PASZKIEWICZ DOUGLAS

[Kabuki]

Μέχρι χτες το πρωί είχα την εντύπωση ότι είχαμε παρουσίαση για τον Paszkiewicz, ίσως γιατί τον αναφέρουμε αρκετά συχνά. Αλλά τελικά δεν... οπότε ήρθε η ώρα!

 

 

Ο Douglas Paszkiewicz λοιπόν, που οι περισσότεροι τον είδαμε και συμπαθήσαμε στο comicdom '12, έχει μια τάση να μη δίνει βιογραφικό, πέρα από την ιδιότητά του ως δημιουργός κόμικς, οπότε χρειάστηκε να ανατρέξω σε συνεντεύξεις του και σε διάφορα σκόρπια πράγματα στο ίντερνετ για να βρω λίγες πληροφορίες παραπάνω.

 

 

Γεννήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου κάπου μες στη δεκαετία του 70, πιθανότατα πολωνική καταγωγής, πιθανότατα γεννημένος στην πόλη Milwaukee του Wisconsin...

(όποιος βρει στοιχεία συμληρώνει, εννοείται!)

 

Αν και του άρεσε να σκιτσάρει στην εφηβεία του, δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που ονειρεύονταν από μικροί να γίνουν δημιουργοί κόμικ.

Το χιούμορ όμως (διάχυτο στα κόμικς του) ήταν το πεδίο που δραστηριοποιήθηκε από πολύ μικρή ηλικία, καθώς ξεκίνησε να κάνει stand up comedy στα 16 του χρόνια! Δυστυχώς δεν τα κατάφερε τόσο καλά όσο θα ήθελε (δυνατό κείμενο μεν, κακή σκηνική παρουσία δε) και τα παράτησε γύρω στα 20κάτι. Σκέφτηκε για λίγο να πιάσει μια "κανονική" δουλειά, αλλά η ανάγκη του για δημιουργική διέξοδο τον έστρεψε στα κόμικς στα 22-23 του χρόνια.

 

 

Το πρωτο κόμικ στο οποίο συμμετείχε ηταν το crime κόμικ Harvest moon, μια αυτοέκδοση τριών ατόμων, που δεν πήγε καλά. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το δικό του προσωπικό κόμικ, το Arsenic Lullaby (γνωστό σε μας Δηλητηριώδες Νανούρισμα, εκδόσεις Jemma).

 

 

Δεν ήταν εύκολη υπόθεση όμως... το να διαθέτει κανείς χιούμορ και να ψάχνει πεδίο να το διοχετεύσει είναι ένα θέμα, το να μπορεί να το αποδώσει σωστά σε κόμικ, είναι άλλο, εξίσου δύσκολο, ίσως και περισσότερο.

Οπότε ψάχτηκε. και ψάχτηκε πολύ. Διάβασε Kirby, Cole κλπ για το πως λειτουργούν τα καρέ, τη σκηνοθεσία τους, τεχνικές σκίτσου κ.α. Πειραματίστηκε, ξόδεψε μπόλικο χρόνο και χαρτι σε δοκιμές...

Τελικά έβγαλε όμως αποτέλεσμα. Κι αυτό που τον ενδιέφερε κυρίως ήταν να βγάλει πρωτότυπο αποτέλεσμα. Και αυτό ήταν... αιρετικό, κάφρικο, έξυπνο, σατιρικό, αθυρόστομο!

 

Ένα κόμικ που να αποδομεί τα ταμπου παντός είδους...

Ή σχεδόν...σε μια συνέντευξή του λέει ότι με τα μόνα θέματα που δε θα καταπιαστεί είναι η θρησκεία, η πολιτική και το σεξ. Γιατί, για τα πρώτα δύο, πολλοί είναι αυτοί που αγοράζουν ένα βιβλίο λόγω πεποιθήσεων, ανεξάρτητα να τους αρέσει το περιεχόμενο. Για το τρίτο, οι περισσότεροι αγοράζουν ένα κόμικ για να πάρουν μάτι. Αυτός λέει, θέλει να παίρνουν τα βιβλία του καθαρά γιατί γουστάρουν αυτό που είναι. Την χωρίς όρια σατιρα.

 

 

Γενικά σπάνια παραδέχεται ότι γουστάρει κι άλλα κόμικς εκτός από τα δικά του, αλλά σε κάποια φάση αναφέρει ότι γούσταρε πολύ τον Plasticman του Jack Cole, το Reid Fleming: World’s Toughest Milkman του David Bosewell και το New Avengers του Lienel Yu.

