Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΘΟΥΛΟΥ

[Argail]

       

 

Ο Μικρός Κθούλου είναι σειρά τριών άλμπουμ κόμικς του Γιώργου Τσούκη (γνωστού και ως Trashman).

 

Ο κεντρικός ήρωας είναι ένα μικρό τέρας, με πλοκάμια στο κεφάλι και φτερά δαίμονα. Αν και δανείζεται το όνομα του θεού Κθούλου, δημιουργήματος του Χ. Λάβκραφτ, οι προβληματισμοί του μικρού Κθούλου, που είναι μαθητής Δημοτικού στη Θεσσαλονίκη, είναι διαφορετικοί. Κύρια έγνοια του, και βασικό θέμα του κόμικ, είναι η απόρριψη και καταπίεση που δέχεται λόγω της αποκρουστικής μορφής του από τους συνομήλικούς του στο σχολείο, αλλά και τους θετούς γονείς του, και οι -πάντα αποτυχημένες- προσπάθειές του να γίνει αποδεκτός. Βασικό ρόλο στην ιστορία παίζει και η αγάπη του για τη metal μουσική, ενώ δεν λείπει και το κοινωνικό σχόλιο.

 

Άλλοι χαρακτήρες είναι η Κικίτσα (ελπίζω να μην έχει σχέση με την συνφορουμιτισσα kikitsa), μια κοπέλα που γουστάρει ο μικρός Κθούλου αλλά αυτή τον μισεί, παρ'όλα αυτά του μιλάει και δεν ξέρει η ίδια γιατί, οι συμμαθητές του μικρού Κθούλου, που τον κοροϊδεύουν και τον χτυπάνε, ο πατέρας που πάντα καταστρέφει την ηρεμία που βρίσκει ο μικρός Κθουλου στο δωμάτιό του που ακούει μουσική, και τον στέλνει να κάνει δουλειες.

 

Το κόμικ είναι ασπρόμαυρο και αποτελείται από στριπάκια των τριών καρέ, με μερικές ενδιάμεσες ολοσέλιδες ιστορίες. Άρχισε να εκδίδεται το 1998 στο περιοδικό Metal Invader, ενώ κατόπιν εκδόθηκε σε τρία άλμπουμ (56,56,48 σελίδες αντίστοιχα και μικρό μέγεθος) από τις εκδόσεις O2H, το τελευταίο από τα οποία κυκλοφόρησε το 2002. Το 2004 ανατυπώθηκε το πρώτο, εξαντλημένο άλμπουμ, αυτήν την φορά ως αυτοέκδοση από τον ίδιο τον Τσούκη.

 

Τα εξώφυλλα από τα τρία αλμπουμάκια και μερικά δειγματικά στριπ

 

chimage.php?image=1100/1176/tn_MikrosKthoulou_0001.jpg chimage.php?image=1100/1176/tn_MikrosKthoulou_0002.jpg chimage.php?image=1100/1176/tn_MikrosKthoulou_0003.jpg

 

 

To 2008 επανατυπώθηκε ο πρώτος τόμος σε πανόδετο.

 

 

 

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους lunatic & ramirez.

 

 

 

edit:

On 18/11/2012 στο 10:32 ΜΜ, CitizenX είπε:

Μια μικρή-ιστορικού τύπου- διόρθωση: Ο Μικρός Κθούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά (με έξι, αν θυμάμαι, στριπ) στο πρώτο τεύχος του Homo Metallicus (heavy metal fanzine που έβγαινε στη Μυτιλήνη και το οποίο φιλοξένησε και άλλα κόμικς) τον Γενάρη του 1998 (μαντέψτε από ποιους...). Στο Metal Invader μεταπήδησε όταν στείλαμε το τεύχος στα γραφεία τους για παρουσίαση και οι τύποι έσκασαν στα γελιά. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Αν ρίξετε μια ματιά στις σημειώσεις του άλμπουμ "Παλιοδουλειές", ο Γιώργος το σημειώνει επίσης.

