ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙΩΝ: ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ

[ramirez]

  

 

 

Τιμή: 19 €

Η πρώτη κυκλοφορία της νέας περιόδου της Βαβέλ είναι το κόμικ "Το παιχνίδι των χελιδονιών" της Λιβανέζας Zeina Abirached, δουλειά της οποίας παρουσιάστηκε στην έκθεση καλλιτεχνών στο τελευταίο φεστιβάλ της Βαβέλ. Η θεματική αλλά και η τεχνοτροπία θυμίζουν πολύ έντονα το Persepolis της Marjane Satrapi, μια που και το δικό της βιβλίο αφορά τη ζωή της συγγραφέως σε μικρή ηλικία σε μια νοτιοασιατική μουσουλμανική χώρα που βρίσκεται σε εσωτερική αναταραχή με ξεσπάσματα βίας. Μάλιστα και η Abirached κάποια στιγμή εγκατέλειψε τον Λίβανο και ζει στο Παρίσι όπως και η Satrapi.

[x for xepeta]

Το πρώτο κόμικ που διάβασα για το 2011.

 

Πολύ όμορφο. Χορταστικό, δε βαρέθηκα και δεν το άφησα από τα χέρια μου μέχρι να το τελειώσω. Κυλάει όμορφα.

 

Ημιπολιορκιμένοι φίλοι και οικογένειες σε μια πολυκατοικία ξεδιπλώνουν τις ιστορίες τους, μέσα από τα μάτια της πρωταγωνίστριας. Ο εμφύλιος πόλεμος στη Βηρυτό δεν τους επιτρέπει να βγαίνουν στη πόλη, πάρα μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις. Κάποια άτομα εγκλωβίζονται στη διπλανή γειτονιά. Οι αδέσποτες σφαίρες δε χαρίζουν σε κανέναν.

 

Άξιος "φίλος" του Περσέπολις, αξίζει να στέκεται δίπλα του.

[ramirez]

Άρθρο της Φωτεινής Μπάρκα από την Ελευθεροτυπία της 23/03/2011.

 

 

 

 

 

 

Και το σχετικό

link.

[GeoTrou]

Ένα πολύ όμορφο κόμικ. Το σχέδιο είναι ωραίο, πολύ πιο ωραίο απ' ότι φαίνεται με μια επιπόλαιη ματιά. Η ιστορία, μελαγχολική και αστεία ταυτόχρονα. Προτείνεται σε όλους.

[CitizenX]

Πολύ όμορφο κόμικ και με άψογο storytelling. Το στήσιμο των σελίδων είναι πολύ πιο έξυπνο και ενδιαφέρον απ'ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά. Νομίζω πως απόλαυσα περισσότερο τον τρόπο αφήγησης από την ίδια την αφήγηση. Να το διάβάσετε!

Επεξεργασία Ιουνίου 5, 2015 από CitizenX

[Θρηνωδός]

Το απόλαυσα ιδιαίτερα. Αυτό που με τράβηξε δεν ήταν το βαθιά κοινωνικό σενάριο, το οποίο υποθέτω χωρίς να ξέρω ότι είναι βιογραφικό μέχρι ένα σημείο, αλλά το πολύ προσεγμένο σχέδιο - πολύ πιο σύνθετο από την πρώτη ματιά. Η δημιουργός έχει καταφέρει να αιχμαλωτίσει ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό της εικονογραφημένης τέχνης, να λέει ελάχιστα γραπτώς και πολύ περισσότερα σχεδιαστικά (λ.χ. Σελ. 68-69).Οι εναλλαγές τύπου αρνητικού φωτογραφίας σε άσπρο και μαύρο, τα σταθερά σκίτσα από πάνελ σε πάνελ με τις ανεπαίσθητες διαφορές που σε ιντριγκάρουν να τις ανιχνεύεις και να καταλάβεις την συναισθηματική κατάσταση των προσώπων, η ταπετσαρία που στέκει ακλόνητη σαν το μοναδικό σταθερό στοιχείο μιας άλλης εποχής που έχει ισοπεδωθεί από το απόλυτο του πολέμου κ.λ.π.

 

 Το σενάριο αντίστοιχα είναι όμορφο, ένα σύνολο επιμέρους ιστοριών ανθρώπων που μπορεί να ξεκίνησαν τις ζωές τους σε διαφορετικές οικονομικές και ταξικές αφετηρίες αλλά κατέληξαν να αγωνιούν αγκαλιά ο ένας δίπλα στον άλλο μιας και ο πόλεμος δεν κάνει διακρίσεις. Σίγουρα θα το διαβάσω ξανά.

Επεξεργασία Μαρτίου 9, 2016 από Θρηνωδός

[GeoTrou]

Το αναφέρω εδώ, μιας και δεν έχουμε παρουσίαση της δημιουργού.

Η Abirached αναγορεύτηκε Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Ordre des Arts et des Lettres). Άλλοι δημιουργοί κόμικς που έχουν διακριθεί με τα διάσημα του τάγματος είναι οι Joann Sfar,  Katsuhiro Otomo, Jean Van Hamme, Jean-Pierre Gibrat, Jean-Yves Ferri και Jiro Taniguchi  

[albertus magnus]

Κια τελειωσα τη αναγνωση των αγορων απο το παζαρι με αυτο το υπεροχο κομικ. Τρομερο το σχεδι (εχει πολυ πιο βαθος απο οτι φαινεται αρχικα) και δυνατο το σεναριο. Νιωθεις την αγωνια του πολεμου μεσα απο ενα δωματιο πολυκατοικιας με μια παρεα γειτονων χωρις να δεις καθολου οπλα ή αιμα ή βια. Απλα βλεπεις πως περνανε, τι σκεφτονται, τις προσωπικες ιστοριες του καθενος κτλ  Σιγουρα θυμιζει το Περσεπολις εικαστικα αλλα οχι τοσο σεναριακα αφου τα χελιδονια εξελισσονται σε ενα απογευμα μεσα οποτε δεν βλεπεις μεγαλο κομματι της παιδικης ηλικιας. Μια πολυ ωραια δουλεια και εγω σιγουρα θα ηθελα να δω και αλλες δουλειες της δημιουργου στα ελληνικα.