ΤΟ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΦΡΙΚΩΔΙΕΣ

[The_Sandman]

 

Από τον εκδότη:

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το περιεχόμενο αυτού του τόμου θα σοκάρει. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός του Shintaro Kago. Σεξ, αίμα και βία στην όσο το δυνατόν πιο διαστροφική τους μορφή είναι οι κυρίαρχες εικόνες. Αυτό όμως που είναι μοναδικό στο έργο του είναι ο χειρισμός του μέσου και η αποδόμησή του με τρόπο που το καθιστούν πρωτοποριακό, καινοτόμο και ακραία πειραματικό, διατηρώντας παράλληλα μια κυνικά κριτική ματιά απέναντι στην κοινωνία της εποχής μας.

 

Προσωπική άποψη:

 

 

Σε κατ’ ιδίαν συζήτηση με τον Λευτέρη σε κάποια παρουσίαση στη Λέσχη, μας είχε προαναγγείλει την έκδοση ενός ακραίου manga χωρίς όμως να αναφέρει περισσότερες πληροφορίες. Μετά το απαραίτητο ψάξιμο στο internet και όντας σχεδόν άσχετος με το συγκεκριμένο είδος, κατέληξα πως μάλλον θα εννοούσε κάποιο από manga του Junji Ito. Κατέβασα διάφορα σκαναρισμένα να δω τι παίζει κι έμεινα να περιμένω την κυκλοφορία του.

 

Λίγες μέρες πριν το φετινό Comicdom Con, όπως ήταν αναμενόμενο ανακοινώθηκαν οι νέες κυκλοφορίες των εκδόσεων Jemma. Μέσα σε αυτές και “Το μολυσματικό σύνδρομο της στοματικής κοιλότητας & άλλες πειραματικές φρικωδίες” του Shintaro Kago. Όπως καταλαβαίνετε είχα πέσει έξω στην πρόβλεψη μου. Το εξώφυλλο δε μου γέμιζε και πολύ το μάτι για αγορά στα τυφλά, οπότε τη λύση κλήθηκε να δώσει για άλλη μια φορά το διαδίκτυο. Δε δυσκολεύτηκα να βρω σκανς. Αν μη τι άλλο, με ένα γρήγορο “ξεφύλλισμα” χωρίς να διαβάσω τις ιστορίες, ήταν όντως ακραίος! Αποφάσισα πως θα το αγόραζα μόνο και μόνο από περιέργεια και ελπίζοντας πως δε θα τα κλάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου.

 

Στο Con το ξεφυλλίσαμε μαζί με τον Λευτέρη δείχνοντάς μου κάποια από τα στοιχεία που τον έκαναν να τολμήσει την έκδοση αυτού του τόσο ιδιαίτερου έργου. Το αγόρασα λοιπόν λίγες μέρες μετά και για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα αν θέλω να μου αρέσει ή όχι. Θέλω να πω: θεωρείται φυσιολογικό να σου αρέσει κάτι τέτοιο;

 

Ήδη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου καταλαβαίνουμε πως αν και το σεξ, το αίμα και η βία είναι επιφανειακά οι πρωταγωνιστές των ιστοριών, από κάτω κρύβεται μια κυνικά κριτική ματιά της κοινωνίας της εποχής μας. Ακόμα πιο διαφωτιστική είναι η εισαγωγή της Μυρτώς Τσελέντη όπου αναφέρει πως ο Kago καλύπτει το νόημα των ιστοριών του πίσω από άφθονο αίμα, αφύσικο σεξ, βία και κάθε είδους διαστροφή, απλά γιατί βήμα για να δημοσιεύσει τις άκρως πειραματικές ιστορίες του έβρισκε μόνο μέσω εντύπων ερωτικού προσανατολισμού.

Από την άλλη η φράση “Στην πραγματικότητα η ολοκλήρωση της κάθε ιστορίας του Kago έρχεται στη μέση της αφήγησής της” … ”βγάζοντας τον αναγνώστη από οποιαδήποτε λογική σεναριακή συνοχή” με ξένισε κάπως. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να διαβάσω ένα κόμικ τόσο εσωτερικό που μόνο ο δημιουργός του καταλαβαίνει τι θέλει να πει (κι αυτό ίσως όχι απόλυτα), ενώ όλοι οι υπόλοιποι για να φανούν απλά ψαγμένοι κρύβονται πίσω από τον χαρακτηρισμό “Πειραματικό”.

