Heavy Rain

[Dark Chris]

Heavy Rain

(2010)

Publisher: Sony Computer Entertainment

Developer: Quantic Dream

Systems: PS3

Genre: Adventure, Interactive Drama

 

ΠΡΌΛΟΓΟΣ

 

Ο καινοτόμος δημιουργός, David Cage μόλις είχε τελειώσει με το Fahrenheit, τον κατά τον ίδιο, πρόγονο του Heavy Rain και αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ταράξει ξανά τα νερά του gaming κόσμου. Η αρχή έγινε με την προβολή ενός tech demo, του “The Casting” στην Ε3 2006 (η μεγαλύτερη έκθεση games στον πλανήτη) το οποίο επιδείκνυε ένα μέρος της τεχνολογίας που θα χρησιμοποιούσε ο Cage για το επόμενο του project.

 

Αρχική πρόθεση του Cage ήταν να κυκλοφορήσει και στο PC, κάτι που προφανώς άλλαξε.

 

Το μήνυμα που θέλει να περάσει μέσα από αυτό το έργο του (γιατί είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό βιντεοπαιχνίδι) είναι το τι προτίθεσαι να κάνεις για να σώσεις αυτόν που αγαπάς.

 

Γενικά, ο Cage και η ομάδα του παίζουν με πολλά θέματα, συνδυάζουν διάφορα είδη, πάντα όμως, πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίζει το δράμα του πρωταγωνιστή, Ethan Mars, και τον αντίκτυπο στους υπόλοιπους playable characters, οι οποίοι κατά την γνώμη μου ολοκληρώνουν τον κόσμο του παιχνιδιού και δίνουν κάποιες νέες ματιές στην αναζήτηση του μικρού Shaun.

 

 

ΣΕΝΆΡΙΟ

 

Γινόμαστε μάρτυρες της γαλήνιας και ευτυχισμένης ζωής του Ethan Mars, αρχιτέκτονα, με την γυναίκα του, Grace και τα δύο του παιδιά. Πραγματικά θυμίζουν την τέλεια, αμερικανική και καλά οικογένεια……

 

Η οικογένεια έχει πάει βόλτα στο εμπορικό. Η σύζυγος αφήνει τον Jason με τον πατέρα του, ενώ πάει με τον Shaun για ψώνια. Ξαφνικά, αποσπάται η προσοχή του Ethan και χάνει τον Jason. Θα τον βρει στον δρόμο μπροστά από το εμπορικό. Ο μικρός δεν θα παρατηρήσει το αμάξι που έρχεται κατά πάνω του. Ο Ethan θα προσπαθήσει να τον προλάβει και να τον πιάσει, το αμάξι όμως χτυπάει και τους δύο. Την ίδια στιγμή, η Grace και ο Shaun γίνονται μάρτυρες αυτού του τραγικού συμβάντος.

 

Ο μικρός Jason πεθαίνει, ενώ ο Ethan πέφτει σε κώμα για 6 μήνες.

 

(2 χρόνια μετά)

 

Πλέον, ο Ethan έχει χωρίσει και νιώθει τελείως αποξενωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο. Πάσχει από κατάθλιψη, φοβία για τα μεγάλα πλήθη (αγοραφοβία), ενώ αρκετές φορές του συμβαίνουν διάφορα black-outs, κενά μνήμης όπου αδυνατεί να θυμηθεί τι έγινε τις τελευταίες ώρες (όταν δηλαδή συμβαίνει το black-out). Όταν η Grace του έφερε τον Shaun για μείνει μαζί του την εβδομάδα που τον δικαιούται, φτάνει ένα περίεργο γράμμα χωρίς αποστολέα ή διεύθυνση. Ο Ethan όμως δεν του δίνει πολλή σημασία. Κοιμίζει τον γιο του και ξαφνικά ξυπνάει στην μέση ενός άγνωστου δρόμου, να κρατά ένα οριγκάμι που παρίστανε ένα σκυλί.

