ΔΕΚΑ ΜΕ ΤΟΝΟ

[Bonadrug]

  

 

Βιβλιαράκι που λειτούργησε ως «πρόγραμμα» της δέκατης έκθεσης κόμικς της Φοιτητικής Εβδομάδας του ΑΠΘ. Περιλαμβάνει εισαγωγικό σημείωμα των Π. Κρητικού και Ν. Δαλαμπύρα εκ μέρους της εκδοτικής Ένατη Διάσταση, μια λεπτομερή αναδρομή στο ιστορικό της έκθεσης από το 2001 μέχρι σήμερα, 11 έγχρωμες ιστορίες κόμικς και 26 ασπρόμαυρες. Οι ιστορίες είναι όλες αυτοτελείς. Ανάμεσα στους δημιουργούς βλέπουμε γνωστά ονόματα όπως: Σταμπουλής («Στρίβειν δια του comix»), Κιουτσούκης («Η μέρα που είπα να κόψω το βρίσιμο»), Γ. Τεξής (Χαρούμενα Ζωάκια), Λαγός («Γυρισμός»), και τις τρεις κοπέλες του Frogs and Dogs (Ανθηροπούλου Χ. και Σ., Σπυρλιάδου), όπως και πολλούς άλλους.

Περιλαμβάνονται βιογραφικά σημειώματα για όλους τους δημιουργούς.

 

Ομαδοποίηση Λευκωμάτων Εκθέσεων Κόμικς Φοιτητικής Εβδομάδας Α.Π.Θ.

 

---

 

• Το μέλος CitizenX πρόσθεσε ΕΔΩ:

 

Να σημειώσω, απλώς, πως δεν πρόκειται για έκδοση της Ένατης Διάστασης αλλά για έκδοση που επιμελήθηκε, στο μεγαλύτερο μέρος της,ο Νίκος Δαλαμπύρας από την Ένατη Διάσταση. Επισήμως,είναι έκδοση της Inkorrekt η οποία συμνεργάστηκε με την Ένατη Διάσταση, η οποία επανήλθε στη διοργάνωση της εκδλήλωσης με αφορμή την επέτειο των δέκα χρόνων, εξού και το προλογικό σημείωμα μπλα μπλα μπλα.... Επί της ουσίας, τα παιδιά της Inkorrekt διαχειρίζονται τα του καταλόγου (διανομή,έσοδα,προώθηση) και ο Νίκος έβαλε ένα χεράκι (οκ, μεγάλο χέρι) στο στήσιμο του βιβλίου.

[CitizenX]

Να σημειώσω, απλώς, πως δεν πρόκειται για έκδοση της Ένατης Διάστασης αλλά για έκδοση που επιμελήθηκε, στο μεγαλύτερο μέρος της,ο Νίκος Δαλαμπύρας από την Ένατη Διάσταση. Επισήμως,είναι έκδοση της Inkorrekt η οποία συμνεργάστηκε με την Ένατη Διάσταση, η οποία επανήλθε στη διοργάνωση της εκδλήλωσης με αφορμή την επέτειο των δέκα χρόνων, εξού και το προλογικό σημείωμα μπλα μπλα μπλα.... Επί της ουσίας, τα παιδιά της Inkorrekt διαχειρίζονται τα του καταλόγου (διανομή,έσοδα,προώθηση) και ο Νίκος έβαλε ένα χεράκι (οκ, μεγάλο χέρι) στο στήσιμο του βιβλίου.

[DJO]

Σχετικό αρθράκι από τον "ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ":

 

Οι κομίστες σκιτσάρουν ακόμη...