 

Έχοντας αυτά κατά νου, προσπάθησα να αφήσω απέξω οτιδήποτε έχει να κάνει με την “πρόκληση” αυτή καθ’ αυτή και προσπάθησα να δω τα νοήματα κάτω από το περιτύλιγμα “σεξ/αίμα/βία”. Άρχισα λοιπόν να διαβάζω την πρώτη ιστορία από τις συνολικά 13 που περιέχονται στο βιβλίο. Μιλάμε για ορισμένες (καλά κριμένες κάτω από τόνους περιττωμάτων) αφορμές για σκέψη, τουλάχιστον όπως τις εξέλαβα εγώ:

 

Το μολυσματικό σύνδρομο της στοματικής κοιλότητας

Έχει βασιστεί στο γεγονός πως όταν δύο άνθρωποι είναι μαζί, εντελώς ασυνείδητα, αρχίζουν και υιοθετούν ο ένας στοιχεία του άλλου. Με δεδομένο ότι στη σύγχρονη κοινωνία των γρήγορων ρυθμών όπου οι άνθρωποι βαριούνται ευκολότερα και ανανεώνουν τους συντρόφους τους αρκετά συχνά, πόσα δικά σου στοιχεία βλέπεις καθημερινά να έχουν διαρρεύσει γύρω σου;

 

Τοπικές τουριστικές πληροφορίες

Αν και μιλάει για ένα κατάστημα στο οποίο κάθε είδους παρανομία επιτρέπεται -για την σωστή τιμή φυσικά, και έχει για πελάτες ανθρώπους με παράξενες συνήθειες, αναφέρεται ουσιαστικά στην καθημερινότητα όπου θύτες και θύματα εναλλάσσουν ρόλους, συμβιβάζονται και εν τέλει συνυπάρχουν.

 

Το κρυφό σοκάκι μπροστά στο σταθμό. Μια ιστορία για την γοητεία της κρυφής πλευράς των πραγμάτων, των σκοτεινών σημείων των ανθρώπων, η οποία ασκεί (έστω και ελάχιστα) μια μυστήρια έλξη στον καθένα. Η εναλλαγή της αφήγησης χωρίς προειδοποίηση από τους διάφορους ανώνυμους ήρωες της ιστορίας και η τοποθέτηση των κειμένων στην μέση των καρέ είναι η πρώτη ένδειξη των πειραματισμών.

 

Τερατο-γένεσις μπροστά στο σταθμό

Ήταν μια ιστορία που διασκέδασα διαβάζοντάς τη. Θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία για την ιστορία των manga και την εξέλιξή τους. Θα μπορούσε όμως να είναι μια αλληγορία και για τα θέλω του καθενός και πως αυτά συγκρούονται με τα θέλω του άλλου. Όπως και να ‘χει σε αυτή την ιστορία είναι πια ξεκάθαρο πως ο Kago έχει αρχίσει για τα καλά τους πειραματισμούς με τη φόρμα αλλά και την ίδια τη δομή.

 

Κάτι κολλάει μπροστά στο σταθμό

Από τις αγαπημένες μου ιστορίες. Έχει να κάνει με την άρνηση ή ακόμα και τη δειλία μας να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των πράξεών μας, προτιμώντας πολλές φορές ακόμα πιο επίπονες λύσεις προκειμένου να αποφύγουμε να βρεθούμε κατά πρόσωπο με αυτές.

 

Ο Ριουνοσούκε Ακουταγκάουα μπροστά στο σταθμό

Η εμπορευματοποίηση της σωτηρίας της ψυχής. Αν και έχει βρει έναν αρκετά έξυπνο τρόπο να το περάσει, μας το έχουν ξανάπει κι άλλοι… Αρκετά αδύναμη αν και ευρηματική ιστορία.

 

Φρακάρισμα

Βασίζεται στην ιδέα ότι οι γυναίκες αποφεύγουν να πάνε τουαλέτα επειδή ντρέπονται, οπότε καταλαβαίνετε πως συνδέεται η έννοια του τίτλου με την ιστορία. Εδώ ήταν η πρώτη φορά που είπα “όχι ρε φίλε”. Το στοιχείο της πρόκλησης υπερισχύει και αν τελικά θέλει να δώσει κάποιο βαθύτερο νόημα του στιλ “δυσκολευόμαστε να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας κι ας υποφέρουμε κρατώντας τα μέσα μας” μένει καλά κρυμμένο.

