ΒΑΒΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ [ (1982) ]

[Σνούπης.]

 

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα (Κυψέλη/Εξάρχεια). Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών ενώ παράλληλα σπούδαζε μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Εξού και είναι μέλος του group Empty Frame. Το πρώτο του κόμικ το έφτιαξε με έναν φίλο του σε ηλικία 9 χρονών. Μια ανελέητη σάτιρα απέναντι σε έναν αθώο συμμαθητή. Η εκδίκηση του χιούμορ που λέει και ο Henri Bergson. Και η εκδίκηση φαίνεται πως συνεχίστηκε ακάθεκτη όλα αυτά τα χρόνια, μέσα σε παρέες και φίλους, αλλά και -όπως την συναντήσαμε αργότερα στο Vamvax- απέναντι σε κάθε έννοια ορθολογισμού.

 

Το 2003 παίρνει το 3ο βραβείο γελοιογραφίας του διαγωνισμού «Ζαπ-ink», που διοργανώθηκε από τη στήλη του περιοδικού Ως3, σε συνεργασία με την Σχολή Ορνεράκη και το comicart.gr. To 2004 ανεβάζει στην ιστοσελίδα τα πρώτα σεναριάκια του AVPD με δικά του σκαριφήματα όπου και ενδιαφέρθηκε από τότε για την εικονογράφησή του ο Κώστας Φουτσίδης. Το 2005 ακολουθεί και ο Σπύρος Δερβενιώτης με τον «Φωτογράφο». Μια συνεργασία που έδωσε μάλιστα δυο άλμπουμ από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα». Τον Φωτογράφο Νο1 «Πες τυρί» (Μάρτιος 2007) και τον Φωτογράφο Νο 2 «Κοίτα το πουλάκι» (Απρίλιος 2007). Το 2007 και το 2008 πήρε το βραβείο σεναριογράφου για τους δύο «Φωτογράφους» και επίσης το 2007 βραβεύθηκε για το σενάριο στην ιστορία που δημοσιεύτηκε στη Γαλέρα (#12 Σεπτέμβριος 2006): «Οι σχετικά ενδιαφέρουσες περιπέτειες του Ρόμπερτ Ρέτφορτντ», σε σκίτσο Γιώργου ΚΟΜιώτη. Ακολουθεί το 2008 -επιτέλους- και το AVPD, με το προσεγμένο σχέδιο και χρώμα του Κώστα Φουτσίδη από τις εκδόσεις «Jemma press». Οι δύο αυτές ιστορίες, το «AVPD» και ο «Φωτογράφος», είχαν βγει πρώτα στον ηλεκτρονικό αέρα, μέσα από το vamvax και με πρωτόλεια σχέδια του Αντώνη. Επιστρέφει όμως το 2007 με τα «κουραφέλκυθρα» που δημοσιοποιούνται τόσο από την ιστοσελίδα του αλλά και από το πόρταλ του Comicdom. Σχέδιο και χρώμα αυτή τη φορά εντελώς δικά του, όπου παρά τον «ερασιτεχνικό» και «παιδικό» χαρακτήρα του, νομίζω ότι βγάζουν με τον καλύτερο «χαλαρό» τρόπο, όλη τη δύναμη, την έκπληξη και την ανατροπή των σεναρίων του Αντώνη. Οι πρώτες ανατρεπτικές ατάκες -στριπάκια των «Κουραφέλκυθρων» κυκλοφόρησαν, επίσης το 2008, σε ένα μικρό βιβλιαράκι από την «Comicdom press». Και οι ηλεκτρονικές του επιδόσεις των «κουραφέλκυθρων» συνεχίζουν ακούραστες, έχοντας ξεπεράσει τα 260! Το 2008 επίσης συμμετείχε στο Happy Revolver, ενώ το καρέ των μέχρι τώρα συνεργασιών του κλείνει ο Γιώργος Γούσης με τον οποίο έφτιαξαν μια ιστορία - πιλότο με το όνομα «BOW & ARROW», για τον διαγωνισμό του zuda.com. Στο GC είναι γραμμένος ως xasapis.
 

[Bonadrug]

Nα αναφέρω επίσης κάτι που ίσως δεν είναι ιδαίτερα γνωστό, ότι ο Βαβαγιάννης είχε σχεδιάσει μόνος του όλο το πρώτο αλμπουμ του φωτογράφου, παραταύτα προτίμησε να το κάνει από την αρχή ο Δερβενιώτης πριν κυκλοφορήσει.

[Σνούπης.]

σωστα,οπως και στο Κουραφελκυθρα αν δεν κανω λαθος..

[DJO]

Σουλουπώθ'κε-εμπλουτίστηκε το αρχικό ποστ και κάνω c/p δύο συνεντεύξεις - αφιερώματα :

 

ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΒΑΓΙΑΝΝΗΣ

Μάθε Hasapi ...Κουραφέλκυθρα!