 

Δευτέρα, 22 Μαρτίου 2010 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΗΣ ΠΑΥΛΙΝΑΣ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ

 

 

Περισσότεροι από είκοσι ενεργοί κομίστες και αρκετά fanzine για κόμικς σε μια «σκηνή» που, όπως λένε οι ίδιοι οι καλλιτέχνες, είναι ένα καζάνι που βράζει. Οι κομίστες της πόλης γνωρίζονται μεταξύ τους, συνεργάζονται, γράφουν σενάρια και φτιάχνουν σκίτσα, ανταλλάζουν ιδέες, οργανώνουν εκθέσεις, εκδίδουν τα δικά τους fanzine. Οι περισσότεροι θα ήθελαν να μπορούν να ασχολούνται μόνο με τα κόμικς αλλά στην Ελλάδα κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Στα καρέ τους κυκλοφορούν από υπερήρωες μέχρι μυστηριώδεις ντετέκτιβ και κίτρινα, άρρωστα αγόρια, ενώ στην ερώτηση πόσοι άνθρωποι εμπλέκονται στην παραγωγή ενός κόμικς, η απάντηση είναι... όσοι χωρούν σε ένα Μini Cooper.

 

Ο Δημήτρης Σαββαΐδης, που, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, πάσχει από το σύνδρομο του Πίτερ Παν, ασχολείται με τα κόμικς από το 1996. Διαβάζει κόμικς απ' όταν θυμάται τον εαυτό του, ενώ πιστεύει πως όλοι ξεκινούν μια σχέση με τα κόμικς, απλώς κάποιοι δεν την τελειώνουν ποτέ. Η πρώτη του ιστορία αφορούσε ένα μαθητή που είχε ερωτευτεί την καθηγήτριά του. «Κάποια στιγμή αισθάνθηκα την ανάγκη να φτιάξω κάτι δικό μου, ήθελα να πω κι εγώ κάτι μέσα από αυτό το μέσο έκφρασης. Με το σχέδιο δεν τα πηγαίνω καλά, οπότε ασχολούμαι με το σενάριο και το ντεκουπάζ, δηλαδή τη σκηνοθεσία», εξηγεί. Μέχρι στιγμής, έχει φτιάξει κόμικς με ιστορίες πολιτικές, κοινωνικές και επιστημονικής φαντασίας, ενώ παραδέχεται πως η επικαιρότητα δεν επισκέπτεται και πολύ συχνά τα κόμικς του. Εξάλλου, με τις ιστορίες του δε θέλει να περάσει συγκεκριμένα μηνύματα, ενώ μέσα από την τέχνη των κόμικς μπορεί και εκφράζει την ανωριμότητά του. Οι ήρωές του πότε μένουν σταθεροί και πότε αλλάζουν. «Πάντα σκέφτομαι ποιος ήρωας μπορεί να εκφράσει καλύτερα αυτό που θέλω να πω. Ενας ήρωας που έχει διάρκεια, για παράδειγμα, είναι ο Αλεχάνδρο Ελ Μπαλαδόρ. Είναι ένα πιτσιρίκι που μπαίζει μπάλα κι έχει ένα μαγικό περικάρπιο που το βοηθά να γίνει μεγάλος και να μπει στην αγαπημένη του ομάδα, την Μπαρτσελόνα. Αυτός ο ήρωας εκφράζει τη σχέση ωριμότητας-ανωριμότητας, το πώς είναι να είσαι παιδί και πώς να είσαι μεγάλος». Αν έπρεπε, πάντως, να φτιάξει ένα κόμικς εμπνευσμένο από την οικονομική κρίση, ο ίδιος εξηγεί πως θα προσπαθούσε να περάσει το μήνυμα «να μείνουμε όλοι μακριά από ακρότητες».

 

 

Βάτραχοι, σκυλιά κι ένα κίτρινο αγόρι

 

