ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟ

[Λένα]

Ο Λήο "Λεοντόκαρδος" Χάρτφηλντ είναι ένας υπηρήρωας, διάσημη προσωπικότητα, έχει φήμη, πλούτη, γυναίκες...όμως αυτό που πραγματικά επιθυμεί είναι μια καρδιά για να τον αγαπήσει γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που φαίνεται. Είναι ερωτευμένος με μια υπερηρωίδα συνάδελφό του, την Άντζελα, η οποία όμως δεν του δίνει την παραμικρή σημασία... Ο Λήο όλα αυτά τα κάνει κόμικς, λίγο κάθε νύχτα, για να εκφράσει όλα όσα δεν μπορεί να πει στους φίλους του ή να εξομολογηθεί στην Άντζελα... Ώσπου συναντά μια κοπέλα, την Κασσάνδρα, η οποία αναγνωρίζει την αξία των σκαριφημάτων του και τον μυεί στην μικρή σκηνή των μινικόμικς, αλλά και την δική του.

Το κόμικ είναι σχεδιασμένο με συνολικά 4 σχεδιαστικά στυλ, εκ των οποίων κυριαρχούν τα δύο.
Κυκλοφόρησε πρώτη φορά στην Αμερική, από τις εκδόσεις IDW publishing.


 

Αφιέρωμα στον Ηλία Κυριαζή

[germanicus]

Απολαυστικότατο κόμικ! Μπορώ να πω ότι σε μεγάλο βαθμό μου θύμισε τα Μανιφέστο. Μια ιστοριούλα boy meets girl στο κλασικό μοτίβο αμερικάνικων ρομαντικών κωμωδιών θα έλεγα με τις ανάλογες "πράξεις" (με τη θεατρική έννοια).

 

Το υπερηρωικό στοιχείο είναι τελείως δευτερεύον και απλώς αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο σχεδιάζεται/εξελίσσεται η ιστορία.

 

Much-o Like-o

 

 

ΥΓ Πρωτότυπος τίτλος "Falling for Lionheart" και μερικές σελίδες μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του Κυριαζή

[AndreasD]

Όμορφο κόμικ. Το διάβασα (στα αγγλικά) και το φχαρηστήθηκα. Δεν είναι το βαθυστόχαστο αριστούργημα (που προσπαθεί να αποτινάξει το γεγονός ότι είναι κόμικ απο πάνω του), αλλά περνάς καλά μαζί του. Ο Κυριαζής έξυπνα παράτησε τα σπάντεξ στην άκρη, σε ένα κόμικ με πρωταγωνιστή ένα σουπερήρωα,και ασχολήθηκε με άλλα πράγματα.

Παράληλα έμεινα με την εντύπωση οτι ο Κυριαζής δημιούργησε/έζησε την απόλυτη geek φαντασίωση. Υπερήρωας/Δημιουργός κόμικς, που ψάχνει και βρίσκει την αληθινή αγάπη.

[x for xepeta]

Καλή σαχλαμαρίτσα. Ό, τι πρέπει για νεανική κωμωδία. Και το λέω με την καλή έννοια.

[Dark Chris]

Μου φάνηκε πολύ καλό, επειδή συνδυάζει υπερήρωες και κόμικς. Δεν έχω διαβάσει το Μανιφέστο αν και θα ήθελα. Η κριτική που έγραψα στο blog μου.

 

(ελπίζω να μην πειράζει που έβαλα το link.....)

[Bonadrug]

Λοιπόν το story είναι ξεπατικοτούρα από δεκάδες νεανικές ταινίες των eighties κυρίως αλλά και πιο πρόσφατες όπου μια nerd κορασίδα με έφεση στη τέχνη, τη φιλοσοφία, την αγγλική φιλολογία ή κάτι άλλο ερωτεύεται με τον δημοφιλή ποδοσφαιριστή του κολεγίου. Δεν το λέω με την κακή έννοια. Έξυπνη κίνηση του δημιουργού. Γιατί έχουμε ένα καλό σενάριο με κλισέ (και ανατροπές) δοκιμασμένα και πετυχημένα.

