Illusionist, (The) [ Θαυματοποιός, (Ο) ] (2010)

[chris]

 

 

Ο ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ
THE ILLUSIONIST / L' ILLUSIONISTE

του Σιλβέν Σομέ
με τις φωνές των Ζαν Κλοντ Ντοντά, Εντίθ Ρανκέν, Τομ Ουρί

Υπόθεση:
Ο «Illusionist» είναι ένας καλλιτέχνης και διασκεδαστής της σκηνής του οποίου όμως η τέχνη πεθαίνει. Οι ροκ σταρ κλέβουν την λάμψη του κι εκείνος είναι αναγκασμένος να αποδέχεται όλο και πιο αόριστες συμφωνίες με θέατρα, καφετέριες, μπαρ και πάρκα. Ωστόσο, όταν είχε επισκεφθεί μία πάμπ σε ένα χωριό της δυτικής ακτής της Σκοτίας συνάντησε την Αλίκη, ένα αθώο κορίτσι, που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Καθώς παρουσιάζει την παράστασή του στους ενθουσιασμένους και κατάπληκτους κατοίκους του χωριού που γιορτάζουν την άφιξη του ηλεκτρισμού στο απομακρυσμένο τους νησί, η Αλίκη «μαγεύτηκε» και πείστηκε ότι τα κόλπα του ήταν πραγματική μαγεία. Τον ακολούθησε στο Εδιμβούργο και εκεί του κρατούσε το σπίτι ενώ εκείνος ήταν στη δουλειά, σε ένα μικρό συνοικιακό θέατρο. Γοητευμένος από τον ενθουσιασμό της, την ανταμείβει με όλο και περισσότερα δώρα τα οποία «προέκυψαν» από τις ταχυδακτυλουργίες του. Δεν μπορεί να της αποκαλύψει ότι η μαγεία του δεν υπάρχει και απεγνωσμένος για να μην την απογοητεύσει, της αγοράζει αυτά τα «δώρα» με κίνδυνο να χρεοκοπήσει για τα καλά. Καθώς η Αλίκη μεγαλώνει, φτάνει η στιγμή που ερωτεύεται και φεύγει. Τότε ο «Illusionist» δεν υποχρεούται πια να υποκρίνεται ότι είναι μεγάλος μάγος, και αποδεσμευμένος από την ίδια του την πλεκτάνη ξαναρχίζει τη ζωή του, ως πιο σοφός πια άνδρας.

 

         

 

 

 

 

 

Πηγή..http://www.myfilm.gr/7411
http://www.in2life.g...ticle.aspx?m=27
http://www.enet.gr/?...ticle&id=235371


Και το σχόλιο του δημοσιογράφου :

Συγκινητικό, νοσταλγικό, μαγευτικό...

Ένα αριστούργημα που δεν πρέπει να χάσει κανείς σινεφίλ, ιδίως δε, λάτρης του Ζακ Τατί, αλλά και οποιοσδήποτε αναζητά την χαμένη μαγεία της σκοτεινής αίθουσας. Μια ταινία που και τα παιδιά δε θα δυσκολευτούν να "διαβάσουν", καθώς απουσιάζουν οι διάλογοι - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων - ενώ όλα κινούνται στο κλίμα της παντομίμας, μιας σιωπηλής ταινίας βουτηγμένης σε γλυκόπικρα συναισθήματα. Δεν απουσιάζουν από τους χαρακτήρες οι κοινωνικές αντιθέσεις, οι ταξικές εντάσεις, η αλληλεγγύη, ο αλτρουισμός, η αγάπη. Καλύτερη παιδαγωγική ταινία με τέτοιο πλούτο αισθημάτων, καυτηριασμού του σύγχρονου "Θεάματος" και γενικότερα της Τέχνης, ίσως να μην έχετε ξαναδεί. Πάρτε τα παιδιά σας και γαλουχήστε τα ανεπιφύλακτα στις "αρχές του Θαυματοποιού".

Το κινούμενο σχέδιο, είναι κλασικής γραμμής, παραδοσιακό και απολύτως ρεαλιστικό, χωρίς υπερβολικά και παραμορφωτικά είδωλα. Ενσωματώνει την αριστουργηματική τεχνοτροπία του Μιγιαζάκι, με ευφυέστατα, λιτά χαρακτηριστικά και συναισθηματική ταύτιση.

Εγώ του δίνω το Όσκαρ 2010, στην κατηγορία του. Πιθανώς και η Αμερικάνικη Ακαδημία σε δύο μήνες, από τώρα. Εσείς;


Thanx x for xepeta για την βοήθεια!

