Αυτό είναι κόμικ; [ Απο το περιοδικό της Νεολαίας του Μεταξα ]

[rotagiatipino]

Πείτε μου όχι, γιατί έχει από ένα σε καθε τεύχος!!!Και εχω να παρουσισει κοντα 180 τεύχη!!!!

 

[Mandrake]

Πείτε μου όχι, γιατί έχει από ένα σε καθε τεύχος!!!Και εχω να παρουσισει κοντα 180 τεύχη!!!!

 

Μου θυμίζει τα μαθήματα καράτε που είχε ο "Μικρός Καου-μπόϋ", ή κάτι άλλα επιμορφωτικά που είχε με ζώα στα εσώφυλλα κάποιων κόμικς. Νομίζω και στα "Κλασσικά Εικονογραφημένα" είχε κάτι παρόμοια. Αν θεωρούνται εκείνα κόμικς τότε άποψή μου είναι πως θα πρέπει να θεωρείται κι αυτό!

[Valtasar]

Όχι, αυτό δεν είναι κόμικ. Είναι κείμενο με παράλληλη εικονογράφηση. Αν διαβάσεις το κείμενο βγάζεις νόημα, με τις εικόνες δεν βγάζεις άκρη.

 

[YOSHIMITSU]

Εγώ νομίζω ότι αγγίζουμε τα όρια της υπερβολής (μην πω παράνοιας) και θα πρέπει να χαράξουμε μία διαχωριστική γραμμή που να είναι τα όρια μας, αλλά να είναι αρκετά παχιά και να μην μετακινείται συνεχώς μια μπροστά και μία πίσω αναλόγως τις ορέξεις μας.

 

Εγώ δεν το λέω κόμικ αυτό, γιατί μετά θα σε βάλω να κάνεις καταλόγους και παρουσιάσεις από τις ζωγραφιές των σπηλαίων, και μην ακούσω ότι δεν έχουν μπαλονάκια... είναι συναφή σαν τον mordillo ένα πράγμα δηλαδή.

 

Υ.Γ.: είδα με πρόλαβε ο Valt. τί άλλο θέλεις, γλίτωσες την πολύ δουλειά, τυχερούλη...

[thebadpainter]

Συμφωνώ απόλυτα δεν είναι κόμικ διότι αν είναι

θα πρέπει να αρχίσουμε να σκανάρουμε τα προσπέ-

κτους προϊόντων

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 11, 2010 από thebadpainter

[mits63]

Να το δούμε λίγο επιστημονικά ρε παιδιά.

Προφανώς το δείγμα είναι πολύ μικρό για να αποφασίσουμε. Ένταξει δεν χρειάζονται και τα 180 αλλά να μη σκανάρει καμιά 50ρια να έχουμε μια σφαιρική εικόνα και μετά αποφασίζουμε!

[CitizenX]

Αυτό δεν είναι κόμικ. Τώρα οι οδηγίες από τα προσπέκτους προϊόντων που αναφέρει ο thebadpainter το συζητάμε...

[rotagiatipino]

Ευχαριστώ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ουφ!!!!!!!!!!Γλυτωσα.....

Σας ευχαριστώ όλους. Κρατώ το απόφθεγμα του Βαλτ: μόνο με τις εικόνες δεν βγάζουμε άκρη. ΟΚ. Πάω να σκάψω κι άλλο λοιπόν.

[germanicus]

Ο Βαλτ δε βγάζει άκρη μόνο με τις εικόνες. Για ρώτα και τους υπολοίπους (και δε νομίζω ότι είναι και μέρος κάποιου ορισμού αυτό )

 

το δείγμα πάντως είναι πολύ μικρό. Σκάναρε καμιά 20αριά ακόμα (μην υπερβάλλουμε με 180... ντς ντς ντς) για να σου πούμε

 

[rotagiatipino]

Εικονογραφημένο άρθρο εγκυκλοπαιδικού περιεχομένου αν το χαρακτηρίσω τη σκαπουλάρω; Ε;Ε;Ε;

[Σκύλος]

Ξεκίνησα να πω πως "δεν είναι κόμιξ" όμως κάθομαι και το σκέφτομαι τώρα και κλίνω πως τελικά μάλλον είναι.

