APEB.O.T.

[Melandros]

      

 

''Το apeb.o.t. είναι μια έκδοση της κολλεκτίβας Ατίθασα Νιάτα που επιλέγοντας να στηρίζεται και να στηρίζει τις αυτοκαθοριζόμενες κοινωνικές σχέσεις, φιλοδοξεί να συνεισφέρει στην κοινωνικοποίηση τρόπων έκφρασης και επικοινωνίας αντιθετικούς προς τους κυρίαρχους"

 

Ένα ακόμα πολύ καλό fanzine που κινείται στο χώρο της ανεξάρτητης Αριστεράς, είναι το APEB.O.T.

Το μεγαλύτερο μέρος κάθε τεύχους είναι με κόμικς, αλλά δεν λείπουν και πολλά κείμενα.

Τα πολλά, και πολύ καλά κόμικς που έχει μέσα, ασχολούνται κυρίως με τις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων της μεγαλούπολης.. Κόμικς με σκοπό να προβληματίσουν και να αφυπνίσουν.

Πολύ καλές δουλεμένες δουλειές οι περισσότερες που βλέπουμε, και πετυχαίνουν απόλυτα τον σκοπό για τον οποίον φτιάχτηκαν, (ή τον σκοπό με τον οποίο στρατεύθηκαν).

Άλλο ένα σύν, είναι η τιμή, κρίνοντας απο τον αριθμό σελίδων, το μέγεθος (~21Χ29,5) και γενικά την ποιότητα όλης της έκδοσης.

 

Tο τέταρτο τεύχος κυκλοφόρησε και με εναλλακτικά εξώφυλλα, αλλά δεν ξέρω τον αριθμό.

 

Έκδοση άτακτη, έχει κυκλοφορήσει εώς σήμερα 5 τεύχη.. το 1ο τεύχος την Άνοιξη του 2006, το δεύτερο τεύχος το Φθινόπωρο του 2006, το τρίτο τεύχος Άνοιξη 2007, το τέταρτο τεύχος τον Χειμώνα 07-08 και το πέμπτο Χειμώνα-Άνοιξη 2009.

 

Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους green-mits & lunatic.

---

• Το μέλος DJO πρόσθεσε ΕΔΩ:

Τα μέλη του Απεμπ(λουτισμένου) Ο(υράνιου) Τ(όξου) πλέον έχουν το δικό τους blog:

Απεμπλόγκ

[DJO]

Ψεύδεται κύριοι ένορκοι, κάθεται και σχεδιάζει μόνος του νέα εξώφυλλα! Όταν κάνει διάλειμμα από τις εκδοτικές του προσπάθειες!

 

 

[Melandros]

Βασικά άκουσα πως τα παιδιά κάνουν και graffiti, ετσι σε αυτό το τεύχος που είχε λευκό εξώφυλλο κάνανε πάνω παπάδες.. Κάθε φορά που πάω σε κάποιο κομικομάγαζο παίρνω και απο ένα διαφορετικό... Βλέπω σιγά σιγά να εξαντλείτε το τέταρτο τεύχος..

Επίσης έχουν κυκλοφορήσει και κάποιες κάρτες APEB.O.T.

 

[rotagiatipino]

Της Γεωργίας Οικονομοπούλου (ΔΙΑΒΑΖΩ τ. 463, Μάιος 2006):

 

[DJO]

Τα μέλη του Απεμπ(λουτισμένου) Ο(υράνιου) Τ(όξου) πλέον έχουν το δικό τους blog:

 

Απεμπλόγκ

[DJO]

REVIEW ΠΡΩΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ

 

Αντιγράφω το εισαγωγικό:

 

[biology test]

 

Το ζήτημα της αστικής τέχνης ποτέ δεν ήταν κάτι που μας απασχολούσε περισσότερο από το πόσα αυγά γεννάει κάθε χρόνο ο ορνιθόρυγχος.

(ακόμα χειρότερα: μπορούμε να διατυπώσουμε με αρκετή βεβαιότητα -και ευτυχία- την πεποίθησή μας ότι η τέχνη είναι νεκρή /

σε αντίθεση με το συμπαθές θηλαστικό που, απ'όσο ξέρουμε, κάπου ζει -και τα γεννάει και τα αυγά του).

Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, απ' την αρχή ότι αυτή δεν είναι η υπόθεσή μας.