[lufxou]

Ο Τσουκης ειναι πολυ καλος και πιστευω θα γινει ακομα καλυτερος με τα χρονια.Να προτεινω το αλμπουμακι του "Η ΒΙΔΑ και αλλες ιστοριες"( η ισως "Η ΒΙΔΑ").Πολυ καλο χιουμορ.

[Mandrake]

Το κόμικ "Ο Μικρός Κθούλου" με ψυχαγώγησε κι εμένα μέσα απ΄τις σελίδες του περιοδικού "Metal Invader". Είναι πολύ καλός κι αξίζει να τον τσεκάρει κανείς για αγορά! Μέχρι πριν 4 μήνες έμαθα από έναν φίλο για έναν τόμο που έχει κυκλοφορήσει με όλα τα στριπάκια μέσα, ενώ τώρα βλέπω πως είναι τρείς οι τόμοι! Πρέπει να τα πάρω οπωσδήποτε! Ευχαριστώ για τις πληροφορίες Argailwall!

Επεξεργασία Οκτωβρίου 5, 2008 από Mandrake

[nihilio]

Χαλαρά μία από τις καλύτερες δουλειές της Ελληνικής σκηνής, τουλάχιστον για την τελευταία δεκαετία. Απίστευτο μαύρο χιούμορ, πικρό και ανελέητο. Και έχει και μυθολογία Κθούλου.

 

(αγαπημένες σκηνές: "Σκάσε, έχουμε και χορηγούς" καθώς και το διπάνελο με τους Πυξ Λάξ)

[x for xepeta]

Καταπληκτικό σαν δουλειά. Έχει ψυχή. Το σωστο είναι Θούλου. Το Κ δεν προφέρεται, σαν το knife και know.

Επεξεργασία Ιανουαρίου 12, 2008 από comicsell

[annakaa]

πολυ καλό χιούμορ! από τις καλύτερες ελληνικές δουλειες.. συστήνω επίσης πέρα από τη

'βίδα", τις 'παλιοδουλειες', το "Νοτης και Φανης" και τη "Φανή στον κόσμο της"

[Mandrake]

Το σωστο είναι Θούλου. Το Κ δεν προφέρεται, σαν το knife και know.

 

Κάνεις λάθος φίλε μου! "Κθούλου" είναι το σωστό! Μάλιστα το συναντάμε σε άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες με την προφορά αυτή επίσης! Ακόμη και στην Heavy Metal σκηνή όπως τους Metallica με το τραγούδι "Call Of Kthulu" ή στους Mercyful Fate με το κομμάτι "Kutulu"! Η σωστή προφορά είναι "Κθούλου"!

Επεξεργασία Ιανουαρίου 13, 2008 από Mandrake

[nihilio]

Καταπληκτικό σαν δουλειά. Έχει ψυχή. Το σωστο είναι Θούλου. Το Κ δεν προφέρεται, σαν το knife και know.

 

 

Κάνεις λάθος φίλε μου! "Κθούλου" είναι το σωστό! Μάλιστα το συναντάμε σε άλλους συγγραφείς και καλλιτέχνες με την προφορά αυτή επίσης! Ακόμη και στην Heavy Metal σκηνή όπως τους Metallica με το τραγούδι "Call Of Kthulu" ή στους Mercyful Fate με το κομμάτι "Kutulu"! Η σωστή προφορά είναι "Κθούλου"!

Εμ, σύμφωνα με τον Lovecraft προφέρεται Koo-thu-lu, αν και έχει προταθεί και ως άλλη προφορά το Χ-θ-λου (αφού οι αμερικάνοι δεν έχουν τρόπο να γράφουν το X) στο pnp RPG Call of Cthulhu της Chaosium.