 

Πολλαπλασιασμός μπροστά στο σταθμό / Η δημιουργία του έθνους / Blow up

Αυτή η τριάδα νομίζω είναι η πιο χαρακτηριστική. Η ιστορία και στις τρεις περιπτώσεις λειτουργεί μόνο σαν πρόσχημα για να πειραματιστεί ο δημιουργός με το μέσο αποδημώντας το με έναν εντελώς πρωτοποριακό τρόπο. Άνετα μπορείς να τις απολαύσεις χωρίς να διαβάσεις τα λόγια. Υπάρχουν καρέ στα οποία αν και το περιεχόμενο δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης, έχει το καρέ το ίδιο. Μπερδευτήκατε; Και μόνο για αυτές τις ιστορίες αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο βιβλίο.

 

Οι αναμνήσεις των άλλων

Στο ίδιο πλαίσιο με τις προηγούμενες τρεις. Αν θέλουμε να αναζητήσουμε κάποιο βαθύτερο νόημα, ίσως κάτι σε: δεν είμαστε μόνο αυτό που πιστεύουμε ότι είμαστε, αλλά κι αυτό που υπάρχει στο μυαλό (ή αν προτιμάτε στις αναμνήσεις) των άλλων για μας. Όπως λέει όμως και η ηρωίδα της ιστορίας “…αλλά στο τέλος, ποιος νοιάζεται;”

 

Lord of the Ring

Εδώ μιλάμε για μια διεστραμμένα αισχρή παρόδια, επιπέδου αμερικάνικου κολεγιακού χιούμορ, που πέρα των χρημάτων που ίσως επέφερε στον Kago, αδυνατώ να καταλάβω για ποιόν άλλο λόγο την έκανε… Σύμφωνοι το λογοπαίγνιο έχει πλάκα αλλά θα προτιμούσα να συμπεριλαμβάνονταν κάποια άλλη ιστορία αντί γι’ αύτη.

 

Κυκλική λογική

Εξίσου αδύναμη με την προηγούμενη. Λίγο πιο ιδιόμορφα χιουμοριστική που όμως στις τρεις σελίδες που διαρκεί δε νομίζω ότι προσφέρει στο γενικό σύνολο του βιβλίου. Γενικά το χιούμορ υπάρχει αν και καλά κρυμμένο σε όλες σχεδόν τις ιστορίες (σε κάποιες ίσως και με μορφή ειρωνείας) και δεν είναι λίγα τα σημεία που έστω και ασυναίσθητα πιάνεις τον εαυτό σου να χαμογελά διαβάζοντάς τες.

 

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε την χρονολογική σειρά που δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένες ιστορίες και γιατί τέτοια εμμονή με την φράση “μπροστά στο σταθμό” που υπάρχει στους περισσοτέρους τίτλους.

 

Σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Είμαι καλά γιατρέ μου;

 

[ngramm]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Βασίλη ότι η έμφαση στις ιστορίες του Kago είναι περισσότερο στον σουρεαλισμό και την κοινωνική σάτιρα/κριτική.

Το διαστροφικό σεξ, το αίμα, η ακραία βία και τα λοιπά "hentai" στοιχεία λειτουργούν κυρίως επιφανειακά και θα μπορούσαν νομίζω ακόμα και να λείπουν τελείως. Αυτό το αναφέρει και ο ίδιος ο δημιουργός σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του το 2008, στο Αμερικανικό περιοδικό Vice (στο οποίο έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς κόμικ), λέγοντας ότι "από συνήθεια" χρησιμοποιεί αυτά τα στοιχεία επειδή δουλεύει σχεδόν όλη του τη ζωή για ερωτικά περιοδικά.

Φυσικά ο Kago έχει πλέον δημιουργήσει το δικό του κοινό στις Η.Π.Α.και παγκοσμίως και πολλά από τα έργα του μεταφράζονται σε scanlations στα Αγγλικά.