 

Πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα . Δεν το περίμενα. Μπράβο στον Κυριαζή.

 

 

ΥΓ. Αλλά το εξώφυλλο είναι μάπα .

[alagt17]

ΥΓ. Αλλά το εξώφυλλο είναι μάπα .

 

Ουφ...για λίγο τρόμαξα...αλλά όλα καλά στο τέλος...

[YOSHIMITSU]

E, ναι δεν άντεξε τελικά...

[Λένα]

Εμένα δεν μου άρεσε.

Ήταν σαν το μανιφέστο, μόνο που ο πρωταγωνιστής έχει και υπερδυνάμεις.

Έμοιαζε όντως με μία ακόμη ρηχή χολυγουντιανή κωμωδία, το πρόσεξα μόνο αφού ειπώθηκε εδώ μέσα. Κάποιες σκηνές πραγματικά δεν αντέχονται.

Η σκηνή του χωρισμού δεν σε έπειθε καν. Ούτε που μπήκε στον κόπο να την αναπτύξει.

Το χρώμα απαίσιο όπως πάντα.

Επίσης πολύ κακή γλώσσα σε ουκ ολίγα σημεία.

 

Προς το τέλος μόνο ξαφνιαστηκα και νόμιζα πως θα το σωζε. "Ρε, λες;". Τελικά οι προσδοκίες μου δεν επαληθεύτηκαν και το τέλος ήταν ακόμα χειρότερο.

Γενικότερα πολύ γλυκανάλατο κόμικ.

 

Προτιμώ χίλιες φορές τον Κυριαζή όταν κάνει κόμικς τύπου blockbuster και blast comix.

[Bonadrug]

Αμάν , θα μείνω άνεργος !

[mits63]

Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα εντοπίσει μέχρι που εναφερθήκαν τα στερεότυπα των εφηβικών ταινιών. Ούτως ή άλλως όμως δεν νομίζω πως και ο Κυριαζής θα διεκδικούσε εύσημα πρωτοτυπίας, από την άλλη δεν το είχε σκεφτεί κανεις άλλος μέχρι τωρα! Μου άρεσε όμως πολύ που μάζεψε διάφορες επιρροές σε ένα ομοιογενές σύνολο, αρκούντως διασκεδαστικό ως αποτέλεσμα. Το συνιστώ ως ευχάριστο ανάγνωσμα για όσους έχουν ήδη τα Μανιφέστα και το Blood Opera, όσοι δεν τα έχουν ας ψάξουν να βρουν αυτά πρώτα!

[DJO]

Το διάβασα κι εγώ (το τσίμπησα εν όψει του signing) και δεν ξέρω τελικά αν μου άρεσε ή όχι. Με ενόχλησε λίγο η ροή του, πχ.στη σελίδα 46 έψαχνα να δω αν έχασα κάποιο καρέ. Τότε θα το θεωρούσα κακό κόμικ; Όχι. Καλό κόμικ; Ίσως, είναι όντως "καλή σαχλαμαρίτσα". Καλύτερο από το Manifesto; Με την καμία. Προσωπικά θα το πω Manifesto για την Αμερικανική αγορά με το υπερηρωικό να "συγκρούεται" με την εναλλακτική σκηνή κόμικς με ενδιαφέροντα τρόπο. Αλλά το περίμενα πολύ πιο βαρβάτο. Είναι το 3ο από αυτά που έβγαλε με την IDW και προσωπικά βάζω 0/3, αν και ο Carey έχει δίκιο για τα οπτικά πυροτεχνήματα, ειδικά στην "τελική μάχη". Πάντως, προτιμήστε να πάρετε πρώτα το MARS του Σταμπουλή και μετά αυτό.

 

Εύχομαι η Jemma να βγάλει στα Ελληνικά το Melody. Είναι σκάλες ανώτερο.

 

Λένα, σχεδόν σε όλα ρίχνει μπινελίκια ο Κυριαζής. Πάντως όντως είναι για εφήβους και βάλε, μην το πάρετε σε μαθητή Δημοτικού δηλαδή.

[Λένα]

 

Λένα, σχεδόν σε όλα ρίχνει μπινελίκια ο Κυριαζής.

