που προμηνυουν μια μεγαλη καταστροφη. O Spectre τον επισκεφτεται και του λεει οτι μεσα απο τα οραματα του θα δουν σπουδαια γεγονοτα και οταν θα γινει η καταστροφη ο Spectre θα πρεπει να αποδωσει δικαιοσυνη. Οι metahumans οπως αποκαλουνται τωρα οι υπερανθρωποι, πολλοι γιοι και εγγονια των παλιων ηρωων, εχουν παρει την εξουσια στα χερια τους και πολεμαν ο ενας τον αλλο , δεν τους νοιαζει για τους ανθρωπους και δεν εχουν τα ιδεωδη της προηγουμενης γενιας. Ετσι ο Magog θα κανει ενα λαθος που κοστιζει την ζωη σε ολοκληρο το Κανσας και ο Superman αναγκαζεται να επιστρεψει , μαζευει την παλια Justice League και υποσχεται να σοφρωνισει με καθε μεσο τους υπερανθρωπους , ακομα και με την βια. Παρολα αυτα δεν καταφερνει να πεισει τον Batman και τους υπολοιπους ηρωες που εχει στο πλευρο του , οι οποιοι εχουν ενα διαφορετικο σχεδιο για να διορθωσουν τα πραγματα. Ταυτοχρονα ο Lex Luthor μαζι με αλλους παλιους κακους κανουν τα δικα τους σχεδια. Αναποφευκτα τα τεσσερα στρατοπεδα θα συγκρουστουν (superman, batman , Luthor , metahumans) .

Η γνωμη μου:

Μια πραγματικα καλη ιστορια που πραγματευεται το θεμα της δικαιοσυνης και την λογικη της αναθεσης. Ποιος ειναι πραγματικα ενοχος για την κατασταση , ο Superman που εφυγε για 10 χρονια ? Ο Magog και οι metahumans ? Οι υπολοιποι ηρωες που μειναν στην αφανεια? Το πως αντιμετωπιζουν οι ηρωες τους ανθρωπους ? Το αντιστροφο? Η λιγο απο ολα? Μπορει να ειναι ενα βιβλιο με πρωταγωνιστες τυπους με κολαν αλλα εδω δεν υπαρχει η λογικη ασπρο-μαυρο. Καθε πλευρα εχει επιχειρηματα και ενα μερος της ευθυνης, αλλα περισσοτερο φταινε αυτοι που αφησαν την τυχη τους στα χερια αλλων και δεν βγαινουν στο προσκηνιο αλλα βλεπουν τους πιο δυνατους ως θεους. Aκομα εξεταζεται και το ποσο ηθικες ειναι οι πραξεις των ηρωων και κατα ποσο δικαιολογουνται στην προσπαθεια τους να σωσουν τον κοσμο. Ενδιαφερον εχει ακομα οτι καθολου τυχαια , ο Superman στο μεγαλυτερο μερος της ιστοριας απορριπτει το ονομα Clark και προτιμαει το Kal, ενω ο Batman δεν ειναι πια ο Bruce Wayne αλλα ο Batman (σκετο ).
 

 

Την εικονογραφηση την κανει ο Alex Ross και ειναι πραγματικα υπεροχη , ακρως ρεαλιστικη και καθε καρε εχει πολλα να δεις . Στο τελος του βιβλιου γραφει και απο ποιους ανθρωπους εμπνευστηκε για καποιους χαρακτηρες. Μην εχοντας δει καποιο αλλο εργο του στην αρχη με παραξενεψε το σχεδιο αλλα γρηγορα το ξεπερασα.

Το Trade που εχω εχει 232 σελιδες . Τα τεσσερα τευχη της ιστοριας εκδοθηκαν το 1996. Στην αρχη υπαρχει μια εισαγωγη απο τον Elliot Maggin , ενω στο τελος βρισκεται παραρτημα με σχεδια και σχολια του Ross . Να πω ακομα οτι το λεξιλογιο ειχε ενα βαθμο δυσκολιας παραπανω απο οτι μας συνηθιζουν τα κομικ γενικοτερα. Αξιζει και με το παραπανω , διαβαστε το , στην kwtsoκλιμακα ενα ανετοτατο 10/10 !

Aφιερωμα στην ελληνικη εκδοση απο την Anubis ΕΔΩ

 

 

Aφιερωμα στον Alex Ross

 

Πληρης Εργογραφια του στα ελληνικα

 

Αλλα απο Alex Ross:

 

Us- Uncle Sam

 

MARVELS

 

Απο τον σεναριογραφο Mark Waid :

 

Eλληνικες Εκδοσεις :

 

SUPERMAN: BIRTHRIGHT

 

DC UNIVERSE

 

CAPTAIN AMERICA: Η ΑΡΧΗ

 

Ξενες Εκδοσεις :

 

RUSE

 

IRREDEEMABLE

 

INCORRUPTIBLE

 

EMPIRE

[zade]

Υπάρχει και σε Absolute που εκδόθηκε μια φορά το 2006, εξαντλήθηκε, ξαναεκδόθηκε το 2012 και ξανεξαντλήθηκε. Τόσο καλό είναι.