 

ΚΕΙΜΕΝΟ/ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: SOLOUP

 

Ένας «χασάπης» δεν φέρνει την άνοιξη. Η άνοιξη όμως φέρνει μπόλικους χασάπηδες. Ας είναι καλά τα αρνάκια και το Πάσχα. Τι πάει να πει αυτό; Θα μπορούσα εδώ να γράψω κάτι ...«ευφυές». Ας πούμε ότι, όσο πιο πολλοί ασχολούνται με τα κόμικς -ένα πράμα σαν άνοιξη που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα-, τόσο πιο συχνά θα βρίσκουμε και δημιουργικούς ανθρώπους να σκαρώνουν τρελές ιστοριούλες σαν αυτές του Βαβαγιάννη. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο συνειρμός του... Πάσχα μου ήρθε διαβάζοντας ένα πραγματικό ευφυολόγημα. Την περιπέτεια που είχε ο κύριος Κλιάφας στα «Κουραφέλκυθρα» όταν τον πάτησε ο επιτάφιος. Και φυσικά δεν το περίμενε κανείς γιατί ήταν Χριστούγεννα!

 

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης μας συστήθηκε ως Kyriakos Hasapis πριν αρκετά χρόνια στο φόρουμ του comicart.gr. Και στα θρεντάκια του, κουβαλούσε την περιουσία του μέσα σε ένα link. Αυτό του www.vamvax.net Εκεί μέσα είδαμε για πρώτη φορά τα καλούδια του. Κάτι σκαριφήματα, πρωτόλεια σκιτσάκια σε καρέ, που αφηγούνταν τρελές σουρεαλιστικές ιστοριούλες. Ιστορίες συνειρμικής γραφής που προσωπικά με παρέπεμπαν σε δικές μου αδυναμίες κι επιρροές όπως τον Edika και τον Boris Vian. Σεναριάκια που σύντομα απέσπασαν την αγάπη όσων τα διάβαζαν ηλεκτρονικά αλλά και το ενδιαφέρον αρκετών σκιτσογράφων που βρήκαν στον Βαβαγιάννη, έτοιμο, σπαρταριστό υλικό.

Ο Βαβαγιάννης γεννήθηκε σε μια ειδυλλιακή Αθήνα, στις ήσυχες γειτονιές της Κυψέλης και των Εξαρχείων. Από 'κει φαίνεται εμπνέεται τις βουκολικές του ιστορίες. Τέκνο εκπαιδευτικών, έπεσε μάλλον κάτω από τη μηλιά, μιας και ο ίδιος είναι σήμερα δάσκαλος. Μπήκε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών το 2000 και το 2004 μαζί με τα ολυμπιακά ακίνητα, μας προέκυψε κι ένας τίτσερ. Παράλληλα σπούδαζε μουσική στο Εθνικό Ωδείο. Από το 2005 όμως άρχισε να την ...ακούει και μέσα από τους Empty Frame, ένα συγκρότημα στο οποίο συμμετέχει με χορδές και πλήκτρα και που ετοιμάζονται να βγάλουν το πρώτο τους CD.

 

Το πρώτο του κόμικς το έφτιαξε με έναν φίλο του σε ηλικία 9 χρονών. Μια ανελέητη σάτιρα απέναντι σε έναν αθώο συμμαθητή. Η .εκδίκηση του χιούμορ που λέει και ο Henri Bergson. Και η εκδίκηση φαίνεται πως συνεχίστηκε ακάθεκτη όλα αυτά τα χρόνια, μέσα σε παρέες και φίλους, αλλά και -όπως την συναντήσαμε αργότερα στο Vamvax- απέναντι σε κάθε έννοια ορθολογισμού. Το 2003 παίρνει το 3ο βραβείο γελοιογραφίας του διαγωνισμού «Ζαπ-ink», του διαγωνισμού δηλαδή που διοργανώσαμε από αυτήν εδώ τη στήλη του περιοδικού Ως3, σε συνεργασία με την Σχολή Ορνεράκη και το comicart.gr. To 2004 ανεβάζει στην ιστοσελίδα τα πρώτα σεναριάκια του AVIPD με δικά του σκαριφήματα όπου και ενδιαφέρθηκε από τότε για την εικονογράφησή του ο Κώστας Φουτσίδης. Το 2005 ακολουθεί και ο Σπύρος Δερβενιώτης με τον «Φωτογράφο». Μια συνεργασία που έδωσε μάλιστα δυο άλμπουμ από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα». Τον Φωτογράφο Νο1 «Πες τυρί» (Μάρτιος 2007) και τον Φωτογράφο Νο 2 «Κοίτα το πουλάκι» ( Απρίλιος 2007) Ακολουθεί το 2008 -επιτέλους- και το AVPD με το προσεγμένο σχέδιο και χρώμα του Κώστα Φουτσίδη από τις εκδόσεις «Jemma press». Οι δύο αυτές ιστορίες, το «AVPD» και ο «Φωτογράφος», είχαν βγει πρώτα στον ηλεκτρονικό αέρα, μέσα από το vamvax και με πρωτόλεια σχέδια του Αντώνη. Επιστρέφει όμως το 2007 με τα «κουραφέλκυθρα» που δημοσιοποιούνται τόσο από την ιστοσελίδα του αλλά και από το πόρταλ του Comicdom. Σχέδιο και χρώμα αυτή τη φορά εντελώς δικά του, όπου παρά τον «ερασιτεχνικό» και «παιδικό» χαρακτήρα του, νομίζω ότι βγάζουν με τον καλύτερο «χαλαρό» τρόπο, όλη τη δύναμη, την έκπληξη και την ανατροπή των σεναρίων του Αντώνη. Οι πρώτες ανατρεπτικές ατάκες -στριπάκια των «Κουραφέλκυθρων» κυκλοφόρησαν, επίσης το 2008, σε ένα μικρό βιβλιαράκι από την «Comicdom press». Και οι ηλεκτρονικές του επιδόσεις των «κουραφέκλυθρων» συνεχίζουν ακούραστες!

