ETC

[Ion]

  

 

Στο Comicdom Con 2011 κυκλοφόρησε το 13ο άλμπουμ από τη Συλλογή Εννέα. Αυτή τη φορά έχουμε μια επιλογή γελοιογραφιών του Ηλία Ταμπακέα από αυτές που είχαν δημοσιευτεί παλιότερα στο 9. ΕΤC σημαίνει Elias Tabakeas Cartoonist. Την έκδοση προλογίζει ο Άρης Μαλανδράκης αλλά και ο ίδιος ο δημιουργός. Στο τέλος υπάρχει ένα 4σέλιδο με μετάφραση όλων των γελοιογραφιών στα αγγλικά, καθώς και σε ποιο τεύχος του 9 δημοσιεύτηκε κάθε μία. Το άλμπουμ είναι αφιερωμένο στη μητέρα του.

 

Τιμή: 12 €

 

 

Ομαδοποίηση για τη Συλλογή Εννέα

[tzabouromaria]

Και παρουσίαση του, υπάρχει από εμένα, εδώ!

Καλή ανάγνωση!!!!

[CitizenX]

Τακτοποιώντας κάποια αρχεία "ξέθαψα" αυτό το κείμενο που προορίζονταν για το τεύχος #10 του MOV. Μιας και το περιοδικό δεν υφίσταται πλέον και για να μην χαθεί εντελώς το κείμενο, το παραθέτω εδώ:

 

 

E.T.C.

Μια χιουμοριστική και «Καιλιπαλογική» Προσέγγιση Λανθανόντως Αστείων Πραγμάτων

 

Ο Ηλίας Ταμπακέας δηλώνει «καιλοιπαλόγος» (από το αγγλικό αρκτικόλεξο etc), λάτρης και εκφραστής της λεπτομέρειας που κρύβεται πίσω από τον λόγο και τις εικόνες ή που αναδύεται μέσα από αυτές. Χρησιμοποιώντας έναν όρο δικής του επινόησης για να περιγράψει την τέχνη του και τον ίδιο (Eias Tabakeas Cartoonist), ο Ταμπακέας οριοθετεί το πεδίο της καλλιτεχνικής του δράσης του και θέτει τους όρους με τους οποίους ο αναγνώστης καλείται να διαβάσει και να αποκωδικοποιήσει τα κόμικς και τις γελοιογραφίες του.

 

Στον πολύχρωμο και αμφίσημο κόσμο του Ηλία Ταμπακέα απαντάται το αγγλοσαξωνικής καταγωγής χιούμορ με τη σημειολογία της ελληνικής πραγματικότητας. Ο ίδιος δεν κρύβει τις επιρροές του, οι οποίες ξεκινούν από τις βινιέτες και τις εικονογραφήσεις του Saul Steinberg και φτάνουν μέχρι τις γελοιογραφίες των Robert Crumb και Andrea Pazienza. Και δύσκολα μπορεί κανείς να αγνοήσει την υιοθέτηση της αφηγηματικής δομής και του χιούμορ του Gary Larson, σε μεγάλο μέρος του έργου του, γεγονός που αναδεικνύει τον Ταμπακέα, ως τον χαρακτηριστικότερο εκπρόσωπο της ιδιαίτερης γελοιογραφικής προσέγγισης του Αμερικανού δημιουργού στην εγχώρια σκηνή. Και αυτή η ιδιαίτερη και κυρίως, εγκεφαλική, σε σύλληψη και μετάδοση, προσέγγιση είναι που κάνει το έργο το Ταμπακέα ενδιαφέρον.

