Ο ΑΝΘΡΩΠΟΛΥΚΟΣ ΤΟΥ Soloup [ Σημειολογική προσέγγιση ]

[vaios]

ΜΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΙΚ του Soloup:

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΛΥΚΟΣ, ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΟΣΗ- ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΨΜ, (2009)

 

Το παρόν σημείωμα αφορά έρευνα σημείων*, που έχουν παρεισφρήσει, στα καρεδάκια του κόμικ , που ενδεχομένως δεν γίνονται αντιληπτά σε πρώτη ανάγνωση, προκειμένου να ανιχνευθούν προσωπικά βιώματα και επιθυμίες του δημιουργού, άσχετα με την καθαυτό ιστορία του εικονογραφηγήματος.

 

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΙΚ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

 

Το κόμικ βασίζεται στο μικρό αλλά πρωτότυπο διήγημα του Μπορίς Βιάν «Ο Λυκάνθρωπος» (γαλλικός τίτλος: Le Loup-garou), του οποίου αποτελεί την εικονογραφημένη εκδοχή. Το διήγημα αυτό είναι το πρώτο του βιβλίου με τίτλο: «Ο έρως είναι τυφλός» των εκδόσεων Γράμματα ( 1982) και όπως και τα υπόλοιπα της συλλογής ανήκει στην κατηγορία των έργων του παραλόγου.

Ο λύκος-Μπάμπης (Διονύσης στο βιβλίο) διαθέτει βιβλιοθήκη και πριν του συμβεί το δυσάρεστο γεγονός, που θα σημαδέψει στο μέλλον την υπόλοιπη ζωή του, διάβαζε το βιβλίο του Έρμαν Έσσε: «Ο λύκος της Στέπας».

 

Εικόνα* 1

 

Στο μυθιστόρημα αυτό, ο Χάρυ Χάλερ ο ήρωας, έχει τις ίδιες ιδιορρυθμίες με τον λύκο. Έχει διπλή φύση, είναι άνθρωπος με λυκίσια συμπεριφορά, διαβάζει πολύ, είναι μοναχικός, αποφεύγει τους συνανθρώπους του. Και για τους δύο ήρωες μια κοινή γυναίκα θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας τους. Στα ράφια της βιβλιοθήκης του λύκου, αλλά και στο δωμάτιο της πόρνης, εντοπίζουμε τον Βίλχελμ Ράιχ και ειδικότερα το βιβλίο του «Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων», ένα βιβλίο που διαβάστηκε πολύ τη δεκαετία του ΄70 μαζί με το «Άκου Ανθρωπάκο».

 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΄80 ΣΤΟ ΚΟΜΙΚ

 

Ο Soloup ακολουθεί πιστά το κείμενο του Μπορίς Βιάν εμπλουτίζοντας την πρωτότυπη ιστορία με στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας της δεκαετίας του ΄80, συνδέοντας το κόμικ με το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής που πρωτοκυκλοφόρησε το έργο.

Το νούμερο 666, τον αριθμό του «θηρίου», θα το δει κανείς ως τον αριθμό του αυτοκινήτου που μεταφέρει γάλατα. Σαφής αναφορά στο μεγάλο θέμα, που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία εκείνα τα χρόνια. Οι τοίχοι των πολυκατοικιών και πολλών άλλων χώρων, όπου εκτυλίσσονται σκηνές του κόμικ, είναι σκεπασμένοι με φύλλα εφημερίδων, παραπέμποντας σαφώς στην εξουσία του τύπου εκείνης της εποχής και μάλιστα του κίτρινου (έχω την υποψία ότι αν το κόμικ ήταν έγχρωμο θα κυριαρχούσε το κίτρινο χρώμα σ΄ αυτά τα καρέ). Το ποδήλατο, που αγοράζει ο λύκος-Μπάμπης, φέρει το όνομα του ανθρώπου που σημάδεψε εκείνη την εποχή με τις ποικίλες και επίμαχες δραστηριότητές του : COSCOTA.

 

Εικόνες 2,3,4

 

ΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΙΚ

 

Η ιστορία ούτως ή άλλως είναι υπερβατική. Μία μετάλλαξη, που προκαλείται σ΄ έναν κακόμοιρο λύκο από δαγκωματιά ανθρώπου, δεν είναι κάτι το σύνηθες και επιστημονικά εφικτό. Το φυσιολογικό και αυτονόητο ανατρέπεται στις σκηνές του ταξιτζή - που προσφέρεται να πληρώσει την πελάτισσα, του ξενοδόχου - που δείχνει την ταυτότητα στον πελάτη λύκο-Μπάμπη, στην αναγραφή μη ορθολογικών επιγραφών όπως: «Ευχαριστούμε που καπνίζετε», «Πακέτα σε φαγητό». Το παράλογο σκηνικό συμπληρώνεται και με την διακριτική παρουσία τού, άσχετου με το κόμικ, Γαλάτη Asterix .

