ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ

[Valtasar]

 

Τον Ιούλιο 1977, η εκδοτική ΜΟΝΟΚΕΡΩΣ κάνει μια προσπάθεια να κυκλοφορήσει ένα πανηγυρικό τεύχος του περιοδικού ΛΑΚΥ (που ήδη κυκλοφορούσε από το 1973), ονόματι ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ.

Έγχρωμο, 68 σελίδες και μέγεθος 17,5Χ25, μηνιαίο, σταματάει την κυκλοφορία του μετά το 4ο τεύχος.

Περιείχε ιστορίες από μια βρετανική ομάδα κλεφτών, τους Αριστοκράτες, και ιστορίες από τον Μαυρογένη.

Πολύ σπάνια θα βρείτε κάποιο κομμάτι καθώς κυκλοφόρησε σε μικρό τιράζ.

 

[germanicus]

και όπως κοίταζα για τον Δίκαιο μέσα από το Vaillant/Pif Gadget πετυχαίνω και μια σειρά στο γαλλικό ονόματι Aristocrates κάποιων Castelli + Tacconi. Λίγο παραπάνω ψάξιμο και έδωσε αυτό από την Ισπανία:

 

 

Οπότε έχουμε τα εξής:

 

Ιταλικό ονόματι Gli aristocratici που κυκλοφόρησε μεταξύ 1973 και 1982 αρχικά μέσα στο Corriere dei ragazzi και από το 76 και μετά στο γερμανικό Zack. Εμπνευσμένο από τη ταινία Sette Uomini d'Oro του 1965 (imdb).Δημιουργοί οι Alfredo Castelli (σενάριο) (δημιουργός του Μαρτυν Μυστερ που έχει δουλέψει στο Ντύλαν Ντογκ, Ζαγκόρ και Μίστερ Νο) και Ferdinando Tacconi (σχέδιο) (εκτιμώ ότι έχουμε δει δουλειά του στα διάφορα "πολεμικά"... φυσικά χωρίς credit). Ένα πρόχειρο αφιέρωμα στο κόμικ εδώ και στους δημιουργούς: Castelli και για τον Tacconi εδώ και σκίτσα του εδώ.

 

[gkosk]

Αυτόν εδώ τον τύπο στο οπισθόφυλλο, τον σκιτσογράφο και τον ήρωα, τους γνωρίζει κανείς?

[germanicus]

έλα ντε.... το καλύτερο που μπορώ να βρω είναι ένα ισπανικό κόμικ ονόματι "las tiras de bunion" κάποιου George Martin....

 

 

δυστυχώς επειδή είναι και το όνομα του μάνατζερ των Beatles, γίνεται λίγο πανικός στο γοογλε με αυτό το όνομα...

 

ένας ακόμα τίτλος του ιδίου που πέτυχα (πάλι στα ισπανικά) ήταν κάποιο: STIMEY ¡CONTAMOS CONTIGO!

 

κάποιος ισπανόφωνος αν μπορεί να βοηθήσει κάπως?

 

φυσικά το ότι εκδόθηκαν στην Ισπανία δε σημαίνει ότι ήταν και ισπανός ο τσίφτης....

 

 

edit: θα μπορούσε να είναι ένας άγγλος για τον οποίο βρίσκω ότι (α) έχει δημοσιεύσει στο Dandy ("Sunny Boy - He's A Bright Spark (1963), was another character drawn by Martin. Martin also drew Robinson And His Dog Crusoe (1958), Mr Mutt (1959), Jammy Mr Sammy (1960), Greedy Pigg (1967), Claude Hopper (1971) and Desperate Dawg (1973)") και (β) έχει δημοσιεύσει στο Nutty ("Jay R. Hood , "He's Anything But Good", a junior version of J.R. Ewing . Drawn by George Martin", "Nip and Rrip , a boy with a violent cat which bore a remarkable similarity to Gnasher . Drawn by George Martin")... Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να βρω κάποιο σκίτσο, έστω για να συγκρίνω στυλ.....

[crc]

Έχει δημοσιευτεί στην Ελλάδο ο STIMEY ¡CONTAMOS CONTIGO σαν Μπράβο Στίμ.

Βάζω σελίδα από τους Crusoe και J.R. Hood από τον Φασόλα για σύγκριση

Από μνήμης νομίζω ότι αυτές που αναφέρεις έχουν παίξει εδώ στα Φασόλας και Βαβούρα.

