MAD

[Valtasar]

     

 

Τον Ιούλιο του 1979, ο Σαμούχος ξεκινά την έκδοση του μηνιαίου σατυρικού περιοδικού MAD.

 

Ασπρόμαυρο, μέγεθος 21Χ28, κυκλοφόρησε μέχρι τον Αύγουστο του 1984 συμπληρώνοντας 56 τεύχη.

 

Καυστική επίκαιρη σάτυρα, άπειρες γελιογραφίες, Αμερικάνικης δημιουργίας ...

 

Αυτή ήταν η Α' περίοδος του περιοδικού και θα ακολουθήσει το 1996 η Β' περίοδος από άλλον εκδότη(αφιέρωμα ΕΔΩ).

 

Μπορείτε να διαβάσετε το 4ο τεύχος στο Αναγνωστήριό μας ΕΔΩ

 

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Melandros & kokomico.

 

[Druuna]

Αμερικανια μεν, αλλα ειχα ολα τα τευχη απο το πρωτο πρωτο (κατεβαινα στα κεντρικα του Σαμουχου να παρω το Burda για τη μαμα μου, και δεν υπηρχε περιπτωση να μου ξεφυγει). Ακομα θυμαμαι το αφιερωμα στο "πως να γινεις σωστος εφηβος!" Κορυφαιο!!!

[alagt17]

Το έχω ξαναγράψει: κανένα κόμικ δεν κατάφερε να ξεπεράσει το MAD σε άθλια αστεία - που περιέργως κατέληξα να μου αρέσουν αφού επί τρία συναπτά έτη τα άκουγα υπομονετικά στο Λύκειο από το διπλανό μου και νυν μπατζανάκη μου - Φανατικό του Mad και με ιδιόρρυθμη αίσθηση χιούμορ. Πρόσφατα κατέβασα από το μουλάρι όλα τα τεύχη του έως το 1998 - 46 χρόνια. Δυστυχώς είναι στα αγγλικά. (Υπάρχουν και στον γνωστό ελληνικό τράκερ BW). Το Mad ήταν η καλύτερη πηγή πληροφόρησης για τις ταινίες που σατίριζε. Δυστυχώς όμως, αν το διάβαζες πριν την ταινία, δύσκολα μετά την έβλεπες σοβαρά.. Ευχαριστώ για το αφιέρωμα και τα εξώφυλλα Valt.

Υ.Γ Το αφιέρωμα στην εφηβική ηλικία θυμάμαι ακόμα ότι ήταν απολαυστικό - ειδικά όταν αναγνωρίζεις, έφηβος ων, τον εαυτό σου σε αυτά που γράφονται. Αυτό μάλιστα το είχα δανειστεί...

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 21, 2007 από alagt17

[cybergoulion]

Όλα τα λεφτά ήτανε οι παρωδίες γνωστών ταινιών. Φοβερές φάτσες, φοβερές ατάκες και το σημαντικότερο φοβερή απόδοση στα ελληνικά. Ακόμη θυμάμαι στην παρωδία του "the rock" το διάλογο όταν εμφανίζεται ο Σων Κόνερι. "Ρε συ ο Καρβέλας", "Όχι ρε, ο Θεόφιλος Βανδώρος είναι!"

[Leonidas1994]

Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ το τεύχος που σατίριζε την ταινία Mars Attack με τον Jack Nickolson. Σε αυτό το τεύχος φαίνεται να μιλάει η δημοσιογράφος (πρωταγωνίστρια) σε κάποιον δόκτορα με το όνομα Kissy-face που όμως στην ελληνική μετάφραση - κι επειδή μοιάζει απίστευτα - τον λέει 'Δόκτορ Γιάννος' (Παπαντωνίου - ο γνωστός πολιτικός και πρώην δήμαρχος της Αθήνας). Θα ήθελα να παραθέσω την σελίδα για να την δείτε όλοι, αλλά δυστυχώς (για άλλη μια φορά) ο χώρος στο συγκεκριμένο θέμα είναι γεμάτος.

(Αυτή ήταν μπιχτή για τους moderators - no offence που λένε και οι 'φίλοι μας' οι αμερικάνοι.)