 

Αν και, όποιος έχει διαβάσει Lovecraft ίσως προσέξει ότι σε διάφορες ιστορίες του (πχ το Medusa's Coil) εμφανίζονται χαρακτήρες (κυρίως πρωτόγονοι) που αναφέρονται στον Ktulu ή Klulu ή άλλες παραλλαγές στο όνομά του. Αυτό γινόταν σε ιστορίες άσχετες με το Myhos, είτε ως inside joke (που ο Lovecraft τα λάτρευε) είτε για να δωθεί μια αίσθηση ρεαλισμού στις ιστορίες του Mythos, αφού έδειχναν ότι οι θεοί του είναι οικουμενικοί.

 

(και το τραγούδι των metallica είναι Call of Ktulu, αντί για The Call of Cthulhu, που είναι η ιστορία - έχουν γράψει επίσης κα ιτο Κθουλικό: The thing that should not be, ενώ κάποτε είχα ψάξει για άρθρο πόσοι έχουν γράψει τραγούδια πάνω στο Mythos - they are legion)

[Mandrake]

Συμφωνώ ότι έχει πολλές προφορές αλλά η κύρια προφορά του δε μπορεί να είναι άλλη παρά με "Κ" μπροστά. Κι αυτό γιατί σε όλες μπαίνει το "C" ή το "K" ανεξαρτήτου "h" μετά. Δεν είναι δυνατόν να το πρόφερες με "Θ"! Σε ποιά γνωστή διάλεκτο το "Cth" ή το "Kth" προφέρεται έτσι; Άλλωστε οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι με "K" το προφέρουν και το έχουν αποδεκτεί, οπότε τι συζητάμε τώρα... Μπορείς να δεις επίσης τι λέει εδώ κι εδώ!

 

P.S. Κακώς ίσως όμως ξεφύγαμε του κυρίου θέματος...

[x for xepeta]

Ουπς. Έκανα λάθος. Ήταν για την λέξη CTHON.

 

Μάλλον... Ό,τι ξέρω για τη ζωή το έμαθα από τα κόμικς.

 

 

Δεν ξέρω αν ο συγγραφέας έχει δίκιο. Δεν ξέρω αν το παράδειγμα μπορεί να παραλληλιστεί με την λέξη Κθούλου.

[YOSHIMITSU]

Από ότι βρήκα, το πρώτο τομάκι κυκλοφόρησε σε 500 αντίτυπα τον Μάιο του 2001 και μετά την εξάντληση του, επανακυκλοφόρησε όπως αναφέρει και ο φίλος Argail τον Ιούνιο του 2004 σε 1.500 αντίτυπα πια.

 

Μπορείτε να κάνετε και μία βόλτα από την επίσημη ιστοσελίδα του δημιουργού απλά πατώντας ΕΔΩ ώστε να πάρετε επιπλέον πληροφορίες για τον ίδιο αλλά και τα έργα του.

[Mandrake]

Ο Γιώργος Τσούκης (Trashman) ξαναχτυπά!! Ξανάρχισε ο "Μικρός Κθούλου" μέσα απ'τις σελίδες του περιοδικού "Rock Hard" με το τεύχος #34 (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2008)! Βέβαια νομίζω πως πρόκειται για παλιότερα στριπάκια και όχι καινούργια αλλά ίσως είναι αυτά που δεν ολοκληρώθηκαν στο "Metal Invader". Δεν έχω (ακόμη... ) τα αλμπουμάκια για να σας πω με σιγουριά.

[Argail]

Μπορείς να το Σκανάρεις για να το δω αν είναι παλιό?

[GreekComicFan]

Δεν έχει σκάνερ.

Επί την ευκαιρία, τα εξώφυλλα της παρουσίασης θέλουν αντικατάσταση. Όποιος τα έχει και έχει όρεξη, ας πράξει τα δέοντα.

 

[Argail]

τα έχω, θα τα σκανάρω μόλις μπορέσω, όταν τα είχα βάλει δεν είχα σκάνερ

[Mandrake]

Μπορείς να το Σκανάρεις για να το δω αν είναι παλιό?