[germanicus]

δεν είναι και τόσο διαφορετικό το σκίτσο (σε σχέση με Crumb λχ ) αλλά δεν είναι και βέβαιο πως είναι το ίδιο. Και δυστυχώς τα βρεττανικά δεν έχουν και μια τζίφρα για να κάνουμε crosscheck

 

Έχει δημοσιευτεί στην Ελλάδο ο STIMEY ¡CONTAMOS CONTIGO σαν Μπράβο Στίμ.

 

ώπα! τι είναι τούτο? που? κανά παράδειγμα?

 

[germanicus]

Περιεχόμενα τευχών

 

1ο 7/77

1 Εξώφυλλο

2 + 66-67 Τα μάτια της γάτας (Αστυνομική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Το αγαλματάκι των Αζτέκα

15-26 Λανσελότος ο ανίκητος ιππότης (άγνωστης προέλευσης)

27-32+37-52 Μαυρογένης: Ζήτω που καήκαμε (Πρώτο μέρος από τη μετάφραση του 18ου Γαλλοβελγικού τόμου "Le feu de la colere". Βάσει εξωφύλλων στο Λάκυ και του πίνακα που έφτιαξε ο Ίωνας εδώ, εικάζω ότι δεν έχει ξαναδημοσιευτεί αλλού)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

53-64 Οι Αριστοκράτες: Το χαμένο κολιέ

65 Στιμ (310, 264, 274 και ένα ακόμα. Του προαναφερθέντα Martin (όρα τα προηγούμενα ποστ))

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F462, F478, F434, F433. Πάλι του Martin)

 

2ο 8/77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Το φάντασμα της βασίλισσας (Αστυνομική Ιστορία)

3-15 Οι Αριστοκράτες: Η εκδίκηση

16-17 Οι συνέταιροι (Ιστορία Γουέστερν (από Γ. Μαρμαρίδη))

18-27 Αξέχαστα Χρόνια (παραψυχολογική εφηβική περιπέτεια μάλλον γαλλικής προέλευσης. Αναφέρει εκδόσεις Vaillant Paris και δίπλα έχει τον αριθμό 1551. Παρατίθεται στο τέλος η υπογραφή του δημιουργού για περεταίρω έρευνα η έρευνα έγινε και έδειξε πως είναι η ιστοριούλα Les Temps des Incredules μέσα από το Pif Gadget 313 σε σχέδιο Cothias και σκίτσο Puig)

28-32+37-53 Μαυρογένης: Ζήτω που καήκαμε (δεύτερο και τελευταίο μέρος της ιστορίας που ξεκίνησε στο 1ο)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

54-65 Οι Αριστοκράτες: Οι νέοι αριστοκράτες

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F439, F440, F445, F461)

 

3o 9-77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Το κάλεσμα της αγέλης (Παραψυχολογική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Αμερικάνικο κόλπο

15-16 Δύο θανάσιμοι εχθροί (Ιστορία Γουέστερν (αρχικά δημιουργού Μ.Γ.))

17-26 Οι δράκοντες του Τινταγκελ (Αρθουριανή περιπέτεια αγνώστου δημιουργού και προελεύσεως Les dragons de Tintagel από το pif gadget 295 (21/10/74) σε σενάριο του Jean Ollivier και σε σκίτσο του Puig)

27-32+37-52 Μαυρογένης: Παίζει και χάνει (Πρώτο μέρος της μετάφρασης του 17. "Joue et perd". Κατά τα φαινόμενα και αυτό είναι αμετάφραστο αλλού)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

53-64 Οι αριστοκράτες: και το πορτοφόλι

65 Stimey (420, 427. Ίδιο με το Στιμ του πρώτου τεύχους)

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F427, F473, F470, F469)

 

4o 10/77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Ένα παιδί στον πόλεμο (Πολεμική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Αποστολή: Σώστε το Παρίσι

15-16 Τα δύο ραντς του Μπλούμπερυ (Ιστορία Γουέστερν (όπου Μπλούμερυ κατά το αφήγημαμια μικρή κωμόπολη Δεν αναφέρει στοιχεία δημιουργού))

17-29 Πειρατές των θαλασσών (Πειρατική περιπέτεια αγνώστου δημιουργού και προελεύσεως)

30-32+37-55 Μαυρογένης: Παίζει και χάνει (Δεύτερο και τελευταίο μέρος)

33-36 Παιχνίδια

56-65 Οι Αριστοκράτες: ... Φυλακή (το μοναδικό όπου φέρει και τον πρωτότυπο τίτλο "gli aristocratici")

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F444, F428, F443, F474)

 

Στο 4ο τεύχος διαφημίζεται και 5ο. Ας κρατήσουμε μια πισινή λοιπόν...