 

Πάντως βρίσκεται στο τεύχος 353 και σελίδα 8 για όσους έχουν τις αγγλικές εκδόσεις.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 26, 2007 από Valtasar

[Druuna]

Για μενα παντως εχει καταστρεψει μια για παντα τον "εξορκιστη" και το "Πυρετος το Σαββατοβραδο" σαν ταινιες.. Α, και τον "ΕΤ" (τον εξωγηινο) επισης! (Δε θυμαμαι τι ειχε ρωτησει η μικρη, κι ο αδερφος της απαντησε -μην κανεις ηλιθιες ερωτησεις αν θες να ξαναπαιξεις σε ταινια του Σπιλμπεργκ η κατι τετοιο!)

[grscarface]

Το mad ήταν μεν αμερικανιά αλλά είχε χιούμορ ανατρεπτικό και καυστικό ενίοτε.

Μακράν το πιο προχωρημένο περιοδικό για την εποχή του.

[Argail]

Είχα ένα σορό από την παλιά έκδοση , δυστιχός ότι απ'αυτά έχει επιζήσει είναι σε χάλια κατάσταση , έχω και αρκετά από την 2η έκδοση αλλά και κάποια Αμερικάνικα όχι ιδιαίτερα παλιά (2004 και μετά)

[lufxou]

Ρε σεις,θυμαστε καποιον ελληνα σχεδιαστη της Β' περιοδου που τα στριπακια του συνηθως ηταν στο τελος?Φο-Βε-Ρος!Αφιερωμα στρατος:τσιγαρα στο μισο μηκος για να μην τα σβηνεις στη μεση οταν σε τσιμπανε για αγγαρεια,μασκα χωρις ιδιαιτερα χαρακτηριστικα για να μην ξεχωριζεις,ειδικο κρανος για να μη μπορεις να αυτοκτονησεις και αλλα πολλα χαριτωμενα και φυσικα κατακαμμενα. Αν τον ξερει καποιος ας δωσει μια βοηθεια.

[GreekComicFan]

χοροπιδάδικα;

[DJO]

Τιιιιιιιιι??????????????????????

 

:lol3:

[x for xepeta]

Νταρθ Βέιντερ: Λουκ, βγάλε μου τη μάσκα, θέλω να σε δω με τα αληθινά μου μάτια... Μοιάζεις τόσο τη μητέρα σου!

 

Λούκ: Ευτυχώς μοιάζω τη μητέρα μου και όχι τον πατέρα μου!

 

Η πρώτη παρωδία του MAD που διάβασα, για το Star Wars.

[x for xepeta]

Ρε σεις,θυμαστε καποιον ελληνα σχεδιαστη της Β' περιοδου που τα στριπακια του συνηθως ηταν στο τελος?Φο-Βε-Ρος!Αφιερωμα στρατος:τσιγαρα στο μισο μηκος για να μην τα σβηνεις στη μεση οταν σε τσιμπανε για αγγαρεια,μασκα χωρις ιδιαιτερα χαρακτηριστικα για να μην ξεχωριζεις,ειδικο κρανος για να μη μπορεις να αυτοκτονησεις και αλλα πολλα χαριτωμενα και φυσικα κατακαμμενα. Αν τον ξερει καποιος ας δωσει μια βοηθεια.

 

 

Γιώργος Μπογιατζής ονομαζόταν ο τύπος. Kάτω του μετρίου σκίτσο, συναρπαστικά υπέροχο χιούμορ. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καλύτερος από τα περισσότερα κενά (άδεια, ανούσια, βαρετά, άνευρα) έλληνικά κόμικς. Αν συνοδευόταν από ένα πιο δουλεμένο σκίτσο τώρα θα τον ήξεραν και οι πέτρες.

[mits63]

 

Τίτλος: MAD Ημερολόγιο 1981

Εκδότης: Α. Σαμούχος

Μέγεθος: 27,5 χ 21

Σελίδες: 30

Τιμή: 35δραχμές

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

Ερώτημα 1ο : Τώρα αυτό που το βάζουν; Είναι ημερολόγιο αλλά είναι και κόμικς. Έχει μάλιστα και σελίδες μόνο με κόμικς, ελληνικό του Π. Βλαχουτσάκου. Διαλέχτε!