 

[imdb=tt0775489]

 

[chris]

Εχθές το βράδυ πήγα και είδα την ταινία , παρέα με τους ngramm, The_Sandman και JohnD.Rockerduck!

Προσωπικά μου άρεσε πολύ! Έχει υπέροχο παραδοσιακό σκίτσο με όμορφα χρώματα και ήρεμη μουσική που σε κάνουν να χαλαρώνεις εντελώς (λίγο κουρασμένος να είσαι λόγω φόρτου εργασίας, κοιμήθηκες!) Έχει υπέροχα τοπία από τα μέρη που επισκέπτεται ο πρωταγωνιστής! Ιδιαίτερη εντύπωση όμως μου έκαναν οι ήχοι που ακούγονται στην ταινία. Από το τρίξιμο των παπουτσιών του κοριτσιού πάνω στο ξύλινο δάπεδο, μέχρι το ρούφηγμα του καπνού απο το τσιγάρο του θαυματοποιού! Όλα άψογα! Η σκηνοθεσία είναι άψογη!..Α! Και δεν έχει διαλόγους! Μόνο κίνηση και ήχους! Τίποτα άλλο!

 

ΥΓ...Την ταινία, αν μπορείτε,δείτε την στο σινεμά! Νομίζω ότι θα μαγευτείτε απο την εικόνα και τους ήχους που προσφέρει μια κινηματογραφική αίθουσα!

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 30, 2010 από chris

[dionik]

[...] (λίγο κουρασμένος να είσαι λόγω φόρτου εργασίας, κοιμήθηκες!) [...]

 

Ξέρεις, αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μια ταινία...

[ngramm]

Ξέρεις, αυτό δεν είναι και ό,τι καλύτερο για μια ταινία...

Σε μένα πάει η σπόντα, αφού έκλεισα τα μάτια 3-4 φορές στη διάρκεια της ταινία, πλήν όμως δεν νομίζω ότι έχασα πολλά από την υπόθεση και μου άρεσε πολύ συνολικά!

Όντως έχει μιά γλυκειά μελαγχολία (όπως άλλωστε και το "Τρίο της Μπελβίλ") και στο ρυθμό και στο σκίτσο και στην μουσική.

Πολύ-πολύ όμορφα τα Σκωτσέζικα τοπία και οι πόλεις (βέβαια δεν κατάλαβα ότι πρόκειται για το όμορφο Εδιμβούργο γιατί δεν

το θυμάμαι πολύ -πήγα εκεί πριν πολλά-πολλά χρόνια- και έγραφε μια ταμπέλα "Waverley" όταν οι πρωταγωνιστές φτάνουν εκεί, που τώρα διαπιστώνω ότι είναι ο σταθμός του Εδιμβούργου).

 

Όντως πεντακάθαρα και για Όσκαρ τα ηχητικά εφφέ της ταινίας. Όμως αντίθετα, λίγο περίεργα ακούγονται οι (ελάχιστοι) αλλά σχεδόν πάντα ακατάληπτοι διάλογοι:

αν και καταλαβαίνουμε πλήθος λέξεων/απλών διαλόγων, ο δημιουργός θέλει μάλλον να τονίσει το πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ του Γάλλου ταχυδακτυλουργού και του σκωτσέζικου περίγυρού του.

 

Δείτε το! Εγώ πάντως ανυπομονώ να το ξαναδώ για να δω και τα λίγα που έχασα!

[ΔeMo™]

Εχθές το βράδυ πήγα και είδα την ταινία , παρέα με τους ngramm, The_Sandman και JohnD.Rockerduck!

 

 

Νταξει μήπως να κάνουμε και οι Αθηναίοι κανένα τέτοιο γλέντι?

[The_Sandman]

Νταξει μήπως να κάνουμε και οι Αθηναίοι κανένα τέτοιο γλέντι?

 

Μπα; Ζηλέψαμε;

[dionik]

Νταξει μήπως να κάνουμε και οι Αθηναίοι κανένα τέτοιο γλέντι?

 

Και οι προβολές στην Λέσχη τι ακριβώς ήταν?

 

 

[ΔeMo™]

Μπα; Ζηλέψαμε;

 

 

ΝΑΙ

 

Και οι προβολές στην Λέσχη τι ακριβώς ήταν?

 

Εννοούσα για τη συγκεκριμένη ταινία.