 

Το κόμιξ είναι ακριβώς αυτό: μια εικονογραφημένη αφήγηση με ή δίχως κείμενα που μπορεί να βρίσκονται μέσα ή έξω από τις εικόνες.

 

Πιο πάνω αναφέρατε τις ζωγραφιές των σπηλαίων. Πιστεύω πως εφόσον μια σπηλαιογραφία αφηγείται π.χ. μια επίθεση σε κάποιο μαμούθ, πώς το περικυκλώσαν και πώς το σκοτώσαν, τότε ακόμα κι αυτή είναι μια χαρά κόμιξ, τουλάχιστον μέσα σε έναν ευρύτερο ορισμό.

 

Ίσως τελικά το κόμιξ, η εικονογραφήγηση, ναι είναι η μια από τις αρχαιότερες τέχνες που απλά σήμερα περνά μια περίοδο μεγάλης άνθισης.

 

Οπότε μετά από σκέψη ψηφίζω "ναι, είναι κόμιξ", απλά δεν νομίζω πως αξίζει να καταπιαστεί κανείς να το ψηφιοποιήσει πριν βεβαιωθεί πως υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο για κάτι τέτοιο.

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2010 από Σκύλος

[Valtasar]

Ξεκίνησα να πω πως "δεν είναι κόμιξ" όμως κάθομαι και το σκέφτομαι τώρα και κλίνω πως τελικά μάλλον είναι.

 

Το κόμιξ είναι ακριβώς αυτό: μια εικονογραφημένη αφήγηση με ή δίχως κείμενα που μπορεί να βρίσκονται μέσα ή έξω από τις εικόνες.

 

Πιο πάνω αναφέρατε τις ζωγραφιές των σπηλαίων. Πιστεύω πως εφόσον μια σπηλαιογραφία αφηγείται π.χ. μια επίθεση σε κάποιο μαμούθ, πώς το περικυκλώσαν και πώς το σκοτώσαν, τότε ακόμα κι αυτή είναι μια χαρά κόμιξ, τουλάχιστον μέσα σε έναν ευρύτερο ορισμό.

 

Ίσως τελικά το κόμιξ, η εικονογραφήγηση, ναι είναι η μια από τις αρχαιότερες τέχνες που απλά σήμερα περνά μια περίοδο μεγάλης άνθισης.

 

Οπότε μετά από σκέψη ψηφίζω "ναι, είναι κόμιξ", απλά δεν νομίζω πως αξίζει να καταπιαστεί κανείς να το ψηφιοποιήσει πριν βεβαιωθεί πως υπάρχει ενδιαφέρον από τον κόσμο για κάτι τέτοιο.

 

Ο ορισμός που έδωσες είναι σωστός αρκεί να τηρούνται κάποια δεδομένα. Δηλαδή : οι εικόνες πρέπει να δημιουργούν ένα συνεχόμενο νόημα, αν υπάρχει κείμενο να συσχετίζεται με την ροή των εικόνων. Βασικό στα κόμικς είναι η εικόνα και όχι το κείμενο. Εικόνες συνεχόμενες χωρίς κείμενο μπορούν να είναι κόμικς, κείμενο χωρίς εικόνα όχι. Βασικό θέμα λοιπόν έχουμε την αλληλουχία των εικόνων που δημιουργούν την ιστορία κάτι που δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση που το κυρίως θέμα είναι το κείμενο με σποραδική εικονογράφηση που αυτόνομα δεν δημιουργούν ιστορία.

 

[Σκύλος]

οι εικόνες πρέπει να δημιουργούν ένα συνεχόμενο νόημα, αν υπάρχει κείμενο να συσχετίζεται με την ροή των εικόνων.

 

[...]

Βασικό θέμα λοιπόν έχουμε την αλληλουχία των εικόνων που δημιουργούν την ιστορία κάτι που δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση που το κυρίως θέμα είναι το κείμενο με σποραδική εικονογράφηση που αυτόνομα δεν δημιουργούν ιστορία.

