ΦΑΣΟΛΑΣ [ El Botones Sacarino ]

[Ion]

ΦΑΣΟΛΑΣ

 

Ο Φασόλας (El Botones Sacarino) είναι μια σειρά που δημιούργησε ο Ισπανός Francisco Ibáñez (Αντιρίξ & Συμφωνίξ, Οδός Τρέλας 13) το 1963 για το περιοδικό El DDT, και αναπτύχθηκε περαιτέρω από άλλους συγγραφείς. Ο ήρωας είναι βασισμένος σε μεγάλο βαθμό στο Gaston Lagaffe του Franquin, ο οποίος δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην Ισπανία τη δεκαετία του 70, κάτι που εκμεταλλεύτηκε ο Ibáñez και δημιούργησε ιστορίες που πολλές φορές ήταν πανομοιότυπες. Ο Ibáñez δημιούργησε ιστορίες του Φασόλα τη δεκαετία του 70 και τις αρχές της δεκαετίας του 80 και αργότερα ανέλαβε ομάδα διαφόρων δημιουργών, όπως συνέβη και με ιστορίες των Αντιρίξ & Συμφωνίξ. Η ομάδα αυτή έχει δημιουργήσει περισσότερες ιστορίες του Φασόλα από τον Ibáñez.
 

Σελίδα του Ibáñez και σελίδα του Franquin. Η αντιγραφή του πρώτου είναι εμφανής. (πηγή: lambiek)

Ο Φασόλας, εκτός από το δικό του περιοδικό και τις ειδικές εκδόσεις Sacarino Extra και Super Sacarino, έχει εμφανιστεί και σε περιοδικά όπως το Tio Vivo, το Super Mortadelo και το Pulgarcito. Επίσης έχει κάνει εμφανίσεις και σε ιστορίες των Αντιρίξ & Συμφωνίξ και του Tete Cohete (άλλος ένας ήρωας που δημιούργησε ο Ibáñez).

Οι ιστορίες διαδραματίζονται στα γραφεία της εφημερίδας Το Ουρλιαχτό (El Aullido). Οι πρωταγωνιστές είναι τρεις:
 

O Φασόλας είναι ένας τεμπέλης αλλά καλόκαρδος υπάλληλος, κάτι σαν το παιδί για όλες τις δουλειές καθώς δεν έχει συγκεκριμένα καθήκοντα, και συνήθως όταν αναλαμβάνει κάτι τα κάνει μαντάρα. Η στολή που φοράει είναι βασισμένη στη στολή του Spirou.

 

 

O Διευθυντής από τη μία προσπαθεί να βάλει τον Φασόλα να κάνει τα καθήκοντά του, από την άλλη προσπαθεί να δείξει στον Πρόεδρο το πόσο καλός και παραγωγικός είναι. Το γλείψιμο δυστυχώς γι’ αυτόν δεν έχει αποτέλεσμα, καθώς κάπου στο ενδιάμεσο θα βάλει το χεράκι του ο Φασόλας και θα ανατρέψει την κατάσταση. Ο χαρακτήρας του διευθυντή βασίζεται στον Rafael Gonzalez, διευθυντή των εκδόσεων Editorial Bruguera, εκδοτική του DDT.

 

 

O Πρόεδρος, τέλος, είναι ο ανώτερος στην εταιρεία, και αυτός που πληρώνει τις γκάφες του Φασόλα. Μόνο που εκείνος θεωρεί ότι συνήθως ο διευθυντής κρύβεται από πίσω και έτσι την πληρώνει πάντα ο τελευταίος.

Στην Ελλάδα ο Φασόλας είχε το δικό του περιοδικό, δεν μονοπωλούσε όμως την ύλη αυτού. Καθότι πολυθεματικό, το περιοδικό περιείχε δεκάδες μικρές ιστορίες Βρετανών δημιουργών, και μόνο η πρώτη εξ αυτών (6 έως 8 σελίδες συνήθως), άντε και καμιά δισέλιδη ακόμα στη μέση ή στο οπισθόφυλλο του τεύχους, άνηκαν στον Φασόλα. Φυσικά ο Φασόλας κοσμούσε και τα εξώφυλλα του περιοδικού. Περιττό ίσως να αναφέρουμε ότι ο ήρωας εμφανίζεται από το 1ο κιόλας τεύχος που κυκλοφόρησε την 1η Ιανουαρίου 1984, και δεν έλειψε από κανένα από τα 32 τεύχη.

Εδώ μια ιστορία από το τεύχος # 21.

 

Πηγές:
Wikipedia
Lambiek