[joe pineapple]

Μπραβο για την παρουσιαση Κωτσο !!!!!Προσωπικα το θεωρω μεσα στα δεκα καλυτερα stories οπου υπαρχουν απο καταβολης βιομηχανιας κομικς.Ομορφοι συμβολισμοι (Κingdom Come σημαινει Δευτερα Παρουσια στα αγγλικα-ενω Μagog και Gog ειναι χαρακτηρες οπου εμφανιζονται σε βιβλικες αναφορες), καταστροφολογικες καταστασεις με πολλα ηθικα διδαγματα και η χαρα του αναγνωστη δηλαδη μπολικο υπερηρωικο ξυλικι!!!Υπαρχει και μια συνεχεια του το ''Τhe Kingdom'' με καινουργιους πρωταγωνιστες και μια συνεχεια οσον αφορα το Superman και την Wonder Woman.Eιναι αρκετα καλο αλλα υπαρχει ενα θεμα με το σκιτσο.Το εχουν αναλαβει καλλιτεχνες με εντελως διαφορετικο στυλ (δυο ονοματα που μου ερχονται στο μυαλο ειναι ο Οlivetti και ο Quitely) και αν το διαβασεις σε τομο το αποτελεσμα ειναι καπως μπερδεμενο.

 

Γνωστος μου ο οποιος ειναι πορωμενος ΜΟΝΟ με Μαρβελ και διαβαζοντας πολλα απο DC χωρις ποτε να μου κανει ιδιαιτερη μνεια μου ειπε:''Φιλε ειμαι μαρβελακιας οσο δεν παει αλλα τετοια ιστορια δεν εχω διαβασει ποτε στη ζωη μου!!!''

[Dark Chris]

Το ξαναδιάβασα μετά από πολύ καιρό και συμπέρανα ότι μου άρεσε ακόμα περισσότερο, παρ'όλο που εντόπισα κάτι που δεν μου άρεσε. 

 

Το art είναι άψογο. Τελεία και παύλα. Λατρεύω να βλέπω τον Ross να σχεδιάζει όλες αυτές τις στολές και τις πανοπλίες. Ουσιαστικά σχεδιάζει τις στολές σαν να ήταν live-action. Τα splash pages του είναι για κάδρο. 

 

Στους υπόλοιπους τομείς τώρα..... Το πως γέρασαν οι ήρωες, ποιοι ανέλαβαν παλιές ταυτότητες, ποιοι έκαναν παιδιά και τα σχετικά, που ήταν ιδέες και του Waid και του Ross, ήταν καταπληκτικές. Το characterization είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι. O Superman που δεν μπορεί να αναλάβει πλήρως την θέση του ηγέτη, δεν νιώθει άνετα με τις τακτικές της Diana και η απώλεια των δικών του του έχει στοιχίσει την ανθρωπιά του. Η καλύτερη ιδέα ήταν το όλο θέμα με τον Captain Marvel.  

 

Στις πρώτες 100 σελίδες ένιωθα ότι δεν έγιναν πολλά, ότι είχαμε ουσιαστικά μια συρραφή σκηνών για να καθιερώσουν για να δούμε τον κόσμο του KC, να δούμε τι απέγιναν οι ήρωες του παρελθόντος και για να στήσει το σκηνικό για το φινάλε. Το θέμα είναι ότι δεν έγινε οργανικά. Ότι είχαμε δηλαδή τον Spectre και τον Norman να μας κατευθύνουν στην ιστορία. Είναι λογικό σε μια ιστορία που ασχολείται με το μέλλον των ηρώων να δούμε τι απέγιναν οι ήρωες. Αλλά χρειαζόντουσαν περισσότερες σελίδες. Οπότε ένα από τα παράπονα μου είναι πως ήταν μικρό.  

 

Ο Waid ασχολείται με τα θέματα εμπλοκής των υπερανθρώπων στην ανθρώπινη εξέλιξη και όπως λέει ο Maggin στον πρόλογο, είναι πνευματική συνέχεια του "Must there be a Superman?". Και στο τέλος δίνει μια οριστική και ίσως την καλύτερη δυνατή απάντηση. 

 

Σε επίπεδο κλίμακας, επικότητας ( ) και αρτιότητας μπορεί να συγκριθεί με το Watchmen. Οι βιβλικές αναφορές και τα οράματα ενισχύουν αυτή μου την άποψη. Αλλά έχει κάποια προβληματάκια που του στερούν το καθαρό 10άρι. Μάλλον ένα 9άρι είναι ό,τι πρέπει. Σχεδόν τέλειο. 