 

(πολλά μπορείτε να βρείτε σε μορφή webcomics εδώ)

 

 

Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Βασίλη στην περιγραφή και κριτική των ιστοριών. Απλά να προσθέσω μόνο ότι εμένα η αγαπημένη μου (μαζί με το "κάτι κολλάει" που ανέφερε ο Βασίλης) είναι ίσως το Blow up, με τις φιλοσοφικές αναζητήσεις σχετικά με τον μικρόκοσμο, τον μακρόκοσμο, την αναπαραγωγή και τον θάνατο.

 

Επίσης μια ερώτηση σε όποιον ξέρει Γιαπωνέζικα: Η ιστορία "Η δημιουργία ενός έθνους" γιατί μεταφράστηκε έτσι στα Ελληνικά και τι δηλώνει ο τίτλος; Στα Αγγλικά μεταφράστηκε σαν "Abstraction" (Αφηρημένη ιδέα) που βγάζει πολύ περισσότερο νόημα.

Πάντως το "μπροστά από το σταθμό" (Ekimae στα Ιαπωνικά) πάντως που έχουν πολλές ιστορίες και μπορεί να προβληματίσει πολλούς είναι αναφορά σε δημοφιλή σειρά Ιαπωνικών κωμικών ταινιών του '50 και του '60 που γυρίζονταν σε διαφορετικές τοποθεσίες. Ενώ οι ταινίες αυτές χαρακτηρίζονται από γλυκιά και νοσταλγική διάθεση, ο Kago διαλέγει να συνδέσει την ίδια λέξη με την το ακραίο σεξ, την βία και την διαστροφή των ιστοριών του.

 

Σε γενικές γραμμές το κόμικ μου άρεσε πολύ και σύντομα θα διαβάσω πολλές άλλες δουλειές του (πολυγραφότατου όπως διαπιστώνω) Kago (μέχρι και ιστορία-μελέτη πάνω την Ρωσική ιστορία έχει γράψει). Μπράβο στην Jemma και τον Λευτέρη που τόλμησαν αυτή την τολμηρότατη (για τα δεδομένα της Ελληνικής κοινωνίας και αγοράς) έκδοση.

 

[myrto]

Ως υπεύθυνη της συγκεκριμένης έκδοσης σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και την ανάλυση.

Τρεις επισημάνσεις:

α)

στο Αμερικανικό περιοδικό Vice (στο οποίο έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς κόμικ)

Στο Vice έχει δημοσιευτεί μόνο μια ιστορία του Kago στο τεύχος όπου υπήρχε και η συνέντευξή του.

β)

Η ιστορία "Η δημιουργία ενός έθνους" γιατί μεταφράστηκε έτσι στα Ελληνικά

Η μετάφραση της ελληνικής έκδοσης έγινε απευθείας από τα ιαπωνικά. Έτσι σε μερικούς τίτλους, όπως και σε αρκετά σημεία του κειμένου προτιμήθηκε η ακριβέστερη απόδοση έναντι της πιο ελεύθερης που υπάρχει στα αγγλικά scanlations.

γ) Στην ελληνική έκδοση θα βρείτε και ιστορίες που δεν έχουν υπάρχουν ακόμα σε scans.

[ngramm]

Πολλά αξίζουν σαφώς σε σας προσωπικά που επιμεληθήκατε άριστα αυτή την έκδοση αλλά και για την έντονη και πολυετή ενασχόλησή σας

(και συγγραφικά) με τον χώρο του manga (που προσωπικά αγνοώ σχεδόν τελείως)!

Ώρες-ώρες πάντως διαβάζοντας το κόμικ λυπήθηκα κυριολεκτικά τον μεταφραστή/επιμελητή που πρέπει να συμπληρώσει/τσεκάρει κείμενο σε τόσα πολλά και τόσο μικρά μπαλονάκια πρέπει σίγουρα να κάτι εξαιρετικά κουραστικό!

α) Στο Vice έχει δημοσιευτεί μόνο μια ιστορία του Kago στο τεύχος όπου υπήρχε και η συνέντευξή του.

Πηγή μου ήταν αυτή η σελίδα που αν δείτε στο "Other works" αναφέρει: "He's also been featured in Vice Magazine quite a few times, and now has a monthly comic within the same magazine.". Πραγματικά μια αναζήτηση για "kagomaniacs" στο google επιστρέφει πολλά (και ενδιαφέροντα) στριπάκια (αλλά και κόμικς) του Kago στο Vice, που τονίζουν ακόμα περισσότερο την (επι)κριτική οπτική του στην σύγχρονη κοινωνία.