Η αρχιτεκτόνισσα Σοφία Σπυρλιάδου έχει φτιάξει το fanzine «Frogs and Dogs» μαζί με την Ελληνοβελγίδα φίλη της Σταυρούλα Ανθηροπούλου. Στην αρχή, το εξέδιδαν δυο φορές το χρόνο, ενώ για το τελευταίο τεύχος χρειάστηκε να περάσουν δυο χρόνια. «Χρειάζονται αρκετά χρήματα για να εκδώσεις ένα fanzine αλλά έτσι έχεις τον απόλυτο έλεγχο τόσο της έκδοσης, όσο και του περιεχομένου. Πλέον στην πόλη δεν κυκλοφορούν πολλά fanzine με σταθερό τίτλο», εξηγεί η Σοφία. «Στο Βέλγιο τα κόμικς έχουν εξέχουσα θέση. Ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι τα κόμικς αφορούν όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους. Οταν θα πεις σε κάποιον ότι ασχολείσαι με τα κόμικς, θα καταλάβει ότι δεν εννοείς το Μίκι Μάους», σημειώνει η Σταυρούλα. Τα δυο κορίτσια έχουν δημιουργήσει μαζί ένα μυστηριώδη ήρωα, τον ντετέκτιβ Ιάσονα Παπαστράτο, ο οποίος ζει και κινείται στις αρχές του 1900, ενώ θυμίζει Ηρακλή Πουαρό. Η Σοφία γράφει συνήθως καθημερινές ιστορίες, στις οποίες πρωταγωνιστούν μικρά κορίτσια, ενώ δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα από την ανάγκη της να συμπεριλάβει στα καρέ της και βιωματικά στοιχεία. Η Σταυρούλα, από την άλλη, θέλει να κάνει τον αναγνώστη να γελάσει και να περάσει καλά, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη υπόθεση ή «κρυμμένο» μήνυμα. Σχετικά με τους κανόνες και την τεχνική που ακολουθεί ένας κομίστας και οι δύο συμφωνούν πως ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Εξάλλου, για τη Σοφία οι καλλιτέχνες που σπάνε τους κανόνες και κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση είναι τελικά εκείνοι που κάνουν τη διαφορά.

 

Ενα αγόρι που είναι μονίμως άρρωστο, το «Yellow Boy», είναι πρωταγωνιστής σε πολλές ιστορίες κόμικς που φτιάχνει ο Σταύρος Κουτσιούκης, ο οποίος, όταν δεν είναι φαρμακοποιός, είναι κομίστας. Ο Σταύρος ασχολείται ενεργά με τα κόμικς τα τελευταία δεκατρία χρόνια, εκδίδει fanzine κόμικς, ενώ διδάσκει και κόμικς-στριπ σε μαθητές. Η σειρά κόμικς με το «Yellow Boy» είναι μια μαύρη κωμωδία, αφού στην πραγματικότητα όλοι όσοι βρίσκονται γύρω από το κίτρινο αγόρι είναι άρρωστοι αλλά στο μυαλό. Ο ίδιος τονίζει πως το γεγονός ότι επέλεξε για πρωταγωνιστή ένα άρρωστο αγόρι δεν έχει να κάνει με το ότι είναι φαρμακοποιός. «Απλώς, οι σπουδές μου με βοήθησαν στο να γνωρίζω μερικά ονόματα από σπάνιες αρρώστιες. Γενικά, μου αρέσει η σκληρή σάτιρα και το μαύρο χιούμορ. Οταν ο ήρωας, όπως στη συγκεκριιμένη περίπτωση το «Yellow Boy», βρίσκεται πολύ χαμηλά και μπορούν όλοι να τον πατήσουν, τα αστεία βγαίνουν αβίαστα». Ο Σταύρος θα προτιμούσε να μη χρειάζεται να ξοδεύει το χρόνο και τη σκέψη του σε άλλη εργασία ώστε να μπορεί να ασχολείται απερίσπαστα με το κόμικς, αφού απ' όταν ξεκίνησε να δουλεύει η παραγωγή κόμικς έχει ελαττωθεί αισθητά. Η επικαιρότητα δεν τον απασχόλησε ποτέ ιδιαίτερα, με εξαίρεση την περίοδο που έκανε γελοιογραφίες. Τα ερεθίσματά του για τις ιστορίες του προέρχονται συνήθως από την καθημερινή του συναναστροφή με διάφορους ανθρώπους. «Μπορεί να συναντήσω κάποιον, να μου ασκήσει μια γοητεία ο τρόπος του και μετά να φτιάξω ένα κόμικ», σημειώνει και προσθέτει: «Ως δημιουργός κόμικ, πέρα από το να κάνω τον αναγνώστη να γελάσει, θέλω να τον κάνω να νιώσει ένοχος σχετικά με αυτό που του προκαλεί το γέλιο. Θέλω να σε κάνω να γελάσεις αλλά, όταν το καλοσκεφτείς, να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έπρεπε να γελάσεις».

