UNDERWATER WELDER [ JEFF LEMIRE ]

[Θλιμμένος Μπούφος]

Το The Underwater Welder εκδόθηκε το 2012 από την Top Shelf.

Συγγραφέας ο Jeff Lemire.

O Jack Joseph είναι ένας δύτης σε μια εξέδρα πετρελαίου,η δουλειά του είναι αρκετά δύσκολη και χρειάζεται να λείπει αρκετό καιρό από την έγκυο γυναίκα του.Όσο πιο σκληρά δουλεύει τόσο πιο πολύ απομακρύνεται από αυτούς και τόσο πιο μόνος νιώθει.Ο Jack θα μπορούσε να έχει σπουδάσει και να έχει αφήσει τις καταδύσεις εδώ και καιρό,αλλά όπως λέει είναι δύσκολο να ζήσεις απλά με ένα πτυχίο.

Μια συνηθισμένη μέρα,εκεί που δούλευε,ο Jack θα ζήσει κάτι πρωτόγνωρο γι αυτόν.Κάτι που θα του αλλάξει την ζωή.

Το παρελθόν του και τα πράγματα που τον ακολουθούσαν μια ζωή ξαφνικά ξαναζωντανεύουν.

Ο Jack αρχίζει να ξαναθυμάται τον πατέρα του ο οποίος είχε πεθάνει 20 χρόνια πριν.Οι σχέσης των γονιών τους δεν ήταν και τόσο καλές και αυτός ήταν απλά ένας αλκοολικός.Τώρα ο Jack,ζώντας με τα φαντάσματα του παρελθόντος του,προσπαθεί να μάθει τι έγινε τη μέρα που ο πατέρας του εξαφανίστηκε.

Το έργο αυτό κατά τη γνώμη μου αξίζει πραγματικά.Είναι πολύ εύκολο στην ανάγνωση αν και σε μπερδεύει λίγο καθώς κάνει πάρα πολλές αναφορές στο παρελθόν του πρωταγωνιστή.

Εγώ προσωπικά διάβασα μονορούφι και τις 200 σελίδες και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος.

Προτείνεται σε όλους τους λάτρεις του είδους και μη.

[adams]

Ο Υποβρύχιος Ηλεκτροσυγκολλητής

 

 

Το νέο graphic novel του Jeff Lemire (

The Nobody, Essex County, Sweet Tooth και διάφορους DC υπερηρωικούς τίτλους)

 

Μια γλυκιά, συγκινητική ιστορία με πρωταγωνιστή τον 33χρονο Jack που δουλεύει ως υποβρύχιος ηλεκτροσυγκολλητής και κάπου χάνει το μυαλό του.Μια ιστορία σχετικά με τα απωθημένα που κουβαλάμε, για γεγονότα που ξεχνάμε και για τις προτεραιότητες της ζωής μας.

 

Περίπου 220 σελίδες που διαβάζονται γρήγορα την πρώτη φορά αφού το κείμενο είναι αραιό και τα καρέ μεγάλα αλλά σίγουρα διαβάζεται άνετα και 2η και 3η φορά καθώς το χαρακτηριστικό σχέδιο του Lemire είναι όμορφο στο μάτι.

 

 

Όχι τόσο καλό όσο το Essex County αλλά ίσως το graphic novel της χρονιάς καθώς δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο πολύ καλύτερό του.

Μια καλή αλλαγή από τη βία και το αίμα που είναι παντού γύρω μας.

Τσεκάρετε επίσης και το

Lost Dogs που με ευκαιρία το Underwater Welder είναι πάλι διαθέσιμο από την Top Shelf

[DJO]

Πραγματικό αριστούργημα!!! Το είχα αφήσει στην άκρη γιατί θέλει το χρόνο του (~200 σελίδες) αλλά είναι πραγματικά απίστευτο! Ένα graphic novel το οποίο απλά πρέπει να βγει και στα Ελληνικά! Κατηγοροποιοείται στα κόμικς που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού που με έκαναν να ανατριχιάσω και στο τέλος να κλάψω. Αφού συνήλθα μου είχε κολλήσει το ποιηματάκι... Χώρια κάποια ασύλληπτα καρέ. Jeff rocks, rules και τα πάντα όλα!!!!!!!