 

Επίσης υπάρχουν διάφορες γελοιογραφίες διάσπαρτες στα διάφορα τεύχη.

 

 

ΥΓ Με εξαίρεση τις ιστορίες του Μαυρογένη που σπάνε σε 2 μέρη έκαστη, όλες οι άλλες είναι αυτοτελείς.

ΥΓ2 ΔΕΝ είναι έγχρωμο. Όλες οι ιστορίες είναι Α/Μ. Το παράξενο όμως είναι πως όλες οι σελίδες έχουν χρωματιστό περίβλημα... Σα να λέμε ότι τις έχουν καδράρει... Και διαφορετικό χρώμα κάθε φορά! (μέσα στο ίδιο τεύχος...) Μια γεύση από αυτό μπορείτε να πάρετε στην υπογραφή του δημιουργού που έχει παρατεθεί, όπου φαίνεται μέρος του πορτοκαλί περιβλήματος.

[germanicus]

I yam what I yam

 

σιγά και μην και δεν

 

 

Θυμάστε εκείνη την ιστοριούλα με τον αριθμό 1551 μέσα? Όσοι έχουν και το Αριστοκράτες 2 φαντάζομαι θα είδαν τη σχέση

 

Μέσα από το Pif Gadget 313 (που έχει και τη μυστηριώδη (για την ώρα) συμπληρωματική αρίθμηση Vaillant 1551) 24/2/75. Αρκετά σύγχρονη με τη δικιά μας έκδοση (2 χρόνια διαφορά δεν ακούγεται τόσο τραγικό). Σενάριο ο αρκετά γνωστός στους BDόφιλους Patrick Cothias (γνωστός κυρίως από τη σειρά Les 7 Vies de l'Épervier αν δεν απατόμαι (οι 7 ζωές του γερακιού)) (από τις πρώτες του δουλειές εδώ) και στο σκιτσάκι ο Ισπανός Artur Aldoma Puig που είχε δουλέψει και στους Άγγλους (Fleetway, Thompson και όλα τα καλά) (από τις τελευταίες του δουλειές σε κόμικ εδώ, αφού απτο 75 αφοσιώθηκε στην ζωγραφική)

 

σιγά και μην σιγά και δεν

 

 

ΥΓ και η αντίστοιχη σελίδα από το Αριστοκράτες 2

 

[germanicus]

κι άμα βρίσκεις το ένα, βρίσκεις και το άλλο.

 

Les dragons de Tintagel από το pif gadget 295 (21/10/74) σε σενάριο του Jean Ollivier (δημιουργός του Δίκαιου (Dr Justice) και σειράς άλλων παρόμοιων ολιγοσέλιδων τίτλων (Loup Noir, Ragnar κλπ), έχει δουλέψει στον Μπαρμπαρόσσα (που ήταν στα Αστερίξ του Σπανού) αλλά επιπρόσθετα τον είδαμε και στο ερωτικό Η Νύχτα των Βαρβάρων με σχεδιαστή Marcello) και σε σκίτσο του προαναφερθέντα Puig.

 

Πάει και η ιστοριούλα του 3 Μένουν τώρα οι ιστοριούλες στο 1 και στο 4....

 

 

ΥΓ επιπρόσθετα στο Pif Gadget είχαν δημοσιευθεί και 5 ιστοριούλες Αριστοκράτες.... Να αναφέρω ότι είναι και το περιοδικό στο οποίο δημοσιευόταν ο Ραχάν...

[DJO]

έλα ντε.... το καλύτερο που μπορώ να βρω είναι ένα ισπανικό κόμικ ονόματι "las tiras de bunion" κάποιου George Martin....

[...]

φυσικά το ότι εκδόθηκαν στην Ισπανία δε σημαίνει ότι ήταν και ισπανός ο τσίφτης....