[germanicus]

Μάπα το καρπούζι. Το ξαναθυμήθηκα όταν το παρουσίασε ο kwtsos, το ξαναδιάβασα και ξανααπογοητεύθηκα. Εάν εξαιρέσουμε το θεϊκό art του Alex Ross και ορισμένες σούπερ καλτ φιγούρες (καθαρά ως προς το εικαστικό τους μέρος) η ιστορία ήταν για τα μπάζα Ειδικά αυτό το "παίρνω έναν άνθρωπο και τον βάζω να δει και να κρίνει" με τις ψευδοφιλοσοφικές ανησυχίες της πλάκας.

 

αυτά

 

[DJO]

Από το Καρέ Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών:
 

14/09/14

Μια εικόνα, 156 λέξεις

«It’s greek to me» λένε σε πολλά μέρη του πλανήτη για κάθε τι γλωσσικά ακατάληπτο. Ακόμα χειρότερα νιώθουν όταν βλέπουν γραμμένα τα ελληνικά ή προσπαθούν να τα μιλήσουν. Απολαυστικό ήταν το «Se para collo pou eine toe bar» (Σε παρακαλώ πού είναι το μπαρ) που τραγουδούσαν οι Pink Floyd στο «Not now John». Ξεκαρδιστική η ελληνική πρόβα ερωτικής εξομολόγησης του Robert De Niro για τη Melina Kanakaredes στο «15 Minutes» που την είπε καλύτερα, άθελά του, ο Ρακιντζής αργότερα με το «S.A.G.A.P.O.». Ευφυής η τοιχογραφία των ΓΟΣΚΙΝΥ και ΥΔΕΡΖΟ στο «Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες». Μα καλύτερη όλων η ατάκα του Ελληνα αντιπρόσωπου στα Ηνωμένα Εθνη στο «Kingdom Come» των Mark Waid – Alex Ross. Την ώρα που ο Superman ετοιμάζεται να κατεδαφίσει το κτίριο του ΟΗΕ εν μέσω μιας καταστροφικής υπερηρωικής σύρραξης επικών διαστάσεων, ο Ελλην αναφωνεί: «Θεέ μου! Θα μας σκοτώκει όλους!». Ευτυχώς δεν τους σκότωκε. Ο Θεός των Ελλήνων τούς βοήθηκε και τους έσωκε.

[falconara90]

Ήταν το δεύτερο τομάκι που αγόρασα. Δε το μετάνοιωσα ποτέ! Το έχω διαβάσει πάρα πολλές φορές! Τόσο καλό είναι! Το μόνο που με χαλάει είναι ότι γίνονται ολόκληροι διάλογοι σε γλώσσες που δε ξέρω. Νιώθω σα να χάνω κάτι από τη πλοκή του έργου...

Πρέπει να το διαβάσουν όλοι όσοι διαβάζουν κόμικς.

 

Αλήθεια, τι έγινε με την ελληνική έκδοση που μας υποσχέθηκε η Anubis;

[GreekComicFan]

Ακόμα την περιμένουμε.

[the comic guide]

To πετυχα στο Public στα 10 ευρω αν θυμαμαι. (την Αγγλοφωνη εκδοση, εννοειται) Μονο και για το σχεδιο αξιζει να αγοραστει, σωστα;

[GreekComicFan]

Ναι, αν και όλο το «πακέτο» αξίζει.

[Θρηνωδός]

Τι σχεδιάρα ήταν αυτή. Ήμουν προετοιμασμένος μετά το Marvels να δω για άλλη μια φορά μια εικαστική πανδαισία και ακριβώς αυτό εισέπραξα. Ένα κατάλογο πινάκων βασικά, μια προσέγγιση στα κόμικς μέσω ενός ρεαλιστικού σχεδίου που ή θα μισείς να λατρεύεις, ή θα λατρεύεις να μισείς. Σίγουρα η ισχύς των συναισθημάτων που σου προκαλεί είναι πιο σημαντική από την υφή τους. 

 

Και όσο προχωρούσα στην ιστορία μου τα ψιλοχάλαγε. Το Marvels που για κάποιο λόγο συγκρίνω με το kingdom come, έκανε αξιολογότατη κριτική πάνω στην μοραλιστική πλευρά της σχέσης ανθρώπων-ηρώων χωρίς να γίνεται δασκαλίστικο. Το Kingdom come καταφέρνει σε πολλά σημεία να ηθικολογεί ανελέητα μέσα σε ένα σύμπαν που όλοι πατρονάρουν όλους και παρουσιάζονται ως ευθυνόφοβοι κηφήνες. Πέρα απ'όλα πιστεύω ότι έχασε τον ένα κύριο στόχο του, να αναδείξει την επικινδυνότητα του ολοκληρωτισμού ως καθεστώς είτε προέρχεται από την Justice League, είτε από τους πληβείους metahumans, είτε από τους περιφρονημένους ανθρώπους. Ήταν ένα φαντασμαγορικό και καλοδουλεμένο fist fight με λίγη θρησκειολογία/φιλοσοφία πασπαλισμένη εδώ και κει από τον Spectre. 