 

Ας περάσουμε στον επόμενο χαρακτήρα αυτού του δράματος, τον ιδιωτικό ντέντεκτιβ Scott Shelby. Τον έχουν προσλάβει οι οικογένειες των θυμάτων του Origami Killer για να βρει τον δολοφόνο. Η εισαγωγική του σκηνή είναι όταν επισκέπτεται την Lauren Winter, μητέρα ενός παιδιού που είχε δολοφονήσει ο OK (έτσι θα τον αποκαλώ από εδώ και πέρα για συντομία). Δεν του δίνει πολλές πληροφορίες και φεύγει, καθώς όμως φεύγει μπορεί να επιλέξετε να την προστατεύσετε από έναν τύπο που την θέλει όλη δική του . Αν το κάνετε αυτό, θα σας δώσει μερικές παραπάνω πληροφορίες.

 

 

Επόμενος χαρακτήρας; Ο πράκτορας του FBI, Norman Jayden, ο οποίος έχει σταλεί από τα κεντρικά στην Washington για να βοηθήσει στην επίλυση της υπόθεσης του ΟΚ. Η εισαγωγική του σκηνή είναι όταν καλείται να ερευνήσει έναν νέο τόπο εγκλήματος, όπου ακόμα ένα θύμα του ΟΚ βρέθηκε. Τα στοιχεία που βρίσκει είναι αίμα, σημάδια από λάστιχα και το πιο σημαντικό, μια ορχιδέα. Εκεί γνωρίζει τον υπαρχηγό της αστυνομίας Carter Blake. Οι δύο αυτοί θα συνεργαστούν για το κλείσιμο της υπόθεσης και η συνεργασία τους θα αποδειχτεί θυελλώδης και γεμάτη σκαμπανεβάσματα.

 

Την ίδια μέρα, ο Ethan θα πάρει τον Shaun από το σχολείο και θα τον πάει στο πάρκο, για να παίξουν και να χαλαρώσουν. Όταν πάει να βγάλει εισιτήριο, λιποθυμά και ξυπνά πάλι σε εκείνον τον άγνωστο δρόμο. Ταραγμένος, προσπαθεί να βρει τον γιο του. Η αναζήτηση του τον οδηγεί στο πάρκο, όπου βρίσκει το σακίδιο του.

 

Back to Norman, ο αρχηγός του δίνει ένα γραφείο (για καθαρά τυπικούς λόγους) και μαθαίνουμε ότι ο Norman είναι εθισμένος στο Triptocaine, ένα ναρκωτικό που ενισχύει τον έλεγχο ενός ατόμου πάνω στην τεχνολογία ARI (πειραματικό σύστημα που αποτελείται από γυαλιά και γάντια, προσφέρει ενισχυμένη αντίληψη της πραγματικότητας, εντοπίζει στοιχεία, αρχειοθετεί έγγραφα κτλ.).

 

Εκείνη την στιγμή, ο υπαρχηγός Blake παίρνει την κατάθεση του Ethan για την εξαφάνιση.

 

 

Ο Scott επισκέπτεται ένα μικρό μαγαζί για να ρωτήσει διάφορα πράγματα σχετικά με τον γιο του καταστηματάρχη, ο οποίος ήταν θύμα του ΟΚ. Ο ιδιοκτήτης αρνείται να του μιλήσει και έτσι ο Scott ψάχνει για κάποιο φάρμακο (πάσχει από άσθμα) στο υπόλοιπο μαγαζί. Τότε, ένας οπλισμένος ληστής μπαίνει μέσα και απαιτεί τις εισπράξεις της ημέρας. Ανάλογα με τον τρόπο που θα αποφασίσει να τον σταματήσει ο παίκτης, ο Scott είτε θα τον ακινητοποιήσει, είτε θα τον συνεφέρει με τα λόγια, είτε θα πεθάνει (ο Scott). Για να του ανταποδώσει, ο ιδιοκτήτης θα του δώσει ένα κουτί με μικρές φιγούρες οριγκάμι, τα οποία στάλθηκαν από τον ΟΚ, δεν κατάφερε όμως (προφανώς) να σώσει τον γιο του.

 

Μετά από αυτή την σκηνή, συστηνόμαστε στην Madison Paige, στον χαρακτήρα που συμπληρώνει το καρέ. Η Madison είναι μια δημοσιογράφος η οποία πάσχει από αϋπνίες.