 

Τώρα που υπάρχει, προσωρινά, scanner θα σου δείξω την σελίδα απ'το τελευταίο τεύχος (38) και μου λες αν υπάρχει στα άλμπουμ!

 

 

Υ.Σ. Μου βγήκε λίγο στραβή αλλά ελπίζω να κάνει την δουλειά της. :/

[Argail]

όχι σίγουρα δεν είναι, εξάλλου όπως έμαθα είναι όντος νέες ιστορίες οι οποίες θα κυκλοφορήσουν μαζεμένες σε άλμπουμ

[GreekComicFan]

Νόμιζα πως μετά από τόσους μήνες είχε αποσαφηνιστεί αυτό...

Καινούργια στρίπ είναι και θα υπάρχουν στο αναμενόμενο τεύχος 0 μαζί με νέο υλικό.

[Mandrake]

Είχα διαβάσει κάπου (δεν το βρίσκω τώρα) πως θα εκδόσει καινούργιο αλλά δεν είδα, νομίζω, αναφορά πως είναι απ'αυτά του περιοδικού "Rock Hard". Το "Metal Invader" γνωρίζουμε από ποιές δουλειές του είχε;

[lunatic]

Διάβασα τα #0 και #1 και είναι πραγματικά πολύ επιτυχημένα!!!Εξαιρετικό χιούμορ και τρελές καταστάσεις με τον Μικρό Κθούλου!!

 

Ορίστε ένα γκρι εξώφυλλο του #0 που κυκλοφόρησε στην Comicdom 2009!

 

 

Και ενα σκίτσο Του Γιώργου Τσούκη!

[ramirez]

Και μια variant έκδοση του Κθούλου #0 που βρήκα στο βιβλιοπωλείο της Βαβέλ.

 

 

[nihilio]

Είχα διαβάσει κάπου (δεν το βρίσκω τώρα) πως θα εκδόσει καινούργιο αλλά δεν είδα, νομίζω, αναφορά πως είναι απ'αυτά του περιοδικού "Rock Hard". Το "Metal Invader" γνωρίζουμε από ποιές δουλειές του είχε;

Οι δουλειές του Μetal Invader υπάρχουν σίγουρα στους τόμους 1, 2 και (χωρίς να είμαι σίγουρος για αυτό) 3.

Το στριπ εκεί έτρεχε για χρόνια, με μεγάλη επιτυχία (ακόμα θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που γυρνούσα με λεωφορείο στο χωριό μου μετά το Rockwave του 2001 και διάβαζα το απίστευτο εκείνο στριπ με θέμα το "πώς παίζεται το τάβλι") που οδήγησε το ανταγωνιστικό Metal Hammer να δημοσιεύει τον "Κήπο του Προφήτη".

 

Για τον μικρό Κθούλου... δε θα σχολιάσω πολύ. Δε θα μπορούσα να τελειώσω ούτε αύριο. Επιγραμματικά: είναι ότι καλύτερο έχει βγει σαν-Αρκάς στην Ελλάδα, έχοντας ταυτόχρονα μια δική του προσωπικότητα.

 

Ένα μικρό τρίβια: ο Γ. Τσούκης είχε δηλώσει πως πηγή έμπνευσης ήταν πολλοί μεταλλάδες φίλοι του. Ο ίδιος δεν ακούει Metal.

[GreekComicFan]

Όντως, θα μπορούσε να κάνει ανάλογη επιτυχία με τον Αρκά. Και ένα επιπλέον προσών με σύγκριση με τον Αρκά είναι πως μπορεί να αφηγηθεί μια πλήρες και σφικτοδεμένη ιστορία μέσω των στρίπ του, εκεί που αρκάς είναι πιο χαλαρός.

[nihilio]

Όντως, θα μπορούσε να κάνει ανάλογη επιτυχία με τον Αρκά. Και ένα επιπλέον προσών με σύγκριση με τον Αρκά είναι πως μπορεί να αφηγηθεί μια πλήρες και σφικτοδεμένη ιστορία μέσω των στρίπ του, εκεί που αρκάς είναι πιο χαλαρός.