 

Αυτό θεωρείς εσύ κακή γλώσσα;

[YOSHIMITSU]

Λοιπόν το πήρα και εγώ και πρέπει να πω γενικά ότι λίγο πολύ συμφωνώ με όλους τους προλαλίσαντες, όντως είναι ένα συμπαθητικά όμορφο κόμικ και μου άρεσε γενικά. Κλασικός Κυριαζής σε όλα του θα έλεγα, με τον ήρωα που κάνει κόμικς, είναι λίγο ντροπαλός και κολλημένος με μία γκομενίτσα - ανεκπλήρωτος έρωτας, με τους προβληματισμούς του, τις ντροπές του, τα τυχερά του, ρομαντικούλι γενικά, εδώ απλά είναι και σούπερ ντούπερ ήρωας μαζί αν και αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το σχέδιο του είναι στο γνωστό - προσωπικό - και ταιριαστό με τις ιστορίες του στυλ, εμένα γενικά μου αρέσει. Όμορφη και η έκδοση της Jemma όπως πάντα, χαρτί - χρώμα - γραμμές, λίγο ίσως η τιμή τσίμπησε σε σχέση με ό,τι μας έχει συνηθίσει. Ομολογώ ότι και εμένα υπάρχει κάτι που με ενοχλεί γενικότερα, το ότι είναι σε άλλο μέγεθος από τα Μανιφέστο - Blood Opera και δεν μπορώ να το βάλω μαζί τους. Είναι σαν τα μεγάλα του αδελφάκια να το διώχνουν σε άλλο ράφι με ίδιας ηλικ... μεγέθους κόμικς.

 

Πλάκα έχει πάντως, μοιάζει σαν αυτοβιογραφία δημιουργού κόμικς, που σχεδιάζει τον ήρωα του, να κάνει την αυτοβιογραφία του σε κόμικ που κάνει κόμικ και... ρε μπας και ο Κυριαζής είναι και σούπερ ήρωας και μας το λέει απέξω - απέξω;

Επεξεργασία Ιουλίου 2, 2011 από Yoshimitsu

[imacmaria]

Μου άρεσε! Εντάξει μπορεί να μην είναι το κόμικ που θα στιγματίσει την ζωή μας αλλά ξαναδιαβάζεται και ξαναδιαβάζεται άνετα! Δροσέρη και ευχάριστη ιστορία, γλυκιά και ρομαντική, με έντονες στιγμές συγκίνησης. Κινηματογραφικά καρέ, όμορφο χρώμα που τονίζει τον συναισθηματισμό της κάθε σκηνής, καθημερινοί διάλογοι. Μου άρεσε απίστευτα το στήσιμο της κάθε σελίδας, τόσο διαφορετικό αλλά χωρίς να χαλάει την ροή ή να νιώθω πως κάτι δεν δένει! Ωραίοι χαρακτήρες, καλοδουλεμένο σχέδιο και ευκολοχώνευτη ιστορία!

 

Μια μικρή παρατήρηση! Αυτός εδώ είναι ο Λούσιους που βγήκε βόλτα στα κομιξάδικα να βρει το Bone;;;;

 

 

 

ΥΓ. Α ρε Yoshi! Την ίδια σκέψη κάναμε... Ρε μπας και είναι;;; Μπαααααα......

[Kabuki]

Σήμερα το διάβασα. Πολύ διασκεδαστικό, φρέσκο, ο συνδυασμός δημιουργού κόμικ- υπερήρωα πολύ καλός, διάχυτο χιούμορ (και αυτοσαρκαστικό), καλή ροή, μόνο που στο δεύτερο μισό

(μετά το χωρισμό)

τελείωσε λίγο γρήγορα.

Συστήνεται (για ανάγνωση τουλάχιστον)

[JohnnyMZ]

Χθες βράδυ το διάβασα-τελειωσα κι εγώ! Το είχα βάλει στο μάτι απο πέρσι αλλά δεν το πήρα στο Comicfom Con 2011 γιατί δεν ήταν ο Κυριαζης και το ήθελα υπογεγραμμένο! Αν και είχαν μερικά που τα είχε σκιτσάρει πιο νωρίς, πίστευα ότι θα μου έκανε καλύτερο άμα τον πετυχαίνει κατ'ιδίαν, γιατί αυτά ήτανε μόνο κάτι χαζές φατσούλες (αλλα... ) . Το πήρα όμως στο φετινό Con.