Πιθανόλογώ λοιπόν η εν λόγω στήλη στο "Vice comics" όντως υπήρξε (τουλάχιστον μεταξύ 2008-2009), αν και σε αρκετά strips βλέπω Ιαπωνική γλώσσα στα μπαλονάκια οπότε ενδεχόμενα να παρουσιάστηκαν μόνο στην Ιαπωνική έκδοση του περιοδικού και μετά απλά να μπήκαν στην "διεθνή" έκδοση της ιστοσελίδας;

 

EDIT: Λίγη περαιτέρω έρευνα απέδωσε μερικούς ακόμα καρπούς:

α) Διαπίστωσα ότι "Η δημιουργία ενός έθνους" είναι πράγματι η σωστή μετάφραση της ιστορίας (και όχι το "Abstraction"). Άλλο τώρα τι θέλει να πει ο ποιητής).

β) Χάριν πληρότητας παραθέτω και το εξώφυλλο/οπισθόφυλλο (το οπισθόφυλλο περιέχεται και στην Ελληνική έκδοση) και μία εσωτερική σελίδα από την πρωτότυπη έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου (Kasutoru Shiki - かすとろ式) που από ότι βλέπω μεταφράζεται περίπου σαν "Συντρίμμια της βροχής και της έκφρασης"! Και τώρα που το ξανασκέφτομαι ίσως προσωπικά θα προτιμούσα κάτι πιο κοφτό σε αυτό το στυλ αντί του (σίγουρα μεγάλου) τίτλου που επιλέχθηκε στην Ελληνική έκδοση..

[myrto]

Πολλά αξίζουν σαφώς σε σας προσωπικά που επιμεληθήκατε άριστα αυτή την έκδοση αλλά και για την έντονη και πολυετή ενασχόλησή σας

(και συγγραφικά) με τον χώρο του manga (που προσωπικά αγνοώ σχεδόν τελείως)!

 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια, με τιμούν ιδιαίτερα όταν προέρχονται από κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί τόσο πολύ με τον συγκεκριμένο χώρο

 

Ώρες-ώρες πάντως διαβάζοντας το κόμικ λυπήθηκα κυριολεκτικά τον μεταφραστή/επιμελητή που πρέπει να συμπληρώσει/τσεκάρει κείμενο σε τόσα πολλά και τόσο μικρά μπαλονάκια πρέπει σίγουρα να κάτι εξαιρετικά κουραστικό!

Ναι, νομίζω οτι η καημένη η letterer ακόμα θα πρέπει να βλέπει εφιάλτες... Για την μετάφραση/επιμέλεια έγινε με μεγενθυντικό φακό και πολύ προσπάθεια, αλλά το καταδιασκεδάσαμε!

 

Πιθανόλογώ λοιπόν η εν λόγω στήλη στο "Vice comics" όντως υπήρξε (τουλάχιστον μεταξύ 2008-2009), αν και σε αρκετά strips βλέπω Ιαπωνική γλώσσα στα μπαλονάκια οπότε ενδεχόμενα να παρουσιάστηκαν μόνο στην Ιαπωνική έκδοση του περιοδικού και μετά απλά να μπήκαν στην "διεθνή" έκδοση της ιστοσελίδας

 

Είναι πολύ πιθανό να έχετε δίκιο, τα συγκεκριμένα στριπς τα είχα ξαναδεί στα Ιαπωνικά πριν μερικά χρόνια αλλά τουλάχιστον για μερικά τεύχη μετά από εκείνο στο οποίο δημοσιεύτηκε η συνέντευξη νομίζω οτι δεν υπήρχε στην έντυπη έκδοση κάποιος άλλος Κago. Με κάθε επιφύλαξη αυτό...

 

Kasutoru Shiki - かすとろ式 που από ότι βλέπω μεταφράζεται περίπου σαν "Συντρίμμια της βροχής και της έκφρασης"!

Μην εμπιστεύεστε το google translate για τα Ιαπωνικά... Ναι, όντως ο τίτλος είναι διαφορετικός αλλά ήταν αδύνατον να αποδοθεί στα ελληνικά διατηρώντας ταυτόχρονα και το νόημά του...