Ερώτημα 2ο : Τι θα πει δώρο με «τιμή τζάμπα 35δρχ». Μάλλον θα πρόκειται για αστείο του περιοδικού.

Ερώτημα 3ο : Αν κάποιος δοκίμαζε να το κρεμάσει θα σωζότανε; Απάντηση: Όχι

Ερώτημα 4ο : Τι έχει ακόμα το στοιχειωμένο ράφι; Μακάρι να ήξερα. Όχι Μάνο, Πολίτη δεν έχει.

 

 

Να προσεχετε τις αρκούδες. Ερχονται χιονια.

[constantinople]

Θυμάμαι στην παρωδία του Moonraker, εκεί που σπάνε ένα κουτί δύο επιστήμονες και πεθαίνουν από το αέριο -- τους έδειχνε να κρατάνε το λαιμό τους και έγραφε τον εξής διάλογο:

 

- Αχ, το δηλητηριώδες αέριο διέφυγε!

- Σου είπα να μη φας τόση φασολάδα!

 

[mits63]

Το οποίον έχει, ξανά μανά να 'ουμ', κυκλοφορήσει και σε τόμους, τίνες μεθ' εξωφύλλων έτερους δε άνευ! Εκ των ανευ το κατάστημα διαθέτει τους 2, τεύχη 24, 34, 38, και 3, τεύχη 20,23,27, μετά εξωφύλλου διαθέτομεν τους 6, τευχη 42, 43, 48, και 9, τεύχη, ως εκ θαύματος, 51, 52,53. Άπαντες οι τόμοι εύρισκονται σ' αλλη γη σ' άλλα μέρη και ως εκ τούτου δεν δυνανται να σκαναρισθώσι!

[georio]

Αυτό είναι το 17 που λείπει από τη σειρά, μήπως να μπει (και) εκεί καλύτερα. Βάζω και τη σχετική διαφήμιση.

 

[DJO]

Το #17 από εδώ δηλαδή;;;

 

http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=1498

[georio]

Σωστός

[Strativarious]

The Mad Magazine TV Special 1974

 

Είναι πιλοτικό που δε βγήκε ποτε στον αέρα..Στελέχη του δικτύου θεώρησαν το χιούμορ πολύ χοντροκομμένο και ενήλικο για να βγει στην τηλεόραση (imdb)

Επεξεργασία Νοεμβρίου 27, 2013 από Strativarious

[GreekComicFan]

Πέθανε στις 29 Απριλίου ο Al Feldstein, γνωστός τόσο από την δουλειά του στην EC αλλά και ως συντάκτης του Mad.

 

[DJO]

Αντιγράφω και το άρθρο από το protagon:
 

Όταν δάκρυσε ο Άλφρεντ

Άρης Μαλανδράκης ~ 30 Μαΐου 2014

 

 

«Αν ήσουν παιδί στα χρόνια του ’50 και έβλεπες εφιάλτες εξαιτίας των κόμικς τρόμου, ρίξε το φταίξιμο στον Al Feldstein. Αν ήσουν παιδί το ’60 ή το ’70 και γέλαγες με το σκανταλιάρικο πνεύμα του περιοδικού Mad, πρέπει να ευχαριστείς τον Feldstein. Και αν είσαι παιδί σήμερα, έχεις κληρονομήσει το γούστο -ή την έλλειψη γούστου- που εκείνος καλλιέργησε». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε το περιοδικό Time έναν μεγάλο αμερικανό δημιουργό των κόμικς, που πέθανε τον περασμένο μήνα. Ο Al Feldstein (1925-2014) υπήρξε σεναριογράφος και σχεδιαστής, γνωστός από τη δουλειά του στις εκδόσεις φρίκης και τρόμου της EC Comics (Tales from the Crypt, Vault of Horror, Weird Fantasy, Panic κ.ά.), καθώς και για τη διεύθυνση, αργότερα, του σατιρικού περιοδικού Mad. Ο Feldstein ανέλαβε τις τύχες του περιοδικού το 1956, όταν αποχώρησε ο ιδρυτής του, Harvey Kurtzman. Παρέμεινε σε αυτό το πόστο τα επόμενα 28 χρόνια, μέχρι τη συνταξιοδότησή του, αναδεικνύοντας το Mad σε πρωταθλητή με κυκλοφορίες που άγγιξαν τα 3 εκ. τεύχη μηνιαίως.