Σε γενικές γραμμές πάντως βαριέται τα υπερηρωικά και αντιπαθεί τον David Mack.

 

Εκτός από το δηλητηριώδες νανούρισμα, συνεργάζεται με το Mad, έχει δουλέψει στην image comics και έχει δημοσιεύσει δουλειά του και στο too much coffe man magazine.

 

Τον τελευταίο καιρό ασχολείται και με animation του Arsenic Lullaby κι έχει βγάλει ήδη ένα dvd.

 

 

στην ελλάδα τον γνωρίσαμε μέσα από το Γκραν Γκινιόλ της Jemma και κατόπιν από τους 2 τόμους Δηλητηριώδες νανούρισμα που εξέδωσε. Ήρθε ως καλεσμένος στο Comicdom 2012 και στιγμιοτυπα της επίσκεψής του εξιστορούνται στο τόπικ για την ελληνική έκδοση του κόμικ του.

 

 

 

γενικά, εκτός από το έργο του (που το γουστάρω πολύ), έχει ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, μπλογκ και σελίδα fb και συμπαθεί πολύ το ελληνικό κοινό, του άρεσε το comicdom con όπως επίσης θεωρεί ελπιδοφόρους τους έλληνες δημιουργούς, ερασιτέχνες και μη.

 

έχει προταθεί για harvey & eisner award 2009.

[figolfin]

Μπράβο, πολύ ωραία παρουσίαση

 

Να προσθέσω κι εγώ μερικές συνεντεύξεις του, σχετικά με την κυκλοφορία του Arsenic Lullaby, εδώ, εδώ κι εδώ

[Kabuki]

συνέντευξη του Douglas Paszkiewicz από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο, στο comicdom.gr στις 3/5/11

 

 

Φαίνεται ότι τα βάζεις με όλους και όλα, από τις αμβλώσεις έως τους παραπληγικούς. Υπάρχουν θέματα με τα οποία ο κόσμος δεν θα πρέπει να γελάει;

Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι το να γελάς με κάτι είναι αποκλειστικά δικό σου σφάλμα. Το γέλιο είναι κάτι που βγαίνει από τα σπλάχνα, οπότε, εάν γελάς με κάτι, τότε εξ’ ορισμού αυτό καθίσταται αστείο, άρα δεν είναι παρά κάτι που επαφίεται στο άτομο που έκανε ή είπε το αστείο εξαρχής. Δε μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον που γελάει με κάποιο αστείο περισσότερο απ’ ότι θα κατηγορούσες κάποιον επειδή φοβάται τα ύψη… πρόκειται για ενστικτώδη αντίδραση. Θεωρώ ότι τα αστεία που γίνονται από κακία θα πρέπει μάλλον να αποφεύγονται. Αλλά, αν το αστείο έχει σκοπό να προκαλέσει χαρά και όχι να προσβάλει, τότε ποιο είναι το πρόβλημα;

Πώς θα περιέγραφες το χιούμορ του ARSENIC LULLABY;

Βασικά πρόκειται για μία συλλογή των χειρότερων πραγμάτων που μπορεί κανείς να φανταστεί, ειπωμένα με έναν τρόπο που σε κάνει να γελάς.

Δεν ενοχλείται ο κόσμος από το χιούμορ σου; Υπήρξαν αντιδράσεις;

Έχω τσαντίσει τους πάντες σε κάποιες φάσεις. Ο καθένας έχει ένα όριο που δεν θέλει να το περάσει, οπότε ακόμη κι οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του ARSENIC LULLABY έχουν κάποιες σελίδες που τους θίγουν… πρέπει συνέχεια να αναπληρώνω τη βάση των οπαδών μου, επειδή βλέπω μία κάποια μείωση των αναγνωστών εδώ κι εκεί.

Τι συμβαίνει με το comic του ARSENIC LULLABY και τι θα γίνει με τη μεταφορά του σε animation;

Το comic βρίσκεται σε μόνιμη παύση, επειδή έχω επικεντρωθεί στο animation. Εξακολουθώ να κάνω κάποιες δουλειές για το MAD και άλλες εξωτερικές συνεργασίες. Θα συνεχίσω να εκδίδω συλλογές με παλιότερα έργα, και ίσως να ρίξω και κάποιες έξτρα σελίδες σε αυτά. Το πιλοτικό επεισόδιο της σειράς έχει τελειώσει και δουλεύουμε πάνω σε μελλοντικά επεισόδια, τα οποία είτε θα προβληθούν σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, είτε θα πωλούνται ως DVD.