 

Πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι ο Αντώνης έχει πάρει και κάποια comicdomβραβειάκια: το 2007 και το 2008 πήρε το βραβείο σεναριογράφου για τους δύο «Φωτογράφους» και επίσης το 2007 για το σενάριο στην ιστορία που δημοσιεύτηκε στη Γαλέρα (#12 Σεπτέμβριος 2006): «Οι σχετικά ενδιαφέρουσες περιπέτειες του Ρόμπερτ Ρέτφορτντ». Τρελή ιστορία στο τρελά ασορτί σκίτσο του Γιώργου ΚΟΜιώτη. Το καρέ των μέχρι τώρα συνεργασιών του κλείνει ο Γιώργος Γούσης με τον οποίο έφτιαξαν μια ιστορία πιλότο με το όνομα «BOW & ARROW» για τον διαγωνισμό του zuda.com

Τα σενάρια του Αντώνη διακατέχονται από μια ασύστολη συνειρμικότητα όπου προκαλούν μικρά εγκεφαλικά επεισόδια στους αναγνώστες. Βασικό χαρακτηριστικό της τρέλας των ιστοριών του Βαβαγιάννη αλλά και όλων αυτών των μεγάλων με το «σουρεαλιστικό» χιούμορ όπως των αδελφών Μαρξ ή του Gary Larson. Σφαγή από κουφές ατάκες που όμως συγχωρείται από έναν τέτοιο .χασάπη. Ας δούμε όμως τι έχει να πει για όλα αυτά και ο ίδιος.

 

Αντώνη, έπεσες θυμάμαι, μια ωραία πρωία πριν κάποια χρόνια, στο forum του comicart.gr σαν φρούτο από άλλο πλανήτη ως hasapis. Τι έκανες πριν αρχίσεις να κάνεις αυτά που κάνεις;

Πάντα νομίζω ότι έκανα αυτά που κάνω! Από πιτσιρικάς σκάρωνα ιστοριούλες κόμικ με ήρωες συμμαθητές και δασκάλους μου και πάντα έπαιζα μουσική. Μεγαλώνοντας τελείωσα το Παιδαγωγικό στην Αθήνα, ολοκλήρωσα τις μουσικές σπουδές μου στο Εθνικό Ωδείο και ποτέ δε σταμάτησα να μουτζουρώνω ατελείωτες σελίδες γεμάτες φάτσες. Τώρα δουλεύω σε σχολείο, παίζω στους Empty Frame, γράφω κόμικ, χορεύω και .μπορώ να ανοίγω τα μάτια μου κάτω από το νερό!

 

Καλά, για το τελευταίο μην τρελαίνεσαι. Εγώ στο κολύμπι μπορώ και κατουράω κάτω απ' το νερό. Από τα παιδαγωγικά όμως και τη μουσική του Εθνικού ωδείου, πως πήδηξες στα αυτοσχέδια σεναριοκόμικς σου και στους Empty Frame;

Δεν ήταν άλμα για να σου πω την αλήθεια. Ήρθε αρκετά ομαλά. Οι Empty Frame είναι ένα όνειρο που πάντα είχα, να βρίσκομαι σε ένα συγκρότημα που με εκφράζει απόλυτα μουσικά. Τώρα για τα κόμικς, ίσως ποτέ να μην περίμενα ότι θα συνεργαστώ με τόσο σπουδαίους δημιουργούς ή ότι θα με διαβάζουν άνθρωποι που συγκαταλέγω στα ινδάλματά μου, αλλά ακόμη κι αν με διάβαζαν 10 φίλοι νομίζω ότι θα ασχολιόμουνα με τα κόμικ. Μου βγαίνει τελείως φυσικά, σαν ανάγκη να ξεφύγω από την πραγματικότητα.

 

Με τα κόμικς είχες επαφή; Διάβαζες από μικρός;

Δε θα πρωτοτυπήσω. Διάβαζα φανατικά Αστερίξ, Λούκυ Λουκ, Ιζνογκούντ, Μαφάλντα καθώς και διάφορες αηδιούλες τύπου Ποπάυ, Βαβούρα και Τιραμόλα! Αργότερα ανακάλυψα τον Εντικά, τον Αρκά, το MAD που το έπαιρνα στα αγγλικά και βέβαια τον αγαπημένο μου Gary Larson. Πρέπει να πω ότι τα γούστα μου δεν άλλαξαν και πολύ από τότε. Εντάξει Τιραμόλα δε διαβάζω, προτιμάω τον Σεραφίνο που είναι για πιο ώριμους αναγνώστες.

 

Η γραφή σου αν και πατάει σε καλοστρωμένα μονοπάτια, είναι αρκετά ασυνήθιστη, σε σχέση με τα σενάρια και τις ιστορίες κόμικς που συνήθως διαβάζουμε. Είναι αρκετά σουρεαλιστική και πολλές φορές συνειρμική. Είχες κάποιες επιρροές από άλλους χώρους όπως από τον Κινηματογράφο ή, ξέρω γω, κάποια διηγήματα;

Πολλές. Οι Μόντυ Πάιθον και οι Αδερφοί Μαρξ θεωρώ ότι είναι οι παλιότερες και σημαντικότερες επιρροές μου από τον κινηματογράφο. Από λογοτεχνία με επηρέασαν πολύ τα βιβλία του Ντάγκλας Άνταμς. Τελευταία ανακάλυψα και μερικούς εξαιρετικούς stand up comedians όπως ο Steven Wright κι ο Eddie Izzard. Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι η κύρια πηγή έμπνευσής μου είναι οι φίλοι μου, τους οποίους κλέβω ασύστολα, καθώς και η καθημερινή ζωή, που πολλές φορές, ειδικά στην Ελλάδα, ξεπερνάει κάθε σουρεαλιστική φαντασία.