Κάποια άλλα πράγματα (το αδιαχώριστο της ζωής και της έκφρασης, η κατάκτηση στο επίπεδο της βιωμένης εμπειρίας της έννοιας της συλλογικότητας, η συνείδηση...) λέμε ότι είναι.

Το βρίσκουμε βαρετό να μιλάμε για "ξεκινήματα" (ή τέλη).

Να πούμε λοιπόν, απλά, ότι είναι ένα ταξίδι που ψηνόμαστε να κάνουμε.

 

[we found a new place to live\\5_yh,\fi]

 

 

Και ξεκινάμε:

 

~jnor - fastcar Ερωτικά απογοητευμένος Εξαρχιώτης αφού συναντάει παλιό γνωστό του ο οποίος έχει γίνει κλασικός μικροαστός με μπάκα και ημιαποτυχημένη επιχείρηση, σκέφτεται τι να πει σε αυτή που τον άφησε για να τα ξαναβρούνε. Ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, ένα 6+/10 από μένα.

~verb - άτιτλο Ο κύριος Κλάμα και ο κύριος Γέλιο κονταροχτυπιούνται για την σημερινή κοινωνία. Όμως αυτοί οι δύο κύριοι είναι δυο καλτσοκουκλάκια στα δυο χέρια ενός οπλισμένου ατόμου.

 

Τελικά πυροβολάει αυτόν που του κάνει το δίδαγμα και τον σκοτώνουν οι SWAT.

0.1/10

~the finger - LYDIA CUNT Mangoειδές με πρωταγωνιστή έναν τρελάρα τυφλό με σπαθί που συνομιλεί με τον Daruma sensei και πετσοκόβει κόσμο, ενώ ψάχνει τη χαμένη αγάπη. Κάτι πήγε να κάνει, αλλά δεν...1.3/10

~δισέλιδο κείμενο για το street art

~sidron - 03 2056 Θυμάστε τη Λόλα που τρέχει; Κάτι τέτοιο, απλά στην Αθήνα. Ανάμεσα σε ονειρικό matrix και πραγματικότητα, τρέχει να ξεφύγει από την καθημερινότητα πυροβολώντας οπλισμένα ΜΑΤ. Στο τέλος γίνεται δέσμια. Πολύ καλό σχέδιο, ιστορία αλλαντάλλων. 4/10 μόνο για το σχέδιο

~verb - αληθινά σενάρια: ο βιασμός της φύσης (ντοκυμαντέρ) Μπουχτισμένος Αθηναίος αποφασίζει να αφήσει την καθημερινότητα στην τσιμεντούπολη και να ξεφύγει στη φύση.

 

Όμως τότε ανακαλύπτει τοξικά απόβλητα, πάει να φύγει με το αμάξι του, πέφτει πάνω του μια κατολίσθηση, γίνεται cyborg -ένα με το αμάξι του- και έτσι εξολοθρεύει ένα σμήνος άγριων εντόμων

 

3/10

~δε λαβμπερντς - τα πουλιά Εκπληκτικό. Ίσως η καλύτερη ιστορία του τεύχους. Δυο φιγούρες, μια αρσενική και μια θηλυκιά φλερτάρουν μες στη βροχή της πόλης. Πολύ ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό, 7,8/10

 

Overall, αρκετά απογοητευτικό, όχι από άποψη σκίτσων, όπου είναι όλα ιδιαίτερα, αλλά λόγω ανύπαρκτου σεναρίου. Όλα έχουν κοινωνικούς συμβολισμούς και αυτό είναι όλο.

 

Pass.... 3.5/10

[Kabuki]

α ρε Ορέστη... πλέον ο,τιδήποτε δε σ' αρεσει θα του δίνω μια ευκαιρία τουλάχιστον σίγουρα!

 

διαφωνούμε για άλλη μια φορά πολύ! εμένα ήταν από τα αγαπημένα μου ελληνικά φανζίν. Κρίμα που σταμάτησε...

 

το σκίτσο σε διάφορα σημεία είναι γκραφιτάδικο, ο λόγος (που σε διάφορα σημεία είναι αφαιρετικός) έχει κάτι απο την ομορφιά

των στίχων των πρώτων δίσκων των Στερεο Νοβα. Σκληρός κι ευαίσθητος ταυτόχρονα, με ατάκες που χαράζονταν στο μυαλό μου

και τις θυμόμουν πολύ μετά από όταν τις διάβασα.

 

πολύ όμορφο κι αληθινό, απλά!