 

Η ποικιλομορφία των δεδηλωμένων επιρροών του δημιουργού διαμορφώνει ανάλογα και τις θεματικές ενότητες του έργου του. Τα κόμικς και οι γελοιογραφίες του μπορούν να είναι άμεσα χιουμοριστικά, άλλες φορές να έχουν έντονο το στοιχείο το κοινωνικού σχολιασμού, συχνά κινούνται στα όρια του σουρεαλισμού και άλλοτε παίζουν με την αντίληψη του αναγνώστη ή απλά εκφράζουν προσωπικές του ανησυχίες και προβληματισμούς. Το πολύμορφο και πολύχρωμο μωσαϊκό εικόνων και αντικειμένων που δημιουργείται- συχνά, άτακτα, με την πρώτη ματιά, εισηγμένου μέσα στη σελίδα- δημιουργεί ένα «παράλογο σύμπαν» που αγκαλιάζει τις διάφορες όψεις της πραγματικότητας και τις αναπλάθει κατά το δοκούν. Εδώ, τα οικεία στοιχεία της καθημερινότητας, αναδομούνται μέσα από την παραληρηματική φαντασία του δημιουργού, επαναπροσεγγίζονται σημειολογικά και προσφέρονται στον αναγνώστη εν είδη «χιουμοριστικού γρίφου» τον οποίο καλείται ο ίδιος να αποκοδικωποιήσει. Αυτό συμβαίνει άλλοτε με την Larson-ικη προσέγγιση εικόνας και κειμένου, όπου η εικόνα και η λεζάντα ενώ συνυπάρχουν, δημιουργούν μια νοηματική αντίθεση/ αντιπαράθεση/ αναίρεση από την οποία προκύπτει το χιουμοριστικό στοιχείο και άλλοτε με μια πιο σύνθετη απεικόνιση, εν είδη επιτραπέζιου παιχνιδιού ή χάρτη, όπου το «αστείο» προκύπτει από την αποκωδικοποίηση των λεπτομερειών που πλαισιώνουν την εικόνα και όχι από την ίδια την εικόνα. Η λιτή εικονογράφηση, με τον ψηφιακό χρωματισμό και την έντονη παρουσία της ψηφιακή επέμβασης (ο Ταμπακέας υπήρξε ένας από τους πρώτους, αν όχι ο πρώτος, Έλληνας δημιουργός κόμικς που χρησιμοποίησε συστηματικά του ηλεκτρονικούς υπολογιστές για να εικονογραφήσει τα κόμικς του) άλλοτε περιορίζεται σ’έναν καθαρά λειτουργικό ρόλο και άλλοτε συμβάλει στην ανάδειξη των «καιλιπαλογικών/etc» λεπτομερειών. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, καθιστά το σχεδιαστικό ύφος του δημιουργού, άμεσα αναγνωρίσιμο.

 

Η ιδιαιτερότητα του έργου του Ηλία Ταμπακέα εντοπίζεται στην ιδιόμορφη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του δημιουργού και των αναγνωστών του. Το χιούμορ στις σελίδες του ETC είναι, κάποιες φορές, τόσο εγκεφαλικό, ώστε ο δημιουργός να εξαρτάται άμεσα από την αντίληψη, το πνευματικό επίπεδο ή την ψυχοσύνθεση του αναγνώστη για να γίνει αντιληπτό. Η όποια «αντικειμενική αντίληψη» για το τι είναι αστείο και τι όχι (αν θεωρήσουμε ότι μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο) μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και η εστίαση μετατοπίζεται στην προβολή του μηνύματος του ίδιου το δημιουργού, που άλλοτε λαμβάνεται από τον δέκτη και άλλοτε όχι. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το γεγονός ότι ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του άλμπουμ, ο αναγνώστης δεν θα συναντήσει μια ενιαία και τακτικά δομημένη χιουμοριστική προσέγγιση αλλά ένα συνονθύλευμα μηνυμάτων στα οποία θα αντιδράσει διαφορετικά, κατά περίπτωση και τα οποία, στο σύνολο τους, προσδίδουν μια, αναμφισβήτητα, ενδιαφέρουσα και αστεία εικόνα της νεοελληνικής πραγματικότητας.

 

Έτσι και αλλιώς, η αλήθεια και η ομορφιά, λένε, πως κρύβονται στις λεπτομέρειες…

 

 

 

Επεξεργασία Ιανουαρίου 14, 2018 από CitizenX

[Valtasar]

Αντικαταστάθηκε το εξώφυλλο και οπισθόφυλλο του τεύχους