 

Πολύ ωραίο κόμικ. Κλισέ, μη πρωτότυπο, ίσως και επαναληπτικό, απο τη μια,, πατάει αρκετά στα βήματα του αμερικανικού μέινστρημ, αυτά είναι που του δίνουν τη γοητεία του απο την αλλη. Το κυριότερο όμως είναι πως μια τέτοια δουλειά την έχει κάνει Έλληνας και έχει βγει στο εξωτερικό (για την ακρίβεια πρώτα δημοσιεύτηκε εκεί και μετά εδώ αλλα γιου γκετ γουάτ άι μην), και μου έρχεται το ίδιο που αισθανόμουν περίπου με το Logicimix, αλλα σε μικρότερο βαθμό. Αυτό το αίσθημα της "εθνικής περηφάνιας".

Εμφανέστατη η εξέλιξη του Κυριαζη, ειδικά για μένα που είχα διαβάσει το Μανιφέστο πολυ πρόσφατα και το 'χα φρεσκο. Ισχύει πως τα δυο έργα έχουν πολλά κοινά σε σενάριο και σχέδιο (γι' αυτό άλλωστε το χαρακτήρισα και επαναληπτικό) αλλα εξακολουθεί να είναι ένα όμορφο, ενδιαφέρον και αξιόλογο έργο!

 

Το διάβασα σε δυο βράδια και το απόλαυσα πολύ! Πιθανότατα μια απο τις καλύτερες πρόσφατες προσθήκες στη συλλογή μου!

Επεξεργασία Απριλίου 9, 2012 από JohnnyMZ

[mr-d]

ωραίο! "κλασικό κομικ Κυριαζή" θα το χαρακτήριζα..

[batigoal]

Οπως γραφει και Διονυσης απο πανω, κλασσικο κομικ Κυριαζη

 

Περισσοτερο μου αρεσε το στησιμο των καρε, η καλυτερη δουλεια του Κυριαζη

στον τομεα αυτο κατα την γνωμη μου, το χρωμα εκτος απο μερικες σελιδες, κυριως

ολοσελιδα καρε μου φανηκε μετριο, θα το χαρακτηριζα αδουλευτο και βιαστικο.

Η ροη οπως παντα καταιγιστικη, προς το τελος ενοχλητικα καταιγιστικη-βιαστικη.

Το στορυ αναμενομενο, σε καλο επιπεδο αν και δεν ξεφευγει απο τα κλισε.

 

Η εκδοση αξιοπρεπεστατη και σε σχετικα καλη τιμη.

 

Προτινεται στους φαν της ρομαντζαδας και μονο, οι υπολοιποι με επιφυλαξη

 

[Ion]

Ένα πολύ συμπαθητικό κόμικ, που αν και ξέρεις από νωρίς πώς θα καταλήξει, έχει ενδιαφέρον. Ωραίο το σχέδιο του Κυριαζή, και έχει πλάκα που χρησιμοποιεί τόσα διαφορετικά σχεδιαστικά στυλ, παρόλο που τα σχέδια των πρωταγωνιστών είναι (εσκεμμένα φυσικά) τόσο ερασιτεχνικά. Για εμάς τους λάτρεις του σπορ, ένα κόμικ με κόμικ αναφορές είναι 2 φορές πιο ενδιαφέρον  

 

[jimakoszs97]

Ωραίο σχέδιο. 7/10
 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 14, 2022 από jimakoszs97

[Argail]

Παρότι φαν του Ηλία αυτό δεν το είχα πάρει χαμπάρι και το τσίμπησα προχτές στην Comicdom.

Πολύ ωραία ιστορία, κοινωνικό super hero comic, τόσο όσο σε μέγεθος. Το σχέδιο του Ηλία όπως πάντα υπέροχο, το προτείνω σε όσους αρέσει το στυλ του Ηλία.