 

Εικόνες 5,6,7

 

Στο τελείωμα της ερωτικής συνεύρεσης του ανθρωπόλυκου με την πόρνη, ακούγεται το όνομα του Quino, που είναι ηχητικά ομοιοκατάληκτο με το κατάλληλο για την περίσταση ελληνικό ρήμα: Quino… Quino… Quino…!!! Ομολογουμένως ευφάνταστη η σύλληψη . Στη σκηνή του μπαρ, όπου οδηγείται ο λύκος από τρεις ύποπτους τύπους παρατηρούμε τον μπάρμαν να προσπαθεί να επιλύσει ένα γεωμετρικό πρόβλημα σχετικά με το ύψος του μισογεμάτου ποτηριού. Να υποδηλώνεται άραγε κάποια υπολανθάνουσα κλίση του καλλιτέχνη στις θετικές επιστήμες ;

 

Εικόνα 8

 

Τις ευχαριστίες μου στις εκδόσεις ΚΨΜ για την καλαίσθητη επανέκδοση και στον Soloup για το υπέροχο κόμικ που μας έδωσε.

 

-----------------------------------

*Περισσότερα στο ενδιαφέρον και εκτενές σημείωμα των Εύης Σαμπανίκου και Αβραάμ Κάουα, που υπάρχει στο τέλος του κόμικ.

*Οι εικόνες 1..8 είναι παρμένες από το κόμικ

Πρώτη έκδοση εδώ : http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=7186

Επανέκδοση εδώ: http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=16670&view=&hl=%CE%91%CE%9D%CE%98%CE%A1%CE%A9%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%A5%CE%9A%CE%9F%CE%A3&fromsearch=1

Από την Erma εδώ: http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=16503

 

vaios/6-12-2009

[erma jaguar]

Εξαιρετικό! Εξαιρετικό! Βάιε!

 

Και όπως πάντα, απολαυστικά τα κείμενά σου.

 

[Valtasar]

Υπέροχη προσέγγιση και ανάλυση Βάϊε !

 

Σε ευχαριστώ για άλλο ένα υπέροχο κείμενο

 

[mits63]

Εξαιρετική ανάλυση μιας πλεύρας ενός πολυεπίπεδου έργου!

Καλή δουλειά Βαίε!

[JohnnyMZ]

Υπέροχο κείμενο και ακριβώς πάνω στην ώρα (μόλις σήμερα το τελείωσα)!!!

 

, Βάιε!!!

 

[soloup]

ΟΥΠΣ! Τι ευχάριστο ξεκλείδωμα είναι αυτό; Είναι η μεγαλύτερη χαρά της επικοινωνίας. Να βάζεις σε ένα (χάρτινο) μπουκάλι ένα κωδικοποιημένο μήνυμα και μετά από (20) χρόνια να το βρίσκουν κάποιοι και να μπορούν να το διαβάσουν!

Σας ευχαριστώ όλους και ειδικότερα τον Βάιο.

 

(Μιας και το φερε η κουβέντα, το συγκεκριμένο μπαράκι "Γρανάζι" υπάρχει ακριβώς το ίδιο ακόμα . Ένα τρομερό στέκι που άφησε εποχή -με τζαζ μπάντες και μπλούζ κατ' ευθείαν απο Αμερική, δική του μπύρα κλπ- και βρίσκεται στην πλατεία Δέγλερη στην Ανθούπολη(Περιστέρι). Αν τύχει και πάει κανείς, θα βρεί ακριβώς το συγκεκριμένο σκηνικό του Ανθρωπόλυκου. Και σε ένα κρυφό ντουλαπάκι ο Θανάσης ο μπάρμαν, έχει φιλαγμένο από τότε τον ορίτζιναλ Ανθρωπόλυκο.)

[Βασιλεύς των κόμικς]

Καταπληκτικη η παρατηριτικοτητα σου να'σαι καλα που τις μοιραστηκες μαζι μας

[asterikios]

Vaios πολύ καλή η παρουσίαση και η σημειολογική προσέγγιση σου για αυτό το καταπληκτικό έργο του Soloup.

Είμαι, από την Παρασκευή 11/12/2009 κάτοχος του υπ. αριθ. 132 αντίτυπου του Ανθρωπόλυκου του Soloup. Το "καταβρόχθισα" μέσα σε ένα απόγευμα.

Πέρα από την πρωτοτυπία, το χιούμορ, τον νατουραλισμό του και το μεταμοντέρνο ύφος του, ο Ανθρωπόλυκος είναι, ας μου επιτραπεί ο όρος, "ντυμένος" σημειολογικά, και εναρμονισμένος όπως λέει και ο Vaios παραπάνω με την Ελληνική πραγματικότητα.

Σίγουρα είναι από τα κόμικ που θα το διαβάσω και 2η και 3η φορά.....

 

Σχετικά με τους τοίχους των πολυκατοικιών και πολλών άλλων χώρων, που είναι σκεπασμένοι με φύλλα εφημερίδων, εκτός από την εξουσία του τύπου εκείνης της εποχής (κίτρινου, κατά μία εκδοχή σύμφωνα με τον Vaios), θα μπορούσα να προσθέσω επίσης ότι υποδεικνύει την virtual reality που μας επιβάλλουν τα Μ.Μ.Ε. κάτι σαν το The Truman Show του Jim Carrey.

 

Θα ήθελα και εγώ να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον Soloup και τις εκδόσεις ΚΨΜ για αυτό το εξαιρετικό κόμικ

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 14, 2009 από asterikios