 

Το να φτιάχνεις σεναριάκια για κόμικς, πως σου προέκυψε;

Όλα ξεκίνησαν από το www.vamvax.net. Ήταν ένα site σουρεαλιστικού χιούμορ και ταυτόχρονα μια πλατφόρμα για να μπορώ να ανεβάζω τα κόμικς μου. Το πρώτο που ανέβασα ήταν ο «Φωτογράφος». Εκεί βέβαια το γεγονός ότι δεν ήμουνα επαγγελματίας σκιτσογράφος δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Όταν προσπάθησα να τα δημοσιεύσω σε έντυπα όμως, το σχέδιο που έκανα ήταν απαγορευτικό. Ευτυχώς βρέθηκε ο Δερβενιώτης, που είχε έρθει (απρόσκλητος) σε ένα πάρτυ που είχα κάνει και μου πρότεινε να το εικονογραφήσει. Έτσι μπήκα κι εγώ στη λογική του σεναρίου και από τότε το δοκίμασα και άλλες τρεις φορές. Με τον Φουτσίδη, το Γούση και τον Κομιώτη.

 

Στα κόμικς, ποιοι σκιτσογράφοι σου αρέσουν; Ποιοι πιστεύεις ότι σε επηρέασαν;

Από Έλληνες οι κυριότερες επιρροές μου ήταν ο Αρκάς, ο Μπόστ κι ο Καλαϊτζής. Από ξένους ο Εντικά, ο Γκοσινύ, ο Gary Larson και ο Quino. Σαν σχεδιαστές μου αρέσουν πολύ ο Μπιλάλ, ο McKean και πολλοί άλλοι.

 

Είσαι από τους ελάχιστους σεναριογράφους κόμικς που έχουμε στην Ελλάδα, και πιθανότατα ο νεότερος. Κι έχεις ήδη συνεργαστεί με αρκετούς σκιτσογράφους. Πως βιώνεις αυτήν τη συνεργασία;

Κοίταξε να δεις, για μένα δεν έχει τόση μεγάλη διαφορά αυτός ο διαχωρισμός, δηλαδή του αν κάνω κόμικ ή απλά γράφω σενάριο, γιατί τα σενάρια που γράφω είναι σε μορφή κόμικ. Δηλαδή σχεδιάζω κανονικά τα καρέ απλά τα κάνω με έναν πρόχειρο τρόπο. Από κει και πέρα ο σκιτσογράφος τα παίρνει και το βλέπει με τη δική του ματιά και αυτό που βγαίνει στο τέλος έχει τεράστιο ενδιαφέρον για μένα. Περιμένω με ανυπομονησία να δω κάθε φορά τα σχέδια που θα έρθουν σαν απάντηση στο σενάριό μου. Αν υπάρχει καλή συνεργασία, είναι μια πολύ ευχάριστη διαδικασία.

 

Στα «κουραφέλκυθρα» βλέπουμε ότι γίνεσαι πλέον κι εσύ σκιτσογράφος. Πως νοιώθεις φτιάχνοντας αποκλειστικά μόνος αυτά που σκαρφίζεσαι;

Υπάρχουν και θετικά και αρνητικά. Το καλό είναι ότι μπορώ να μεταφέρω το μήνυμα που θέλω ακριβώς και παρόλο που το σχέδιο δεν είναι τόσο καλό, νομίζω ότι έχει μια μεγαλύτερη αμεσότητα. Επίσης, το να σκιτσάρεις είναι κι αυτό μια μορφή δημιουργίας και οτιδήποτε δημιουργικό κάνω, δρα θετικά για μένα. Αυτό που μου λείπει είναι η συνεργασία. Ειδικά όταν κάναμε το Φωτογράφο με το Σπύρο, περνάγαμε πολύ καλά. Μια φορά του είχα στείλει μια σελίδα και με είχε πάρει τηλέφωνο και απλά γέλαγε ασταμάτητα. Με κάτι τέτοια νιώθεις ότι υπάρχουν τελικά κι άλλοι σαν κι εσένα. Τα Κουραφέλκυθρα είναι μοναχική υπόθεση.

 

Παρακολουθείς τις δουλειές άλλων δημιουργών κόμικ; Ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική σκηνή όπως διαμορφώνεται;

Έχω τη χαρά να γνωρίζω αρκετά από τα παιδιά των οποίων τη δουλειά παρακολουθώ. Ακόμη και να συνεργαστώ με κάποιους, όπως ο Γούσης, που το σχέδιό του είναι απίστευτο. Μου αρέσουν πολύ από αυτή τη γενιά ο Helm, ο Διαλυνάς, ο Πανταζής, ο Χάρυ Μπελαφόντε, ο Κυριακάκης και άλλοι. Εκτός από φοβεροί σκιτσογράφοι είναι και πολύ καλοί στο κρεβάτι... εμ, καλά παιδιά εννοώ. Επίσης μου αρέσουν πολύ κάποια παιδιά που γράφουν πολύ κοντά στο στυλ μου όπως ο Τάσος Ζαφειριάδης (Σπιφ+Σπαφ), ο Τσούκης (μικρός Κθουλού) και η Ευνομία. Είναι κι ένας τυπάκος που κάνει τον Μήτσο Κυκλάμινο, το όνομά του μου διαφεύγει. Είναι από αυτούς τους νεαρούς με τα μακριά μαλλιά, τα σκουλαρίκια και τη μουσική λαμπάντα... ξέρεις... τεντιμπόης. Να μην ξεχάσω και τους συνάδελφους σεναριογράφους, τον Βανέλλη, το Σαββαΐδη και τον Ντίλιο.