[Quackmore]

Χμμ αν και με έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες,θα πω και εγώ 2 λόγια για την ταινία.Καταρχήν το σκίτσο ήταν εντυπωσιακό, οι ήχοι πολύ αληθοφανείς,το τοπίο σου γαληνεύει την ψυχή και γενικά είναι μια πολύ χαλαρωτική και όμορφη ταινία που την συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να απολαύσουν μαγευτικά τοπία της βόρειας Ευρώπης και να χαλαρώσουν.

[Duck]

Η Χαλάρωση ειναι καλή μέχρι ενός σημείου. Όπως είπε ο Ντιονίκ, αυτο που νοιώσατε δεν ήταν πλεονέκτημα, ήταν μειονέκτημα. Μην επηρεάζεστε από τις διθυραμβικές κριτικές. Η ταινία δεν ηταν χαλαρωτική και ήρεμη. Ήταν βαρετή. Αν θελω να κοιμηθώ θα βαλω ενα cd. Θα έβαζα π.χ. το soundtrack της ταινίας που ήταν όντως πολύ όμορφο και ηρεμιστικό. Αλλα όταν πάω σε μια ταινία περιμένω να ενδιαφερθώ. Όχι να με παρει ο ύπνος.

Τα τοπία είναι όντως καλοσχεδιασμένα. Αντιθέτως, το animation ειναι πολύ κακής ποιότητας. Τρανταχτό παράδειγμα τα πρόσωπα των ηρώων που δεν καταφέρνουν να αποδώσουν τα συναισθήματά τους και μένουν ακίνητα και παγωμένα. Γενικώς,δυσκολεύτηκα πολύ να κατανοήσω τα δρώμενα στην ταινία, αφού το στήσιμο της "νοηματικής" που χρησιμοποιούν οι ήρωες ήταν και αυτό ανεπαρκές. Εiδικά όταν το συγκρινεις με άλλα βουβά animation που καταφεραν μια χαρά να με κανουν να καταλάβω τα πάντα, όπως το Wall-e.

 

Κατ'εμέ, το έργο ήταν πολύ αργό, κουραστικό, χωρίς ιδιαίτερο σενάριο για να με κρατήσει, με ανύπαρκτους χαρακτήρες. Απλά κοιταγα συνεχώς το ρολόι μου. Βαρετό για τους μικρούς θεατές και ανυπόφορο για τους μεγαλύτερους,το φιλμ δεν αξίζει ούτε τις διθυραμβικές κριτικές που έλαβε ούτε τις ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες.

 

Γενικά, ο »Θαυματοποιός» είναι μια ζωντανή απόδειξη του οτι τα υπερβολικά κουλτουριάρικα έργα, παρ’όλο που προκαλούν εξαιρετικά σχόλια από τους κριτικόυς, δεν σημαίνει οτι αξίζουν πάντα τον κόπο και το χρήμα μας. Παρόλα αυτά, ο κόσμος νοιώθει "κακόγουστος" να κανει κακό σχόλιο και τελικά καταλήγει να το προτείνει στους φίλους του. Το μόνο που χρειάζεται για να σταματήσει αυτό το ντόμινο είναι κάποιος να πει οτι "Ο Βασιλιάς ειναι γυμνός".

 

Το έργο αυτό δεν ειναι άξιο για το όσκαρ κινουμένου σχεδίου. Το toy story 3 παραμένει το καλύτερο animation της χρονιάς. Όλα αυτά βέβαια ειναι απόψεις δικές μου, ίσως να κάνω λάθος. Αλλα πραγματικά πιστεύω οτι ο περισσότερος κόσμος που το πρότεινε (και δεν μιλαώ για εσάς παιδιά) δεν το απόλαυσε πραγματικά.

 

 

υ.γ. 800στό ποστ

Επεξεργασία Ιανουαρίου 3, 2011 από Duck

[chris]

 

 

Κατ'εμέ, το έργο ήταν πολύ αργό, κουραστικό, χωρίς ιδιαίτερο σενάριο για να με κρατήσει, με ανύπαρκτους χαρακτήρες. Απλά κοιταγα συνεχώς το ρολόι μου. Βαρετό για τους μικρούς θεατές και ανυπόφορο για τους μεγαλύτερους,το φιλμ δεν αξίζει ούτε τις διθυραμβικές κριτικές που έλαβε ούτε τις ασφυκτικά γεμάτες αίθουσες.

 

 

To ίδιο ακριβώς θα έλεγα και εγώ αν ήμουν στην ηλικία σου!

[Duck]

Δεν εχει σημασία αυτό! Υπάρχουν ανθρωποι (ειδικά εδώ μέσα) που οι απόψεις τους δεν συμφωνούν με το στερεότυπο της ηλικίας τους. Και νομίζω πως κι εγώ ειμαι ενας απ’ αυτούς.