 

 

Χρυσό δεκάρι! Must read κόμικ του '12!!!

 

Να και ή κριτική από Comicdom.

 

 

 

σσ.Τα δυο τόπικ συμπτύχθηκαν.

[dimious200]

ενα απιστευτο κομικ απο ολες τις αποψεις!κυλαει νερακι,σε ρουφαει κυριολεκτικα!

παρα πολυ ωραια η ιστορια(και συγκινητικη,ειδικα στο τελος) αλλα πραγματικα εκει που δινει ρεστα ειναι στην ατμοσφαιρα και στη σκηνοθεσια!!!!πραγματικα,καποια καρε τα κοιταζα με δεος και ελεγα μεσα μου "Τι Γ@ματος που ειναι ρε φιλε,δεν παιζεται ο τυπος,δες πως παιζει με τα καρε!!!!" πραγματικα κομικ-σημειο αναφορας για μενα,ξετρελαθηκα λεμε!!!!

απο τις πλεον πετυχημενες αγορες μου <-χαρουμενος αναγνωστης

 

(ασχετο,αλλα κανει και αυτο που πρωτη φορα το ειδα στο watchmen ,που πολλα καρε κανουν μια εικονα και μ αρεσει πολυ )

Επεξεργασία Νοεμβρίου 22, 2013 από dimious200

[Dark Chris]

Το Underwater Welder πρόκειται για την ιστορία ενός υποβρύχιου ηλεκτροσυγκολλητή, του Jack, του οποίου η γυναίκα είναι 9 μηνών έγκυος και αυτός δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την θάλασσα. Ταυτόχρονα, φαίνεται να πλανάται από πάνω του το φάντασμα του πατέρα του, ακόμα και αν έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που πέθανε. Ώσπου ο Jack βιώνει ένα γεγονός στα όρια του υπερφυσικού.......

 

O Lemire γράφει και σχεδίαζει και αυτό φαίνεται στην απόλυτη αρμονία μεταξύ λέξεων και εικόνων. Μπορεί να είναι λιτά γραμμένο, αλλά το σχέδιο του Lemire είναι τόσο χαρακτηριστικό, οι γραμμές του τόσο "πετυχημένες", η σκηνοθεσία του τόσο άψογη που ούτε το καταλαβαίνεις. Οι χαρακτήρες είναι πέρα για πέρα αληθινοί, η ιστορία περνάει ένα μήνυμα χωρίς να γίνεται preachy, ο Lemire μεταδίδει στους αναγνώστες με μαεστρία τα διάφορα συναισθήματα που κυριαρχούν σε τόσο προσωπικές και δραματικές ιστορίες, χωρίς να γίνεται μελοδραματικός. Συμπάσχεις με τους χαρακτήρες, λυπάσαι για ό,τι παθαίνουν, θέλεις να πετύχουν, να έχουν happy ending, να αφήσουν πίσω ότι τους βαραίνει. Και εκεί είναι που πετυχαίνει το TUW και αναδεικνύεται σε ένα από τα καλύτερα κόμικς που έχω διαβάσει.

Επεξεργασία Αυγούστου 27, 2014 από Dark Chris

[Strativarious]

Dark Chris

Οι χαρακτήρες είναι πέρα για πέρα αληθινοί, η ιστορία περνάει ένα μήνυμα χωρίς να γίνεται preachy,

 

Τι σημαίνει preachy;

 

*για να μην παρεξηγηθω.. δεν το ρωταω ειρωνικα, πραγματικά δε ξερω.

 

Ειναι απο τα κομικ που θα ηθελα να διαβασω. Ο Lemire μου αρεσει πολύ! Και το συγκεκριμενο φαινεται ότι ειναι πολυ καλο.

[Kabuki]

Τι σημαίνει preachy;

 

*για να μην παρεξηγηθω.. δεν το ρωταω ειρωνικα, πραγματικά δε ξερω.

