ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΔΙΣΚΟΙ .

[AndreasD]

 

 

Η νέα δουλεία του Γιώργου Τσούκη αυτή τη φορά μας οδηγεί στο μέλλον. Στο 2056 όπου παρακολουθούμε τη ζωή του Nicolas Wood. Η αφήγηση δεν είναι σειριακή αλλά βλέπουμε στην ουσία ημέρες/φωτογραφίες της καθημερινότητας του Νίκολας που όμως μας βοηθούν να συμπληρώσουμε τα κενά και να σχηματίσουμε την πλήρη εικόνα. Ο πρωταγωνιστής μπορεί να έχει ξενικό όνομα (υπάρχει λόγος) αλλά έχει ιδιότητες του κλασσικού Έλληνα (πάει πχ με το ιπτάμενο αυτοκίνητό του να πάρει τσιγάρα, γιατί ψιλόβρεχε μωρέ). Κάποια πράγματα τελικά δεν αλλάζουν ποτέ!

Το κόμικ, όπως και η ζωή, είναι απ' όλα. Έχει χιούμορ, έχει δράμα, έχει ένταση. Το σχέδιο του Τσούκη είναι μινιμαλιστικό, αλλά επαρκές για να περιγράψει άψογα τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Μπορεί να ακουστεί ιερόσυλο, αλλά νομίζω πως ο Τσούκης έφτιαξε το δικό του Blade Runner.

Η κεντρική ιστορία με τίτλο KIBO CORP. είχε κυκλοφορήσει ξεχωριστά σε περιορισμένη έκδοση.

 

Το κόμικ ΙΠΤΑΜΕΝΟΙ ΔΙΣΚΟΙ κυκλοφόρησε σε 1000 αντίτυπα.

[DJO]

Μπορεί να ακουστεί ιερόσυλο, αλλά νομίζω πως ο Τσούκης έφτιαξε το δικό του Blade Runner.

 

Και όμως. Αληθεύει. Αλλά μέχρι εκεί.

 

Το αλμπουμάκι περιέχει 18 ιστοριούλες που κυμαίνονται από μονοσέλιδες μέχρι το Kibo Corp που είναι προτελευταία και μακράν η καλύτερη από όλες (origin!). Ο Νίκολας ψιλομοιάζει στον Τσούκη και είναι ένας dj στο έμμεσα μακρινό 2056. Κυκλοφορεί φορώντας κουκούλα πάνω από το καπελάκι και μετά το χωρισμό του με τη Liu Wei έχει αποξενωθεί και νιώθει μόνος. Όλες οι ιστορίες είναι ημιμελαγχολικές και ημίγλυκες κοινωνικές επιστημονικής (σχετικό αυτό, γιατί όπως έγραψε ο προλαλήσας -sic- some things never change) φαντασίας στη μελλοντική Ελλάδα και Αθήνα.

 

Ένα 6.7/10 από εμέ. Συμπαθητικό αλλά μέχρι εκεί.

[germanicus]

Μπορεί να ακουστεί ιερόσυλο, αλλά νομίζω πως ο Τσούκης έφτιαξε το δικό του Blade Runner.

 

 

ώπαλα... αυτή η παρουσίαση μου είχε διαφύγει και αυτό το σχόλιο δεν το είχα διαβάσει....

 

ελπίζω να υπάρχει προς πώληση στη Λέσχη. τσίμπησα.

 

[Mandrake]

[/center]

 

Και όμως. Αληθεύει. Αλλά μέχρι εκεί.

 

Το αλμπουμάκι περιέχει 18 ιστοριούλες που κυμαίνονται από μονοσέλιδες μέχρι το Kibo Corp που είναι προτελευταία και μακράν η καλύτερη από όλες (origin!). Ο Νίκολας ψιλομοιάζει στον Τσούκη και είναι ένας dj στο έμμεσα μακρινό 2056. Κυκλοφορεί φορώντας κουκούλα πάνω από το καπελάκι και μετά το χωρισμό του με τη Liu Wei έχει αποξενωθεί και νιώθει μόνος. Όλες οι ιστορίες είναι ημιμελαγχολικές και ημίγλυκες κοινωνικές επιστημονικής (σχετικό αυτό, γιατί όπως έγραψε ο προλαλήσας -sic- some things never change) φαντασίας στη μελλοντική Ελλάδα και Αθήνα.

 

Ένα 6.7/10 από εμέ. Συμπαθητικό αλλά μέχρι εκεί.

 

Δηλαδή συμφωνείς με την άποψη του Ανδρέα (δεν το έχω διαβάσει! Δεν γνωρίζω!) και θα έδινες στο "συμπαθητικό Blade Runner" 6.7; Τι εννοείς με το "μέχρι εκεί";

[germanicus]

Κώστα! Κώστα! ρώτα τον και άμα βρήκε τη γωνία στο δεκάρικο! :D

 

[DJO]

Κώστα! Κώστα! ρώτα τον και άμα βρήκε τη γωνία στο δεκάρικο! :D

 

 

1 σεντ βρήκα μονάχα σήμερα.

 

Δηλαδή συμφωνείς με την άποψη του Ανδρέα (δεν το έχω διαβάσει! Δεν γνωρίζω!) και θα έδινες στο "συμπαθητικό Blade Runner" 6.7; Τι εννοείς με το "μέχρι εκεί";

Ε μα ναι, είναι φουτουριστικό σε μια "sin" city που θυμίζει σε λογική Blade Runner. Δε σημαίνει όμως ότι είναι επιπέδου Blade Runner. Με την καμία...

[Mandrake]

Εάν καθυστερήσω να το αγοράσω και αν κάποια στιγμή το πάρω απόφαση αλλά δεν το βρίσκω, το κρίμα στον λαιμό σου! Αστειεύομαι. Δε με "αγγίζουν" αρνητικές κριτικές εύκολα (δε σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνώ κι όλας, βέβαια). Τα κριτήρια τα δικά μου διαφέρουν με πολλούς και σε πολλά θέματα. Ακολουθώ μία δική μου λογική στο τι θέλω να δω/διαβάσω/αγοράσω και αν με παίρνει να "ξεστρατίσω" στις αγορές για κάτι άλλο απ' τα συνηθισμένα, θα το αγοράσω. Αρκεί να μην υπάρχει αισχροκέρδια. Το τελευταίο του Τσούκη, για παράδειγμα, δεν υπάρχει περίπτωση να το πάρω ποτέ. Ούτε τα μισά απ' αυτά που ζητάει δε θα έδινα. Πλάκα πλάκα, καλά λέει ο Νίκος, υπάρχει στο e-shop της Λέσχης το "Ιπτάμενοι Δίσκοι"! Ορέστηηη, έρχεται pm!

[Λένα]

Δεν το πιστεύω ότι δεν έχω γράψει εδώ πέρα!

 

Το κόμικ μου άρεσε πάρα πολύ! Είναι γλυκά απερίγραπτο και προσωπικά το θεωρώ ένα από τα καλύτερα του Τσούκη(δυστυχώς δεν έχω διαβάσει όλα τα δικά του).

Νομίζω το 6,7 στα δέκα το αδικεί (αλήθεια, πάντα είχα την απορία από που προκύπτει αυτή η ακρίβεια δεκαδικού στις βαθμολογήσεις του Ο ). Εγώ του βάζω άπειρο στα 10 και πάω να το ξαναδιαβάσω αυθωρεί!