Η ελληνική σκηνή έχει πολλά να δώσει. Δυστυχώς το κοινό είναι πολύ περιορισμένο, αλλά έχω την αίσθηση ότι μεγαλώνει.

 

Σκαρώνεις αυτόν τον καιρό κάποια άλλα σενάρια ή κάποιες δικές σου δουλειές όπως τα «κουραφέλκυθρα»;

Τα κουραφέλκυθρα σκοπεύω να τα συνεχίσω για αρκετό καιρό ακόμα. Υπάρχει και η σκέψη να κάνω μια παραλλαγή τους στα αγγλικά. Παράλληλα θα ήθελα να κάνω πάλι κάποια συνεργασία ίσως για 4σέλιδες ιστοριούλες τύπου Εντικά. Δεν ξέρω, ίσως και να μην κάνω τίποτα απ' όλα αυτά και να δουλέψω σε κάποια βιοτέχνης σούστας ή να βιδώνω λίμες πάνω σε νυχοκόπτες. Θα δείξει.

 

Αντώνη σ' ευχαριστούμε πολύ και καλή συνέχεια...

 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

 

Συνέντευξη: Αντώνης Βαβαγιάννης (Comicdom)

 

photo: Νίκος Κατσαρός

Τo comic strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ έφτασε αισίως τις 100 δημοσιεύσεις, 8 Έλληνες δημιουργοί έστειλαν τις εικονογραφημένες ευχές τους κι όλα αυτά ενώ το strip που αγαπήθηκε τόσο στο διαδίκτυο όσο και ως αλμπουμάκι, θα δημοσιεύεται στο εξής πρώτα στο νέο site της Comicdom Press και ύστερα σε εκείνο του δημιουργού. Ο Άρης Κώτσης, ίσως ο πλέον κατάλληλος συνεργάτης μας για αυτή τη συνέντευξη (λόγω της μεγάλης αφοσίωσης που επιδεικνύει στα ελληνικά comics), μίλησε με τον Αντώνη Βαβαγιάννη για τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ, τις συνεργασίες του και τη διαδικασία πίσω από τη δημιουργία του strip.

 

Πώς και πότε ξεκίνησες να δημιουργείς comics;

Σχεδόν από πάντα. Παρόλο που δεν έχω βελτιώσει ιδιαίτερα το σκίτσο μου από τότε! Στην τρίτη δημοτικού μαζί με ένα φίλο κάναμε μια σειρά από comics, που τα έχω ακόμα, με θέμα τις περιπέτειες ενός συμμαθητή μας. Ήμασταν λίγο καθαρματάκια βέβαια, γιατί έπεφτε τρελό δούλεμα για διάφορα πρόσωπα του σχολικού περιβάλλοντος. Χρειάστηκε να περάσουν καμιά δεκαπενταριά χρόνια για να εκδοθεί η πρώτη μου δουλειά που ήταν Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ.

 

Ποια είναι τα αγαπημένα σου comics και ποιες οι επιρροές σου;

Από Έλληνες σκιτσογράφους θα έλεγα ότι οι μεγαλύτερες επιρροές μου είναι ο Αρκάς, ο Καλαϊτζής και ο Μποστ. Από διεθνή ονόματα, ο Gary Larson, o Quino, o Edika και άλλοι. Τελευταία διαβάζω το Y: THE LAST MAN και το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα από τα αγαπημένα μου comics των τελευταίων ετών είναι και το THE PERRY BIBLE FELLOWSHIP.

 

Από που αντλείς έμπνευση για τα comics σου;

Ξυπνάω στις 5 το πρωί με την ανατολή του ήλιου και κοιτάω τις δροσοσταλίδες πάνω σε ένα λουλούδι κι αυτό σαν να μου μιλάει, ανοίγει τα μπουμπουκάκια του και μου λέει “Λούθερ, έχω προβλήματα!” Πέρα από αυτό, θα έλεγα ότι κύρια πηγή έμπνευσής μου είναι οι φίλοι μου, τους οποίους κλέβω ξεδιάντροπα. Μια βόλτα με το τρόλεϊ πάντα αποτελεί καλή πηγή υλικού, με τις ατάκες που πηγαινοέρχονται από διάφορες γιαγιάδες. Γενικά παρόλο που το χιούμορ μου θεωρείται σουρεάλ, βασίζεται αρκετά στην καθημερινή πραγματικότητα.

Αν όλα αυτά δεν αποδώσουν, βλέπω κανα σκετσάκι Μonty Python, ή καμιά ταινία Μarx Brothers. Αυτό πάντα βοηθάει.