[Melandros]

Πήγα σήμερα για μια δουλειά στον Βόλο.. και πήρα το Μολυσματικό Σύνδρομο... μαζί μου για να το διαβάσω εάν έβρισκα χρόνο.. Δεν ξέρω άμα μπορώ να το προτείνω σε κάποιον... κ βασικά δεν με νοιάζει να το προτείνω σε κάποιον... Εγώ όμως έμεινα μλκας.. Μου άρεσε... ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!!! Θέλω κ'άλλο... τρελό.. πολύ τρελό..

[Everest]

το παρήγγειλα κι εγώ μετά από όλα όσα διάβασα!

Επεξεργασία Αυγούστου 8, 2011 από Everest

[ΔeMo™]

Διάβασα το μισό περίπου σήμερα στη λέσχη και δεν μπορώ να πω ότι με σόκαρε (εκτός από αρκετές δόσεις αηδίας στην ιστορία με τη.. δυσκοιλιότητα ~ δε θύμαμαι τους τίτλους των ιστοριών ), ίσως φταίει ότι γενικά εκτιθέμεθα συχνά σε εικόνες σεξ ή βίας κλπ. οπότε ίσως έχω φτάσει σε ένα είδος απάθειας.. Γέλασα αρκετές φορές, πάντως, κατά την ανάγνωσή του και δεν ξέρω αν ήταν όντως χιούμορ του δημιουργού ή εγώ το βρήκα διεστραμμένα αστείο, σαν ανάγνωσμα πάντως είχε φάση.

 

υ.γ.: πολύ ενδιαφέροντα αυτά που έγραψες Sandman, για την "αποκωδικοποίηση" των ιστοριών.

Ήθελα να προσθέσω μόνο ότι στην ιστορία με τους δύο θεούς και τις δύο κοπέλες που μάχονται για να ρίξουν ένα τεκνό (πάλι δε θυμάμαι τον τίτλο) μου έφερε στο μυαλό όλα αυτά τα ερωτήματα περί μοίρας ή πεπρωμένου, ποιος το καθορίζει, ποιος καθορίζει το συμβαίνει στη ζωή μας, πώς μία ενέργεια μας μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα άλλο μέλλον μας, αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να επέμβει και να το αλλάξει προς όφελος μας ή ό,τι κάνουμε το κάνουμε από μόνοι μας, χωρίς εξωτερική βοήθεια κλπ.

[DJO]

Ε, μετά το Killing Joke ήθελα κάτι 100% mindf@ck. Και βρήκα μάλλον ό,τι πιο mindf@ck έχει βγει στα Ελληνικά... Για πάμε ένα θεόρηχο review (για το πραγματικό νόημα διαβάστε την κριτική του Sandman ):

 

~ 2 εισαγωγικές σελίδες από την επιμελήτρια τη Μυρτώ.

~Το Μολυσματικό Σύνδρομο Της Στοματικής Κοιλότητας Καλό. Το γεννητικό όργανο του αρσενικού ορίζει τη μορφή της στοματικής κοιλότητας του θηλυκού. Με βάση αυτό, μια κοπέλα ψάχνει να βρει με ποια την απάτησε ο σύντροφός της! 6.5/10

~Τοπικές Τουριστικές Πληροφορίες Ένα διεστραμμένο θέρετρο όπου ο θα διασκέδαζε όντως μακελεύοντας συνταξιούχους και μωρά φώκιας. Psycho. Αν και το τέλος είχε μια τζούρα χιούμορ. 5.6/10

~Το Κρυφό Σοκάκι Μπροστά Στο Σταθμό Το εσωτερικό είναι πάντα πιο ενδιαφέρον από το εξωτερικό του κάθε πλάσματος. Έτσι ένας serial killer επιστήμονας προσπαθεί να το αναδείξει, ενώ ταυτόχρονα μία κοπέλα που της βγαίνει από ένα χτύπημα ο βολβός του ματιού τον ξαναβάζει ανάποδα για να δει το εσωτερικό της. Και αφού τα καταφέρνει βγάζει τους βολβούς άλλων για να δει και το δικό τους εσωτερικό. Ακούγεται θεοκαμμένο αλλά είναι πολύ ψαγμένο, 8/10

