ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΣ [Γιαννόπουλος Ανδρέας (κείμενο) - Πετρόπουλος Σταύρος (φωτογραφίες), Metropolis, 27/04/2012]

[leonidio]

Συνέντευξη και μικρό αφιέρωμα στον Τάσο Μαραγκό από το σάιτ της εφημερίδας, αφού δεν υπήρχε τρόπος να σκαναρισθεί το άρθρο χωρίς να χαθεί κάτι από το κέιμενο.

 

 

 

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΙΚΣ

 

Λατρεύει τη δουλειά του και θέλει να «τσιγκλάει μυαλά», χωρίς όμως να δίνει μασημένη τροφή. Ο Τάσος Μαραγκός σκιτσάρει με στοιχεία αυτοβιογραφικά και τα κόμικς του κάνουν... κρακ!

Κείμενο: Ανδρέας Γιαννόπουλος Φωτογραφίες: Σταύρος Πετρόπουλος

 

 

Ορισμένα φαινομενικά ασήμαντα γεγονότα στη ζωή κάθε ανθρώπου αρκούν για να επηρεάσουν όλη τη μετέπειτα πορεία του. Στον Τάσο Μαραγκό αυτό συνέβη όταν ακόμα πήγαινε στην έκτη δημοτικού και μια μέρα βρέθηκε μπροστά από ένα τεύχος του περιοδικού «Βαβέλ». Ο κόσμος τον κόμικς τον συνεπήρε αμέσως και σήμερα, λίγο πριν από τα 35 του χρόνια, δηλώνει κομίστας. Ως δημιουργός ξεκίνησε να ασχολείται με το χώρο το 1998, όταν πήγε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει γραφιστική. Για τρία χρόνια αποστασιοποιήθηκε πλήρως από το αντικείμενο και αποφάσισε να «ξαναπιάσει μολύβι στα χέρια του», όπως χαρακτηριστικά λέει, το 2002.

Τις πρώτες του δημοσιεύσεις τις πραγματοποίησε σε μια τοπική εφημερίδα της Σύρου, από όπου κατάγεται, και, έπειτα από μία διάκριση στο περιοδικό «9» της Ελευθεροτυπίας, υποστηρίζει ότι πήρε την απαραίτητη ώθηση για να ξεκινήσει να ασχολείται πιο σοβαρά. Το Μάρτιο του 2004 κυκλοφόρησε μαζί με συνεργάτες του το fanzine “bigBANG”, έχοντας τη γενική επιμέλεια του εντύπου και οι προσπάθειές του δεν άργησαν να ανταμειφθούν. Το fanzine βραβεύθηκε ως το καλύτερο στην κατηγορία του για το 2005 και 2006 στα Comicdom Awards και ένα χρόνο αργότερα ήρθε το “Krak komiks”. Στις σελίδες του μπορεί κανείς να διαβάσει τις περιπετειώδεις ιστορίες του Μάρκου, ενός χαρακτήρα που έχει πολλά κοινά με τον ίδιο το δημιουργό.

«Χρησιμοποιώ βιογραφικά στοιχεία στις δουλείες μου αρκετά συχνά. Με βοηθούν να χτίσω καλύτερα την ιστορία», εξηγεί. Θα δούμε έτσι τον πρωταγωνιστή να μεγαλώνει στη Σύρο και να πηγαίνει φαντάρος σε στρατόπεδο του νησιού, πάντα υπό τους ήχους της hard rock μουσικής. Η αποδοχή του “Krak komiks” από το ελληνικό κοινό είναι ιδιαίτερα θερμή και στόχος του είναι τώρα να το εκδώσει στο εξωτερικό. Κινούμενος προς αυτή την κατεύθυνση, πήρε μέρος σε μια σχετική έκθεση στο Λονδίνο τον περασμένο Φεβρουάριο. «Αν και η επιλογή του φεστιβάλ μπορεί να χαρακτηριστεί ατυχής, καθώς ήταν αποκλειστικά για υπερηρωικό κόμικς, η ανταπόκριση που λάβαμε ήταν ιδιαίτερα θετική. Τα σχόλια ήταν πως για ξένο δημιουργό, με θεματολογία που δεν περιλαμβάνει μάσκες, μπέρτες και κολάν, τα πήγαμε καλά. Τώρα θα το στείλουμε σε εκδοτικούς οίκους στο εξωτερικό και θα αναμείνουμε τα αποτελέσματα, μια και στην Ελλάδα ο χώρος βρίσκεται σε διαρκή πτώση», υποστηρίζει. Παράλληλα αυτή την περίοδο σκιτσογραφεί για την ιστοσελίδα socomic.gr αλλά και το blog The Very Closed Circle.