 

(δεν ξέρω αν ήταν επιτηδευμένο, αλλά κάθε χαρακτήρας πάσχει από κάτι.)

 

Αφού ξυπνάει, προσπαθεί να απασχοληθεί για να κοιμηθεί ξανά. Ξαφνικά ακούει κάποιος θορύβους. Ενώ προσπαθεί να βρει από πού έρχονται οι θόρυβοι, την βρίσκουν αυτοί. Αντιμετωπίζει μερικούς κλέφτες, οι οποίοι διέρρηξαν το σπίτι της. Αν και προσπάθησε να τους αντιμετωπίσει, την σκότωσαν!

 

Τελικά, όλη αυτή η σκηνή ήταν ένας εφιάλτης. Μετά την δολοφονία, η Madison θα ξυπνήσει ταραγμένη.

 

Το επόμενο πρωί, ο Ethan προσπαθεί να ηρεμήσει λόγω του ότι έγινε τις τελευταίες μέρες. Θα θυμηθεί για εκείνο το περίεργο γράμμα, το οποίο και θα διαβάσει με περισσότερη προσοχή. Μέσα είχε ένα ποιηματάκι και ένα κλειδί για ένα συρτάρι στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης.

 

When the parents came home from church,

 

all their children were gone.

They searched and called for them,

 

They cried and begged,

but it was all to no avail.

 

The children have never been seen again.

 

 

Αποφασίζει πως δεν έχει άλλη επιλογή και πως ίσως βρει κάποιο στοιχείο για την απαγωγή του Shaun, γι’αυτό και αποφασίζει να πάει να ανοίξει το συρτάρι. Ταυτόχρονα, αναπτύσσει και μια θεωρία σχετικά με τον δολοφόνο. Πιστεύει πως αυτός είναι ο δολοφόνος, πως αυτός απήγαγε τον γιο του και έπνιξε περίπου 8 παιδιά τα προηγούμενα 2 χρόνια και πως ο «κακός» τους εαυτός βγαίνει στην επιφάνεια όταν αρχίζουν τα black-outs.

 

Όταν ο Ethan φτάνει στον σταθμό και βλέπει όλο αυτό το πλήθος, αποκαλύπτεται πως έχει αγοραφοβία.

 

Δεν θα πω περισσότερα για την ιστορία, γιατί όχι μόνο αποτελούν spoilers, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβούν αυτά από ένα σημείο και μετά (περισσότερα για αυτά παρακάτω ).

 

(συνεχίζεται, μην ποστάρετε)

Επεξεργασία Οκτωβρίου 18, 2012 από Dark Chris

[Dark Chris]

GAMEPLAY

 

To gameplay του HR είναι ένας από τους λόγους που το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα παιχνίδια.

 

Δεν μπορείς να πάρεις τον παίκτη, να αρχίσεις να πηδάς, να αρχίσεις να βαράς λες και προπονείσαι για χρόνια στο μποξ.

 

Κάθε χαρακτήρας φέρεται ρεαλιστικά και οι κινήσεις σου είναι σχετικά περιορισμένες. Με τα σωστά πατήματα των πλήκτρων που σου δείχνει η οθόνη, μπορείς να αποφύγεις της αστυνομίας ή να σε πιάσουν, ή να αποτύχεις σε μια δοκιμασία.

 

Αν πεθάνει ο χαρακτήρας δεν αναγεννάται, δεν υπάρχουν saving points. Αλλάζει η ιστορία και μένεις να χειρίζεσαι τους υπόλοιπους 3 χαρακτήρες.

 

Ακόμα, πολλές φορές θα βρεθείτε να κάνετε σχετικά βαρετές δραστηριότητες, που όμως φτιάχνουν ατμόσφαιρα και σε εξοικειώνουν με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Θα ξυριστείτε, θα κάνετε μπάνιο, θα πρέπει να πάρετε το σωστό φάρμακο.

 

Κάποιος ίσως πει ότι δεν ο gamer δεν θα έχει πολλά να κάνει, γιατί δεν χειρίζεσαι τόσο πολύ τον παίκτη. Ίσως έχει δίκιο, αλλά αν κάποιος θέλει ένα κινηματογραφικό και ρεαλιστικό παιχνίδι, θα πρέπει να τα υπομείνει.