 

Ειναι απο τα κομικ που θα ηθελα να διαβασω. Ο Lemire μου αρεσει πολύ! Και το συγκεκριμενο φαινεται ότι ειναι πολυ καλο.

εμφανώς διδακτικό, το να κανει κανεις κηρυγμα

 

[Dark Chris]

Τι σημαίνει preachy;

 

*για να μην παρεξηγηθω.. δεν το ρωταω ειρωνικα, πραγματικά δε ξερω.

 

Ειναι απο τα κομικ που θα ηθελα να διαβασω. Ο Lemire μου αρεσει πολύ! Και το συγκεκριμενο φαινεται ότι ειναι πολυ καλο.

 

Με πρόλαβε η Λένα Λουκ.

Επεξεργασία Αυγούστου 27, 2014 από Dark Chris

[Strativarious]

Kabuki

εμφανώς διδακτικό, το να κανει κανεις κηρυγμα

 

thanks, Λένα!

Και φανταζομαι με την αρνητική σημασια (του τυπου ''μας τα επρηξες'' ) θα χρησιμοποιειται..

Dark Chris

Με πρόλαβε η Λένα Λουκ.

 

να κανεις ασκησεις ετοιμότητας.. thanks, πάντως, η πρόθεση μετραει.

 

[zade]

To πήρα κι εγώ από την μαζική Topself παραγγελία που κάναμε πρότινος και είναι το πρώτο που διάβασα.

 

Είναι σίγουρα πάρα πολύ καλό. Επίσης είναι σίγουρα ένα κόμικ που σε μπερδεύει θεματολογικά. Κάπου νιώθεις ότι βλέπεις twilight zone (το αναφέρει και ο Lindelof στην εισαγωγή του) και κάπου νιώθεις ότι διαβάζεις ιστορίες από την κρύπτη ,χωρίς βέβαια να γίνεται πουθενά τόσο μακάβριο. προς το τέλος το γυρνάει σε κοινωνικό/δράμα και κάπου εκεί το χαλάει λιγάκι. Τελικά διαπιστώνεις πως όλο το κόμικ είναι μια παραβολή πάνω στον τρόμο της πατρότητας και όχι μια ιστορία μυστηρίου όπως πλασάρεται αρχικά. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα τέτοιο τέλος μιας και έχω διαβάσει τα περισσότερα μη υπερηρωϊκά του lemire αλλά και πάλι δεν ήθελα να τελειώσει έτσι. Βέβαια από την άλλη, εάν δεν ήταν δοσμένο έτσι αμφιβάλλω εάν θα μπορούσε να απευθυνθεί σε ευρύ κοινό ,μιας και το θέμα του είναι αρκετά βαρύ και αποθαρρυντικό , ιδιαίτερα όταν μιλάμε για περίπου 200 σελίδες.

 

Παρόλα αυτά σίγουρα είναι ένα άκρως ενδιαφέρον κόμικ, ιδιαίτερα από σχεδιαστικής άποψης μιας και ο lemire είναι από τους λίγους που καταλαβαίνουν τα δυνατά σημεία του μέσου και προσπαθεί να σου δώσει μέσω των εικόνων να καταλάβεις πολύ περισότερα από ότι μέσω των διαλόγων. Ιδιαίτερα ορισμένες τεχνοτροπίες που χρησιμοποιεί (aerial shots, επανάληψη τους ίδιου πάνελ για να τονίσει το ατέρμονο κλπ) είναι πολύ  επιδραστικές και συμβάλλουν στην οικονομία χώρου και χρόνου. 

 

Εάν σας αρέσουν τα κόμικ που αγγίζουν θέματα «υπαρξιακού τρόμου» και κοινωνικά προβλήματα, τότε σίγουρα αυτό το κόμικ έιναι για εσάς. Εάν δεν σας αγγίζουν αλλά θέλετε να δείτε έναν πραγματικό μάστορά των κόμικς εν δράσει πάλι πρέπει να του ρίξετε μια ματιά, αν μη τι άλλο για να αναφωνήσετε «όχι ρε φίλε. Πόσο φοβερό είναι αυτό». Συνοψίζοντας, απλά δεν έχετε λόγους να μην το διαβάσετε. 