Σε αντίθεση με τον αριθμό των πωλήσεων, πιστεύει ότι από πλευράς παραγωγικότητας η εγχώρια σκηνή τα πάει πολύ καλά. «Πριν από μερικά χρόνια», συνεχίζει, «αν πήγαινες σε φεστιβάλ κόμικς, θα έβρισκες το πολύ ένα με δύο fanzine, τα οποία δεν θα ήταν και ‘καθαρόαιμα’ κόμικς. Ξαφνικά, μετά το 2004 υπήρξε μια έκρηξη, για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο να χρειάζεσαι ένα μισθό για να αγοράσεις όλες τις ελληνικές δημιουργίες». Τη βασική αιτία αυτής της εκτόξευσης την εντοπίζει στην κατάλληλη χρονική συγκυρία. Θεωρεί πως αποτελεί μείγμα μιας γενιάς αρκετά ταλαντούχων δημιουργών, της μείωσης του κόστους έκδοσης, καθώς και του όγκου της δουλειάς χάρη στην τεχνολογία.

Παρόλα αυτά, οι οικονομικές δυσκολίες είναι υπαρκτές και ο ίδιος αναγκάζεται να κάνει και άλλες δουλειές σχετικές με το αντικείμενό του για να τα βγάλει πέρα. «Και ένα τεύχος να εξέδιδα το μήνα -που πίστεψέ με είναι αφάνταστα δύσκολο-, πάλι δεν θα μπορούσα να ζήσω από αυτό, ακόμα και αν ξεπουλούσε. Είναι λίγα τα λεφτά που παίρνουμε, το ποσοστό ενός δημιουργού στη χώρα μας βρίσκεται κοντά στο 10%, τη στιγμή που στο εξωτερικό ανεβαίνει στο 50%. Κάτι που είναι λογικό ως ένα βαθμό, αφού το κοινό είναι πολύ μεγαλύτερο», εξηγεί.

Η πίστη του, ωστόσο, στα κόμικς δεν κλονίζεται και δηλώνει πως τα προτιμάει από τα graphic novel. Η τεράστια επιτυχία του “Logicomix” τον επηρέασε, όπως και πολλούς άλλους Ελληνες δημιουργούς, «αλλά μην ξεχνάμε πως ήταν μια υπερπαραγωγή», λέει με έμφαση. «Χρειάστηκαν χρόνια δουλειάς για να υλοποιηθεί και υποστηρίχθηκε και σωστά. Για να κάνεις κάτι αντίστοιχο χρειάζεται κίνητρο, να ξέρεις πως το graphic novel σου θα βρει σίγουρα το δρόμο προς τα ράφια των βιβλιοπωλείων. Για μια δημιουργία 250 σελίδων απαιτούνται περίπου δύο χρόνια αφοσιωμένης δουλειάς. Αν δεν ξέρεις πως θα εκδοθεί σίγουρα, δύσκολα το ρισκάρεις».

Δεν του αρέσει να κάνει πολιτικοποιημένα κόμικς, αν και θέλει να περνάει μηνύματα και να «τσιγκλάει μυαλά», χωρίς όμως να δίνει μασημένη τροφή. Κατά συνέπεια, πιστεύει ότι δεν θα μπορούσε να δουλεύει σε εφημερίδα και να κάνει σατιρικές γελοιογραφίες, αφού τις απόψεις του τις θεωρεί ιδιαίτερες, «με κάποια ευαισθησία πάντα στη λογοκρισία». Οσον αφορά τη δουλειά άλλων δημιουργών, τρέφει μεγάλο θαυμασμό για τον Sergio Aragones, τον κομίστα που μετακόμισε από το Μεξικό στη Νέα Υόρκη και, παρότι δεν ήξερε αγγλικά, έγινε διάσημος κάνοντας κόμικς χωρίς λόγια. «Η δουλειά του είναι κάτι ξεχωριστό, σε κάνει να γελάς ανεξάρτητα από τη γλώσσα που μιλάς. Αυτό είναι από μόνο του ένα τεράστιο κατόρθωμα».

Τα τελευταία επτά χρόνια διδάσκει την τέχνη των κόμικς σε παιδιά στη Θεσσαλονίκη, όπου μένει μόνιμα. Εχει μία τάξη με πιτσιρίκια ηλικίας επτά έως έντεκα χρόνων και κάνουν δημιουργικό παιχνίδι πάνω στο σκίτσο, κάτι το οποίο απολαμβάνει. Εχει μάλιστα και μία μαθήτρια «πραγματικό αστέρι», την οποία δεν θα δίσταζε να συμβουλεύσει να ασχοληθεί με το χώρο αν το ήθελε. «Θεωρώ μεγάλο λάθος οποιαδήποτε άλλη συμβουλή», τονίζει και συμπληρώνει: «Απλά θα της έλεγα κάν’ το στο σωστό τόπο, με τις σωστές κινήσεις. Ποιος ξέρει; Μπορεί μια μέρα να καταλήξει να είναι από τις μεγαλύτερες δημιουργούς».

http://krakkomiks.blogspot.com/

http://www.socomic.gr/

theveryclosedcircle.blogspot.com

 

 

Εδώ το λινκ.

Επεξεργασία Απριλίου 27, 2012 από leonidio