 

Μπορείτε να ακούσετε τις σκέψεις του χαρακτήρα και μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με διάφορα αντικείμενα στο περιβάλλον.

 

Όταν η σκηνή είναι action, τότε έρχονται τα Quick Time Events. Πως είναι στα God of War π.χ. που πριν αποτελειώσεις το τέρας, πατάς Δ, Ο, Δ και R1; Έτσι, αλλά εμφανώς πιο δύσκολο, γιατί χρησιμοποιείς και τους μοχλούς.

 

Αν λοιπόν, αποτύχεις σε μια δοκιμασία, ή κάνεις κάποιος λάθος σε μια ανάκριση ή αν πεις κάτι άλλο στον ψυχολόγο σου, η ιστορία θα εξελιχτεί διαφορετικά. Υπάρχουν υπεραισιόδοξα τέλη, υπεραπαισιόδοξα τέλη και ενδιάμεσα. Μερικά τέλη βέβαια είναι ίδια, αλλά βλέπουμε διαφορετικά videos.

 

Πρόγονος αυτού του στυλ παιχνιδιού είναι το Fahrenheit από τον Cage πάλι. Βέβαια τα τέλη ήταν 4 όλα κι όλα και δεν είχε τελειοποιήσει σε τέτοιο βαθμό τους μηχανισμούς.

 

 

 

Υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί και το Move στο παιχνίδι. Έχω διαβάσει ότι θέλει λίγο χρόνο να το συνηθίσεις, μετά όμως σε «ανταμείβει».

 

Ακόμα, όταν ελέγχεις τον Jayden έχεις στην διάθεση σου ένα ζευγάρι γυαλιά και γάντια που δημιουργούν μια εικονική πραγματικότητα, που όσο εύκολα μπορείς να αρχειοθετήσεις τα αρχεία σου, να ελέγξεις τα στοιχεία και να τα συγκρίνεις, άλλο τόσο μπορείς να χαθείς μέσα σε αυτό.....

 

 

ΤΕΧΝΙΚΌΣ ΤΟΜΈΑΣ

 

Όπως μπορείτε να δείτε και στο tech demo, The Casting, η ομάδα του Cage έδωσε μεγάλη προσοχή στο θέμα των facial expressions. Και όχι μόνο. Οι χαρακτήρες κάθονται σαν κανονικοί άνθρωποι, κινούνται σαν κανονικοί άνθρωποι.

 

Μπορεί να μην είναι τα πιο όμορφα γραφικά (λόγω και του μουντού κλίματος), αλλά η Quantic Dreams πέτυχε αυτό που ήθελε. Δημιούργησε έναν απρόσμενα αληθινό κόσμο.

 

Η τεχνολογία που ανέπτυξαν στην QD επέτρεπε στους ηθοποιούς να παίζουν κανονικά και να μιλάνε αυτοί, ενώ χρησιμοποιούσαν τα πρόσωπα τους, βελτιώνοντας έτσι τις ερμηνείες τους.

 

 

 

Στα του voice-acting τώρα, οι περισσότεροι ηθοποιοί κάνουν πολύ καλή δουλειά. Δεν υπάρχουν μεγάλες παραφωνίες, απλώς κάπως αταίριαστες φωνές.

 

Το OST του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακότατο! Πολλά κομμάτια βγάζουν πολλή ένταση και εκφράζουν απόλυτα κάποιον χαρακτήρα ή το τι θα περάσει.

 

Ένα από τα αγαπημένα μου είναι

. Το έχουν βάλει σε πολλά trailers ελληνικών εκπομπών/σειρών. Και

.

 

 

ΚΛΕΊΣΙΜΟ

Νομίζω ότι φαίνεται πως είμαι μεγάλος φαν του παιχνιδιού. Το λατρεύω γιατί έχει ώριμο και σκοτεινό σενάριο γεμάτο ένταση και ανατροπές, ολοκληρωμένους χαρακτήρες, επαναστατικό gameplay και πανέμορφο οπτικοακουστικό τομέα. Έχει επιρροές από crime ιστορίες, horror (κυρίως το Saw) και δράμα. Αν δεν συγκινηθείτε, δεν είστε άνθρωποι. Αν σας τύχει κάποιο απαισιόδοξο τέλος…

 

Όσοι δεν έχετε PS3, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και νοικιάστε το για 2-3 μέρες με το HR.