Έχεις σκεφτεί ποτέ να εντάξεις υπαρκτά πρόσωπα στα comics σου; Ποιόν θα ήθελες πολύ να σατιρίσεις;

Χρησιμοποιώ κατά καιρούς ιστορικά πρόσωπα, π.χ. τον Abraham Lincoln ή τον Teddy Roosevelt, αλλά προσπαθώ να απέχω απ’ το να χρησιμοποιώ πρόσωπα που είναι ακόμα εν ζωή ή που βρίσκονται στην ειδησεογραφική επικαιρότητα. Τα του παρόντος δεν έχουν παρά μικρή διάρκεια ζωής στο ράφι. Αν κάνω ένα αστείο για τον Obama θα είναι καλό για τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά αν κάνω ένα αστείο για τον George Washington, τότε θα μπορώ να συνεχίσω τις επανεκδόσεις και να βγάζω λεφτά απ’ αυτό το καθίκι για την υπόλοιπη ζωή μου. Τα δύο τελευταία αυτά ονόματα ήταν πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών… δεν ξέρω κατά πόσο είναι ενημερωμένο το ελληνικό κοινό για τους άλλους παγκόσμιους ηγέτες. Ξέρω ότι εμένα δεν με νοιάζει να μάθω κανέναν τους, ξέρω ότι η Κίνα διοικείται από έναν περίεργο μικροκαμωμένο τύπο με μεγάλα γυαλιά – ή μήπως μιλάω για την Κορέα; Δεν έχω ιδέα, αλλά όποιος και να ‘ναι, είναι πραγματικά φριχτός κυβερνήτης, επειδή όλη την ώρα λαμβάνω spam από Aσιάτισσες που ψάχνουν για συζύγους στις Η.Π.Α., έτσι ώστε να μπορέσουν να μετακομίσουν εκεί. Οι Ασιάτες γενικά με τρομάζουν κι έτσι δεν έχω απαντήσει σε αυτά… ακόμη.

Είσαι επίσης συνεργάτης του MAD ΜΑGAZINE. Τι ακριβώς κάνεις εκεί;

Κάνω μονοσέλιδες ιστορίες που μοιάζουν πάρα πολύ με τις ιστορίες που κάνω στο ARSENIC LULLABY.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν δικά σου comics στο MAD KIDS. Πώς είναι δυνατόν ο συγγραφέας του ARSENIC LULLABY να γράφει κάτι που προορίζεται για παιδιά;

Παραδόξως, σταμάτησαν να εκδίδουν το MAD KIDS στις Ηνωμένες Πολιτείες με το που ξεκίνησα να συνεισφέρω με έργα μου σε αυτό… Τυχαίο;

Υπάρχουν καθόλου comics που να σε κάνουν να γελάς;

Κανένα. Πιστεύεις πραγματικά ότι θα χάσω την ώρα μου σε αυτήν την συνέντευξη για να προωθήσω το βιβλίο κάποιου άλλου; ΧΑ! Δεν νομίζω, φίλε μου. Ας βρουν τις δικές τους συνεντεύξεις. Δεν έχει υπάρξει κανένα αστείο comic που να εκδόθηκε από το 1999 και μετά, πέρα από το ARSENIC LULLABY.

Ας πούμε ότι ξαφνικά αποκτάς πλήρη εξουσία στην βιομηχανία των comics (σαν να είσαι, ας πούμε, ο εκλεκτός του φαντάσματος του Kirby ή του Eisner ή κάτι τέτοιο). Τι θα έκανες;

