ΜΑΡΤΙΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ [ (1985) ]

[DJO]

 

Ο Χρήστος Μαρτίνης γεννήθηκε στις 13/2/1985 στην Αλεξανδρούπολη και είναι απόφοιτος του ΤΕΙ Γραφιστικής Αθήνας. Έχει εργαστεί ως γραφίστας για την εφημερίδα ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13 και για τις εκδόσεις Ψυχής τα Λαμπυρίσματα, όπου ασχολήθηκε με artwork για comics βλ.Rock The War, εξώφυλλα, χρωματισμούς και εικονογραφήσεις για το παιχνίδι συλλεκτικών καρτών Ήρωες. Για την Comicdom Press, εκτός από τα παρακάτω, συμμετείχε και στην προωθητική εικονογράφηση του τρίτου τεύχους. Όσον αφορά την Jemma Press, είχε κάνει ένα 12σέλιδο comic για την ανθολογία Γκραν Γκινιόλ, ενώ το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ, το είχε γράψει και εικονογραφήσει ο ίδιος, στο πλαίσιο της διατριβής του για το ΒΑ στο graphic design, όπου και αρίστευσε. Τέλος, είναι συν-ιδιοκτήτης του στούντιο Plotpoint Productions, μέσω του οποίου δημιούργησε το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ, καθώς και background illustrations, props και character designs για το flash game Kolobok2012.
 

 

 

The Plotpoint Productions / DeviantArt
 

[DJO]

Ο Μαρτίνης φιλοτέχνησε το εξώφυλλο της μεταφρασμένης έκδοσης της Μεφιστόπολης του Edward Lee. Αντιγράφω από το fb της Jemma Press:

 

 

ΜΕΦΙΣΤΟΠΟΛΗ

 

Συγγραφέας: Edward Lee

Μετάφραση: Νίνα Μπούρη

 

Επιμέλεια: Δημήτρης Αρβανίτης

Εικονογράφηση εξωφύλλου:

Χρήστος Μαρτίνης

 

288 Σελ

Τιμή: 13,50 €

ISBN: 978-960-6732-95-9

Η Κόλαση είναι μια πόλη. Ξεχάστε τους λάκκους με την πίσσα κι άλλα παλιομοδίτικα που ίσως να έχετε διαβάσει. Έχουν περάσει χιλιετίες, κι η Κόλαση εξελίχτηκε: είναι πλέον η Μεφιστόπολη, μια πολύβουη μητρόπολη με τεράστιους ουρανοξύστες και συνωστισμένους δρόμους, όπου το συστηματοποιημένο κακό και η θηριωδία είναι καθεστώς.

 

Η Κάσι πίστευε πως ήξερε τα πάντα για την Κόλαση. Όταν όμως αυτοκτόνησε η δίδυμη αδερφή της, η Λίσα, η Κάσι ανακάλυψε πως είχε την ικανότητα να ταξιδέψει στη Μεφιστόπολη. Όντας ακόμη ζωντανή, κατευθύνεται προς την Κόλαση για να συναντήσει τη νεκρή αδερφή της. Τα αξιοθέατα που βλέπει καθώς περπατά ανάμεσα στους κολασμένους δεν θα τα δείτε ποτέ σε κανένα τουριστικό οδηγό.

________________________________________

 

“Μια καλοντυμένη γυναίκα με κομψό καπέλο περνάει χτυπώντας τα καλαίσθητα ψηλά τακούνια της. Φοράει τρενσκότ από εμπριμέ ανθρώπινο δέρμα με γούνινη επένδυση, και από το λείο, λοξό μέτωπό της ξεφυτρώνουν μικρά κερατάκια. Η γυναίκα είναι μια Δαιμόνισσα από καλή γειτονιά.

«Κυρία, μήπως σας περισσεύουν τίποτα ψιλά;» ρωτάει το κεφάλι.

Ο άντρας που κρατάει το κεφάλι απλώνει το πτωματικό χέρι του και η κομψή Δαιμόνισσα, προτού τον προσπεράσει, του δίνει ένα γυαλιστερό κέρμα των είκοσι πέντε σεντς.

Το κέρμα δεν έχει ανάγλυφο το πρόσωπο του Τζωρτζ Ουάσινγκτον, αλλά το πρόσωπο του κατά συρροή δολοφόνου Ρίτσαρντ Σπεκ.

«Ευχαριστώ», λέει το κομμένο κεφάλι στη Δαιμόνισσα ενώ εκείνη απομακρύνεται νωχελικά.”