 

Θα μπορουσα κάλλιστα να είμαι συνομήλικός σου και οι απόψεις μου θα ηταν οι ίδιες! Έχω αρκετή εμπειρια οσον αφορά τον κινηματογράφο και το οτι ειμαι 15 χρονών δε σημαινει οτι μου αρεσουν μονο οι ταινίες με εκρήξεις και αίματα!

 

Σου το λέω γιατι νομίζω πως υποτιμάς την αποψή σου δικαιολογώντας την με την ηλικιακή διαφορά μας. Διαφωνείς επειδή είσαι διαφορετική, όχι επειδη εισαι μεγαλύτερη.

 

 

[ngramm]

Σίγουρα ισχύει νομίζω το "Beauty Is In The Eyes Of The Beholder" σε κάθε περίπτωση, άσχετα με ηλικίες ή οτιδήποτε άλλο.

 

Το σενάριο σίγουρα είναι αυτοβιογραφικό και κατάθεση ψυχής και νομίζω (από όσα διαβάζω) ότι ο Τατί το έγραψε

για να ξεπλύνει την ντροπή που ένιωθε για το ότι δεν αναγνώρισε την πρώτη (παράνομη) κόρη του παρά για οποιονδήποτε

άλλο λόγο. Κρίμα που τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα ήθελε και το σενάριο έμεινε θαμμένο στα ράφια για 55 περίπου χρόνια...

 

Τώρα για το σχέδιο, εκεί νομίζω δεν μπορείς και δεν πρέπει να συγκρίνεις το παραδοσιακό animation και το BD-στύλ του Chomet

με τα high-tech 3-D animation της Pixar και της Disney, με τις πολυπληθείς ομάδες animators και τις παραγωγές των εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ενδεικτικά το ένα φίλμ έχει budget 200 εκατ. δολλάρια και το άλλο 11 εκατ.

 

Just my 2 cents..

[Duck]

Σίγουρα ισχύει νομίζω το "Beauty Is In The Eyes Of The Beholder" σε κάθε περίπτωση, άσχετα με ηλικίες ή οτιδήποτε άλλο.

 

Τώρα για το σχέδιο, εκεί νομίζω δεν μπορείς και δεν πρέπει να συγκρίνεις το παραδοσιακό animation και το BD-στύλ του Chomet με τα high-tech 3-D animation της Pixar και της Disney, με τις πολυπληθείς ομάδες animators και τις παραγωγές των εκατοντάδων εκατομμυρίων.

Ενδεικτικά το ένα φίλμ έχει budget 200 εκατ. δολλάρια και το άλλο 11 εκατ.

 

 

Ελα τωρα, ποτέ δε θα συγκρινα κατ'αυτόν τον τρόπο επίπεδο animation με 3D animation.

Εγώ είπα δύο πράγματα:

 

Το πρώτο ειναι πως ηταν αποτυχημένη η προσπαθεια να αποδωσουν το σενάριο μέσα από τις κινήσεις και τα πρόσωπα των ηρώων. Για να γίνει αυτό ικανοποητικά δεν χρειαζονται ορδές από αναιμέιτορ, ούτε εκατομμύρια δολλάρια. Απλά ένας άνθρωπος να εχει ταλέντο στο συγκεκριμένο θέμα.

Αυτό το στοιχείο δεν εξαρτάται από την ποιότητα του σχεδίου ή το ποσο εντυπωσιακά ή καλοφτιαγμένα είναι τα γραφικά. Ο Wall-e θα μπορουσε να ειναι μια ταινία 2 διαστάσεων με κακό animation και πάλι θα καταλάβαινα τι ήθελε να πει. Στον Θαυματοποιό, συχνά δυσκολευόμουν να κατανοήσω την εξέλιξη της ιστορίας.

 

 

 

Και το δεύτερο που είπα ειναι οτι το κινούμενο σχέδιο δεν ήταν καλό. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από το σχόλιο για τις εκφράσεις των ηρώων και φυσικα δεν υπάρχει σύγκριση με τις παραγωγές της Pixar ούτε από άποψη αποτελέσματος, όυτε από άποψη budget, οπως έιπες.

Όμως, όπως όλοι ξέρουμε, τα λεφτά δεν έχουν πάντα σημασία. Ταινίες με πολύ λίγα χρήματα κατάφεραν να μας αγγίξουν και να καταξιωθούν ως αριστουργήματα. Εμένα ο Θαυματοποιός δεν μου το έκανε αυτό. Και θα ήταν λαθος να πουμε ''Ήταν μέτρια ταινία, αλλά ειχαν λίγα λεφτά όταν την έφτιαχναν, αρα ήταν καλή.''