Καταρχάς, ο Eisner παραείναι υπερεκτιμημένος, ή καλύτερα, τον παραεκτιμήσανε. Αν το φάντασμα του μου έδινε ισχύ στη βιομηχανία, τότε το πρώτο πράγμα που θα έκανα είναι να δώσω την εκτίμηση που έλαβε σ’ εκείνους που δούλευαν για εκείνον και που έκαναν όλη τη χαμαλοδουλειά, όπως οι Jack Cole και Lou Fine, καθώς και πολλοί άλλοι. Αν την ισχύ μου την έδινε ο Jack Kirby, τότε θα σιγουρευόμουνα πως δεν θα κυκλοφορούσε το παραμικρό βιβλίο με superheroes. Έχουμε εξαντλήσει μέχρι θανάτου χαρακτήρες όπως ο Superman, o Batman, o Spider-Man. Η βιομηχανία ξεζούμισε μέχρι τελευταίας σταγόνας τις δυνατότητες της θεματολογίας των superheroes πριν δεκαετίες, αλλά συνεχίζουν να στύβουν. Δεν πρόκειται παρά για μία ξεπερασμένη και γελοία έννοια που δημιουργήθηκε για να ψυχαγωγήσει τα παιδιά της εποχής του Eisenhower (ο Eisenhower ήταν κι αυτός πρόεδρος ΚΑΙ ένας από τους στρατηγούς που έσωσε την Γαλλία κατά τον Β’ ΠΠ. Η αξία της ενέργειας του αυτής είναι αμφισβητήσιμη). Το γεγονός ότι εν έτει 2011 εξακολουθούν να πατάνε πάνω σε τέτοιους χαρακτήρες, αντί για ιδιόκτητους από τους δημιουργούς χαρακτήρες, αποτελεί μία πολύ θλιβερή δήλωση των ικανοτήτων τους ως συγγραφείς, για να μην μιλήσω για τις επιχειρηματικές τους δυνατότητες.

Βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να σε πληροφορήσω ότι το ARSENIC LULLABY προτάθηκε για το Βραβείο Καλύτερης Ξένης Έκδοσης του Comicdom, αλλά έχασε από το REBETIKO του David Prudhomme. Ήταν λανθασμένη η απόφαση της κριτικής επιτροπής;

Λοιπόν, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, ο νικητής ήταν ένας Γάλλος γλείφτης που έγραψε ένα βιβλίο για την ελληνική μουσική. Το βρίσκω παράξενο που το βραβείο για την καλύτερη “ξένη” έκδοση δόθηκε σ’ ένα τύπο που έγραψε για ΕΛΛΗΝΙΚΑ πράγματα. Άμα κάτσεις και το αναλύσεις, τότε δεν θα το έλεγες ακριβώς “ξένο”, έτσι δεν είναι; Αν στις Η.Π.Α. έδιναν το βραβείο καλύτερης “ξένης” έκδοσης σε κάποιον που γράφει για τις Η.Π.Α., θα ήταν λες και ήμασταν ένα μάτσο εγωπαθείς. Άρα, κατά κάποιο τρόπο, πρόκειται για μία αστοχία της δικαιοσύνης. Καταλαβαίνω ότι οι Έλληνες δεν είναι και άσχετοι από ταραχές, οπότε η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι αυτό μπορεί να αξίζει να ρίξεις καμιά πέτρα σε κανένα μπάτσο, αλλά βλέποντας ότι ο τύπος είναι Γάλλος κι ότι η χώρα του δεν έχει και πολλά για να περηφανεύεται τον τελευταίο αιώνα, σκέφτομαι απλά να αφήσω το μωρό να ρουφήξει το μπιμπερό του.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον;

“Άμεσο μέλλον;” Κοίτα, με το που θα τελειώσω αυτή την συνέντευξη, θα πάω σε κανένα club και θα προσπαθήσω να εντυπωσιάσω καμιά πιτσιρίκα λέγοντας της πως μου πήραν συνέντευξη από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, για το βιβλίο μου που είχε προταθεί για βραβείο, έτσι ώστε να προσπαθήσω να κάνω σεξ μαζί της. Σύντομα μετά απ’ αυτό, θα αισθανθώ άσχημα για τον εαυτό μου που χρησιμοποίησα μία γυναίκα που δεν γνωρίζω για το σεξ και που της φέρθηκα σαν να είναι αντικείμενο του σεξ αντί για ανθρώπινη προσωπικότητα. Και λίγο μετά απ’ αυτό, θα ενοχληθώ και θ’ αρχίσω να αναρωτιέμαι πώς μπορώ να την ξυπνήσω και να την στείλω σπίτι της. Και μετά απ’ αυτό, θα τσακωθώ μαζί της σχετικά με τ’ ότι δεν είμαι υποχρεωμένος να την πάω με το αμάξι μέχρι το σπίτι της κι ότι η δημόσια συγκοινωνία είναι αρκετά καλή. Και μετά θα σκεφτώ ότι θα έπρεπε να ήμουν πιο ευγενικός μαζί της και πως θα έπρεπε να την είχα πάει στο σπίτι της με το αμάξι, έτσι ώστε να ξανακοιμόταν μαζί μου στο μέλλον. Πέρα απ’ αυτό, δεν έχω καθόλου σχέδια.