 

 

edit: θα μπορούσε να είναι ένας άγγλος για τον οποίο βρίσκω ότι (α) έχει δημοσιεύσει στο Dandy ("Sunny Boy - He's A Bright Spark (1963), was another character drawn by Martin. Martin also drew Robinson And His Dog Crusoe (1958), Mr Mutt (1959), Jammy Mr Sammy (1960), Greedy Pigg (1967), Claude Hopper (1971) and Desperate Dawg (1973)") και (β) έχει δημοσιεύσει στο Nutty ("Jay R. Hood , "He's Anything But Good", a junior version of J.R. Ewing . Drawn by George Martin", "Nip and Rrip , a boy with a violent cat which bore a remarkable similarity to Gnasher . Drawn by George Martin")... Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να βρω κάποιο σκίτσο, έστω για να συγκρίνω στυλ.....

 

Είναι Άγγλος. Τον λένε George Martin και έχει κάνει παπάδες από κωμικά στριπάκια. Τάξε μου :

http://petergraycartoonsandcomics.blogspot.com/search/label/George%20Martin

http://www.comicsuk.co.uk/Forum/viewtopic.php?f=127&t=2997

http://cgi.ebay.co.uk/Newspaper-Cartoon-strips-proofs-George-Martin-Bunion--_W0QQitemZ320443916117QQcmdZViewItemQQimsxq20091112?IMSfp=TL091112192004r3537

 

 

Επίσης οι ιστορίες/μίνι διηγήματα/αναγνώσματα πρέπει να είναι του εκλιπόντος Γιώργου Μαρμαρίδη που έχει ξανασυνεργαστεί με τη Μονόκερος.

 

Ο Γιώργος Μαρμαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930 και αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, ξεκίνησε σε ηλικία 19 ετών τη δημοσιογραφική του καριέρα από το Β' Πρόγραμμα του ραδιοφωνικού σταθμού της ΥΕΝΕΔ.

 

Απασχολήθηκε για πολλά χρόνια στον περιοδικό Τύπο, όπου έγραψε και δημοσίευσε δεκάδες πρωτότυπα περιπετειώδη, αστυνομικά, κατασκοπευτικά, ιστορικά και χιουμοριστικά αναγνώσματα. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών "Μάσκα", "Θεατής", "Φαντασία", "Τραστ του γέλιου", "Πρώτο" κ.α. Στη συνέχεια μεταπήδησε στον ημερήσιο Τύπο, όπου εργάστηκε ως ελεύθερος ρεπόρτερ στις εφημερίδες "Ελεύθερος Κόσμος", "Εμπρός", "Απογευματινή" και "Ακρόπολις".

 

Εξάλλου, ο Γιώργος Μαρμαρίδης δημοσίευσε πεζογραφήματα, ποιήματα, θεατρικά έργα, ενώ διακρίθηκε στη μυθιστορηματική βιογραφία. Παράλληλα με τη δημοσιογραφία υπήρξε πρωταθλητής της σκοποβολής για 25 χρόνια, ενώ συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960.

 

 

[archon]

Περιεχόμενα τευχών

 

1ο 7/77

1 Εξώφυλλο

2 + 66-67 Τα μάτια της γάτας (Αστυνομική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Το αγαλματάκι των Αζτέκα

15-26 Λανσελότος ο ανίκητος ιππότης (άγνωστης προέλευσης)

27-32+37-52 Μαυρογένης: Ζήτω που καήκαμε (Πρώτο μέρος από τη μετάφραση του 18ου Γαλλοβελγικού τόμου "Le feu de la colere". Βάσει εξωφύλλων στο Λάκυ και του πίνακα που έφτιαξε ο Ίωνας εδώ, εικάζω ότι δεν έχει ξαναδημοσιευτεί αλλού)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

53-64 Οι Αριστοκράτες: Το χαμένο κολιέ

65 Στιμ (310, 264, 274 και ένα ακόμα. Του προαναφερθέντα Martin (όρα τα προηγούμενα ποστ))

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F462, F478, F434, F433. Πάλι του Martin)

 

2ο 8/77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Το φάντασμα της βασίλισσας (Αστυνομική Ιστορία)

3-15 Οι Αριστοκράτες: Η εκδίκηση

16-17 Οι συνέταιροι (Ιστορία Γουέστερν (από Γ. Μαρμαρίδη))