 

Φίλε Βαλτασαρ, φοβάμαι πως θα διαφωνήσω μαζί σου. Όταν την εικονογράφηση συνοδεύει κείμενο, τότε αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος τής αφήγησης. Επίσης, εδώ η εικονογράφηση δεν είναι καθόλου σποραδική, αλλά συνεπέστατη, το ένα καρέ μετά το άλλο συνοδευόμενο από επεξηγηματικό κείμενο. Ακριβώς όπως στα κόμιξ.

 

Υπάρχουν ιστορίες που όλοι θα τις χαρακτηρίσουμε κόμιξ και όπου οι εικόνες από μόνες τους είναι ακαθόριστες ενώ το κείμενο που τις συνοδεύει περιγραφικό και κατατοπιστικό ακριβώς όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Βέβαια για το συγκεκριμένο εδώ πιο πάνω, εάν ρωτούσες τον καλλιτέχνη: "αυτό που φτιάχνεις είναι κόμιξ;" το πιο πιθανό είναι πως θα σου απαντούσε "όχι" όμως κι αυτό είναι θέμα προς συζήτηση. Όμοια, για παράδειγμα, μπορείς να ρωτήσεις κάποιον που γράφει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα αν αυτό που γράφει είναι λογοτεχνία κι αυτός να σου απαντήσει όχι. Κι όμως το άρθρο του να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός λογοτεχνικού κειμένου και να είναι λογοτεχνία μέσα στην ευρύτερη έννοια τού όρου.

 

Εικόνες συνεχόμενες χωρίς κείμενο μπορούν να είναι κόμικς, κείμενο χωρίς εικόνα όχι.

Εδώ όμως δεν συμβαίνει αυτό, εδώ δεν έχουμε κείμενο χωρίς εικόνα. Εδώ έχουμε συνδυασμό εικόνας και κειμένου ακριβώς όπως στα κόμιξ.

 

Νομίζω πως είναι κόμιξ μέσα σε μια ευρύτερη έννοια τού όρου.

 

Παρεμπιπτόντως, δεν θέλω να πείσω κανέναν. Απλά είναι η δική μου εκτίμηση στο αρχικό ερώτημα τού νήματος.

Επεξεργασία Μαρτίου 8, 2010 από Σκύλος

[x for xepeta]

Όταν τα επιξηγηματικά κουτάκια είναι πάρα πολλά απλά δηλώνουν την αδυναμία του δημιουργού για ένα καλό κόμικ. Χωρίς αυτά δε βγάζεις νόημα. Λόγια κάποιου επιπέδου Stan Lee, δε θυμάμαι όμως. Ειδικά οι έλληνες τα τιμούν, και μας υποτιμούν.

[Σκύλος]

Είναι ενδιαφέρον να εξερευνηθεί η αναλογία κειμένου-εικόνας πάντως πιστεύω πως περισσότερο είναι θέμα γούστου. Έπειτα ένα "κακό κόμιξ" είναι, σε τελευταία ανάλυση, κόμιξ. Και έπειτα ποιος θα αποφανθεί αν κάποιο κόμιξ είναι καλό ή κακό; Το θέμα είναι υποκειμενικό και μόνο. Είναι π.χ. ο Μίκυ Μάους ένα καλό κόμιξ; Όπως το βρίσκει ο καθένας.

 

Παρότι κι εγώ προτιμώ το κόμιξ δίχως μεγάλα κατεβατά, η δική μου επιφύλαξη με τους Έλληνες δημιουργούς δεν ήταν ποτέ τα μεγάλα κείμενα αλλά η αισθητική τής εικόνας. Με εξαιρέσεις βέβαια γιατί π.χ. θαυμάζω πολύ την αισθητική τού Λέναδρου, εξού και το παρωνύμιό μου εδώ, καθώς και το αβατάριο.