~Τερατο-Γένεσις Μπροστά Στο Σταθμό ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΘΕΪΚΟ!!!!!!! Προσωπικά η καλύτερη ιστορία όλου του τομακίου, 9.8/10

~Κάτι Κολλάει Μπροστά Στο Σταθμό Αηδία αν και με νόημα. Μια κολλώδης ουσία εμφανίζεται από το πουθενά και όποιος την πατάει φοβάται να σηκώσει το πόδι για να την αντικρίσει και προτιμάει να κόψει το πόδι. Αλλά σιγά σιγά εξαπλώνεται και.... 6.8/10

~Ο Ριουνοσούκε Ακουταγκάουα Μπροστά Στο Σταθμό Αν κατάλαβα καλά, υπαρκτό πρόσωπο. Αντιγράφω από το site του Καστανιώτη:

Ο Ryūnosuke Akutagawa, ένας από τους πιο σημαντικούς Ιάπωνες λογοτέχνες, γεννήθηκε το 1892 και αυτοκτόνησε το 1927.

Η λογοτεχνική του πορεία ξεκινά το 1915 με το μικρό διήγημα Ρασομόν, στο οποίο προβάλλουν τα στοιχεία της ιδιόμορφης γραφής του. Η ευρηματική χρήση της ιαπωνικής παράδοσης των λαϊκών μύθων, το μακάβριο ύφος και η διηγηματική ακρίβεια είναι μερικά από τα στοιχεία αυτά.

Ο εν λόγω λογοτέχνης είναι πλασιέ και προσπαθεί να πουλήσει κάτι συσκευές όπου πρέπει να σώσεις μια αράχνη προτού την πατήσει ένα πόδι και θα πας στον παράδεισο, σύμφωνα με ένα θρησκευτικό μύθο που λέει ότι ο ιστός μιας αράχνης θα σε τραβήξει από τα καζάνια της κόλασης. Αποτυγχάνει και προσπαθεί και με κοπελιές όπου επίσης αποτυγχάνει κ.ο.κ. 0.5/10

~Φρακάρισμα ΑΗΔΙΑ, ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΗΔΙΑ, ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ. Οκέυ πιστεύω αυτοί οι χαρακτηρισμοί φτάνουν και αυτό που λέει ο Μπιλ ότι προσπάθησε να περάσει δεν... Η δυσκοιλιότητα φρακάρει το έντερο γυναικών με αποτέλεσμα "σκωλήκωση". Εμετικό, ΜΕΓΑΛΟ 0/10

~Πολλαπλασιασμός Μπροστά Στο Σταθμό / Η Δημιουργία Του Έθνους / Blow up Εε.. Ψαγμένο, φευγάτο, ορίζει τον αέναο κύκλο της δημιουργίας. 7.8/10

~Οι Αναμνήσεις Των Άλλων Απίστευτη ιστοριούλα! Τα προηγούμενα καρέ ακολουθούν την πρωταγωνίστρια ενώ οι άλλοι δεν αντέχουν να φαίνεται φάτσα φόρα το παρελθόν τους και αυτοκτονούν! Φευγάτο! 9/10!

~Lord Of The Ring Εεε...οκέευ...Ένας σούμο φοράει ένα μαγικό βρακοζώνι το οποίο του κάνει εχμ επιθετικές τις ρώγες και το γεννητικό του όργανο, με τα οποία αποδυναμώνει τα αντίστοιχα εχμ σημεία του αντίπαλου σούμο. Μέχρι που το χάνει, αν κατάλαβα καλά. Fail, 0/10

~Κυκλική Λογική Δεν κατάλαβα Χριστό. Τρισδιάστατες σελίδες που διαλύονται σε μια σουρεαλιστική πραγματικότητα. Ή κάτι τέτοιο... 0/10

 

Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε την χρονολογική σειρά που δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένες ιστορίες και γιατί τέτοια εμμονή με την φράση “μπροστά στο σταθμό” που υπάρχει στους περισσοτέρους τίτλους.

 

Έλα ντε... Μάλλον επειδή είναι αγχώδεις χώροι, βλ. που τους σπρώχνουν με ραβδί να μπουν στο τρένο στο Τόκυο;

 

 

Overall, μιλάμε για τον ορισμό της μανγκανθολογίας η οποία συνουσιάζει αδιάκριτα με κάθε εγκεφαλικό κύτταρό σας ενώ προσπαθείτε να αναλύσετε το τι διαβάζετε. Μονάχα για υπερ-ψαγμένους και αν... Από μένα ένα 6.345/10 και δεν το προτείνω με τίποτα σε under 16. Και όχι επειδή διαβάζεται από τα δεξιά προς τα αριστερά...