Εντάξει, το χιούμορ του μικρού Κθούλου είναι πιο προς το καλτ (μεταλλάδες, έφηβοι, φανταζάδες, emo - κι ας μην υπήρχαν τότε) και το έντυπο στο οποίο εκδιδόταν δεν ήταν το Ε, αλλά το Metal Invader. Βέβαια πολύ σημαντικό ρόλο στο να παραμείνει καλτ έπαιξε πιστεύω και η επιλογή του δημιουργού του να μην "σπρώξει" περισσότερο το δημιούργημά του αυτό.

[rotagiatipino]

Χάρη στο bookcrossing διάβασα όλα τα τεύχη κι έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Είναι κάτι ανάμεσα σε Γκάρφιλντ και Μαφάλντα. Έξυπνα αστεία, σταθεροί χαρακτήρες (τη μισώ την Κικίτσα που παίζει με τον ευαίσθητο Κθούλου), ένα περιβάλλον που επιτίθεται κατά του διαφορετικού κι όμως τόσο συγκινητικό. Προσπερνώ τα αστεία γύρω από το death-metal που δεν είμαι ωτακουστής, κατά τα άλλα περασα πολύ καλά. Με τρόμαξε η κατά βάθος σκληρή στάση των γονιών (ειδικά ο μπαμπάς που το γύρναγε συνέχεια στην μπίρα και στο γκαζόν, όλα τα λεφτά). Ένα παιδάκι που θα ήθελα να γλυτώσω από την κακούργα κοινωνία. Ευφυές, εξαιρετικό και ελληνικότατο.

[big vaggos]

Το κατέβασα κι εγώ, αφού μόλις έγινε διαθέσιμο κι εδώ.

Λοιπόν... Έπαθα "πατατράκ" όταν το διάβασα. Πολύ καλό. Ίσως ότι καλύτερο έχω διαβάσει από τον Τσούκη. Ένα πλάσμα που όντας διαφορετκό ζητάει την αποδοχή από τον κοινωνικό του περίγυρο. Παρ' όλα αυτά δέχεται την αδιαφορία και την απαξίωση. Καταπλήκτικό χιούμορ και καλό σχέδιο που θυμίζουν Quino και Αρκά. Σύγχρονο κι εφυέστατο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα!

 

Τελικά, από ότι φαίνεται θα μπει κι αυτό στη συλλογή μου μαζί με τους Super Insomniacs. Επίσης, θέλω να εισέλθω στο fan club του Τσούκη που δημιούργησε ο green-mits...!

 

Υ.Γ: Keep feeding us, Trashman!

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 13, 2010 από big vaggos

[mits63]

 

 

Τελικά, από ότι φαίνεται θα μπει κι αυτό στη συλλογή μου μαζί με τους Super Insomniacs. Επίσης, θέλω να εισέλθω στο fan club του Τσούκη που δημιούργησε ο green-mits...!

 

Υ.Γ: Keep feeding us, Trashman!

 

:welcome: Vaggos!

 

We looooooove Tsoukis! OLE!

 

Λίγη προσπάθεια τώρα να ξεπεράσουμε τα παπιά!

[DJO]

Για τον μικρό Κθούλου... δε θα σχολιάσω πολύ. Δε θα μπορούσα να τελειώσω ούτε αύριο. Επιγραμματικά: είναι ότι καλύτερο έχει βγει σαν-Αρκάς στην Ελλάδα, έχοντας ταυτόχρονα μια δική του προσωπικότητα.

 

Αυτό ακριβώς!

 

Διάβασα τελικά τα 1 & 2 που έχει σκανάρει ο Τσουκ και ομολογώ ότι το 1ο με χάλασε. Πολύ πεσιμιστικό για τα γούστα μου, αν και έχει καμιά 20αριά καλά.