 

ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ #1. Δημοσιεύτηκε στις 16 Οκτωβρίου του 2007, στην τότε ιστοσελίδα του comicdom.gr

 

Έχεις στο βιογραφικό σου δύο επιτυχημένα comics, το ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ (Ελληνικά Γράμματα) και το AVPD (Jemma Press), στα οποία συνεργάστηκες με τον Σπύρο Δερβενιώτη και τον Κωνσταντίνο Φουτσίδη αντίστοιχα. Πόσο και πώς είναι διαφορετική μια συνεργασία από το να σχεδιάζεις ο ίδιος αυτά που γράφεις, όπως συμβαίνει με τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;

Να προσθέσω ότι και με το Γιώργο Γούση είχαμε συνεργαστεί για μια συμμετοχή στο διαγωνισμό του zuda. Το να δουλεύεις μόνο το σενάριο, έχει το στοιχείο της έκπληξης, του να περιμένεις πώς ο άλλος θα δει αυτό που σκέφτηκες. Υπάρχει και το στοιχείο της συνεργασίας που δεν το έχεις αν δουλεύεις μόνος σου, εκτός αν είσαι διχασμένη προσωπικότητα. Αλλά εγώ δεν είμαι. Ούτε κι εγώ. Όταν κάναμε το Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ειδικά, είχαμε ρίξει πάρα πολύ γέλιο με το Σπύρο. Είμαστε και ψωνάρες βέβαια. Γελάγαμε μόνοι μας με αυτά που γράφαμε…

Όταν δουλεύεις μόνος σου υπάρχουν άλλα πλεονεκτήματα. Έχεις τον απόλυτο έλεγχο και τη χαρά του να σχεδιάζεις. Δύσκολο να διαλέξω ποιό προτιμάω.

 

Συμβαίνει κάποιες φορές τα strips και οι γελοιογραφίες να σε περιορίζουν ή βρίσκεις πάντοτε ενδιαφέρουσα την πρόκληση να πεις μια ιστορία σε περιορισμένο χώρο;

Είναι αρκετά πιο δύσκολο για μένα. Στο είδος του χιούμορ που κάνω είναι πιο εύκολο να μη σε περιορίζει ο χώρος και να μπορείς να το πηγαίνεις όπου θέλεις. Στα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ έβαλα στην ουσία στον εαυτό μου περιορισμούς, οπότε άλλαξε λίγο και το χιούμορ που χρησιμοποιώ. Ένα άλλο πρόβλημα που είχα ήταν τα punchlines. Δηλαδή ότι στο στριπάκι ο άλλος περιμένει να χτιστεί ένα αστείο που θα σκάσει στο τελευταίο καρέ. Εγώ ήθελα να μην υπακούσω σ’ αυτόν τον κανόνα και γι’ αυτό κατασκεύασα τις ιστορίες με τέτοιον τρόπο που να ξέρεις από το πρώτο καρέ τι θα γίνει στο τελευταίο κι έτσι να μοιράζεται το βάρος σε όλο το strip. Κάπως σαν τη ΒΑΒΟΥΡΑ δηλαδή που από τον τίτλο ήξερες ακριβώς τι θα γίνει στην ιστορία.

 

ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ #100

Θα ήθελες να δοκιμάσεις κάτι μεγαλύτερο με τους χαρακτήρες του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;

Όχι είναι φτιαγμένοι γι’ αυτό το format.

 

Πώς προέκυψε ο τίτλος ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ;

Ήταν ένα βιβλίο που λεγόταν “ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΕΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ”. Εκεί μέσα είχε διάφορα “μαργαριτάρια” και αποσπάσματα από εκθέσεις μαθητών. Κάπου εκεί, σε μια έκθεση ένα παιδί ανέφερε ότι ένας φίλος του είχε γράψει μια έκθεση με τίτλο “Κουραφέλκυθρα”. Μου είχε φανεί πολύ αστείο και ακόμα μου φαίνεται. Ελπίζω αυτό το παιδάκι να μην απαιτήσει δικαιώματα μια μέρα.

 

Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας των Κουραφέλκυθρων που να συμπαθείς περισσότερο;

Χμ… Δύσκολη ερώτηση… Ήταν όλοι τους παιδιά μου και τα λοιπά… Ο Κύριος Κλιάφας μάλλον είναι ο αγαπημένος μου για συναισθηματικούς λόγους, επειδή ήταν και ο πρώτος που έφτιαξα. Νομίζω για παρέα θα ήθελα πιο πολύ το Λούθερ. Το στριπάκι με την οικογένεια Δαπόντε είναι αυτό που διασκεδάζω να γράφω περισσότερο από τα άλλα γιατί μου επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία.

 

Με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 strips, πώς ένιωσες βλέποντας κάποιους άλλους δημιουργούς να “παίζουν” με τους χαρακτήρες σου;

Είναι ίσως η μεγαλύτερη χαρά που έχω νιώσει από τότε που ξεκίνησα αυτό το comic. Το να ξέρω απλά ότι ο Αρκάς και ο Καλαϊτζής το διαβάζουν και τους αρέσει είναι από μόνο του μια τεράστια τιμή. Όταν δέχτηκαν, και μάλιστα με χαρά, να μου στείλουν σκίτσα, τρελάθηκα! Νομίζω ότι θέλω να βάλω την εικόνα με το Λούθερ και το γουρούνι του Αρκά στάμπα πάνω σε όλες μου τις μπλούζες.Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Όλο το παιχνίδι με τα σκίτσα φίλων και συνεργατών που θαυμάζω όπως ο Soloup, ο Δερβενιώτης, ο Πανταζής, ο Ζαφειριάδης, ο Γούσης και η Μόκα ήταν πολύ διασκεδαστικό και περιμένω να ανταποδώσω τη χάρη αν μου ζητηθεί.