[Jim®]

Είναι όμορφο παιχνίδι αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα πρότεινα σε κάποιον να το αγοράσει! Ωραίο αφιέρωμα Χρήστο!!

[Tightwad]

Απ'τα λίγα πιο πρόσφατα παιχνίδια-σταθμούς.

 

Η ιστορία, η διαδραστικότητα και η τεχνολογία motion capture είναι καταπληκτική.

[supertramp]

Καταπληκτικό ήταν, αλλά παραμένει για εμένα νο 1 το fahrenheit.. ¨Ηταν πιο σκοτεινό, είχε μεγάλη δόση τρέλας, και το σενάριο με τράβηξε περισσότερο με όλα αυτά τα rituals και τα σκηνικά του !Και, αν και ήταν χειρότερο σε πολλά πράγματα , ήταν το πρώτο, αυτό που τα έκανε αυτά τα πράγματα πρώτη φορά.Είχε μια άλλου είδους, ακατέργαστη ομορφιά,δεν ήταν τόσο γυαλισμένο και του ταίριαζε! Και το hr βέβαια τέλειο, όμως φοβάμαι ότι δε θα δούμε κάτι νέο από την quantic, όπως δείχνει και το τρέιλερ του beyond.. Το έκανε στο fahrenheit, το ξαναέκανε στο hr(καλύτερα), και τώρα όπως φαίνεται θα το ξανακάνει άλλη μια φορά...

[Jim®]

Ρε παιδιά, μόνο σε μένα φάνηκε interactive ταινία;

[Tightwad]

Δεν είναι interactive ταινία.

 

είναι interactive ταινία. Και

.

 

Αν και η παρανόηση είναι κατανοητή. Η δράση απλά περιορίζεται σε quicktime event (γιατί δεν θα ήταν ρεαλιστικό να έχεις συνέχεια πρόσβαση σε όπλο σύμφωνα με το σενάριο), αλλά η κίνηση και η λοιπή αλληλεπίδραση γίνεται στον ίδιο ή σε μεγαλύτερο βαθμό απο το μέσο παιχνίδι.

 

Αλλά ακόμα και οι interactive ταινίες θεωρούνται παιχνίδια. Πολλά adventure της δεκαετίας του '90 είναι ουσιαστικά interactive ταινίες.

[PhantomDuck]

Ωραίο αφιέρωμα. Δυστυχώς δεν έχω παίξει τον τίτλο επειδή δεν έχω PS3 όμως είναι από τις άμεσες προτεραιότητες μου αν και όταν αποκτήσω ένα. Για ιστορικούς λόγους (και ως φόρο τιμής) ας αναφέρουμε και το παιχνίδι της SEGA που εν έτει 1999 έθεσε τις βάσεις για τα παιχνίδια του είδους. Ο λόγος για το

που αν και ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του, δυστυχώς καταρρακώθηκε στις πωλήσεις και δεν συνέχισε όπως έπρεπε. Μάλλον παραήταν πρωτοποριακό. Ευτυχώς το Heavy Rain φαίνεται να τα πήγε πολύ καλά, μακάρι να συνεχίσουν έτσι και καλύτερα και με το Beyond.

[YOSHIMITSU]