 

Η ανάληψη καθηκόντων του δαιμόνιου διευθυντή σήμανε την είσοδο μιας νέας ομάδας σεναριογράφων και σχεδιαστών στην έκδοση. Ηταν ο Don Martin, «ο πιο τρελός από τους τρελούς καλλιτέχνες του Mad» σύμφωνα με το σλόγκαν του. Ο Mort Drucker με τις θεότρελες παρωδίες γνωστών ταινιών και ο Angelo Torres με τα ανάλογα κόμικς για τηλεοπτικές σειρές. Το λάτιν στοιχείο εκπροσωπούσαν ο Κουβανός Antonio Prohias («Spy vs. Spy» με τις διαρκείς συγκρούσεις, μέχρι τελικής εξόντωσης, δύο αντίπαλων κατασκόπων) και ο Ισπανο-Μεξικανός Sergio Aragones με την παλαβή ματιά, στη σειρά «A Mad look at…». Tο καστ της ομάδας συμπλήρωσε ο Dave Berg με το ανάλαφρο (και υποδόρια σαρκαστικό) χιούμορ της σειράς «"The Lighter Side”.

 

 

1969: Η... τρέλα πήγε στην Ακρόπολη. Αναμνηστική φωτογραφία με τον Sergio Aragones (αριστερά) και τον φωτογράφο του Mad, Irving Schild.

Εκτός από ιδανικός κόουτς, ο Al Feldstein αποδείχθηκε και ευρηματικός νονός. Εκείνος έδωσε το όνομα στη φιγούρα που έγινε, έκτοτε, μασκότ και τακτικός θαμώνας στα εξώφυλλα του Mad. Ο λόγος για τον -διάσημο πλέον- Αλφρεντ Ε. Νιούμαν: το πειραχτήρι με τα πεταχτά αυτιά, το μπροστινό δόντι που λείπει και το ένα μάτι λίγο πιο χαμηλά από το άλλο. Επί των ημερών του Feldstein τα γραφεία του περιοδικού μετακόμισαν στη (σημειολογικά… ταυτόσημη) Madison Avenue. Επίσης, καθιερώθηκαν (με χρήματα του εκδότη William M. Gaines) οι διακοπές της ομάδας του Mad σε διάφορες χώρες, για αναψυχή και δημιουργικό brain storming. Ανάμεσα στα μέρη που επισκέφθηκαν και… ξεσάλωσαν (Κένυα, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη, Ρωσία κ.ά.) συμπεριέλαβαν και την Ελλάδα. Η διαμονή τους στην Αθήνα, καλοκαίρι του 1969 και μεσούσης της χούντας, πέρασε απαρατήρητη. Εσπειραν, όμως, τον καρπό τους. Δέκα χρόνια αργότερα θα κυκλοφορούσε η πρώτη έκδοση του Mad στα ελληνικά, από τον Σαμούχο, και το 1996 θα επανερχόταν στα περίπτερα από την Delta Graph.

 

 

 

 

                      

[DJO]

Αντιγράφω και το αφιέρωμα του Zampano από το fridge.gr:

 

10/05/2011

 

MAD magazine - Το περιοδικό που έμαθε στον κόσμο τη χάρτινη σάτιρα

 

Ξέρω πως πάλι θα ακουστώ σαν nerd, σαν παππούς 814 ετών που φτύνει στο ανοιχτό του μαντήλι και διηγείται ιστορίες για ένα παρελθόν που οι κάτω των 18 θεωρούν αποκύημα της ανίας που έρχεται μαζί με το γήρας.