 

[Dark Chris]

Δεν του πέρασε από το μυαλό ότι ίσως υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα το Ρεμπέτικο να είναι καλύτερο από το Νανούρισμα (δεν έχω διαβάσει τα Arsenic);..... Με όλα τα υπόλοιπα είχα ένα γελάκι. Και πρέπει να έχω πει 2-3 φορές (οπότε δεν πειράζει ακόμα μία), ότι στο Comicdom ήταν άψογος επαγγελματίας.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 7, 2012 από Dark Chris

[Kabuki]

Δεν του πέρασε από το μυαλό ότι ίσως υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα το Ρεμπέτικο να είναι καλύτερο από το Νανούρισμα (δεν έχω διαβάσει το δεύτερο);.....

 

είναι εντελώς διαφορετικά κομικ!

Προσωπικά θεωρώ εξαιρετικό το Ρεμπέτικο, αλλά το διάβασα μια φορά και το βαλα στη βιβλιοθήκη. Αντιθέτως, τα Νανουρίσματα ταχω διαβάσει παραπάνω από 3 φορές.

Παρόλο που δεν μπορώ να τα βάλω σε ζυγαριά, προτιμώ arsenic lullaby...

 

 

[Dark Chris]

είναι εντελώς διαφορετικά κομικ!

Προσωπικά θεωρώ εξαιρετικό το Ρεμπέτικο, αλλά το διάβασα μια φορά και το βαλα στη βιβλιοθήκη. Αντιθέτως, τα Νανουρίσματα ταχω διαβάσει παραπάνω από 3 φορές.

Παρόλο που δεν μπορώ να τα βάλω σε ζυγαριά, προτιμώ arsenic lullaby...

 

 

 

Μόνο μία;

[figolfin]

Παρόλο που δεν μπορώ να τα βάλω σε ζυγαριά, προτιμώ arsenic lullaby...

 

Πραγματικά, δεν βρισκω που είναι η δυσκολία

 

[mr-d]

figolfin με εκανες να απο συγκίνηση διαβάζοντας το απο πάνω επικο ποστ!

 

και παλι

[figolfin]

Ευχαριστώ, ευχαριστώ.

 

Δεν θα μπορούσα να το είχα κάνει δίχως ένα τόσο αξιαγάπητο κοινό... Σας ευχαριστώ...

[Kabuki]

o Paszkiewicz δηλώνει ότι δε θα συνεχίσει το Δηλητηριώδες Νανούρισμα και ότι μάλλον θα σταματήσει να κάνει κόμικς γενικά...

[oufis]

Λέει επίσης ότι θα δοκιμάσει το kickstarter για να μαζέψει χρήματα και να τυπώσει το επόμενο (έγχρωμο!) τεύχος του arsenic lullaby.

[Kabuki]

Λέει επίσης ότι θα δοκιμάσει το kickstarter για να μαζέψει χρήματα και να τυπώσει το επόμενο (έγχρωμο!) τεύχος του arsenic lullaby.

 

(αντιγραφω απο fb της jemma)

 

Ναι... και γραφει κι αυτο στο μπλογκ του επίσης

 

Αν είσαι Έλληνας/ιδα μην ΔΙΑΝΟΗΘΕΙΣ να συμμετάσχεις.

 

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ είναι Αμερικανικά προβλήματα. Εσείς έχετε ήδη υποστηρίξει αυτό το κόμικς στην χώρα σας και έχω ήδη κλείσει να μεταφραστεί και να εκδοθεί στην Ελλάδα μέσω των εκδόσεων Jemma Press ένα μελλοντικό τεύχος. Αν όλα πάνε καλά θα ξαναεπισκεφτώ την χώρα σας με τεύχη της Αμερικανικής, έγχρωμης έκδοσης μαζί μου για όλους σας.