 

 

Δέκατη φοιτητική έκθεση κόμικς

 

Η κατηγοριοποίηση των κόμικς μπορεί να γίνει με πολλά κριτήρια, όπως για παράδειγμα με βάση τη δομή της αφήγησης. Από τη μια υπάρχουν τα κόμικς-στριπ, τα οποία είναι από μια λωρίδα μέχρι μια σελίδα, και από την άλλη οι δομημένες ιστορίες, οι οποίες εκδίδονται συνήθως μόνες τους ως αλμπουμάκια. Ακόμη, κατηγοριοποίηση των κόμικς μπορεί να γίνει σε ασπρόμαυρα και έγχρωμα. Ο κομίστας και εκδότης fanzine Χρήστος Σταμπουλής, που έχει τελειώσει την Αρχιτεκτονική και διαβάζει Φρόιντ, θεωρεί ότι οι αναγνώστες προτιμούν τα «στριπάκια». «Ο μέσος αναγνώστης θέλει να διαβάσει τις ατάκες. Θέλει το δημιουργό διασκεδαστή. Του λέει ''κάνε με να γελάσω τώρα''. Το κόμικ δεν εκτιμάται ως τέχνη αλλά ως διασκέδαση», σημειώνει. Ο Χρήστος έχει φτιάξει, μεταξύ άλλων, τη Σάρλοτ, μια ηρωίδα που παίζει με σπαθιά και ο αναγνώστης θα πρέπει να καταλάβει αν είναι υπερηρωίδα, «περίεργη» ή απλώς ένας αυθεντικός άνθρωπος. Στην ερώτηση πόσοι άνθρωποι τελικά εμπλέκονται στη δημιουργία ενός κόμικς, ο Γιάννης Τεξής, κομίστας-εκδότης fanzine επίσης, απαντά: «Οσοι... χωρούν σε ένα Mini Cooper. Μπορεί να χρειαστούν ακόμη και οκτώ άτομα». Ο Γιάννης, στο πρώτο κόμικς του οποίου κυκλοφορούσαν διάφορα τέρατα που ο πρωταγωνιστής έπρεπε να νικήσει, τονίζει πως η σωστή ανάγνωση ενός κόμικς πρέπει να δίνει βάρος τόσο στις ατάκες όσο και στα σκίτσα. «Ο σκιτσογράφος πρέπει κανονικά να καθοδηγεί το μάτι του αναγνώστη σε όλα. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί εικονολάγνοι αναγνώστες, οι οποίοι μένουν μόνο στην εικόνα», εξηγεί. Ο ίδιος χαρακτηρίζει «καζάνι που βράζει» τη σκηνή των κόμικς στη Θεσσαλονίκη σήμερα, ενώ η τάση που κυριαρχεί στους κομίστες της πόλης είναι ο υποκειμενισμός. «Προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τους νέους δημιουργούς να ακολουθούν το δικό τους στιλ», τονίζει ο Χρήστος. Για τον Δημήτρη γίνονται σημαντικές κινήσεις στο χώρο των κόμικς, οι οποίες όμως δεν προβάλλονται αρκετά, ενώ σημαντική ώθηση στους νέους κομίστες δίνεται και μέσα από την ετήσια έκθεση κόμικς, στο πλαίσιο της φοιτητικής εβδομάδας. «Η φετινή έκθεση κόμικς -η οποία είναι η δέκατη- θα είναι επετειακή και θα γίνει τον Απρίλη ή το Μάη. Ακόμη δε γνωρίζουμε τις ακριβείς ημερομηνίες», σημειώνει ο Χρήστος.