 

Και ξέρω πως πάλι θα πρέπει να υπενθυμίσω πως δεν είμαι καν 32, πως αυτά για τα οποία μιλάω μπορεί να έρχονται από μια άλλη εποχή, αλλά οι ουρές τους γαργαλάνε το σήμερα μας με χίλιους κι έναν τρόπους και πως αυτές οι ιστορίες περί nerd και λοιπές αηδίες πρέπει να σταματήσουν. Κι όποιος έχει πρόβλημα μαζί μου να έρθει του ‘ξηγήσω δύο φωνήεντα στα γρασίδια της φιλοσοφικής το Σάββατο μετά τις 19:00. Γκέ-γκε;

 

Αφού τελειώσαμε λοιπόν με την επίδειξη βαριάς μαγκιάς ας περάσουμε στο κυρίως πιάτο. Που, τι έχει σήμερα; Mad magazine αχνιστό, με ολίγη από ιστορία και σάτιρα και συνοδεία κρασιού που το 2012 θα συμπληρώσει 60 χρόνια ζωής.

 

Είναι λίγοι, ελάχιστοι και δακτυλοδεικτούμενοι εκείνοι που ασχολούνται με τα κόμιξ και δεν γνωρίζουν τι εστί MAD. Ο πατέρας των σατιρικών περιοδικών, η στέγη κάτω από την οποία στηλιτεύτηκε με υψηλά χιουμοριστικά κριτήρια ο πολιτισμός των Η.Π.Α. και όχι μόνο, αποτελεί πια κομμάτι αυτής της κουλτούρας και αναφορά κάθε εκδότη που ακολούθησε τον ίδιο δύσκολο δρόμο που το MAD έφτιαξε με τα γυμνά του πόδια.

 

 

Το πρώτο τεύχος

Ξεκίνησε το μακρινό 1952 σαν comic album και όχι σαν περιοδικό (αυτό συνέβη στο 23ο τεύχος) με συγγραφέα σχεδόν αποκλειστικά τον Harvey Kurtzman, τον θρυλικό κομίστα του “Little Annie Fanny” που παρουσιαζόταν στο Playboy από το 1962 μέχρι το 1988, και σχεδιαστές τον ίδιο και τους Wally Wood, Will Elder, Jack Davis και John Severin.

 

Όταν ο Kutrzman έφυγε το 1955, η κληρονομιά του πέρασε στα χέρια Al Feldstein που με τη σειρά του εμπιστεύθηκε μία σειρά καλλιτεχνών όπως ο Don Martin και David Berg που εκτόξευσαν το περιοδικό σε κορυφές που δεν έπιασαν ποτέ όχι παρόμοιες δουλειές, αλλά ούτε καν αναγνωρισμένα περιοδικά διαφορετικής θεματολογίας. Το 1974 πουλούσε περισσότερα από 2 εκατομμύρια αντίτυπα το μήνα!

 

Οι κινηματογραφικές, τηλεοπτικές, μουσικές, διαφημιστικές, και όχι μόνο, παρωδίες στις σελίδες του MAD αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη του επιτυχία και επηρέασαν αντίστοιχα δημιουργούς σε όλους αυτούς τους τομείς (οι κωμωδίες πχ του Μελ Μπρουκς και των δημιουργών του “Άκρως τρελός κι απόρρητο” και “Τρελές Σφαίρες” ή τα χιουμοριστικά τραγούδια και videos του Weird Al Yankovic). Διάσημες στριπ κόμιξ σειρές όπως το “Spy vs Spy¨” και το “Funny Side of…” προκάλεσαν με τη θεματολογία τους και την ακραία απεικόνιση της (ιδιαίτερα το Spy vs Spy), το πρόσωπο της μασκότ του περιοδικού που τρυπώνει σε κάθε εξώφυλλο χρόνια τώρα, ο περιβόητος Alfred E. Newman, είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες καρικατούρες σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

 

Τα καλόπαιδα του Spy vs Spy

 

 