[Valtasar]

Φίλε Βαλτασαρ, φοβάμαι πως θα διαφωνήσω μαζί σου. Όταν την εικονογράφηση συνοδεύει κείμενο, τότε αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος τής αφήγησης. Επίσης, εδώ η εικονογράφηση δεν είναι καθόλου σποραδική, αλλά συνεπέστατη, το ένα καρέ μετά το άλλο συνοδευόμενο από επεξηγηματικό κείμενο. Ακριβώς όπως στα κόμιξ.

 

Υπάρχουν ιστορίες που όλοι θα τις χαρακτηρίσουμε κόμιξ και όπου οι εικόνες από μόνες τους είναι ακαθόριστες ενώ το κείμενο που τις συνοδεύει περιγραφικό και κατατοπιστικό ακριβώς όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Βέβαια για το συγκεκριμένο εδώ πιο πάνω, εάν ρωτούσες τον καλλιτέχνη: "αυτό που φτιάχνεις είναι κόμιξ;" το πιο πιθανό είναι πως θα σου απαντούσε "όχι" όμως κι αυτό είναι θέμα προς συζήτηση. Όμοια, για παράδειγμα, μπορείς να ρωτήσεις κάποιον που γράφει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα αν αυτό που γράφει είναι λογοτεχνία κι αυτός να σου απαντήσει όχι. Κι όμως το άρθρο του να έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός λογοτεχνικού κειμένου και να είναι λογοτεχνία μέσα στην ευρύτερη έννοια τού όρου.

 

Παρεμπιπτόντως, δεν θέλω να πείσω κανέναν. Απλά είναι η δική μου εκτίμηση στο αρχικό ερώτημα τού νήματος.

Πρώτα απ' όλα να αναφέρω ότι κάνουμε ανταλλαγή απόψεων, πράγμα θεμελειώδες για μια πολιτισμένη συζήτηση... δεν είναι θέμα να πείσει κάποιος, κάποιον, απλά να δοθεί τροφή για σκέψη σε αναγνώστες αλλά και συμμετέχοντες...

 

Η διαφωνία μου με αυτό που αναφέρεις είναι στην πρώτη σου άποψη/αναφορά. Μπορεί να υπάρχει αρίθμηση και συνέπεια (στην στοίχηση) αλλά το κείμενο δεν είναι επεξηγηματικό των εικόνων όπως αναφέρεις, αντιθέτως οι εικόνες είναι επεξηγηματικές του κειμένου. Αν ξεχωρίσεις τα δύο τους θα διαπιστώσεις ότι το κείμενο στέκεται άνετα μόνο του, ενώ οι εικόνες όχι, γεγονός που με οδηγεί στο συμπέρασμα που έβγαλα παραπάνω, ότι η εικόνα έρχεται δευτερεύουσα και όχι ουσιώδης.

Τα σαφή όρια του κόμικ δεν έχουν επίσημα χαραχτεί με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα ευρύτερο πλαίσιο που τα εντάσουμε.... ζωγραφίζει κάποιος μερικές εικόνες χύμα πάνω σε ένα μοτίβο, βάζει ένα κείμενο ασαφούς προσανατολισμού και το βαφτίζει κόμικ γιατί απλά δεν μπορεί να το πει λογοτεχνία αλλά ούτε και ζωγραφική....

Στα μάτια τα δικά μου είναι πιο σαφές και πιο ακριβές. Αλληλουχία εικόνων με δευτερεύον το κείμενο... πιο πολλά θα πουν οι εικόνες από το κείμενο, όχι το αντίστροφο.

Φυσικά μπορεί να κάνω λάθος, δεν έχω περγαμηνές στα κόμικς, ένας απλός αναγνώστης είμαι.

 

[x for xepeta]

Μπορεί να υπάρχει αρίθμηση και συνέπεια (στην στοίχηση) αλλά το κείμενο δεν είναι επεξηγηματικό των εικόνων όπως αναφέρεις, αντιθέτως οι εικόνες είναι επεξηγηματικές του κειμένου.

 

Είναι το κλασικό σχόλιο που κάνουν οι "κυνηγοί ταλέντων" στους υποψήφιους σχεδιαστές. "Έχει νόημα η ροή των καρέ σου χωρίς κείμενο;=Έχεις ελπίδες"