 

Πολλοί εκπλαγήκαμε από το γεγονός ότι ο “ακριβοθώρητος Αρκάς” ήταν ένας από τους 8 δημιουργούς που ευχήθηκαν στην επέτειο του ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ. Τί σημαίνει για σένα αυτή η κίνηση;

Με τον Αρκά είχαμε έρθει σε επικοινωνία αρκετό καιρό πριν του ζητήσω να μου κάνει σκίτσο. Είναι απίστευτο πόσο με βοήθησε και με πόση προθυμία. Μπορώ να πω ότι κατά κάποιον τρόπο έσωσε τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ σε μια δύσκολη φάση τους. Δε θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά μεταξύ μας, είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι δεν είναι ένας άνθρωπος, αλλά μια ομάδα από τηλεπαθητικές τυφλές καλόγριες στα Πηρυναία που ελέγχουν ένα cyborg με κωδικό όνομα ARK – A5 χρησιμοποιώντας μόνο τη δύναμη της σκέψης.

 

 

Το web comic-strip -που δεν είναι καν λέξη- κυκλοφορεί σε αλμπουμάκι από την Comicdom Press, με extra ιστορίες που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού!

 

Τα ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ ανανεώνονται κάθε Τρίτη στο comicdom-press.gr

 

 

 

[DJO]

Αντιγράφω αντρίκια συνέντευξη από το manup.gr, με αφορμή την κυκλοφορία του Omnibus των Κουραφέλκυθρων:

Κουραφέλκυθρα: Συνέντευξη με το δημιουργό τους, Αντώνη Βαβαγιάννη

 

Γιάννης Σκορδάς - 5 April, 2014

 

Γιατί Κουραφέλκυθρα;

1. Γιατί είναι αστείο, χωρίς να είναι καν λέξη

 

 

Πώς προέκυψε η ενασχόληση με τα comics; 

2. Από πολύ μικρός έκανα κόμικς. Τα πρώτα κόμικ που έφτιαξα στο σχολείο ήταν με δυό φίλους μου στην Δευτέρα δημοτικού, όπου απλά σατιρίζαμε έναν άλλο φίλο μας.

 

 

Από που αντλείς έμπνευση για τους χαρακτήρες;

3. Η Ζοζεφίνα έχει βασιστεί στα παιδιά γενικότερα, όχι σε κάποιο συγκεκριμένο. Σαν δάσκαλος έχω βρεθεί πολλές φορές αντιμέτωπος με ερωτήσεις ή παρατηρήσεις που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το θέμα, αλλά που είναι εξαιρετικές σαν σκέψη. Ο Κύριος Κλιάφας νομίζω ότι είναι ο χαρακτήρας που είναι πιο κοντινός σ’εμένα αλλά κι αυτός είναι ένα χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων πιστεύω. Δηλαδή κάποτε θα έρθει η στιγμή που θα πιστεύεις ότι όλα είναι εναντίον σου. Ο Θείος Αιμίλιος είναι απλά ένα μέσο για να μεταφέρει όλες αυτές τις υπέροχες λέξεις και εκφράσεις τύπου “ρεκλάμα” “τζουκ μποξ” και “αμέτι μοχαμέτι”.

 

 

(Κύριος Κλιάφας)

 

 

(Ζοζεφίνα)

 

 

(Θείος Αιμίλιος)

 

5 σπουδαίοι κομικογράφοι.

4. Gary Larson, Αρκάς, Uderzo+Gosciny (Αυτοί πάνε μαζί), Edika, Alan Moore.

 

 

Σε μια χώρα που οι πολίτες της δε διαβάζουν, τι περιθώρια έχουν τα comics;

Νομίζω το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα κόμιξ. Οι Έλληνες δε διαβάζουν γενικά. Σε όποια χώρα στο εξωτερικό κι αν μπεις σε ΜΜΜ θα δεις τους περισσότερους να διαβάζουν βιβλία. Εδώ στην καλύτερη περίπτωση να διαβάζει κάποιος τον “Γαύρο”. Κάνεις ό,τι κάνει οποιοσδήποτε ασχολείται με θέματα πολιτισμού και τέχνης σ’αυτή τη χώρα. Το κάνεις πρώτα για τον εαυτό σου και μετά για τους λίγους που θα ασχοληθούν μαζί του.

 

 

  

[GeoTrou]

Ο Ηλίας Κυριαζής σχεδιάζει τους χαρακτήρες από τα Κουραφέλκυθρα!  

 

     

[DaDiRa]

Ο Κύριος Κουραφέλκυθρος στο Provocateur.

 

[DaDiRa]

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης σχεδίασε για βίντεο στο κανάλι Καθημερινή Φυσική. Τρομερό crossover.

 

[Indian]

Πολύ καλή δουλειά. Ο Βαβαγιάννης,με το σχέδιό του,κάνει πιο εύπεπτες τις έννοιες που περιγράφονται στο βίντεο. Ειδικά στο σημείο (0:40) που ο Μινώταυρος ετοιμάζεται να φάει την Ζοζεφίνα κι εκείνη τον κοιτάει με απορία,σαν να αισθάνθηκα τον δάσκαλό της να φωνάζει γεμάτος ένταση "Φα'την,φα'την".  