 

Όμως, ο 2ος είναι απείρως καλύτερος! Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι ο 1ος ήταν και το 1ο δημιούργημα του Τσούκη. Οπότε

 

Ένα μικρό τρίβια: ο Γ. Τσούκης είχε δηλώσει πως πηγή έμπνευσης ήταν πολλοί μεταλλάδες φίλοι του. Ο ίδιος δεν ακούει Metal.

 

[goldfarb]

Απο ότι θυμάμαι υπήρχαν και μονοσέλιδα στην σχολική εφημερίδα Schooligans, νομίζω εκεί το είχα πρωτοσυναντήσει. Και κάπου σε συνέντευξη του(ίσως επίσης στη Schooligans) έλεγε για κάποιο παιδί που είχε αυτοκτονήσει και νομίζω είχε επηρεαστεί πολύ στην δημιουργία του Μικρού Κθούλου.

[DJO]

Από την στήλη No Superheroes Allowed, του fridge.gr:

 

Ο Μικρός Κθούλου: Μαμά, γιατί με φωνάζουν τέρας;

 

 

Υπάρχει το χιούμορ, το ωραίο, το πηγαίο, εκείνο που σε κάνει να σκας χαμόγελο χωρίς να ζορίζεσαι. Υπάρχει όμως και εκείνο το είδος του χιούμορ που σε υποχρεώνει να φέρεις τα χέρια σου στο κεφάλι και να αναφωνήσεις “ααααααααααααρρρρργκγκγκγκγ”. Το χιούμορ που μπορεί να είναι μαύρο, χυδαίο, ρατσιστικό, ακραίο… είναι όμως χιούμορ. Το καταλαβαίνεις βαθιά στο στομάχι σου και την καρδιά σου που μουδιάζουν ευχάριστα σαν αποτέλεσμα γαργαλητού — βασική προϋπόθεση φυσικά είναι να έχεις στομάχι και καρδιά. Μη τα θεωρείτε αυτονόητα αυτά τα δύο. Ζούμε σε εποχές που πολλοί τα έχουν αφαιρέσει οικειοθελώς: “εδώ ο κόσμος χάνεται“, σου λένε “κι εσύ γελάς με αυτές τις βλακείες“. Έχω στομάχι παιδιά. Έχω καρδιά. Πρέπει να τα κρατήσω σε εγρήγορση και καλύτερη άσκηση από το καλό χιούμορ, σε οποιαδήποτε εκδοχή του, δεν υπάρχει. Στην αντίπερα όχθη βέβαια έχουμε τα ανέκδοτα του Προβάτου, τις επαναλήψεις από τα “Σφηνάκια” (ή “Σκερτσάκια” ή όπως διάολο αλλιώς λέγονται) και τον Θέμο – εντάξει, είναι πολύ σκληρό να εξισώνω τα αστεία του Θέμου με αυτά του Πρόβατου αλλά μέσω της υπερβολής επιτυγχάνεται η τεκμηρίωση (από κάπου το έχω κλέψει αυτό).

 

Ξεκαθαρίζω λοιπόν άμεσα, πως σήμερα θα ασχοληθώ με ένα ελληνικό κόμικ για μυημένους (αν και είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι αναγνώστες, τζιμάνια γαρ, θα το γνωρίζουν) που έχει αυτό το καταραμένο, το πηγαίο, το ρέων, το ωραίο, το “δεν-ξέρω-γιατί-γελάω-αλλά-θέλω-να-το-κάνω” χιούμορ. Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε για τον χτυπημένο από το πεπρωμένο Μικρό Κθούλου του Γιώργου Τσούκη, αυτού του κομίστα αίνιγμα από την Καρδίτσα (καλά, τώρα το έκανα περισσότερο μελοδραματικό απ’ όσο είναι στ’ αλήθεια το όλο πράγμα).