18-27 Αξέχαστα Χρόνια (παραψυχολογική εφηβική περιπέτεια μάλλον γαλλικής προέλευσης. Αναφέρει εκδόσεις Vaillant Paris και δίπλα έχει τον αριθμό 1551. Παρατίθεται στο τέλος η υπογραφή του δημιουργού για περεταίρω έρευνα η έρευνα έγινε και έδειξε πως είναι η ιστοριούλα Les Temps des Incredules μέσα από το Pif Gadget 313 σε σχέδιο Cothias και σκίτσο Puig)

28-32+37-53 Μαυρογένης: Ζήτω που καήκαμε (δεύτερο και τελευταίο μέρος της ιστορίας που ξεκίνησε στο 1ο)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

54-65 Οι Αριστοκράτες: Οι νέοι αριστοκράτες

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F439, F440, F445, F461)

 

3o 9-77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Το κάλεσμα της αγέλης (Παραψυχολογική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Αμερικάνικο κόλπο

15-16 Δύο θανάσιμοι εχθροί (Ιστορία Γουέστερν (αρχικά δημιουργού Μ.Γ.))

17-26 Οι δράκοντες του Τινταγκελ (Αρθουριανή περιπέτεια αγνώστου δημιουργού και προελεύσεως Les dragons de Tintagel από το pif gadget 295 (21/10/74) σε σενάριο του Jean Ollivier και σε σκίτσο του Puig)

27-32+37-52 Μαυρογένης: Παίζει και χάνει (Πρώτο μέρος της μετάφρασης του 17. "Joue et perd". Κατά τα φαινόμενα και αυτό είναι αμετάφραστο αλλού)

33-36 Παιχνίδια από τους αριστοκράτες για αριστοκράτες

53-64 Οι αριστοκράτες: και το πορτοφόλι

65 Stimey (420, 427. Ίδιο με το Στιμ του πρώτου τεύχους)

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F427, F473, F470, F469)

 

4o 10/77

1 Εξώφυλλο

2+66-67 Ένα παιδί στον πόλεμο (Πολεμική Ιστορία)

3-14 Οι Αριστοκράτες: Αποστολή: Σώστε το Παρίσι

15-16 Τα δύο ραντς του Μπλούμπερυ (Ιστορία Γουέστερν (όπου Μπλούμερυ κατά το αφήγημαμια μικρή κωμόπολη Δεν αναφέρει στοιχεία δημιουργού))

17-29 Πειρατές των θαλασσών (Πειρατική περιπέτεια αγνώστου δημιουργού και προελεύσεως)

30-32+37-55 Μαυρογένης: Παίζει και χάνει (Δεύτερο και τελευταίο μέρος)

33-36 Παιχνίδια

56-65 Οι Αριστοκράτες: ... Φυλακή (το μοναδικό όπου φέρει και τον πρωτότυπο τίτλο "gli aristocratici")

68 Bunion Ένας ταλαίπωρος αριστοκράτης (F444, F428, F443, F474)

 

Στο 4ο τεύχος διαφημίζεται και 5ο. Ας κρατήσουμε μια πισινή λοιπόν...

 

Επίσης υπάρχουν διάφορες γελοιογραφίες διάσπαρτες στα διάφορα τεύχη.

 

 

ΥΓ Με εξαίρεση τις ιστορίες του Μαυρογένη που σπάνε σε 2 μέρη έκαστη, όλες οι άλλες είναι αυτοτελείς.

ΥΓ2 ΔΕΝ είναι έγχρωμο. Όλες οι ιστορίες είναι Α/Μ. Το παράξενο όμως είναι πως όλες οι σελίδες έχουν χρωματιστό περίβλημα... Σα να λέμε ότι τις έχουν καδράρει... Και διαφορετικό χρώμα κάθε φορά! (μέσα στο ίδιο τεύχος...) Μια γεύση από αυτό μπορείτε να πάρετε στην υπογραφή του δημιουργού που έχει παρατεθεί, όπου φαίνεται μέρος του πορτοκαλί περιβλήματος.

 

Μη μου πεις οτι έχεις όλα τα τεύχη στη συλλογή σου!

 

Οι Αριστοκράτες είναι ίσως η πιο παλιά παιδική μου ανάμνηση όσον αφορά τα κομικς αφού όταν βγήκε ήμουν 5 χρονών...