 

Ίσως με ξένισε τόσο επειδή είχα υψηλότατες προσδοκίες, αλλά χωρίς να με απογοητεύσει (πολύ άδικος χαρακτηρισμός για τέτοιο έργο) με άφησε αδιάφορο. Σίγουρα όχι του γούστου μου, επιβεβαιώνει ότι τα κολάν δεν κάνουν κλικ στο μάτι..Συν ότι το POV του κληρικού, μόνο την ανθρώπινη ματιά της κατάστασης δεν παρουσίασε, απλά αποτελεί λόγο για να μπαίνουν αυτές οι δύο φιγούρες στις γωνίες των καρέ και ο αναγνώστης να αισθάνεται ότι αντιπροσωπεύεται. Το τέλος όμως ο κύριος McCay το μάζεψε πολύ καλά, ομολογώ. 

 

[GreekComicFan]

Αλήθεια, τι έγινε με την ελληνική έκδοση που μας υποσχέθηκε η Anubis;

Ακόμα την περιμένουμε.

 

Και τελικά βγήκε 3 μήνες μετά από το σχόλιο μου.

 

[falconara90]

Τι σχεδιάρα ήταν αυτή. Ήμουν προετοιμασμένος μετά το Marvels να δω για άλλη μια φορά μια εικαστική πανδαισία και ακριβώς αυτό εισέπραξα. Ένα κατάλογο πινάκων βασικά, μια προσέγγιση στα κόμικς μέσω ενός ρεαλιστικού σχεδίου που ή θα μισείς να λατρεύεις, ή θα λατρεύεις να μισείς. Σίγουρα η ισχύς των συναισθημάτων που σου προκαλεί είναι πιο σημαντική από την υφή τους. 

 

Και όσο προχωρούσα στην ιστορία μου τα ψιλοχάλαγε. Το Marvels που για κάποιο λόγο συγκρίνω με το kingdom come, έκανε αξιολογότατη κριτική πάνω στην μοραλιστική πλευρά της σχέσης ανθρώπων-ηρώων χωρίς να γίνεται δασκαλίστικο. Το Kingdom come καταφέρνει σε πολλά σημεία να ηθικολογεί ανελέητα μέσα σε ένα σύμπαν που όλοι πατρονάρουν όλους και παρουσιάζονται ως ευθυνόφοβοι κηφήνες. Πέρα απ'όλα πιστεύω ότι έχασε τον ένα κύριο στόχο του, να αναδείξει την επικινδυνότητα του ολοκληρωτισμού ως καθεστώς είτε προέρχεται από την Justice League, είτε από τους πληβείους metahumans, είτε από τους περιφρονημένους ανθρώπους. Ήταν ένα φαντασμαγορικό και καλοδουλεμένο fist fight με λίγη θρησκειολογία/φιλοσοφία πασπαλισμένη εδώ και κει από τον Spectre. 

 

Ίσως με ξένισε τόσο επειδή είχα υψηλότατες προσδοκίες, αλλά χωρίς να με απογοητεύσει (πολύ άδικος χαρακτηρισμός για τέτοιο έργο) με άφησε αδιάφορο. Σίγουρα όχι του γούστου μου, επιβεβαιώνει ότι τα κολάν δεν κάνουν κλικ στο μάτι..Συν ότι το POV του κληρικού, μόνο την ανθρώπινη ματιά της κατάστασης δεν παρουσίασε, απλά αποτελεί λόγο για να μπαίνουν αυτές οι δύο φιγούρες στις γωνίες των καρέ και ο αναγνώστης να αισθάνεται ότι αντιπροσωπεύεται. Το τέλος όμως ο κύριος McCay το μάζεψε πολύ καλά, ομολογώ. 

 

Μάλλον, το όλο ζήτημα Marvels/Kingdom Come είναι ποιο θα διαβάσεις πρώτο. Προσωπικά, διάβασα πρώτα το Kingdom Come και μετά από χρόνια το Marvels. Το αποτέλεσμα ήταν όταν διάβασα το Marvels να το συγκρίνω με το Kingdom Come. Πολύ ωραίο το Marvels, αλλά του λείπει το βάθος και το συναίσθημα που υπάρχει πολύ περισσότερο στο Kingdom Come. Εν ολίγης, ωραίο το Marvels, αριστούργημα, αλλά το Kingdom Come το θεωρώ πολύ καλύτερο.