[GeoTrou]

Λίγο έως πολύ με κάλυψαν οι από πάνω. Ένα εξαιρετικό κόμικ, με ωραία αναλογία ρεαλισμού και φαντασίας. Δυνατότερο σημείο είναι η αφήγηση, αφού παρότι πρόκειται για ένα "βαρύ" ανάγνωσμα, διαβάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Προτείνεται σε όλους.

[batigoal]

Ειπα να το ξεκινησω χθες το βραδυ πριν κοιμηθω, να διαβασω ας πουμε το μισο,

φευ, μολις αρχισεις να διαβαζεις εισαι καταδικασμενος να το τελειωσεις!

 

Εχει καταπληκτικη σκηνοθεσια, υποβλητικη ατμοσφαιρα και βγαζει εντονα συναισθηματα!

 

Στα συν, οτι παρ' ολο που καταπιανεται με βαρια ζητηματα, παραμενει ευκολοδιαβαστο!

 

Απο παντα μου αρεσαν πολυ τα ασπρομαυρα κομικ, μεγαλωσα με ασπρομαυρα Κοναν, κι ετσι αγαπησα

την πολυπλοκοτητα σκιων και συναισθηματων που μπορουν να αποτυπωθουν σε ενα ασπρομαυρο κομικ!

 

Αυτο λοιπον το λατρεψα! Ενα ασπρομαυρο κομικ, με ατελιωτη παλετα χρωματων κατα την γνωμη μου!

 

Μιλωντας για ενηλικες παντα αναγνωστες, ειναι ενα κομικ το οποιο χρωστας στον εαυτο σου να διαβασεις!

 

[x for xepeta]

Jeff Lemire διαβάζω τώρα. Το Animal Man που το βρίσκω άκρως διασκεδαστικό. Ε, τόσα που είπατε με πείσατε να το διαβάσω και αυτό. Νομίζω είχα λίγο τον πήχη ψηλά. Συμπαθητική ιστορία, πολύ καλό στήσιμο, και ευκολοδιάβαστο. Κυλάει άνετα. Πρόσφατα συζητούσα με έναν φίλο μου πως τα νέα κόμικς είναι λίγο κακογραμμένα και δύσκολα στην ανάγνωση. Σχεδόν θέλει προσπάθεια να πας από το ένα καρέ στο άλλο. Τόσο κακογραμμένα. Μη σχολιάσω τις μεγαλοστομίες, όλοι έγιναν Grant Morrison, Που και αυτός είναι κακός πια. Αυτό το κόμικ όμως έχει 200 σελίδες που διαβάζονται πραγματικά άνετα.

Σίγουρα δεν είναι κόμικ μυστηρίου, και ο παραλληλισμός με το Twilight Zone είναι ανύπαρκτος στα μάτια μου. Περισσότερο σε Απέραντο Γαλάζιο μου έκανε. Θα διαβάσω και άλλα δικά του

[saveapenguin]

Πολύ καλό κόμικ, αξίζει την προσοχή σας. Σήμερα το διάβασα για δεύτερη φορά και σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω και στο μέλλον. Πρόσεξα όμως πως έχει ξεφύγει ένα λάθος σχετικά με τις ηλικίες του ήρωα και του πατέρα του. Τη μια λέει ότι ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν 43 και μετά λέει ότι είναι 33 χρονών, όσο και ο πατέρας του όταν πέθανε. Ασήμαντο θα μου πείτε αλλά εμένα μου χτύπησε άσχημα.

[DaDiRa]

Εδώ μπορώ να πω ότι εκτίμησα παραπάνω το σχέδιο του. Δεν ξέρω τι ακριβώς κάνει διαφορετικά (σίγουρα παίζει ρόλο ότι είναι ασπρόμαυρο), αλλά ακόμα και τα "πεζά" πάνελ μου άρεσαν περισσότερο. Αλλά εκεί που δίνει ρέστα είναι υποβρυχίως. Για το σενάριο έχουν ειπωθεί όλα παραπάνω. Είναι σίγουρα ένα κόμικ στο οποίο θα επιστρέψω.