 

Όσοι fan του H.P. Lovecraft αναθαρρήσατε βλέποντας το όνομα-φετίχ μιας ολόκληρης γενιάς συγγραφέων (και εκατομμύρια αναγνωστών), μαζέψτε το Νεκρονομικόν σας. Η μόνη ομοιότητα του ήρωά μας με τη δημοφιλή μυθολογία και εκείνο που δεν είναι “νεκρό”, αλλά “κοιμάται”, είναι τα πλοκάμια. Εντάξει, θετός γιος είναι, ίσως κάποτε τον παράτησε ο Μεγάλος Παλαιός έξω από κάνα διαμέρισμα γιατί δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη. Αλλά δεν ξέρετε τι τραύματα του άφησε όλη αυτή η κατάσταση.

 

 

 

Ο Μικρός Κθούλου είναι ένας μικρός μαθητής δημοτικού της Θεσσαλονίκης (!) με φτερά δαίμονα στην πλάτη και πλοκάμια στο κεφάλι. Αν εξαιρέσεις πως όλοι το θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό να κυκλοφορεί ένα τέτοιο πλάσμα ανάμεσα τους, η ζωή βαίνει για τον ήρωα μας όπως θα αναμενόταν για ένα αγόρι στην εφηβεία με τέτοια χαρακτηριστικά: οι θετοί γονείς του δεν τον πολυσυμπαθούν, γκομενάκι δεν σταυρώνει με τίποτα, φίλους ούτε με όπλο, ίσως μόνο όταν είναι να τον εκμεταλλευτούν, το σχολείο μαρτύριο, η ζωή σκατά. Μόνη διέξοδος το κυνικό του χιούμορ και το χέβι μέταλ.

 

Το κόμικ ακολουθεί τις φόρμες των μικρών στριπ που κάποτε δίδασκαν χιούμορ στο περιοδικό MAD, αλλά και οι παλιότεροι Έλληνες κομίστες (Αρκάς, Ιωάννου κ.α,), με την λεγόμενη “punch line” να ισοπεδώνει κάθε επίπεδο λογικής και αξιοπρέπειας του Μικρού Κθούλου. Ένας χαρακτήρας φτιαγμένος για να αποτυγχάνει, αλλά μέσα από αυτή την ήττα να σχολιάζει την απομόνωση, τον ρατσισμό, την αποξένωση, τον φόβο μπροστά στην διαφορετικότητα. Χωρίς όμως να κουνάει το δάχτυλο, χωρίς να επιχειρεί να διδάξει. Πρώτα πρέπει να γελάσεις, σε ένα δεύτερο επίπεδο όλα τ’ άλλα.

 

Ο Μικρός Κθούλου έκανε την πρώτη εμφάνιση του στο περιοδικό “Metal Invaders” το 1998 (παίζει να έχω μερικά τεύχη στη ντουλάπα μου). Οι εκδόσεις “O2H” κυκλοφόρησαν τρία άλμπουμ με τον χαρακτήρα αυτόν. Παραδόξως (ίσως και προς τιμήν του), ο Τσούκης δεν ασχολήθηκε ξανά από το 2004 με αυτόν. Φήμες λένε πως ο ψυχίατρος του Μικρού Κθούλου είναι υπαρκτό πρόσωπο, ενώ οι ίδιες φήμες λένε πως ο Τσούκης δεν έχει ακόμα αποφοιτήσει από τη σχολή που μπήκε το 1994 — όλα είναι απλά φήμες, λέω εγώ.

 

Ο Μικρός Κθούλου είναι ένα από εκείνα τα κόμικ που αγαπάς και ούτε έχεις καταλάβει το γιατί. Σε κερδίζει με το ιδιαίτερο χιούμορ του, με τα inside jokes, με τις έξυπνες και καυστικές ατάκες του εκεί που δεν το περιμένεις. Δεν έχει να κάνει με το απλό του ασπρόμαυρο σχέδιο, δεν έχει να κάνει με όλα όσα περιμένεις. Έχει να κάνει με όσα δεν περιμένεις, και ανάθεμα αν το κατάλαβα την πρώτη φορά που το διάβασα, άλλα έχει πολλά τέτοια μέσα στα καρέ του.