 

 

Btw, for the record, το εξώφυλλο προέρχεται από τον Πολλαπλασιασμό Μπροστά Στο Σταθμό:

 

[x for xepeta]

Σεναριακά είναι... δύσκολο έως απορριπτέο. Τεχνικά είναι ένα αριστούργημα. Υπέρτατη εξερεύνηση του μέσου.

[batigoal]

Τελικα ειναι οντως ενα manga πολυ διαφορετικο απο αυτο που αρχικα φαινεται, δεν καταφερε να με σοκαρει,

καταφερε ομως να με κανει να γελασω δυνατα σε ενα σημειο της ιστοριας "Φρακαρισμα".

 

Ανισες οι ιστοριες μεταξυ τους, η τριαδα Πολλαπλασιασμος μπροστα στο σταθμο, Η δημιουργια του εθνους

και Blow up, ειναι θεωρω απολυτα ενδεικτικη της εικαστικης δυναμης της 9ης τεχνης, πραγματικο mind-blown!

O μεγαλος Moebius σιγουρα θα χαμογελαει με ικανοποιηση αν το διαβαζει τωρα.

 

Σεναριακα, ολες οι ιστοριες εκτος απο τις δυο τελευταιες και τις τρεις παραπανω, εχουν να πουν πολλα και το κανουν

με τοσο επικριτικο τροπο, που δεν αφηνει θεωρω πιθανοτητα παρεξηγησης του νοηματος και των σκεψεων

του δημιουργου, προφανως ο ανθρωπος δεν εκανε τσοντες hentai, αλλα κοινωνικη κριτικη και οχι μονο.

 

Αν και στην αρχη το αντιμετωπισα με μεγαλη επιφυλαξη, πλεον μπορω ανετα να το προτεινω σε ενηλικες αναγνωστες,

οι μικροτεροι σε ηλικια, ακομα και αν δεν σοκαριστουν με το εικαστικο κομματι, δεν νομιζω πως θα εκτιμησουν

ιδιαιτερα το σεναριακο κομματι, οποτε δωρων αδωρων.

 

Μαλλον πρεπει να προστεθει και ο χαρακτηρισμος "Κοινωνικο" στα περιεχομενα, μαζι με το "Τρομου/Θριλλερ".

 

 

[Kabuki]

σεναριακα εχει ενδιαφερον, εικαστικα δειχνει ότι ο δημιουργος του εχει εξαιρετικες δυνατότητες,

αλλά είχε καποιες σκηνες που με φρικαραν αρκετα και εντυπωθηκαν στο μυαλό μου,

ωστε δυσκολα θα το πρότεινα σε καποιον η θα το ξαναδιαβαζα

[popoclaw7]

Πρόσφατα ανακάλυψα τα εργα του Kago και ήταν μεγαλή μου εκπληξη και χαρα οταν είδα πως υπάρχει ελληνική έκδοση για ενα απο τα αγαπημενα μου κομικ του!

Έχει όλα όσα με έκαναν να αγαπήσω τον δημιουργό. 

Πολύ δημιουργικά σενάρια και ιδέες, καλή αίσθηση του χιούμορ και καμία ντροπή στην απεικόνιση... εμ... όχι απαραίτητα όμορφων σκηνικών.

 

Τα Τερατο-γένεσις μπροστά στο σταθμό, Κάτι κολλάει μπροστά στο σταθμό και Η δημιουργία του έθνους ξεχωρίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο

και το Φρακάρισμα είναι κάτι που απλα θα προσποιηθώ οτι δεν υπαρχει και σιγουρα δεν θα με στοιχειώνει για το υπόλοιπο της ζωής μου  

 

Σίγουρα δεν είναι ενα manga για τον περισσότερο κοσμο

αλλά προτείνω ανεπιφυλακτα 

10/10 

θα έβλεπα τους φίλους μου να αναλογίζονται την σχεση τους μαζι μου ξανα.

[Loss]

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του τεύχους σε μεγαλύτερη ανάλυση.