Ο περίφημος κύριος Alfred E. Newman

Η Ελλάδα έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το περιοδικό MAD μιας και σε δύο χρονικές περιόδους έγινε μια φιλότιμη προσπάθεια να κυκλοφορήσει στη χώρα μας μεταφρασμένο. Την πρώτη (1978-1985), αν και ήταν πιο επιτυχημένη εμπορικά, από τα πολλά τεύχη που έχω στα χέρια μου καταλαβαίνω τη δυσκολία των μεταφραστών να μεταφέρουν εις την ελληνική γλώσσα αλλά κυρίως τα πάμπολλα αμερικάνικα αστεία και λογοπαίγνια. Την δεύτερη (1995-1999) προσπάθησαν να εμπλουτίσουν τη δουλειά με Έλληνες σχεδιαστές, όμως το τελευταίο τεύχος ανέφερε διαφωνίες με το πνεύμα της αμερικάνικης έκδοσης και σταμάτησε (και πάντα ήθελα να μάθω τι σήμαινε αυτή η πρόταση).

 

Την ίδια προσπάθεια με τους Έλληνες έκαναν και χώρες όπως η Γερμανία και η Βραζιλία (που έχουν τις μακροβιότερες εκδόσεις μετά τις Η.Π.Α.), η Αυστραλία, η Ν. Αφρική(!), η Αγγλία, η Σουηδία και πάρα πολλές άλλες.

 

 

Οι Η.Π.Α. σύμφωνα με το MAD

Εκτός από τα μηνιαία τεύχη (που από το 2010 έγιναν διμηνιαία), το MAD έβγαλε πολλές εκδόσεις με ειδικές θεματολογίες, συλλογές και αφιερώματα. Την τελευταία δεκαετία κατηγορήθηκε πως έχασε την φρεσκάδα του και έπαψε να είναι τόσο καυστικό όσο στο παρελθόν. Να πω την αλήθεια, εδώ και 5-6 χρόνια έχω πάψει να το παρακολουθώ, ίσως να ανακάλυψα κι εγώ τέτοια δείγματα αλλαγών, ίσως απλά να μην με καλύπτει αυτού του είδους το χιούμορ.

 

Επιστρέφοντας όμως στα παλιότερα τεύχη, και διαβάζοντας ξανά και ξανά αστεία που έχουν πια παλιώσει και βλέποντας σχέδια που έχουν χάσει τη φρεσκάδα τους, νιώθω σαν τον φίλο μου τον Αλέξη που μετά την 97η επανάληψη επεισοδίου της σειράς Friends γελάει σαν βλαμμένος ατάκες που τις ξέρει τόσο καλά, που δευτερόλεπτα πριν ειπωθούν από τους πρωταγωνιστές τις έχει απαγγείλει αυτός.

 

Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη πως αυτό το πράγμα είναι μέρος της ζωής σου;

 

[alcool]

On 29/4/2011 στο 5:43 ΠΜ, mits63 είπε:

Το οποίον έχει, ξανά μανά να 'ουμ', κυκλοφορήσει και σε τόμους, τίνες μεθ' εξωφύλλων έτερους δε άνευ! Εκ των ανευ το κατάστημα διαθέτει τους 2, τεύχη 24, 34, 38, και 3, τεύχη 20,23,27, μετά εξωφύλλου διαθέτομεν τους 6, τευχη 42, 43, 48, και 9, τεύχη, ως εκ θαύματος, 51, 52,53. Άπαντες οι τόμοι εύρισκονται σ' αλλη γη σ' άλλα μέρη και ως εκ τούτου δεν δυνανται να σκαναρισθώσι!

 

Ήμουν σίγουρος αλλά τώρα επιβεβαιώθηκα: έβαζαν όποια τεύχη είχαν στοκ κι έφτιαχναν τους τόμους ασχέτως αρίθμησης... Έχω τον 2 με τα τεύχη 13,18,19 χωρίς τα εξώφυλλά τους...

[Valtasar]

Ανέβηκε στο Αναγνωστήριο /Reader του GC το 4ο τεύχος για ανάγνωση ΕΔΩ

 

[Valtasar]

Αντικαταστάθηκαν ΟΛΑ τα εξώφυλλα και προστέθηκαν ΟΛΑ τα οπισθόφυλλα.