Λοιπόν, καταρχάς να διαφωνήσω με τον φίλο jim2 περι ενοικίασης, ειδικά σήμερα που το βρίσκεις καινούργιο στα 20€ και μεταχείρα προφανώς λιγότερο. Επίσης, θεωρητικά έχει μεγάλο replay value λόγω των διαφορετικών τερματισμών, αν και ουσιαστικά η πρώτη φορά είναι αυτή που σε φτιάχνει πολύ, ακριβώς επειδή δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα και πας στα τυφλά, ώστε να τρως τις εκπλήξεις στα μούτρα. Επιλογές αρκετές και δυνατές ειδικά για τους γονείς που ναι μεν μερικές μπορεί να τις παίρνεις ελαφρά τη καρδία λόγω του ότι είναι παιχνίδι, αλλά επειδή συνήθως υπάρχει η πίεση του χρόνου σαφώς και μερικές στην πορεία μπορεί να τις μετανιώσεις. Το παιχνίδι, διαφέρει και ακριβώς για αυτό αξίζει τρελά. Αν έχετε ps3 πάρτε το, αν δεν έχετε ps3 αγοράστε αν μπορείτε κάποια στιγμή για να το παίξετε, μαζι με τα uncharted, infamous, god of war, little big planet, ratchet & clank, metal gear solid, yakuza, resistance, demons souls, gran turismo ακόμη και το ελληνικότατο buzz! Σαφώς και έγραψα μόνο τα exclusives και δεν είναι όλα.

 

9/10 το Heavy Rain για μένα.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 20, 2012 από Yoshimitsu

[Comic Book Guy]

Από πέρσι το περιμένω αυτό το αφιέρωμα αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ (που λένε και στο χωριό μου). Προσωπικά το λατρεύω το heavy rain, το θεωρώ από τα καλύτερα παιχνίδια της γενιάς που διανύουμε και χαίρομαι που το παρουσίασες εσύ, γιατί του έδωσες την απαραίτητη προσοχή που του αξίζει, καλύπτοντας έτσι όλες τις πτυχές του παιχνιδιού.Άντε να έρθει το 2013 να δούμε τη μας επιφυλάσσει το Beyond.Ένα μεγάλο μπράβο, για μια πολλή όμορφη παρουσίαση..

[Dark Chris]

Από πέρσι το περιμένω αυτό το αφιέρωμα αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ (που λένε και στο χωριό μου). Προσωπικά το λατρεύω το heavy rain, το θεωρώ από τα καλύτερα παιχνίδια της γενιάς που διανύουμε και χαίρομαι που το παρουσίασες εσύ, γιατί του έδωσες την απαραίτητη προσοχή που του αξίζει, καλύπτοντας έτσι όλες τις πτυχές του παιχνιδιού.Άντε να έρθει το 2013 να δούμε τη μας επιφυλάσσει το Beyond.Ένα μεγάλο μπράβο, για μια πολλή όμορφη παρουσίαση..

 

Η αλήθεια είναι ότι ένας από τους λόγους που το συνέχισα μετά από παύση 6 περίπου μηνών ήσουν εσύ , γιατί σου το είχα υποσχεθεί και πάνω που ήθελα να ξαναρχίσω τα διάφορα αφιερώματα, είπα να τελειώσω αυτό πρώτα. Και το είχα σταματήσει γιατί ήθελα να γράψω αναλυτικά όλοοοοοοοοο το σενάριο με όλες τις διαφορετικές πτυχές που θα μπορούσε να πάρει. Ώρες δουλειάς που εγώ δεν είχα στην διάθεση μου. Οπότε για μένα το παρόν θέμα είναι ανολοκλήρωτο....

[Comic Book Guy]

Η αλήθεια είναι ότι ένας από τους λόγους που το συνέχισα μετά από παύση 6 περίπου μηνών ήσουν εσύ , γιατί σου το είχα υποσχεθεί και πάνω που ήθελα να ξαναρχίσω τα διάφορα αφιερώματα, είπα να τελειώσω αυτό πρώτα. Και το είχα σταματήσει γιατί ήθελα να γράψω αναλυτικά όλοοοοοοοοο το σενάριο με όλες τις διαφορετικές πτυχές που θα μπορούσε να πάρει. Ώρες δουλειάς που εγώ δεν είχα στην διάθεση μου. Οπότε για μένα το παρόν θέμα είναι ανολοκλήρωτο....

 

Χαίρομαι που τήρησες την υπόσχεση σου, αν και δεν το περίμενα.. Ποιος ο λόγος να έγραφες αναλυτικά όλο το σενάριο, δεν βρίσκω το νόημα, άσε να ανακαλύψει τίποτα και ο παίκτης μόνος του!Η παρουσίαση είναι ολοκληρωμένη.-Δεν της λείπει τίποτα!!! Best review ever....!!!!!