 

Η χώρα σας χρειάζεται να υποστηρίξετε τους Έλληνες δημιουργούς κόμικς και τις σχετικές με τα κόμικς ελληνικές επιχειρήσεις. Δεν θέλω να δω κανέναν σας να συμμετάσχει στο πρόγραμμα του Kickstarter για να υποστηρίξει το ΔΗΛΗΤΗΡΙΏΔΕΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ενώ οι συμπατριώτες σας χρειάζονται την υποστήριξή σας. Αν οι καιροί ήταν αλλιώς, δεν θα το έλεγα αυτό…Θα προσπαθούσα να ρουφήξω και το τελευταίο δολάριο από κάθε ζωντανό άνθρωπο στην υφήλιο, αλλά οι καιροί είναι έτσι όπως είναι. Υποστηρίξτε τους συμπατριώτες σας. Ξοδέψτε τα λεφτά σας σε ελληνικές επιχειρήσεις. Ότι και να σας λένε, το κλειδί για ξεφύγετε από αυτό το χάλι είναι να υποστηρίζουν οι Έλληνες ο ένας τον άλλο, οι Ελληνικές επιχειρήσεις να έχουν ξανά κέρδη, να επεκτείνονται και προσλαμβάνουν επιπλέον προσωπικό για να διαχειριστούν την επέκταση. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται να κάνετε είναι να στέλνετε χρήματα στο εξωτερικό…ακόμα και σε κάποιον τόσο γοητευτικό όσο εγώ. Αφήστε τους Αμερικάνους να φτιάξουν την Αμερικανική έκδοση του ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑΤΟΣ . Η Ελληνική έκδοση είναι ασφαλής στα χέρια της, ελληνικής εκδοτικής εταιρείας, Jemma Press.

 

[oufis]

Πόσο γ@μ@τος τύπος είναι.. Συγκινήθηκα

[PhantomDuck]

Συγκινητικός όντως. Πρέπει κάποια στιγμή να αγοράσω και τον 2ο τόμο της Jemma Press, ο πρώτος που αγόρασα από το φετινό Comicdom ήταν όλα τα λεφτά.

[Indian]

Πραγματικά εκκεντρικό άτομο...!

 

Τόσο εκκεντρικό που πείθεσαι να διαβάσεις την δουλειά του...!

[PhantomDuck]

Όταν είχε βγάλει η Jemma τον πρώτο του τόμο τον εκθείαζε συνέχεια (σε εκθέσεις, όποτε μιλούσαμε στο μαγαζί, Comicdom κλπ) αλλά δεν ασχολούμουν και πολύ επειδή το σχέδιο δεν μου τραβούσε το μάτι. Στο φετινό Comicdom που ήρθε τον άκουσα να μιλάει στο Q&A και μου άρεσε σαν τύπος γι' αυτό και αποφάσισα να αγοράσω με τα τελευταία μου φράγκα (και με δανεικά 3€ από την Kabuki ) έναν τόμο του. Τώρα θέλω να αγοράσω ό,τι άλλο έχει βγει από αυτόν. Ο τύπος ξέρει να κάνει τη δουλειά του. Εκκεντρικός, χαβαλετζής, λογικός όμως από κοντά και πολύ ευχάριστος άνθρωπος. Όλη την ώρα ήταν με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο και ας μην είχε σταματήσει να υπογράφει καθόλου. Το Q&A ήταν από τα καλύτερα που έχω παρακολουθήσει, όταν είχαμε ξεμείνει από ερωτήσεις επέλεγε αυτός τον επόμενο που θα τον ρωτήσει και τον απειλούσε αν δεν το έκανε

[Strativarious]

Στο Comic Art Fans : The Original Comic Art Gallery for Collectors ανεβαίνουν δουλειές από αρκετούς δημιουργούς (έχει και δημοπρασίες κ.α.). 

 

 

 

Στο παρακάτω link, είναι ό,τι έχει ανέβει απο Paszkiewicz  ...    douglas paszkiewicz's Gallery Rooms

Επεξεργασία Μαρτίου 28, 2013 από Strativarious

[Strativarious]

Από το Mad Magazine με τίτλο: "Just Below the Surface"

 

 

 

 

και άλλο ένα μονοσέλιδο του από το Mad:

 

ο πραγματικός λόγος που έστειλαν τον σουπερμαν στη Γη..

 

 

 

πηγές: .facebookcarnival , madmagazinebelowthesurface

Επεξεργασία Μαίου 6, 2013 από Strativarious

[Kabuki]

από το instagram του