 

Η συγκεκριμένη ανάμνηση ήταν θαμμένη σε κάποια σκοτεινή μεριά του μυαλού μου, μέχρι πριν από κανα-εναμισι χρόνο

που ανακάλυψα ένα αδέσποτο σκαναρισμένο τεύχος στο Internet και έτρεξα μετά να διαβάσω το θέμα εδώ στο forum...

 

Εδώ και ενάμισι χρόνο έκοβα διαδικτυακές βόλτες στα on line Παλαιοβιβλιοπωλεία, αλλά και στα βιβλιοπωλεία της Πάτρας, με την ελπίδα πως θα βρω κάποιο τεύχος και θα το κρατήσω στα χέρια μου, αλλά φευ...

 

Όλα αυτά μέχρι πριν από λίγες μέρες που εντοπίστηκε το τεύχος 3 και χτυπήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες!!!

Όταν το κρατήσω στα χέρια μου παίζει και να κλάψω!!!

Αυτό το κόμικ μαζί με το άλμπουμ της Panini, Prehistoric Animals του ΄82, ήταν δύο μεγάλα μου απωθημένα...  

 

Σας ευχαριστώ για την κατανόηση...

Επεξεργασία Αυγούστου 23, 2014 από archon

[GreekComicFan]

 

 

Η συγκεκριμένη ανάμνηση ήταν θαμμένη σε κάποια σκοτεινή μεριά του μυαλού μου, μέχρι πριν από κανα-εναμισι χρόνο

που ανακάλυψα ένα αδέσποτο σκαναρισμένο τεύχος στο Internet και έτρεξα μετά να διαβάσω το θέμα εδώ στο forum...

Όχι και αδέσποτο. Του έχουμε κάνει τα κατάλληλα εμβόλια και του έχουμε βάλει και κολάρο.

[archon]

Όχι και αδέσποτο. Του έχουμε κάνει τα κατάλληλα εμβόλια και του έχουμε βάλει και κολάρο.

 

Δεν το είχα βρει εδώ, αλλά σε κάποιο άλλο site που δε θυμάμαι...

[GreekComicFan]

Αυτό το κατάλαβα. Απλά μόνο άγνωστο δεν είναι.

[φλοκ]

Πρίν λίγο καιρό ήρθε στην κατοχή μου το 3ο τεύχος της σειράς .

 

Κοιταζοντας τα εξώφυλλα της βάσης παρατηρώ οτι το χρώμα στο φόντο του δικού μου τεύχους είναι διαοφρετικό .Δηλαδή ενώ σ αυτό που έχουμε είναι κίτρινο στο δικό μου είναι πορτοκαλί .Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτό ,δεν πιστεύω οτι είναι λόγω φθοράς ή πολυκαιρίας ετσι.Δείχνει όντως να εχει τυπωθεί σε πορτοκαλί φόντο .

 

Το ανεβαζω για να δείτε κι εσείς .

 

 

 

 

 

[archon]

Για μια στιγμή νόμισα πως βρήκες και πέμπτο τεύχος!!!

 

Απ'οτι μπορώ να καταλάβω, πρέπει να είναι περίπτωση κακέκτυπου... (τους γύρισε τούμπα το δοχείο με το χρώμα)

[φλοκ]

Σε τάραξα άρχοντά μου !!!    

 

Οχι δεν υπάρχει πέμπτο τεύχος .Αλλά κι εγώ νομίζω οτι είναι κακέκτυπο χωρίς φυσικά να μπορώ να το πω με σιγουριά.

Για κείνο που είμαι βέβαιος είναι οτι το χρώμα δεν άλλαξε λόγω πολυκαιρίας ή άλλων αιτιών.

[Dr Paingiver]

 

Απ'οτι μπορώ να καταλάβω, πρέπει να είναι περίπτωση κακέκτυπου... (τους γύρισε τούμπα το δοχείο με το χρώμα)

 

Εγώ νομίζω ότι του Δημοσθένη είναι το μοναδικό καλό τεύχος.... όλα όσα έχουμε στη βάση είναι τα κακέκτυπα. Άρα τα ψάχνουμε πάλι όλα με πορτοκαλί φόντο. 

 

[archon]

Μουμπλε μουμπλε!

Κι έλεγα οτι είχα κλείσει τη σειρά...

 

Damn!

[ramirez]