 

Ξέρουμε αν η συνεργασία του δημιουργού είναι one shot ή θα έχουμε και συνέχεια?

 

 

 

[DaDiRa]

Στο facebook έγραψε ότι συμμετέχει ως guest, οπότε δεν νομίζω να υπάρξουν άλλα.

[germanicus]

Όταν το σχέδιο φαίνεται¹ εκ πρώτης όψεως ερασιτεχνικό και της πλάκας, τότε σε κάποιους μπορεί και να πάρει πολλάααααα χρόνια για να δώσουν ευκαιρία σε ένα κόμικ

 

Ευχαριστίες στον @tik που σε τελείως ανύποπτη στιγμή παράθεσε στο τελείως πουθενά του φόρουμ κάτι από Κουραφέλκυθρα, το οποίο μου τράβηξε το μάτι και με έκανε να το ψάξω λίγο παραπάνω  Έστω και το 2017-2018  Μέχρι να πεθάνω, έχω μέλλον ακόμα για να βρίσκω ωραία πραγματάκια  

 

 

 

¹ άλλο ρήμα το φαίνεται και άλλο το είναι  

[germanicus]

Ψηφίστε το καλύτερο Κουρακε κουραμπ  κουραφεκλυ  εεε εκείνο τελος πάντων του 2018 https://www.playbuzz.com/item/ab4f6dcc-4304-4ac6-884b-c43b3103ee22

 

προσωπικά ψήφισα

 

 

το έπος των ναμαγαπάδων

 

έχω βλαστημήσει με αυτή την λαίλαπα. πάρα πολύ. ρε πάρα πολύ λέμε. και δυστυχώς ήμουν ο μόνος που έβγαζε καντήλες.

 

δεν έχω γεννηθεί μόνο σε λάθος χώρα. έχω γεννηθεί και σε λάθος εποχή  
 

 

 

όχι ότι δεν έχω βρει εξαιρετικα συμπαθέστατα τα περισσότερα από τα άλλα  

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 12, 2019 από germanicus
διόρθωση. διότι προσωπικά τα βρίσκω πολύ συμπαθέστατα

[Indian]

Προβλέπω μετά από 1000 χρόνια, μαζί με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, να διδάσκεται στα σχολεία και το έπος των Κουραφέλκυθρων. Δυστυχώς δεν θα ζω για να απολαύσω την ευστοχία τής πρόβλεψής μου.  

 

 

 

[Kurdy Malloy]

Σαν πρώην Στικερίστας ο ίδιος και νυν πατέρας στικερίστα, η πρώτη θέση είναι δίκαια. Με βραχεία κεφαλή από τα βαλανίδια και τη Μακαρένα ΙΜΗΟ

[Θρηνωδός]

Το μακαρενα είναι άψογο, παίζει σε άλλη μπάλα. Θα αναγνωριστεί κάποτε η αξία του αλλά όχι ακόμα. 

[ramirez]

https://issuu.com/gazzettagr/docs/goodys_liquid

 

 

[nikolas12]

 

Πολύ ωραία συζήτηση του Αντώνη Βαβαγιάννη στο vidcast Μες στη Μέση του ComedyLab παρέα με τους stand up comedians Πάρη Ρούπο και Κωνσταντίνο Μπούρα-Μπαϊμάκο. Έχει πολύ ενδιαφέρον η συζήτηση τόσο γιατί ο Αντώνης μιλάει για τα Κουραφέλκυθρα, τις επιρροές του, λέει την άποψή του για διάφορα ζητήματα στο χώρο των κόμικ, αλλά και για άλλες τέχνες όπως το stand up comedy και πως εκείνες τον επηρέασαν στο χιούμορ που κάνει. Το βίντεο κυλάει πολύ όμορφα, οπότε προτείνω να το ακούσετε. 

 

Εκτός αυτών από γνωστό μου που του αρέσει πολύ ως δημιουργός, έχω μάθει ότι εκείνος είναι υπεύθυνος για τη γνωστή φωτογραφία της ταμπέλας στην παραλία με τα πρόστιμα για έλλειψη πρωτοτυπίας.

[nikolas12]

 

Νέα εμφάνιση του Αντώνη στο podcast "Μαρμελάδα Φράουλα" του Στέλιου Ανατολίτη και του Χάρη Νταρζάνου. Ως συνήθως η συζήτηση δεν αφορά μόνο τα Κουραφέλκυθρα, αλλά εδώ επεκτείνεται και σε πολλά άλλα θέματα όπως η μουσική και πως επηρεάζει έναν καλλιτέχνη στο έργο του, πως βλέπει ο Αντώνης σαν εκπαιδευτικός όλα όσα γίνονται φέτος με τον ιό και γενικότερα διαρκεί λίγο παραπάνω από 1 ώρα και κυλάει σαν νεράκι.

[germanicus]

Έχει ανοιξει e-shop με 2-3 κουραφελκυθροπραματάκια μέσα. Εγώ το βρίσκω συμπαθέστατο  

 

https://busters.gr/kourafelkythra/

 

 

[Indian]

Ο Αντώνης Βαβαγιάννης ήταν προσκεκλημένος στην εκπομπή του Ηλία Φουντούλη στο YouTube, με τίτλο "1 Κωμικός 1 Σάντουιτς ". 

 

Όσοι θέλουν, δεν νηστεύουν και δεν είναι φαγωμένοι, ας τους απολαύσουν!