Και από την άλλη, ταινίες με τεράστιο budget (όπως οι περισσότερες παραγωγές της dreamworks παραδείγματος χάριν) αποδείχθεικαν αδιάφορες και κακές!

 

[DJO]

Και οι προβολές στην Λέσχη τι ακριβώς ήταν?

 

Και να λοιπόν που ήρθε η ώρα... Α ρε Bio προφήτη!

 

Λεπόν, ξεκινάω από τα θετικά:

 

~Το soundtrack τα σπάει. Είναι απίστευτα ηρεμιστικό και ταυτόχρονα μελωδικό. Χωρίς το o.s.t. θα ήταν μια αδιάφορη-άχρωμη ταινία.

~Πολύ όμορφα σχεδιασμένο κινούμενο. Χάνοταν με την καλή έννοια το μάτι στις λεπτομέρειες, χώρια τα gags δευτερολέπτων (OMG ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΜΕΘΥΣΤΑΚΑΣ ΣΚΩΤΣΕΖΟΣ!!! ) και τα κρυφά νοήματα.

 

Και κάπου εδώ τελειώνουν τα θετικά. I'm with Duck και ήταν μακράν από τα πιο βαρετά και χωρίς κανένα τρομερό σενάριο κινούμενα που έχω ποτέ δει...

 

 

Ένας ταχυδακτυλουργός με συμπεριφορά Mr.Bean και pet κουνέλι , πάει από Γαλλία, Αγγλία και Σκωτία, από όπου φέρνει μαζί του μια φτωχή χωριατοπούλα, τη βοηθάει, παρατάει τη δουλειά του για να της πάρει ωραία πράματα και αυτή, η οποία πλέον έχει καλλωπιστεί σαν την Τζέην από το Ταρζάν, τον παρατάει για να πάει με ένα μορφονιό της γειτονιάς.

 

 

...και μετά από αυτό αποκλείεται να δω ποτέ ταινία του Τατί.

 

 

Σαν εμπειρία once in a lifetime από μένα πάντως παίρνει 6.25/10 Το ότι γαληνεύει, γαληνεύει. Όμως το Όσκαρ δεν το άξιζε. Toy Story uber alles και είχε τα δεκαπλάσια νοήματα από δαύτο.

[Θρηνωδός]

Μόνο σε εμένα φάνηκε λίγο περίεργο το όλο μοτίβο "λιγομίλητος γέρος απογοητευμένος με τη ζωή παίρνει μαζί του παιδούλα χωριάτισσα, μένουν στο ίδιο σπίτι, αυτή τον φροντίζει και αυτός της αγοράζει ωραία πράγματα" ; Διαβάζοντας εκ των υστέρων την ιστορία του Tati κατάλαβα σίγουρα περισσότερους παραλληλισμούς αλλά. Και είναι μεγάλο αλλά αυτό. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που ψάχνουν φαντάσματα ούτε δαιμονοποιούν οτιδήποτε ως πρόστυχο και χυδαίο, αλλά σε αυτό το φιλμ δόθηκαν άσχημες εντυπώσεις για τον πρωταγωνιστή. Όχι ότι είχαν αυτό στο μυαλό τους όταν το έφτιαξαν, αλλά δεν είδαν την μεγαλύτερη εικόνα πριν το βγάλουν. Κρίμα γιατί μου έδωσε πολύ άσχημη αύρα στο τέλος με το όλο "οκ σου έκανα τις χάρες, πήρα και τα μπλιμπλίκια μου αλλά ο ντόπιος νεαρός είναι φρέσκο κρέας οπότε τσάο γέρο". Αυτό κατάλαβε και ο ίδιος ο θαυματοποιός και της άφησε το σημείωμα επισπεύδοντας το αναπόφευκτο. 

 

Το animation από την άλλη εξαιρετικό με προσοχή στη λεπτομέρεια και την ιστορική ακρίβεια του κάθε μέρους. Υπήρχαν κάποια διακριτικά comic reliefs και δόθηκε ωραία η αποσύνθεση των ανθρώπων που λόγω ξεχασμένων επαγγελμάτων εξαφανίστηκαν στον ακμάζοντα εκμοντερνισμό του 20ου αιώνα (εγκαστρίμυθοι, ακροβάτες, ταχυδακτυλουργοί - υποθέτω το reference πάει και σε άλλα πιο συνήθη επαγγέλματα όπως οι τσαγκάρηδες, οι γαλατάδες κλπ).